محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827685816
آقايان! دولت سايه آرزوي محال نيست!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۷ تير ۱۳۹۳ (۴:۲۶ق.ظ)
سياست روز آقايان! دولت سايه آرزوي محال نيست!
به گزارش خبرگزاري موج، «آقايان! دولت سايه آرزوي محال نيست!» عنوان سرمقاله روزنامه سياست روز است که در آن مي خوانيد؛
يکي از روزنامه هاي اصلاح طلب نسبت به يادداشت «ضرورت تشکيل دولت سايه از سوي رئيس جمهوري» در روزنامه «سياست روز» شنبه ۱۴ تيرماه واکنش نشان داد. روزنامه مذکورتشکيل دولت سايه را «آرزوهاي محالي که سرمقاله مي شود!» ناميد و نوشت: «وقتي برخي که با شما هم مشي و همفکر نيستند، پيشنهادي ارائه و ادعا کردند به صلاح شماست کمي درمورد آن بيشتر فکر کنيد. اکنون شرايط اينچنين رقم خورده است؛ يعني افراد و رسانه هايي که تا ديروز اثري از آرزوي موفقيت آنها براي دولت نبود به يکباره سرمقاله روزنامه هاي خود را به پيشنهادي براي بهبود عملکرد همان دولت اختصاص مي دهند».
نويسنده سپس تأکيد کرد: «اصولگرايان از ابتداي دولت يازدهم بسيار کوشيدند تا فرمان را به دست بگيرند و در اين مسير از احضار مکرر وزرا به مجلس، برگزاري همايش هايي به نام دلواپسيم و نگرانيم و... ، ايرادات مکرر به عملکرد وزرا و معاونان رئيس جمهور و ده ها نمونه ديگر استفاده کردند که صبر و سعه صدر رئيس جمهور و اعضاي دولت آنها را از رسيدن به فرمان هدايت دولت بازداشت که از اين رو با طرح دولت در سايه مي خواهند از مسير ديگري به خواسته خود برسند که مشخص است هيچ گاه موفق نخواهند بود».
نويسنده در ادامه شمارش انگيزه احتمالي ما در طرح اين پيشنهاد، مدعي شد: «احمدي نژاد حتي برنامه اي براي ديدار با گروه هاي سياسي نداشت چه برسد به اينکه مانند دکتر روحاني از اقشار و گروه هاي مختلف بخواهد تا ديدگاه هاي خود را با او در مسير پيشرفت کشور درميان بگذارند. اين موضوع سبب شده تا اصولگرايان به نوعي به جبران آن بپردازند و در نقش دولت در سايه به ايفاي نقش پرداخته تا شايد کمي از آلام و مشکلات ۸ ساله شان کاسته شود».
نويسنده مطلب روزنامه با طرح اين پرسش که «آيا واقعاً نيت خير است؟» در پايان نوشت: «هزاران گمانه ديگر درمورد طرح دولت سايه از سوي اصولگرايان مي توان مطرح کرد اما به يک دليل بسياري از آنها رد مي شود. اگر واقعاً اصولگرايان همانطور که در ۷ بند ذکر شده قصد کمک به دولت را دارند، ديگر نيازي به تشکيل دولت سايه نيست. اگر نيت آنها خير و کمک است، چرا نمي آيند و شفاف اين قصد خود را بيان نمي کنند؟ اگر طرح دولت سايه تاکيد بر القاي ناکارآمدبودن دولتمردان فعلي نيست پس چه نيازي به آن دم و دستگاه است که در ۷ بند به آن اشاره شده. اصولگرايان بايد واقع بين باشند و سعي نکنند ناراحتي خود از نتيجه حماسه ۲۴خرداد را اين گونه يعني به طرق غيرمنطقي جبران کنند چون بار ديگر از پيروزي دور خواهند شد و براي ادامه حيات سياسي جريانشان مطلوب نيست».
درباره يادداشت آن روزنامه، ذکر چند نکته را ضروري مي دانيم.
اول – پيشنهاد تشکيل دولت سايه به رئيس جمهوري، ايده اي است که از سالهاي قبل در ذهن و حتي برنامه انتخاباتي برخي از نيروهاي سياسي مطرح بوده و امر بديعي نيست و ما صرفاً بر ضرورت تشکيل آن در اين شرايط و به دست دکتر روحاني تاکيد کرديم. در طرح اين ايده، کاملاً مستقل بوديم و مشاهده نکرديم که نيروهاي سياسي اصولگرا از اين ايده دفاع کنند. قطعاً برنامه و طرح حساب شده اي در اين زمينه عليه دولت دکتر روحاني وجود ندارد زيرا اساساً اين ايده، عليه هيچ دولتي نيست بلکه به نفع همه دولتهاست. ممکن است کساني از اصولگرايان اکنون براي نظارت بر دولت دکتر روحاني، اين ايده را بپسندند اما بايد دانست اگر آنان هم تشکيل دولت سايه را بپذيرند و اين ايده اجرايي شود، خودشان هم بايد به آن عمل کنند و در آينده اگر دولت به دست اصولگرايان بيفتد، خودشان بايد يک دولت سايه از اصلاح طلبان را تشکيل دهند.
