محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830274565
نفوذ حکمت ایرانی در ذهن و زبان باستانی پاریزی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۶
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی استان فارس با اشاره به متون و آثار بزرگان در خصوص فلسفه و حکمت، گفت: در جای جای آثار دکتر باستانی پاریزی می‌توان نفوذ فرهنگ و حکمت ایرانی را مشاهده کرد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه فارس، محمدرضا خالصی عصر یکشنبه 28 اردیبهشت در جلسه بزرگداشت استاد دکتر باستانی پاریزی، گفت: اساساً فلسفه را تلاشِ ذهنی و استدلالی برای درکِ واقعیّت‌های جهانِ هستی می‌دانند، اما حکمت به شکلی سرمنشأ آسمانی می‌یابد. به زبان دیگر فلسفه می‌شود فراگرفتن و حکمت می‌شود شدن. به همین دلیل در اندیشه ایرانی - اسلامی، حکمت به نوعی با امور معنوی و اخلاقی مرتبط است. او با اشاره به اندیشه‌های سهروردی، مبنی بر اینکه اسم حکیم بر کسی که دارای مقام مشاهده امور عِلوی و ذوق و تأله است، اطلاق می‌شود، گفت: در ادامه سهروردی نکته دیگری را نیز متذکر می‌شود که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و آن نکته این است که حکمت علی القاعده ریشه واحدی در زیستِ فطری بشر دارد. او معتقد است که حکمت خالده به صورت‌های مختلف اما با مفاهیم مشترک در میان هندوان و بابلیان و مصریان و ایرانیان وجود داشته و سپس می‌افزاید ارسطو تنها دری نیست که فقط از طریق او بتوان به حقیقت دست یافت. این سخن سهروردی مارا به یاد سخن اسپینوزا فیلسوف مشهورِ هلندی می‌اندازد که گفته بود خداوند آن‌قدر بی‌هوش نیست که مخلوق دوپایی را بیافریند و به دست ارسطو بدهد تا او را عاقل سازد. خالصی ادامه داد: با این مقدمه می‌توان گفت که حکمت عبارت است از برخورداری از آن حقیقت درونی که از پرتو آن حیات و هستی و شناخت شکل یقینی می‌یابد. او با بیان اینکه این دانش و بینش را تازیان حکمت خالده و فرنگی‌ها philosophia perennis و هندوان سنتانه ذرمه و ایرانیان جاودان خرد می‌نامند، معرفتی که ریشه در آسمان داشته و خصیصه جهان‌شمولی دارد، گفت: اندیشمندان معتقدند که این حکمت در اندیشه‌های ایرانی ریشه دارد. گمیستوس پلتون، فیلسوف بیزانسی از زردشت به منزله استاد این معرفت که دارای مرتبتی قدسی است نام می‌برد. او با بیان اینکه فیچینو نیز از مجموعه هرمسی و کاهنان کلده در این نوع حکمت نام برده و معتقد است که ریشه این تألیفات به زردشت پیامبر راه می‌برد، خاطرنشان کرد: این اندیشه نخست در ایران باستان شکل می‌گیرد و سپس وارد عرصه دیگر اندیشه‌ها می‌شود که از آن جمله می‌توان به حضور پررنگ این بینش در فرهنگ اسلامی اشاره کرد. این پژوهشگر خاطرنشان کرد: اطلاعات ما از گذشته خودمان به علت جنگ‌ها و چالش‌ها و کتاب‌سوزی‌ها بسیار کم است ، اما خوشبختانه این حکمتِ ریشه‌دار وارد عرصه نظم و نثر ادبیات و تفکر اسلامی شده و پایا و ماندگار مانده و آثار نظم و نثر فارسی و تازی مملو و مشحون این نوع بینش است. خالصی گفت: شاید دست‌نشاندگی حاکمان حیره و یمن از پادشاهان ایرانی، عزیمت