واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
دفع شر قلیان نیازمند اقدام همگانی تهران - ایرنا - مصرف قلیان هر روز در جامعه افزایش می یابد و اکنون قلیان راه خود را به پارک ها و بوستان های خانوادگی نیز باز کرده و هوای این اماکن را مسموم می سازد.
علاوه بر پارک ها نیز اغلب سفره خانه های سنتی، قلیان را در کنار غذا ارائه می کنند و جالب اینجاست که حتی در برخی رستوران ها به تمام مشتریان توصیه می شود که حتما از سرویس های قلیان آنها استفاده شود.
هرچند قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانیات در سال 85 تصویب شد و براساس آن استعمال انواع دخانیات از جمله قلیان در همه اماکن عمومی ممنوع است اما این قانون سال ها دست به دست چرخید و بر اساس آن، گاهی عرضه قلیان در قهوه خانه ها ممنوع و گاهی نیز آزاد شد.
این روند ادامه داشت تا آنکه هیات دولت آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات را اصلاح کرد و به موجب این اصلاحیه، قهوه خانه ها از شمول اماکن عمومی (که کشیدن هرگونه مواد دخانی در آنها ممنوع است) خارج شد. هرچند مسوولان وزارت بهداشت بارها تاکید کردند که اصلاحیه جدید فقط در مورد قهوه خانه داران قدیمی مجوز دار است اما قلیان به طور علنی در برخی قهوه خانه ها یا اماکن عمومی تازه تاسیس نیز عرضه می شد.
در سال 91 ، جلسه هیات عمومی دیوان عدالت اداری، موضوع شکایت جمعیت مبارزه با دخانیات ایران در رابطه با خارج شدن قهوه خانه ها از فهرست اماکن عمومی را مورد بررسی قرار داد و اعلام کرد که کشیدن قلیان در قهوه خانه ها ممنوع است.
با ابطال این مصوبه از سوی دیوان عدالت اداری، قهوه خانه ها نیز جزو اماکن عمومی محسوب شده و استعمال دخانیات مانند قلیان در آن ممنوع است.
برغم این مسایل از زمان این مصوبه جدید، اقدام خاص و جدیدی برای جمع آوری قلیان ها از قهوه خانه ها مشاهده نشده است.
اما به راستی چه مسائلی موجب شده تا این قانون با جدیت و به طور قاطع اجرا نشود؟ غیر از شرکت های دخانی و صاحبان مراکز عرضه کننده قلیان که با این قانون مخالفت می کنند ، بسیاری از مصرف کنندگان با ادعاهایی مانند اینکه ˈجوانان تفریحی غیر از قلیان ندارندˈ ، ˈبرخورد قهری موجب رو آوردن هرچه بیشتر جوانان به قلیان می شودˈ و ˈجمع آوری قلیان ها موجب گرایش جوانان به مواد جایگزین یعنی مواد مخدر می شودˈ تلاش در گسترش هرچه بیشتر مصرف قلیان در جامعه دارند.
این ادعاها در حالی مطرح می شود که طبق اظهارات بسیاری از کارشناسان مربوطه، استعمال قلیان، دروازه ورود به اعتیاد است و از سوی دیگر نبود امکانات تفریحی ارزان قیمت برای جوانان توجیهی برای استعمال یک ماده دخانی آسیب رسان به سلامت جسم نمی شود.
مصرف کنندگان قلیان در هر وعده مصرف 50 تا 200 پک می زنند که هر پک حاوی 15/0 تا یک لیتر دود بوده و هر فرد مصرف کننده قلیان در هر وعده معادل 100 نخ یا بیشتر سیگار مصرف می کند.
همچنین قلیان عامل و تشدید کننده بسیاری از بیماری ها مانند دیابت و فشارخون بالا است زیرا دود منتشر شده از قلیان، حاوی مقادیر فراوانی مواد سمی بوده و نیکوتین حاصل از دود آن نیز همانند سایر مواد دخانی اعتیاد آور است و مصرف مشترک قلیان (دهانی مشترک) نیز حتی می تواند موجب انتقال بیماری هایی مانند هپاتیت و ایدز شود.
