فقط غلامِ حسین باش/۲ وقتی به همه مشاهیر خلافکار وصل شدم

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فقط غلامِ حسین باش/۲
وقتی به همه مشاهیر خلافکار وصل شدم
... شلوار مشکی پاچه گشاد، کمربند سه قلاب، پیراهن سه خط «منتی گول»، موهای فر و خالکوبی تصویر یک دختر موبلند روی بازو که عکسش روی قوطی چای شهرزاد بود. همین عکس، میاندار و دسته علی خیک شناسنامه دارم کرد. و حسینِ غلام شد حسینِ شهرزاد.

خبرگزاری فارس: وقتی به همه مشاهیر خلافکار وصل شدم

خبرگزاری فارس: وقتی به همه مشاهیر خلافکار وصل شدم

خبرگزاری فارس - گروه ادبیات انقلاب اسلامی؛ برش دوم از کتاب «فقط غلام حسین باش» (روایت جانباز حسین رفیعی) را در زیر می خوانید. * شانزده ساله بودم که تکیه گاه زندگی ام -آقام- را از دست دادم. او به علت سختی کار کشاورزی، به بستر بیماری افتاد و درگذشت و عمویم سرپرستی من را به عهده گرفت. رضا، برادر بزرگم که برای کار به تهران رفته بود، به همدان برگشت. با این حال، هیچ چیز جای خالی پدر را پر نکرد. بیشتر شب ها از غصه، با شکم گرسنه سر به بالین می گذاشتم و به موسیقی های غمگین پناه می بردم. سایه پدر و مادر روی سرم خیمه امنی بود که با نبودشان در معرض هر آسیبی قرار می گرفتم. آسیب هایی که در حصار خان، با وجود آدم های شرور و ناسالم، هر جوانی را تهدید می کرد. سرکش و ماجراجو بودم، اما نه لات و لاابالی. فقط زیر بار حرف زور هیچ کس نمی رفتم. کار به جایی رسید که خودم هم نمی دانستم به چه کسی وصل شده ام؛ به سردسته کارهای خلاف در همدان. ماجرا از این قرار بود که او از محله گازران به حصار خان آمد و با عربده کشی و زورگیری، زهر چشم گنده لات های حصار را بگیرد. بهش می گفتند: علی خیک. وصف من را شنیده بود و به هر منطقه و محل که می رفت، اول از چند نفر زهرچشم می گرفت تا حساب دست بقیه بیاید. هفت هشت سالی از من بزرگ تر بود. یک کاردکش حرفه ای که اگر ده خط کارد به کسی می زد، طرف نمی مرد، ولی سرتاپایش یادگاری علی خیک می ماند. با نوچه هایش آمد. درگیر شدیم. زد و زدیم. و همین دعوا، اسباب رفاقتمان شد. ار من خوشش آمد. و آن قدر رفیق شدیم که یکباره دیدم از طریق او به همه مشاهیر خلافکار همدان وصل شده ام. گاهی می گفت: حسینِ غلام، میان جمع ما که هستی مواظب کیف جیبی ات باش. این ها به صغیر و کبیر رحم نمی کنند. همین که می گفت، خودش ظرف چند ثانیه جیبم را می زد و کیف را برمی گرداند. می گفت: اگر این قدر سربه هوا باشی نمی توانی در صنف ما عرض اندام کنی! به تدریج شکل و شمایل ظاهرم از سر تا پا مثل نوچه های علی خیک شد. چاقوی ضامن دار، پنجه بوکس برنجی، دستمال یزدی، شلوار مشکی پاچه گشاد، کمربند سه قلاب، پیراهن سه خط «منتی گول»، موهای فر و خالکوبی تصویر یک دختر موبلند روی بازو که عکسش روی قوطی چای شهرزاد بود. همین عکس، میان دار و دسته علی خیک شناسنامه دارم کرد. و حسینِ غلام شد، حسینِ شهرزاد. انتهای پیام/

93/03/26 - 15:15

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

مراسم رونمایی و نقد کتاب «فقط غلام حسین باش» برگزار می‌شود

فرهنگ و ادب ادیبات ایران به همت اوج مراسم رونمایی و نقد کتاب فقط غلام حسین باش برگزار می‌شود مراسم معرفی و نقد کتاب فقط غلام حسین باش به همراه تقدیر از نویسنده راوی و طراح کتاب برگزار می‌شود به گزارش خبرگزاری مهر در این نشست که با حضور حمید حسام نویسنده حسین رفیعی ر

فرهنگ و هنر

خسروپناه: انتخابات، تکمیل حماسه شهداست

رقابت در گیشه بهار ۱۴۰۳: کدام فیلم پرفروش‌ترین شد؟

محسن تنابنده با "روزی روزگاری آبادان" به سینماها می‌آید

گیلان، ستاره شعر خود را از دست داد: وداع با سیدصدرا روحانی

حکم قطعی: صدور مجوز موسیقی فقط در حیطه اختیارات وزارت ارشا...

آقای رهبری در ۷۶ سالگی؛ علت عدم حضور گرگیف در ایران

«میراث فرهنگی» در کلاس‌های درس: ضرورتی برای نسل آینده

پدیده سینمای ایران، مرتضی اردستانی را وداع گفت

هیچ‌گاه رئیس‌جمهوری با عبای گِلی تا زانو نداشتیم

پیوند متالیکا و مد و فشن + معرفی ۳ آهنگ برتر متالیکا

شرمساری از عدم توجه به ادبیات در بازیگران