جنگجویان ایرانی به یمن، حضور خوشنام و نیکخواه بنو احرار در جزیره العرب در پیش از اسلام و انتقال ایرانیان به سرزمین حجاز، تربیت حاکمان و امراء عرب توسط مادران ایرانی، حضور پررنگ ایرانیان در سرنگونی بنی امیه و تأسیس دولت عباسی نفوذ ایرانیان در دیوان اداری و ترجمه آثار پهلوی به زبان عربی در بعد از اسلام، همه و همه دست به دست هم داده و این حکمت پربار و زخار را زنده نگاه داشته است. او همچنین با اشاره به مباحث مطرح‌شده در طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی که از قول سلیمان بن عبدالملک خلیفه اموی مطرح شده است، یادآور شد: این نفوذ موجب شد حکمت ایرانی وارد اندیشه تازیان و مسلمانان شود تا جایی که ابن خلدون در مقدمه معتقد است فرهنگ ایرانی اعراب را بلعید: فانتقلت حضاره الفرس للعرب بنی امیه و بنی العباس. معاون فرهنگی جهاددانشگاهی فارس گفت: در فرهنگ ایرانی یا همان حکمت ایرانی آنچه بیش از هر چیز به چشم می‌خورد آموزه‌های اخلاقی است که به مبانی دین اسلام نیز بسیار نزدیک است . این آموزه‌ها شکلِ پند واندرز و مثل و مَتَل را به خود می‌گیرند و به همین شکل هم وارد عرصة دیگر فرهنگ‌ها می‌شوند. به اعتقاد پژوهشگران مهمترین و فربه‌ترین بخش ادبیات پهلوی، ادبیات اخلاقی و تعلیمی است که با داستان‌ها و مثل‌ها و پندها و اندرزها ممزوج است. خالصی همچنین به نوشته‌های ابن طقطقی در کتاب الفخری و عبد الرحمن بدوی، دانشمند معاصر عرب، در مقدمه‌ای که بر الحکمه الخالده ابن مسکویه نوشته است، شهرت ایرانیان از قدیم به ادبیات تمثیلی و اخلاقی را متذکر و یادآور شد: به همین دلیل هم هست که این نوع اندیشه در زیست ایرانیان به شدت رواج داشته و دیده شده است در انگشترها، باروها، پرده ها، تابلوها، تابوت ها، تخت ها، چادرها و خرگاه ها، دروازه های شهرها، دستار ها، دیوار مقبره ها، دیوار قصرها ، سردر کاخ ها .... به وفور ما با این نوع ادبیات روبه‌رو می شویم. او به نکات مطرح شده توسط عبید زاکانی در رساله صدپند، اشاره و اضافه کرد: این نوع نگرش و بینش در ایرانیان چنان گسترده و پرنفوذ بوده است که تمدن‌های متأثر از فرهنگ ایرانی نیز به شدت تحت تأثیر آن قرار گرفته اند. خالصی همچنین با اشاره به نکات طرح شده از سوی احمد امین در ضحی الاسلام، در خصوص سیراب شدن اعراب از فرهنگ ایرانیان و اشاره‌های ابن‌ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه در خصوص توصیه هارون‌الرشید به مربیان فرزندانش، برای آموزش حکمت‌های ایرانی به آنان و آموختن کلیله و دمنه و عهد اردشیر علاوه بر قرآن مجید در آموزش‌ها، گفت: حتی ابن مسکویه در کتاب الحکمه الخالده می نویسد : هنگامی که مأمون به این کتاب دست یافت و آن را خواند با شعف و تعجب گفته : به خدا قسم حکمت این است نه آنچه ما داریم که چرخش بیهوده زبان در دهان است . این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: این موضوع موجب شده بود که حتی ادیب و دانشمند بزرگی چون جاحظ که از مخالفان سرسخت شعوبیه است ایرانیان را اخطب الناس یعنی سخندان ترین مردمان بر شمارد و از میان ایرانیان اهالی فارس را خطیب ترین و شیرین زبان ترینِ مردمان بداند. او گفت: حتی سخن بسیار مهمی در الحیوان جلد اول صفحه 38 دارد که" اگر چیزی را که به عنوان حکمت عرب مشهور است به زبان دیگری برگردانند دقیقاً همان حکمت ایرانیان است که پیش از این در نوشته ها و کتاب های ایشان آمده است . خالصی گفت: این نوع نوشتار و گفتار در سراسر فرهنگ اسلامی به چشم می خورد چون آبشخور این اندیشه ها یکی بوده است به راحتی می توان تأثیر این موضوع را در آثار نویسندگان و اندیشمندان مشاهده کرد و دکتر باستانی پاریزی نیز از این جرگه بیرون نیست. او گفت: او با توجه به تحصیل و تربیت سنتی و روستایی‌اش و همچنین آشنایی بسیار با متون گذشته این فرهنگ، در نوشتار و گفتار به شدت متأثر از این نوع تفکر است. در جای جای آثارش می توان نفوذ فرهنگ و حکمت ایرانی را دید . شاید بتوان گفت که سبک نوشتاری منحصر به‌فرد او که وجه تمایز آثارش با دیگر آثار تاریخی به شمار می‌آید در همین نکته نهفته است که در این نوع بینش از داستان ها و امثال و حِکَم و اشعار به خوبی بهره برده می شود، با مرور و تورق بر دو اثر استاد از میان انبوه آثار ایشان یعنی آسیای هفت سنگ و حماسه کویر به این موضوع می توان صحه گذاشت و با دقت بیشتری نگاه کرد . خالصی گفت: در آسیای هفت سنگ ، نامه غزالی به وزیر سلجوقی در رعایت حال مردمان ، سخن ابواسحاق فیروز آبادی به نظام الملک و گواهی غریب او بر ایمان و اعتقاد خواجه که : خیر الظلمه حسن ، داستان حاج ملاهادی سبزواری و ناصرالدین شاه ، سخن خلیفه دوم : الا ان لاهل الفارس عقولا استحقوا ما کانو فیه من الملک، به معنی هر برتری که مردم پارس به آن رسیده اند بر اساس خردی است که دارند و از آن بهره می‌برند. او ادامه داد: داستان ابن خفیف و موسی بن عمران جیرفتی ، آنچه درباره بزرگمهر و انوشیروان در کتاب نوشته شده ، مبحث مرگ جعفر بن یحیای برمکی ، سخنان خواجه نظام الملک و ملکشاه و ..... و یا در حماسه کویر: داستان عبد القادر گیلانی و دزدان ، داستان محمد علی بک ناظر شاه عباس ، سخنان ابوالقاسم بیهقی ، مباحث فضیل عیاض ، مباحثه و مجادله هرمزان و عمر ، داستان های ابوالحسن خرقانی ، داستان بشر حافی ، مبحث مازیار و خلیفه عباسی و لوح مسی ، داستان زن مجوسی و عبدالله بن طاهر و.... همه این مباحث ما را به سمت وسوی بهره گیری استاد در تفکر و نگارش از حکمت ایرانی می‌کشاند. این پژوهشگر همچنین گفت: در نوشته های استاد، انبوه بهره گیری از ضرب المثل ها، کنایات، تعبیرات حکمی و فرهنگ عامه چنان مشهود است که نیازی به ادله وشاهد ندارد و بر این اساس می توان سبک تاریخ نویسی ایشان را سبکی ممزوج و مخلوط از این مقوله ها در تاریخ دانست . او اضافه کرد: آنچه خود نیز در مورد نوع نگارشش در کتاب زیر این هفت آسمان بیان کرده است: یعنی نوعی مردم گرایی و دخالت دادن اندیشه های مردمی در آثار ایشان ، که طبیعتاً ما را بدان سوی می کشاند که هنوز می توان در افواه و اندیشه مردم ، نشان از حکمت و تفکر دیرینة ایرانی دید و با رجوع به آن این گستره را بیش از پیش دانست و شناخت. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها