واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۱
پدر؛ تو که باشی دنیا به آخر نمیرسد و هیچ چیز، زمینم نمیزند، چون وجود تو همیشه بهترین تکیه گاهم بوده و هست. تو که هستی خورشید میهمان همیشگی خانه است و ترس و غم و اندوه تا فرسنگها از ما دورند، تو دلگرمی مایی. پدرم، از دنیا که خسته میشوم، از مردم که زخم میخورم، دلم که میگیرد، کافی است به تو و مهربانیهایت فکر کنم و دلم روشن شود از روشناییِ بودنت. تو برای معجزه در زندگی من نیازی به هیچ چیز نداری، کافی است صدایم کنی تا زنده شوم دوباره! تو تعبیر خوابهای خوب کودکی من هستی پدر، تو قهرمان بزرگ رویاهای منی، برای آمدنت نیازی به اسب سپید نیست، همین دستان خسته و پیرت برای حس آرامش من کافی است... بی تو قصهها پر غصهاند و بهارها بی اردیبهشت! بی تو همه چیز طعم تلخ ناامیدی و بیکسی میدهد! و حتی خدا هم، خود خدا هم دلواپس تنهایی و گریههایم میشود. قول بده که همیشه باشی، همیشه در کنارم باشی و تنهایم نگذاری. من دنیا را برای لحظهای بدون تو نمیخواهم پدر. تو که باشی تمام ستارهها مال من است، آسمان سهم چشمانم و شادمانی حوالی دلم دور میزند و تمام لحظههایم بویِ باغِ باران خورده میدهد. من مهربانیات را میستایم، تمام خستگیهایت را به جان میخرم که تو سلامت باشی. مرا ببخش بابا! ببخش که خیلی وقتها فراموش کردم بگویم چقدر عزیزی برایم و قدر لحظه لحظه زحماتی که برایمان کشیدی را میدانم. کم گفتم پدر، کم گفتم که چقدر دوستت دارم و نفسهایم به وجود تو بند است! نگفتم که چشمهای هیچکس اندازه چشم های تو دلسوز نیست و هیچ دستی مثل دست تو گرما نمیبخشد به دلم... اگر تا آخر دنیا هم بروم هیچ کس مثل تو پا به پایم نیست، تا ته این زندگی هیچکس را فداکارتر از تو نخواهم یافت. آخر، جنس مهربانیهای تو زلال است و پاک، جنس خوبیهای تو خاص است و بی نظیر و جنس صدای مردانهات که همیشه محکم است و بیبدیل. من عروسکهای کودکیام را فقط به خاطر تو دوست داشتم بابا، من ناز میکردم، دلم میخواست و تو بیبهانه میخریدی! من از تو یاد گرفتم معنای سخاوت و بخشش را، من همه چیزهای خوب این زندگی را از تو الگو گرفتم. پدرم برای همه غصههای یواشکی دلت میمیرم، برای همه غصههای مردانهات که نگذاشتی بفهمیم و خم به ابرویمان بیاید. همه سختیهایی که برای آرامش خانه تحمل کردی، ستودنیست و من امروز دستانم خالیتر و کوچکتر از آن است که بتوانم ذرهای از محبتهای بی دریغت را جبران کنم. جبران مادی که نه! که اگر همه دنیا را هم بیاورم و به پایت بریزم، باز هم مدیون تو هستم. تنها چیزی که دارم دعاست، دعا در پیشگاه خدای مهربان که همیشه تو را برایمان نگاه دارد، دعا کنم که فرزندان خوبی برایت باشیم و رضایت از دلت نرود. دعا کنم که سایه امن نگاهت همیشه بر زندگیام بماند. روزت مبارک مهربانترین و خوبترین مرد دنیا، روزت مبارک بابای عزیزم... یادداشت از: زهرا صفدری، خبرنگار ایسنا- منطقه همدان انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]