تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815080517
سينماي اميد زير چكمه‌هاي سينماي افسرده
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سينماي اميد زير چكمه‌هاي سينماي افسرده
ايده سينماي اميد اولين‌بار توسط حجت‌الله ايوبي، رئيس سازمان سينمايي مطرح شد. ايده‌اي كه به رغم نام و فكر خوبي كه در پشت آن بود، با استقبال چنداني از سوي سينمايي‌ها روبه‌رو نشد
ايده سينماي اميد اولين‌بار توسط حجت‌الله ايوبي، رئيس سازمان سينمايي مطرح شد. ايده‌اي كه به رغم نام و فكر خوبي كه در پشت آن بود، با استقبال چنداني از سوي سينمايي‌ها روبه‌رو نشد و همانطور كه در اين چند ساله موج فيلم‌هاي افسرده در سينماي ايران حكمراني مي‌كرد، امسال نيز همان روند ادامه داشت، انگار سينمايي‌ها دوست ندارند زياد ايده‌هاي ايوبي را جدي بگيرند!
حجت‌الله ايوبي در مراسم توديع و معارفه مدير‌عامل بنياد سينمايي فارابي در تعريف سينماي اميد گفت: سينماي اميد يعني سينمايي براي مردم و سينماي مردمي سينمايي است كه مؤلفه‌هاي آن را رعايت كند يعني احترام به باورها و سنت‌ها و احترام به خط قرمزهايي كه در درون جامعه در بستر باورهاي ديرينه جامعه شكل مي‌گيرد.
اما از سال گذشته تا به حال چند فيلم را مي‌توان نام برد كه با اين نوع نگاه ساخته يا اكران شده باشند؟ جشنواره فيلم فجر آينه خوبي براي آنچه در سينماي ايران رخ مي‌دهد، است. با نگاهي به برخي از فيلم‌هاي حاضر در اين جشنواره مي‌توان به وضعيت سينماي اميد و سينماي افسرده در كليت سينماي ايران پي برد. از بين كارگردان‌هايي كه در سينماي ايران براي خود اسم و رسمي به‌هم زده‌اند، چند نفر در جشنواره فيلم فجر حاضر بوده‌اند، بني‌اعتماد با فيلم «قصه‌ها» نمود كاملي از يك سينماي افسرده را به نمايش گذاشت، كيومرث پور‌احمد فيلمي ضد‌جنگ را به فجر آورده بود كه با وجود ضعف‌هاي عمده ساختاري از مضمون سياه ضد‌دفاع مقدس نيز برخوردار بود، فيلم «زندگي مشترك آقاي محمودي و بانو» كه اين روزها در حال اكران عمومي است نيز با وجود آنكه فيلمي افسرده به شمار مي‌آيد اما در يك بي‌سليقگي آشكار به عنوان فيلم افتتاحيه جشنواره انتخاب شد.
افسردگي در سينما آنقدر ريشه دوانده كه حتي ديدن فيلم‌هايي چون« همه چيز براي فروش» هيچ‌كدام از مسئولان سينمايي را به واكنش وا نداشت. در صورتي كه يكي از عوامل قهر مردم با سينما را مي‌توان در توليد انبوه فيلم‌هايي با پيام‌هاي نا‌اميد‌كننده و افسرده ديد، فيلم‌هايي كه در اكران سال 91 باعث افت چشمگير فروش سينماي ايران شدند. جديدترين نمود سينماي افسرده را مي‌توان در جشنواره فيلم كوتاه دانشجويي نهال ديد. كلمه نهال في‌النفسه داراي پيامي اميد‌دهنده است، رويش و بلوغ كه نهالي را به درختي تناور تبديل مي‌كند. ولي برخلاف نام اين جشنواره از همان پوستر جشنواره مي‌توان به محتويات آن پي برد. در پوستر يازدهمين دوره اگر به متن و جملات دقت نكنيم ابتدا اينگونه تصور مي‌شود كه پوستر متعلق به يك فيلم تريلر ترسناك است چيزي شبيه به فيلم اره اما بعد كلمات تازه به چشم مي‌آيند و مشخص مي‌شود كه قرار است اين پوستر معرف فيلم‌هاي دانشجويي باشد. پيمان معادي كه فيلم افسرده «برف‌روي كاج‌ها» را به‌عنوان اولين تجربه كارگرداني خود ثبت كرده است، عضو هيئت داوران جشنواره فيلم نهال بود. وي در روز اختتاميه بيانيه هيئت داوران را خواند و به نكته جالب توجهي اشاره كرد. معادي گفت: «با هيجان زياد فيلم‌ها را يك به يك ديديم و يادداشت برداشتيم و كنجكاو و كنجكاوتر شديم كه چرا اينقدر ذهن‌ها تاريكند، چقدر قبر، چقدر پوچي، مرگ، بي‌هويتي و سردرگمي را زياد داشتيم و كمتر قصه، داستان، اصالت تصوير و خلاقيت ديديم.»
اگر قرار باشد نسل آتي سينماي ايران از دل اين جشنواره بيرون بيايد بايد از همين الان فكري براي آينده سينما كرد. وقتي آش آنقدر شور مي‌شود كه حتي پيمان معادي نيز لب به اعتراض مي‌گشايد و از ديدن آن همه ذهن‌هاي تاريك گله مي‌كند، مي‌توان به ريشه دواندن سينماي افسرده در ذهن و روان فيلمسازهاي جوان كشور پي‌برد. فيلمسازاني كه شايد در ذهن خود فيلمسازي به روش رخشان بني‌اعتماد، كيانوش عياري، اصغر فرهادي يا حتي محسن امير يوسفي را تمرين مي‌كنند و مي‌خواهند همه المان‌هاي سياه نمايي و افسردگي كه اين كارگردان‌ها يا نام‌هاي ديگري كه در سينماي ايران از آنها بت ساخته شده است را در آثارشان تكرار كنند.
حال بايد اين سؤال را از طرف رئيس سازمان سينمايي بپرسيم كه چرا با وجود همه حمايت‌هاي دولتي از سينماي ايران وقتي سازمان سينمايي عزم خود را بر سينماي اميد قرار مي‌دهد اين عزم و خواسته از نظر فيلمسازان آنقدر سطحي انگاشته مي‌شود كه حتي دانشجوياني كه با دوربين‌هاي ديجيتالي فيلم‌هاي كوتاه ساخته‌اند حرف‌هاي رئيس سازمان را جدي نمي‌گيرند. مگر اين فيلمساز‌ها قرار نيست در آينده با پول همين دولت فيلم‌هاي بلند بسازند! آيا آنها مي‌پندارند حرف‌هاي ايوبي بيشتر ناشي از ناآگاهي به سينماي ايران است يا اينكه ژست‌هاي مديريتي براي بستن دهان منتقدان سينما؟! هر‌چه هست كسي تا به حال براي آن تره هم خرد نكرده است، چه برسد به آنكه بخواهند بر اساس توصيه‌هاي سينماي اميد فيلم‌هايي بسازند كه خانواده‌ها را با سينما آشتي دهند.
نویسنده : محمدصادق عابديني
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۷ تير ۱۳۹۳ - ۱۷:۱۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها