واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۰:۲۶
غلامعلی حدادعادل شب گذشته(یکشنبه) با حضور در مراسم تکریم و بزرگداشت شهید مطهری در موسسه شهید آوینی نکاتی را در مورد تامین نیروهای متعهد و متخصص بخصوص در ابتدای انقلاب اسلامی مطرح کرد. به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حدادعادل در ابتدای سخنان خود یادآور شد که شهید آوینی برای هنرمندان و شهید مطهری برای روحانیون حجت بود و ادامه داد: پیش از پیروزی انقلاب بر این باور بودم که بزرگترین ضعف ما در اداره کشور بعد از پیروزی انقلاب این است که برای اداره یک جامعه در این شرایط نیروی انسانی کافی تربیت نکردهایم. یادداشتی هم در همان زمان نوشتم که در جایی منتشر نشد. رییس فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی ادامه داد: این باور حدسی نبود بلکه سالها قبل از آن در دانشگاه کار کرده بودم و در سال 57، سیزده سال بود که در دانشگاه تدریس میکردم و بر این اساس به این نتیجه رسیده بودم که مشکل این نبود که ساواک جلوی ما را میگیرد بلکه مثلا اگر میخواستیم جامعهشناسی درس بدهیم مشکل این بود که مگر چند جامعهشناس اسلامی داشتیم که از آنها بخواهیم تدریس کنند. وی ادامه داد: اوایل انقلاب به دستور شهید مطهری معاون تبلیغاتی وزارت ارشاد ملی شدم که در دولت بازرگان شکل گرفته بود. آقای مطهری نیز در شورای عالی انقلاب قید کرده بود ایشان باید حتما به آنجا برود. من نیز کار را شروع کردم. با این تفکر که یک انقلاب پیروز شده و ما معاون تبلیغاتی هستیم اما حتی یک روزنامه و یک روزنامهنگار نداشتیم. هنرمند فیلم و سینما هم نداشتیم. حدادعادل تاکید کرد: این یک واقعیت تاریخی است که با دست خالی در حوزههای هنر و نویسندگی و ادبیات به پیروزی رسیدیم و ریشه این مساله به مشروطیت بر میگردد. در آن زمان متدینین تلخکام شدند و مشروطیت از عامه متدینین دزدیده شد؛ روحانیت باعث شد مشروطیت پیروز شود اما بعد حذف شد و متدینین به لاک خود رفتند. این افراد عموما بچههای خود را به دانشگاه نفرستادند و تحصیلات به دست عدهای افتاد که معرف دینداری جامعه نبودند. این شرایط تا سالهای 1320 به این وضع ادامه پیدا کرد. رییس فراکسیون اصولگرایان مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: تا این فاصله نمیبینید که جماعت اهل نماز و شرع در تئاتر، سینما، ادبیات نو و همه چیزهایی که به آن احساس احتیاج میکنید قدم گذاشته باشند یعنی مسائلی که از غرب آمده و جماعت متدینین آنها را بسته بود. وی با اشاره به راهاندازی اولین روزنامه در فرآیند پیروزی انقلاب، گفت: اولین روزنامه متعلق به انقلاب در خرداد 58 منتشر شد یعنی از 22 بهمن 57 که انقلاب پیروز شد تا خرداد 58 از خودمان روزنامه نداشتیم. حتی روزنامه کیهان تا مدتی زیر نظر کسی در میآمد که در دوران طاغوت معاون سردبیر بوده و بعد معلوم شد از فعالان حزب توده است. روزنامه اطلاعات هم مشکل دیگری داشت و ما روزنامه متعلق به خودمان نداشتیم تا اینکه آقا امتیاز روزنامه جمهوری اسلامی را گرفتند و اوایل تیر 58 بود که روزنامهای در آمد که بچههای آن را میشناختیم. حدادعادل به میدان خالی سینما در ابتدای انقلاب نیز پرداخت و گفت: از جمله میدانهای خالی میدان سینما بود. این در حالی است که قدرتها، حکومتها با ابزار سینما فرهنگ سازی میکنند مثلا کتاب "بدون دخترم هرگز" را به فیلم تبدیل کرده بودند و دو هزار سینما در دنیا این فیلم را نشان میداد. حدادعادل این پرسش را مطرح کرد که چرا ما نباید از چنین اهرم و ابزاری برای گسترش ایمان، معنویت و عدالت استفاده کنیم و گفت: اگر بخواهیم این ابزار را در دست داشته باشیم هیچ راهی وجود ندارد الا اینکه افراد متدین و مومن به انقلاب وارد آموزش سینما و موسیقی شوند. تا زمانی که بیرون گود نشستهایم و انتظار داشته باشیم دیگرانی که به این سپهر معنوی تعلق ندارند بیایند فیلم و موسیقی بسازند که با ارزشهای ما سازگار باشد، اشتباه میکنیم. کار باید ریشهای باشد یعنی هرکس که دلش میسوزد وارد عرصه شود، یاد بگیرد و با این ابزار خدمت کند. وی در پایان گفت: در زمینه تامین نیروی انسانی یک کتاب خاطره دارم که فرصت نیست همه آنها را مطرح کنم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]