واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب > ادیبات ایران جایگاه نظام صنفی رسانهها- 1؛
وکیلی: نمایشگاه مطبوعات فعلا نباید به تشکلهای صنفی واگذار شود/ فرامرزیان: حقوق روزنامهنگاران به میزانی که باید رعایت نمیشود
رئیس انجمن روزنامههای غیردولتی با بیان اینکه هنوز تشکلهای مطبوعاتی یکپارچهای در کشور شکل نگرفته و صدای آنها یکسان نشده است، خواستار آن شد که معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد از تصمیم خود برای واگذاری نمایشگاه مطبوعات به تشکل های صنفی دست کم در سال جاری خودداری کند.
به گزارش خبرنگار مهر، نشست تخصصی بررسی جایگاه نظام صنفی رسانهها صبح امروز دوشنبه دوم تیر ماه با حضور جمعی از کارشناسان، مدیران و فعالان رسانه از جمله محمد سلطانیفر، محمدعلی وکیلی، مهدی فضائلی، حسن نمکدوستتهرانی، کاووس صادقلو، ژاله فرامرزیان و جهانشاهی در دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها در تهران برگزار شد. در ابتدای این نشست محمد سلطانیفر، رئیس مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها در مقدمهای با اشاره به پیشینه مباحث مربوط به تشکیل نظام صنفی رسانهها در ایران گفت: از سال 1358 که طبق قانون نظام پیشگیرانه و کنترلی به نظام پیگردی و تنبیهی تغییر یافت مباحث مربوط به لزوم تشکیل نظام صنفی رسانهها به صورت جدیتری مطرح شد. در نظام های تنبیهی دو مکانیزم برای این مسیر دیده شده است؛ سیستمهای آزادیگرا و سیستمهای مسئولیت اجتماعی. وی افزود: از سال 67 که بحث اخذ مجوز برای تاسیس نهاد های صنفی از دو نهاد صادرکننده وزارت بازرگانی وقت و کمیسیون ماده 10 احزاب مطرح شد، شاهد تلاش ها برای شکل گیری انجمن های متعددی بودیم. بر مبنای اصول 24 و 168 قانون اساسی تشویق و ترویج برای شکل گیری نظام های صنفی مورد تاکید قرار گرفته است بعد از آن سالها به مرور انجمنهایی شکل گرفت که از جمله می توان به انجمن روزنامه نگاران مسلمان، انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامه نگاران ایران، خانه مطبوعات ایران، انجمن روزنامه نگاران زن ایران و انجمن روزنامههای غیردولتی اشاره کرد. سلطانیفر در ادامه از تهیه پیش نویس قانون سازمان نظام رسانه ای کشور خبر داد و در عین حال تاکید کرد: این یکی از چند پیش نویسی است که در این خصوص تهیه شده و همچنان در دست بررسی است و تا زمان کامل شدن آن تبدیل به قانون راه درازی در پیش است. حقوق روزنامه نگاران به میزانی که باید رعایت نشده است در ادامه این جلسه ژاله فرامرزیان دبیر انجمن روزنامه نگاران زن ایران در سخنانی با اشاره به جایگاه و اهمیت سازمان های مردمی یا همان NGOها تشکیل این ساختارهای صنفی باید با همکاری ذینفعان هر صنف و در واقع توسط یک گروه هدف صورت بگیرد. این ساختارها باید چند مشخصه اصلی داشته باشد از جمله اینکه متشکل از گروهی باشند که به دنبال منافع و ایفای حقوق خود هستند از طرف دیگر این تشکیلات باید سلسله اقداماتی را برای پیشبرد اهداف خود انجام دهد البته این سازمان های غیردولتی، شرکای اجتماعی دولت هم هستند و لذا باید حقوق و نیز مسئولیت های آنها مشخص باشد. فرامرزیان از اینکه به گفته او برای چنین ساختارهای صنفی همواره تکالیف متعدد و متنوعی تعیین میشود، اما چندان به موارد مربوط به حقوق آنها پرداخته نمیشود، اظهار تاسف کرد و گفت: اگر بخواهیم ساختارهای مردمی و تشکل های صنفی را با لحاظ کردن ساز و کارهای طبیعی آنها تعریف کنیم، باید هم رویکرد به حقوق و هم رویکرد به مسئولیتها را برای آنها در نظر بگیریم. این در حالی است که در زمینه اصناف حوزه رسانه، حقوق روزنامه نگاران به میزانی که باید، رعایت نشده است، در حالی که تکالیف بسیاری برای آنها در نظر گرفته شده است. دبیر انجمن روزنامه نگاران زن ایران از صحبتهای خود چنین نتیجه گرفت که این رویکرد در نظام صنفی در حوزه رسانه به این معنی است که شما به عنوان دولت و به عبارت دقیق تر حاکمیت، تنها میخواهید شعار مردمی بودن خود