از سوی دیگر افرادی نیز که مصرف کننده قلیان نیستند، این روزها از آسیب های این ماده دخانی در امان نبوده و در پارک ها و بوستان ها نمی توانند راحت باشند.
حتی اگر فردی از رفتن به سفره خانه های سنتی عرضه کننده قلیان اجتناب کند، ممکن است هنگام مسافرت ناگزیر از رفتن به اینگونه اماکن شود.
البته از سوی دیگر استعمال قلیان بین خانواده ها، قبحی ندارد و حتی اگر عوامل اجرایی دولت نیز اقدام به جمع آوری قلیان از اماکن عمومی کنند خانواده ها ممکن است پنهانی در خانه ها به استعمال قلیان ادامه دهند یعنی زمینه های فرهنگی برای جمع آوری قلیان نیز باید در جامعه فراهم شود.
علاوه براین برای جمع آوری قلیان از اماکن عمومی به هماهنگی های بین بخشی نیاز دارد؛ مساله ای که همیشه در کشور ما چالش بوده است.
متاسفانه در این بین برخی نیز افراد تلاش دارند با مطرح کردن ادعاهایی مانند اینکه ˈقلیان هویت تاریخی داردˈ از ممنوعیت مصرف آن در جامعه جلوگیری کنند. آنها حتی به طراحی ها و نقاشی های زیبا روی قلیان ها اشاره می کنند و این طرح ها را بیانگر تاریخ ایرانی می دانند در حالی که نمی توان گفت به صرف اینکه یک ماده دخانی و اعتیاد آور از سال ها و قرن ها در کشوری استفاده می شود همچنان باید به مصرف آن ادامه داد.
از سوی دیگر اینقدر که روی قلیان حساسیت هست روی دیگر میراث فرهنگی، تاریخی و سنتی ما حساسیت نیست.
به طور مثال می توان با احیای سنت های زیبای دیگر مانند نقاشی های قهوه خانه ای، هویت تاریخی زیبای کشور که بازتابی از سنت کهن قصه خوانی، مرثیه سرایی و تعزیه خوانی است را از منظری دیگر به جای استفاده از عامل بیماری زای قلیان مورد توجه قرار داد.
مشکل دیگر در جمع آوری قلیان این است که برخی مراکز که البته تعداد آنها نیز معدود است برای ارائه قلیان در مراکز خود مجوز دارند.
مسوول دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات با یادآوری تصویب آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات در سال 85، می گوید: طبق این قانون عرضه قلیان ممنوع است.
«خدیجه محصلی» در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا می افزاید: اکنون هیچگونه مجوزی برای عرضه قلیان و هچنین اقدامی در خصوص تجدید پروانه های عرضه قلیان ارائه نمی شود.
وی خاطر نشان می کند: اما مساله اینجاست که مجوز مراکزی که از قبل پروانه عرضه قلیان را داشته اند تا دو سال دیگر (سال 95) ، مهلت دارد.
وی تصریح می کند: باید برابر قانون با عرضه کنندگان قلیان برخورد شود و رسانه ها باید جمع آوری مراکز عرضه کننده قلیان را از نیروی انتظامی بخواهند.
به گزارش ایرنا، طبق آخرین اعلام وزارت بهداشت، مصرف قلیان در کشور رو به افزایش بوده و مصرف گهگاهی قلیان در زنان و بویژه در سنین پایین تر نیز در حال افزایش است و اگر مسائل فرهنگی و قانونی جمع آوری قلیان برطرف نشود به گفته پزشکان با سونامی استعمال قلیان در جامعه روبرو خواهیم بود.
طبق آمار وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی بیشترین مصرف قلیان در استان های بوشهر، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، فارس و خراسان رضوی و کمترین مصرف آن نیز در ایلام و زنجان است.
اجتمام(5)**9185**1436
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
16/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]