محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832727432
آیا مجلس، حزب مخالف دولت است!؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
آیا مجلس، حزب مخالف دولت است!؟ تهران - ایرنا - روزنامه اطلاعات روز یکشنبه در ستون محک نوشت: «مجلس در رأس امور است.» گفته و باور بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی(ره) است.
ابوالقاسم قاسم زاده در ادامه این یادداشت آورده است :اگر بخواهیم این گزاره از بیان امام را به هر طریق تفسیر کنیم، در این اصل که مجلس شورای اسلامی، خانه ملت است باید وحدت نظر داشته باشیم.
مجلس، اگر چه متشکل از نمایندگان با گرایش های فکری و سیاسی گوناگون است،«شورای» احزاب نیست. هر نماینده علاوه بر نمایندگی شهر و استان خود، نمایندگی (یا وکالت) همه ملت را دارد. در اصل هشتاد و چهارم قانون اساسی آمده است:
«هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر نماید.»
از این اصل در قانون اساسی می توان دریافت که تریبون مجلس، سکوی آزاد بیان هر نظری یا برداشتی نیست، بلکه نمایندگان موظف اند در اظهار نظرهای خود، همواره اصل نمایندگی از جانب ملت را در نظر داشته باشند. این جایگاه (تریبون مجلس) را نباید مساوی با مصاحبه با رسانه ها و یا نگارش مقاله ای با نظر خاصی در مطبوعات دانست. پرسش براساس وظیفه و مسئولیت خطیر نمایندگی در مجلس براساس قانون اساسی چنین است. آیا نمایندگان در نطق های خود در مجلس که به صورت زنده از صدای جمهوری اسلامی، پخش می گردد، مراعات «هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است» را می کنند؟ تا حق اظهار نظر در مسایل داخلی و خارجی در طراز نمایندگی از «تمام ملت» را در بر داشته باشد؟
با مصاحبه یا نوشتن مقاله ای از سوی نماینده ای در خارج از صحن مجلس، نظر فردی را می توان چنان منعکس کرد که یک مشکل کوچک در بخش خاص، بسیار با اهمیت جلوه داده شود تا جائی که رسانه های داخلی و خارجی از آن سوژه رسانه ای بسازند. اما همین روش را پشت تریبون مجلس (خانه ملت) که تریبون ملی و صدای ملت در خانه ملت است، نمی توان به کار گرفت؟ قانون اساسی چنین اجازه ای به هیچ یک از نمایندگان نداده است. طرح سئوال یا استیضاح از دولت، البته حق مجلس است و کسی این حق را نمی تواند انکار کند، اما در قیاس آن با رسانه ها، نسبت سئوال یا استیضاح از جانب ملت است تا بیان نظر شخصی و یا گرایش حزبی و سیاسی.
نگارنده نمی خواهد تعداد سئوالها و یا استیضاح های مطرح از دولت دکتر روحانی را با دولت قبلی، (دولت آقای احمدی نژاد) در همین مجلس ارزیابی کند، چنانکه برخی از روزنامه ها این قیاس عددی را انجام داده اند و مشکلات در دولت قبلی و دولت جدید را در طرح سئوال و استیضاح سنجیده اند! اما پرسش این است، اگر مجلس در رأس امور است، که باید باشد، طرح پاره ای از سئوالها در مقام استیضاح وزراء چه نسبتی با اصل مجلس در رأس امور است، دارد!؟ کارنامه روابط دولت جدید با مجلس در یکسال گذشته از این نظر قابل نقد است! نقدی که این پرسش را پیش می آورد، آیا مجلس حزب مخالف دولت است!؟
یکی از خبرنگاران مجلس در روزنامه ای می نویسد:
«دیروز صحن علنی مجلس شاهد یک سونامی بود، سونامی سئوال و استیضاح وزرای دولت تدبیر و امید! هر چند سئوال کردن و پاسخ خواستن از وظایف اصلی نمایندگان مجلس است اما در مجلس نهم شاهد آن هستیم که گاه آش شور می شود و گاه بی نمک. در واقع با وجود آنکه مجلس از آغاز کارش در دولت قبل روزهایی خالی از هرسئوال و یا استیضاح را سپری کرد با شروع کار دولت یازدهم به یکباره تغییر رویه داد و هر روز سئوال ویژه ای و هراز چند وقتی هم بحث استیضاح به میان کشیده می شود. روز گذشته که آخرین روز صحن علنی مجلس در هفته جاری بود، نمایندگان چندین سئوال و طرح استیضاح و همچنین تذکرات کتبی را روانه پاستورکردند. آنچه در هفته آخر پیش از تعطیلات مجلس رقم خورد، طرح 3 استیضاح و سئوال از 2 وزیر و همچنین تذکر به 9 وزیر بود!»