را ارائه و تصویر کرده باشید نه اینکه به دنبال عملی کردن آن باشید. وی همچنین در بخش دیگری از سخنانش پیش نویس نظام جامع صنفی رسانه ها را به باد انتقاد گرفت و گفت: در این پیش نویس برگزاری مجمع عمومی تعریف شده است، اما چیزی به نام عضو در آن تعریف نشده است، در حالی که یک مجمع عمومی از طریق تعداد اعضایش هویت مییابد. همچنین 15 نفر به عنوان گروه هدف در این پیش نویس مشخص شدند که البته نحوه انتخابشان شفاف نیست، علاوه بر این هفت نفر هم نماینده حاکمیت هستند که این خود جای سوال دارد که برای تشکیل یک نظام صنفی رسانه، این مساله جای سوال دارد. دولتها علیرغم شعارهای فانتزی خود کمتر حاضرند میدان را به نهادهای صنفی واگذار کنند در ادامه این جلسه، محمدعلی وکیلی رئیس انجمن روزنامه های غیردولتی و مدیرمسئول روزنامه ابتکار نیز در سخنانی گفت: به رغم شعارهای دولتهای مختلف در سال های گذشته، خروجی عملکرد آنها در ارتباط با صنوف شبیه هم بوده است دلیل این مساله این است که دولت ها در ایران حداکثری هستند و به رغم شعارهای فانتزی شان، کمتر حاضرند میدان را به نهادهای صنفی واگذار کنند. وکیلی افزود: چرایی شکل نگرفتن انجمنهای صنفی در حوزه رسانه باید در این مساله جستجو کرد که دولت ها در خصوص واگذاریها، به شکلی انعطاف پذیر عمل نمیکنند البته مهمتر از این مساله این است که ما با عنوان یک مجموعه از رسانهها باید به این جمع بندی برسیم که شرط تحقق صداهایمان یکی شدن این صداها است. رئیس انجمن روزنامههای غیردولتی به مشکل اخذ مالیات از خبرنگاران و روزنامه نگاران اشاره کرد و از اینکه به رغم وجود قانون مشخص در این خصوص به قول او زور روزنامهها به مالیات نمیرسد، اظهار تعجب کرد و گفت: دلیل همین مساله هم این است که ما خودمان هنوز تشکل نشدهایم. وی همچنین به مسائل مربوط به برخورد با مطبوعات و توقیف و تعطیلی آنها اشاره و بیان کرد: در قانون دو مرجع برای برخورد با مطبوعات تعیین شده است. یکی قوه قضائیه و یکی هیات نظارت بر مطبوعات، اما مساله این است که وقتی با عنوان مثال هیات نظارت بر مطبوعات یکی از نشریات ما را توقیف می کند، از آنجا که نماینده ما در این هیات 7 نفره حضور دارد، تشخیص او برای ما حجتآور است، اما وقتی یک قاضی حکم به توقیف یک نشریه میدهد، پذیرش این مساله برای ما دشوار است؛ چراکه او طبیعتا چندان آشنایی با مسائل ما مطبوعاتیها ندارد. مدیرمسئول روزنامه ابتکار در ادامه به بحث واگذاری نمایشگاه مطبوعات به تشکل های صنفی اشاره و تصریح کرد: به ما گفته شده که ارادهای وجود دارد تا این نمایشگاه از امسال به بخش های خصوصی و طبیعتا صنوف مطبوعاتی واگذار شود، ولی سخن من این است که اگر این واگذاری با منطق صورت نگیرد، نمره بدی در این حس اعتمادبخشی کسب میکنیم و شخصا معتقدم فعلا نباید به صورت صددرصدی این تفویض و واگذاری صورت بگیرد و تا زمانیکه تشکل ها به همگرایی لازم در خصوص نیازهای مشترک همدیگر نرسند، نباید این نمایشگاه به صنوف واگذار شود. وکیلی از تلاش انجمن متبوعش برای فاصله گرفتن از نیازهای فردی و حرکت برای تحقق نیازهای جمعی رسانه ها سخن گفت و یادآور شد: اگر دولت ها به لحاظ ساختاری حاضر نشوند در جایگاه حداکثری خود یک گام به عقب بردارند، چنانچه صداهای ما رسانه ای ها یکی و همآوا شود، قطعا تاثیر خود را خواهد گذاشت. رئیس انجمن روزنامههای غیردولتی در ادامه تلاش برای تشکیل و تاسیس تشکل ها و صنوف مطبوعاتی را در صورتیکه منجر به تقویت رسانههای دولتی شود، یک خودزنی و حرکتی با سیکل عقبگرد عنوان کرد و گفت: هدف از تشکیل صنف ایجاد هماوردی در رقابت با رقبای سرسخت و قدرتمندی مانند دولت است. استیفای حقوق رسانه و مهمتر از آن نظارت عمومی از کارکردهای رسانه است و مسلم است نظارت هم چندان مورد قبول دولت نیست. لذا معتقدم چنانچه رویکردمان در خصوص تشکیل نظام های صنفی، تقویت رسانه های دولتی و نهایتا دولت باشد، این یک ناکامی است.
۱۳۹۳/۴/۲ - ۱۴:۴۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]