واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: گره محکم مکتبخانه میرزا عبدالله بازی به اعتبار محمدرضا لطفی
این سرآغاز دوبارهای برای مکتب خانه و موسسه آوای شیدا در جهت ادامه فعالیت به روال سابق باشد اما در غیات محمدرضا لطفی میتواند این مجموعه آموزشی میتواند طبق روال پیشین فعالیت کند؟ چه کسی قرار است جای محمدرضا لطفی تکیه بزند؟
کد خبر: ۴۱۱۰۱۶
تاریخ انتشار: ۰۴ تير ۱۳۹۳ - ۲۰:۰۵ - 25 June 2014
مکتبخانه زنده یاد محمدرضا لطفی و موسسه فرهنگی هنری آوای شیدا در حالی بازگشایی شد که این نگرانی وجود دارد، در غیاب زنده یاد محمدرضا لطفی بنیانگذار و محور این مکتبخانه، این نهاد نتواند به حفظ اعتبار گذشتهاش همچون بسیاری از نهادهای مشابه بپردازد و به اعتبار این استاد موسیقی ثلمهای وارد شود و از این منظر این پرسش پیش رو است که آیا استمرار فعالیت این مکتبخانه با رضایت قلبی استاد لطفی همراه است یا تنها مباحث مالی مطرح است؟
به گزارش «تابناک»، مکتبخانه میرزا عبدالله یا هنرستان آزاد موسیقی موسسهای آموزشی است که به سرپرستی محمدرضا لطفی در سال ۱۳۶۲ و زیر نظر وی پایهگذاری شد. هنرستان آزاد موسیقی به روش شفاهی یا سینه به سینه ساز و آواز ایرانی را به شاگردان میآموزد و این لطفی بود که به جهت تاثیرگذاری میرزا عبدالله فراهانی بر موسیقی ایران و ارادت شخصی اش به میرزا عبدالله، نام و طریفت او را در این مکتب خانه سرلوحه قرار داد.
میرزا عبدالله فراهانی فرزند آقاعلیاکبر خان فراهانی، نوازندهٔ تار دوران ناصرالدینشاه و پدر زنده یاد استاد احمد عبادی نوازندهٔ بزرگ سهتار، از برجستهترین اساتید تاریخ موسیقی ایرانی و نوازندهٔ سرشناس سهتار و تار بود که برای نخستین بار و آن گونه که تقریباً در حال حاضر نیز در دسترس است، ردیف موسیقی ایرانی را به نظم درآورد و فضای یکدستی بر موسیقی اصیل ایرانی حاکم کرد.
درهای مکتبخانه میرزاعبدالله در خیابان شریعتی، خیابان حقوقی، پلاک 42 تا چهلم استاد بسته بود اما ظاهراً به واسطه برخی درخواستها درهای این مکتبخانه گشوده شد و مطابق با روال دوران حیات استاد لطفی، آموزش از سر گرفته شد.
محتوای دروس بر پایه ردیف میرزاعبدالله بوده که تحت عنوان «متن و حاشیه ردیف» شناخته شده و در سال 62 تاسیس شده است. در کنار آموزش ردیف به پیشرفت فن نوازندگی هنرجویان، با متد برگرفته ازردیف نیز توجه میشود. هدف از این روش آموزش پیشرفت شنوایی موسیقی آنهاست که تابعی از فرهنگ قومی ایرانیان است. این فرهنگ به وسیله آموزش ردیف تا به امروز به وسیله استادان این راه به نسل جدید منتقل شده است.
در این مکتبخانه در کنار آموزش ردیف، هر دانشجو باید با رشتههای دیگر هنری نیز آشنا شود. شعر فارسی و قوانین آواشناسی آن زمینه ساز اجرای بهتر نوازندگان میشود اما با رفتن لطفی که همگان مقابلش بر زمین می نشستند و به رهبری اش می نواختند، تصور میشد مکتبخانه با آخرین نسل شاگردان لطفی وداع کند و تغییر وضعیت دهد اما ظاهراً بازماندگان استاد در پی ادامه فعالیت این نهاد آموزشی هستند.
مراسم بازگشایی به تازگی به صورت بداهه برگزار شد و هنرمندانی همچون بیژن، هوشنگ و قشنگ کامکار درباره زندگی هنری محمدرضا لطفی و راه اندازی کانون موسیقی چاووش و برخی دیگر از خاطرات تلخ و شیرین سخن گفتند و در همین راستا تورج لطفی برادر زنده یاد محمدرضا لطفی و ربکا جلیلی همسر آن مرحوم به میان جمع آمدند و صحبت هایی در مورد برخی از ویژگی های شخصیتی وی عنوان کردند.
این مراسم در حالی برگزار شد که تعدادی از هنرمندان و همچنین دانش آموختگان مکتب استاد لطفی نیز حضور داشتند و قطعه «ای عاشقان» از ساخته های این هنرمند را اجرا شد تا این سرآغاز دوبارهای برای مکتب خانه و موسسه آوای شیدا در جهت ادامه فعالیت به روال سابق باشد اما در غیات محمدرضا لطفی میتواند این مجموعه آموزشی میتواند طبق روال پیشین فعالیت کند؟ چه کسی قرار است جای محمدرضا لطفی تکیه بزند؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]