یکی از نمایندگان مجلس که مشهور به تعامل فراجناحی و نمایندگی در اعتدال است، در نقد رفتار دیروز مجلس نوشته ای کوتاه دارد و در آن تصریح می کند:«سئوال از دو وزیر و در معرض استیضاح قرار دادن چندین وزیر از جمله وزیر علوم، نیرو و جهادکشاورزی فشار سیاسی و جناحی بر دولت است؛ آنچه نمایندگان میانه رو در روزهای گذشته در صحن علنی مجلس شاهد آن هستند، قوت گرفتن نگاه جناحی و جایگزین شدن چنین رویکرد اشتباهی به جای بحث های کارشناسی حول محور وظایف وزراست. همگان به خوبی می دانند بحث حجاب بیش از آنکه یک مسأله سیاسی و جناحی باشد، یک بحث فرهنگی است و طبعاً با یک گفتمان فرهنگی می توان به بحث درباره موضوعات فرهنگی پرداخت؛ نگاه انتظامی به مقولات فرهنگی سبب مبهم ماندن معضلات خواهد شد. در موضوع کارت زردی که روز سه شنبه به وزیر کشور داده شد، نمایندگان به خوبی واقفند که حجاب و بحث های رفتاری جامعه، ارتباطی با عملکرد این وزارتخانه ندارد و در این خصوص22 نهاد مسئول وجود دارند که هر کدام از آنها باید به نوعی پاسخگوی سئوال نمایندگان باشند. بنابراین با توجه به وضعیت روزهای گذشته مجلس باید ادعا کرد که سوالات از حوزه کاری وزیر کشور خارج بود. از سوی دیگر در روز چهارشنبه که بحث استیضاح وزرای نیرو، علوم و جهادکشاورزی مطرح شد؛ آگاهان به درستی می دانند که برخی ایرادها که به این وزرا وارد شده است، ایراد نیست و به بهانه جویی شباهت دارد. برای مثال، استیضاح وزیر علوم تنها به دلیل جابه جایی های مرسوم در دانشگاه هاست، این، در حالی است که در تمام اعصار با روی کار آمدن وزیر جدید در وزارت علوم، رؤسای دانشگاه ها مطابق برنامه های آن وزیر چیده می شوند؛ چرا که همسویی سیاست های رؤسای دانشگاه ها با سیاست های دولت و وزارتخانه علوم راهی برای پیشرفت کشور است. نمایندگان محترم ملت به خوبی می دانند در 8 سال گذشته وزارت علوم روندی نزولی را تجربه کرده و اکنون هم با بورسیه ها، اساتید و دانشجویان تحمیل شده، دست به گریبان است. این وزارتخانه باید راهکاری برای عبور از مشکلات ایجاد شده داشته باشد. مسلماً نمایندگان محترم باید افت علمی دانشگاه ها را نیز مدنظر قرار دهند، تنها به مباحث سیاسی نپردازند و نسبت به تغییر رؤسای دانشگاه هایی که عملکردشان هیچ نسبتی با شعارهای دولت یازدهم نداشته، حساسیت به خرج ندهند. دولت یازدهم اکنون نیازمند همفکری و همراهی نمایندگان مجلس است.»
نگاه مردم به مجلس همان نگاه امام(ره) است که «مجلس در رأس امور است.» دولت یازدهم، هنوز دولت جدید است و هنوز یکسال از عمرش نگذشته است. مردم به خوبی کارنامه عملکرد دولت گذشته را در اختیار دارند و هنوز بسیاری از گرفتاری های آن ها که نتیجة عملکرد گذشته است حل و فصل نگردیده است. امروز دولت به صورت مدام پیام همکاری و تعامل با مجلس می دهد و رئیس جمهور دکتر روحانی چندین و چند بار گفته است، بدون همکاری و تعامل نزدیک دولت و مجلس، امکان اداره کشور و حل مشکلات گذشته به دست نخواهد آمد. نه دولت باید جناحی و حزبی رفتار کند نه رئیس جمهور که رئیس جمهور همه ملت است. دولت وظیفه و مسئولیت بزرگ ملی را بر عهده دارد. مجلس نیز در رأس امور است و هر نماینده، نماینده همه ملت است. باید کلان نگر باشد و ظهور جناحی و یا حزبی نداشته باشد.
مجلس خانه ملت است و نه خانه احزاب. نماینده، وکیل از سوی ملت است و گرایش سیاسی و یا صنفی خاصی را نمایندگی نمی کند. اگر دولت جزمیت گروهی و سیاسی خاص پیدا کند، دیگر دولت ملی خوانده نمی شود. اگر مجلس گرایش سیاسی و یا منافع بخش خاصّی از جامعه را دنبال کند، مجلس (خانه ملت) از جایگاه و تعریف ملی و اسلامی خود فاصله می گیرد. در این صورت است که باید مجلس را حزب مخالف دولت نامید!
اول**س.ن1744
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
08/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها