محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852671750
ماجراهای یک انقلابی شیعی در سرزمین ارتش سرخ
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
حاج علی اکرام علی اُف( علیزاده) که در سال 1340م (1319ش) در حوالی باکو متولد شد، پس از فرو پاشی شوروی حزب اسلام گرای آذربایجان را تشکیل داده و در پی مخالفت با سیاستهای دولت باکو در تعامل با امریکا و اسرائیل برآمد و سخت از طرف دولت در تنگنا قرار گرفت. خاطرات وی می تواند تاثیر انقلاب اسلامی و اندیشه ی امام خمینی را بر سایر مردم مسلمان کشورها روشن کند؛ خصوصاً که وی در متن جریانات سیاسی قرار داشته و خاطراتش بسیار جذاب و خواندنی است. ُ متن خاطره: بعد از اتمام دبیرستان، بایستی به سربازی و خدمت نظام وظیفه می رفتم. همه جوانان به ویژه روستاییان و طبقه کارگر را به سربازی می بردند و کسی راه فرار نداشت! من هم از اول روحیه بسیار آماده برای امور رزمی و سربازی داشتم و می خواستم بروم، اما پدرم با دادن پول هنگفتی به مسئولان اعزام در باکو، مرا از رفتن به سربازی باز داشت. سال بعد سراغم آمدند، باز هم پدرم خدا بیامرز با دست و دلبازی نگذاشت بروم! در سال های بعد هم همین قضیه تکرار شد. ظاهراً سال دوم بود که به پدرم گفتم: « آخر چرا پول حلالت را حرام میکنی و به این خدانشناسان می دهی؛ چرا نمی گذاری من به سربازی بروم؟!» پدرم نگاهی به من کرد و گفت: « برای اینکه وقتی وارد ارتش سرخ شدی، اولاً معلوم نیست به کجای این سرزمین بی انتهای شوروی اعزامت کنند. ثانیاً و مهم تر از آن، وقتی تحت فرمان فرماندهان بی رحم کمونیست رفتی، مجبور می شوی در سربازخانه گوشت خوک بخوری، یا از گرسنگی بمیری! و اگر گوشت خوک از گلویت پایین برود، دیگر تو آدم نمی شوی!» عین جمله اش این بود (آدام اولمازسان ) منظورش این بود که وقتی گوشت خوک بخوری، مثل سایر سربازان ارتش سرخ ایمان و اعتقاد و غیرت دینی خود را از دست می دهی. این گونه بود که من به همت و دور اندیشی مومنانه پدرم به خدمت سربازی نظام کمونیستی نرفتم. این هم از الطاف حق تعالی در حق من بود. بقیه برادرنم هم هر کدام به بهانه ای از رفتن به سربازی امتناع کردند، به جز اسفندیار، که او را بردند و مدت سربازی اش سه سال طول کشید اما او هم به یاری خدا، توانست خود را حفظ نماید و پشتیبان مالی پدرم به دادش رسید. ناسازگاری ها از حدود سال 1920 که ارتش سرخ و کمونیست ها بر آذربایجان و بسیاری از مناطق قفقاز تسلط یافتند، از همان اول پدران و مادران ما به گوش فرزندان خود خواندند که اینها کمونیست و کافرند مسلمان نباید سلطه و حکومت کافران را بپذیرد، اذا ما نباید همرنگ اینها باشیم! فرزندان خانواده های مسلمان از آن دوران همواره این گونه تربیت شدند و تحت پوشش اجباری و ظاهری نظام کمونیستی، هویت مسلمانی خویش را حفظ کردند. گرچه بسیاری از مردم برای گذران زندگی و امرار معاش و داخل شدن در مصادر امور اجتماعی، مجبور بودند تظاهر به کمونیسم کنند و حتی کارت عضویت در حزب کمونیست را داشته باشند، امام اکثریت قریب به اتفاق مردم، هرگز به اندیشه های مارکس و لنین اعتقاد قلبی نداشتند. من در نتیجه آن تربیت ضد کمونیستی بود که از کودکی و در دوره ی جوانی گرایش های تند دینی و مذهبی(شیعی ) داشتم و از کمونیست ها متنفر بودم؛ به طوری که حتی در ظاهر هم نتوانستم با کمونیست ها همسو باشم و حفظ ظاهر کنم، بنابراین از اول سر به ناسازگاری گذاشتم. به کار شخصی و آزاد- بی مزد و منت دولت کمونیستی- روی آوردم و به امور کشت و تربیت گل و گیاه، که هم آزاد بود و هم پر درآمد، پرداختم و چون وابستگی به حکومت و حزب کمونیست نداشتم، می توانستم به راحتی چون و چرا کنم و گاهی علیه حاکمیت ضد دینی شوروی لب به انتقاد بگشایم. من از جوانی و از ده – پانزده سال قبل از انقلاب اسلامی و آشنایی با افکار و اندیشه های امام خمینی، بر ضد کمونیست ها حرف می زدم و معتقد بودم که آنها کافرند و مسلمان در صورت وجود امکان، نباید تحت سلطه کفار زندگی کند. منبع : خاطرات حاج علی کرام علی اف، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی
20 تیر 1393 ساعت 11:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها