واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۹ خرداد ۱۳۹۳ (۲:۵۰ق.ظ)
نقش مشارکت عمومي در گمانه زني استعدادهاي بومي گروهي از اقتصاددانان معتقدند مشارکت عمومي در گمانه زني استعدادهاي بومي نقش بسزايي دارد.
به گزارش خبرگزاري موج، در فصلنامه ي معماري و شهرسازي مقاله اي است که به اين موضوع پرداخته است که با هم گزيده اي از آن را مرور مي کنيم:
در طرح مکان يابي براي تجديد اسکان رانده شدگان به دليل ايجاد سد کارون 3، نوعي برنامه ريزي مشارکتي به کار گرفته شد، و مرحله نخست از فرآيند کلي طرح نيز انجام پذيرفت، اما ادامه نيافت. اين مقاله ضمن مستندسازي تجربه مشارکت، با دو پرسش ديگر نيز رو به روست، يکي جايگاه مشارکت در فرآيند برنامه ريزي براي تجديد اسکان، و ديگر نقش احتمالي آن در ادامه نيافتن طرح. در پاسخ به پرسش هاي مقاله: اولا، در طرح تجديد اسکان، ديدگاه نوين - و بي سابقه در ايران - «فقير شدگي» مطرح گرديد، که به شکل بومي شده آن با عنوان «تجديد اسکان و اشتغال» به کار گرفته شد. در ابتدا لازم بود که امکان کارايي اين ديدگاه در محل گمانه زني شود. فهم نويي - شايد براي اولين بار - از مشارکت به دست آمد، بدين گونه که، کار مشارکتي انجام شده، يک گام ويژه در فرآيند برنامه ريزي، براي گمانه زني آن است که: آيا ديدگاه انتخاب شده براي برنامه ريزي (در اين طرح: ديدگاه «فقير شدگي»)، در منطقه هدف، يک گزينه درست و تحقق پذير مي باشد، يا خير. ثانيا، مشارکت عمومي، دخالت مستقيم شهروندان در فرآيند تدوين برنامه هاي توسعه - در سطح تاثيرگذار بر زندگي آنان است. کارايي مشارکت به دو جنبه، روش ها و فنون به کار گرفته شده براي هدف معين، و شرايط سياسي نقش داشتن مردم در نظام برنامه ريزي و تصميم سازي بستگي دارد. ضرورت مشارکت در طرح تجديد اسکان، همانا درک پيچيدگي ها در تدوين راهبردهاي همزيستي تيره ها با يکديگر در يک قلمروي جديد بود. مشارکت با هدف آگاهي دادن به، و گرفتن از مردم، در زمينه هاي تعيين شيوه هاي اسکان مورد قبول مردم، يافتن مکان براي تجديد اسکان، شرايط مطلوب همجواري، و يافتن زمينه هاي اشتغال رانده شدگان در محل، انجام پذيرفت. مشارکت جويان از دو گروه تشکيل شده بودند: در گروه بهره وران، ارتباط ها با روش هاي نشست هاي عمومي، جلسات رسمي، ذهن کاوي، گفتگو، مصاحبه با مسوولين، مطلعين و دست اندرکاران صورت گرفت؛ در گروه رانده شدگان، برنامه مشارکت مردمي در سه مرحله، و هر مرحله با هدف هاي مشخص، روش ها و فنون پاسخگو، به صورت پرسشنامه اول و دوم، و اظهارنامه، انجام گرفت و جمع بندي نهايي آن زمينه ساز تشکيل دو پيش - برنامه براي تجديد اسکان و تجديد اشتغال گرديد، که - اگر طرح ادامه مي يافت - اين پيش برنامه ها، شرح خدمات درون زا براي مرحله اجرايي مي شدند. جمع بندي مشارکت در مورد تجديد اسکان، نخست، به دسته بندي گروه هاي هم زيست و شيوه و مکان پيشنهادي جابه جايي هر گروه، دوم، به برنامه فضايي تجديد اسکان، و سوم، به شيوه هاي تجديد اسکان و برنامه فضايي پيشنهادي براي هر شيوه، و در مورد تجديد اشتغال، به شناسايي زمينه هاي بومي جديد و سنتي اشتغال زايي رانده شدگان انجاميد. ثالثا، مشارکت مردم هنگامي به طور کامل برقرار مي گردد و به اجرا در مي آيد که اراده اي از «بالا» براي انجام امور از «پايين» وجود داشته باشد و نهادينه شود. در نبود چنين نهاد قانوني، نمي توان انتظار کارايي حداکثري از مشارکتي را داشت که تنها به ابتکار اتفاقي برنامه ريزان در مدار فرآيند توليد برنامه قرار مي گيرد، و ياراي رويارويي با موانع سياسي - اجتماعي شناخته شده مشارکت را ندارد.
نويسنده:
- فرخ مشيري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]