دوم - طرفداران اين ايده را معمولا نيروهاي سياسي اصلاح طلب تشکيل مي دهند که شفافيت سياسي را از آرمانهاي خود مي دانند و نظارت بر صاحبان قدرت و حفظ حقوق اقليت را مد نظر دارند. در پيشنهاد ما چنين آمده است که به جاي ملاقات گهگاهي رئيس جمهوري با منتقدان و مخالفان دولت، بهتر است به صورت ساختاري، نهادي ناظر از سوي مخالفان تشکيل شود و از طريق شناسايي ضعف ها و نارسايي ها و آسيب شناسي مسائل کشور، به دولت کمک شود. اولويت قائل شدن به «ساختار» به جاي افراد و مديران هم مطلوب اصلاح طلبان است. اين که چرا يک روزنامه مدعي اصلاح طلبي با اين پيشنهاد ما مخالفت مي کند، امري است که ما متوجه آن نمي شويم.
سوم – اصولگرايان را نبايد يک کاسه کرد و در باره همه آنان، حکم واحدي داد. کم نيستند اصولگراياني که روي کار آمدن دولت دکتر روحاني را يک فرصت تاريخي براي کشور ارزيابي کرده و براي موفقيت آن تلاش مي کنند.
جريان افراطي و تند در همه نيروهاي سياسي هست و آفت فعاليتهاي درست سياسي هم همين افراطيون به حساب مي آيند. مگر اصلاح طلبان، کم چوب افراطيون طيف خود را خوردند؟ يک دست نبودن مواضع اصولگرايان را در مقاطع مختلف شاهد بوديم که يکي از مهمترين سرفصلها، نوع موضع گيري آنان در قبال دولتهاي احمدي نژاد و روحاني است. طبعاً اصولگرايان عاقل، آرزوي موفقيت دولت دکتر روحاني را دارند و البته هر جا که لازم باشد، اعتراض و انتقاد هم مي کنند و راهکارهاي مورد نظر خود را هم عرضه خواهند کرد ولي چقدر خوب و مناسب است که ساختاري در کشور وجود داشته باشد که منتقدان و مخالفان دولت، نظرات خود را از آن طريق به دولت منتقل کنند و احتمال اثر آن بيشتر باشد.
چهارم – اجراي اين ايده و تشکيل اين ساختار، يک گام بزرگ براي نظام سياسي کشور و کارآمدي آن است. بزرگترين دليل حاد شدن مناسبات جناح هاي سياسي کشور اين است که با هم ارتباط ندارند و هر روز به يکديگر بدگمان تر مي شوند در حالي که اگر بستر عملي براي ارتباط عيني و کاري و کارشناسي ميان آنها ايجاد شود، بسياري از اين بدگماني ها از بين مي رود و زمينه همگرايي ميان آنان پديد مي آيد. البته عملي کردن اين ايده در اولين بار، کاري بزرگ است و ظاهرا رئيس جمهوري بايد براي حضور مخالفانش در درون نهادهاي دولتي زمينه سازي کند و به آن رسميت ببخشد و به همين دليل گفتيم که به «فداکاري» نياز دارد. در عين حال اين اقدام، کاري مدبرانه است و نيازمند تدبير و اگر رئيس جمهوري کنوني بتواند اين ايده را عملي کند، سنت حسنه اي را پي خواهد ريخت که ثمرات آن تا ابد به پاي او نوشته خواهد شد.
پنجم - دوستان مطبوعاتي اصلاح طلب اگر واقعا طالب موفقيت دولت هستند و از پيشنهادي از اين دست ولو از سوي اصولگرايان مطرح شده باشد، دفاع مي کنند، به جاي اين که انگيزه هاي دلبخواه براي ما بتراشند و نشاني غلط بدهند، بهتر است با ما همراهي کنند تا ايده هايي از اين دست عملي شود و نهادهايي از اين نوع پديد آيد تا گرهي از مشکلات کشور باز گردد نه اين که با رويکرد «توطئه پنداري»، اين خواسته را «آرزوي محال» معرفي کنند.
نويسنده:
- علي اشرفي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها