واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
انتقادات لطفی از شجریان گران تمام شد
به طور کلی از نظر اینان هنرمند باید همیشه ساز مخالف بزند و در این راه آزاد باشد، و اصلا هنرمندی و فرهیختگی و روشن فکری با دفاع از نظام در یک جا جمع نمی شوند.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، ظاهرا انتقادات مرحوم استاد محمد رضا لطفی در مورد شجریان برای رسانه های مخالف بسیار گران آمده است و به دلایلی چند، نمی دانند چگونه در مقابل این حرف ها موضع بگیرند. از طرفی بزرگی و خبرگی این استاد و سهم او در موسیقی سنتی ایران را نمی توان کتمان کرد. یکی از دستاویزهایی که معمولا رسانه های اپوزیسیون و بخشی از جامعه هنری آن را مستمسک کوبیدن افراد انقلابی و متعهد به نظام قرار می دهند، عدم تخصص و نداشتن جایگاه والای هنری است، اما در مورد مرحوم لطفی نمی توانند این حرف را بزنند. این رسانه ها و طرفدارانشان در داخل، همیشه داد این را دارند که هنرمند را آزاد بگذارید و هنرمند احتیاج به سرپرستی و قانون ندارد، هنرمند فرهیخته است و باید دست اورا باز گذاشت تا مشکلات جامعه را به نقد بکشاند و این باعث رشد جامعه می شود. این حرف ها ظاهرا حرف های خوبی است و حقیقت هم همین است، اما باید دید منظور این افراد از نقد چیست؟ آیا نقد این افراد فقط شامل مبانی اسلام و انقلاب و حجاب زن ها و تسبیح و جای مهر روی پیشانی و ریش و بچه مذهبی ها و اسارت زن ها در خانه و والدینی که آزادی جوانانشان را محدود می کنند و این موارد است که در شبکه ها و فیلم هایشان به آن می پردازند؟ مسئله دیگر اینکه مگر هنرمند نباید آزاد باشد و نظام هم انتقاد پذیر؟ چرا با انتقاد آقای لطفی از شجریان خود فروخته، مخالفان انقلاب به هم ریخته اند و بوی سوزش از نهاد شبکه بی بی سی و امثالش به مشام می رسد؟ چرا وقتی آقای افتخاری از نظام دفاع می کند و با فتنه همسو نمی شود آن برخورد را با او و خانواده اش در خیابان می کنند؟ می گویند فلانی چرا بر ضد فتنه فیلم ساخته است؟ فلانی چرا از لبنان و به دفاع از حزب الله فیلم ساخته است؟ و در روی سن چشنواره او را هو می کنند و مورد توهین قرار می دهند. این ها معنای آزادی است؟ آیا آزادی باید در راستای مخالفت با نظام باشد؟ جواب این است که منظور مخالفان نظام در داخل و خارج از آزادی بیان و فرهیخته بودن هنرمندان این است که این فرهیختگی باید آنی باشد که آن ها تعریف می کنند. به طور کلی از نظر اینان هنرمند باید همیشه ساز مخالف بزند و در این راه آزاد باشد، و اصلا هنرمندی و فرهیختگی و روشن فکری با دفاع از نظام در یک جا جمع نمی شوند. و هر صاحب هنری را به نفع خود و افکار خود مصادره به مطلوب می کنند. حتی اگر حرف از شاعران بزرگ ایران مثل حافظ و سعدی و مولوی و فردوسی به میان بیاید هم به نوعی و با تحلیل هایی آنان را به دور از دیانت، مخالف احکام اسلام، و ملی گرا معرفی می کنند. البته این مواضع در مورد کسانی از فرهیختگان که به دیار باقی می شتابند و در قید حیات نیستند که از خود دفاع کنند، بسیار پر رنگ تر می باشد. اما در مورد استاد لطفی، انتقادات او از شجریان آنقدر صریح بود و درهمه جا پخش شد که بی بی سی این بار نتوانست مصادره به مطلوب کند. البته لازم به ذکر است که عده زیادی از جامعه هنری کشور هنرمندانی بسیار متعهد و در خدمت نظام هستند، و آثار بسیاری از خود به جا گذاشته اند. و آن دسته کوچک آنقدر بی رونق شده اند که برای تبلیغ کارهایشان و آشتی مردم با آثارشان دست به هر کاری می زنند که یک رونقی به خود بدهند. اما آنچه که قاطبه مردم این مرز بوم با آن ارتباط برقرار می کنند آثاری مثل کتاب داء، فیلم چ، آژانس شیشه ای، شیار 143 و این موارد است. ما به هدایت مخالفان نظام در آن سوی مرزها امیدی نداریم، اما امیدواریم برخی از جامعه هنری در داخل از خواب غفلت بیدار شده، صف خود را از اپوزیسیون جدا کنند و نسبت به نظام غیرت به خرج دهند.
۱۸/۰۲/۱۳۹۳ - ۱۹:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 125]