محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830125641
از قطع دست در ورزشگاه کابل تا مسابقات لیگ برتر افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: از قطع دست در ورزشگاه کابل تا مسابقات لیگ برتر افغانستان
فوتبال در افغانستان در حال گسترش است. آن‌ها علاوه بر اینکه قهرمانی جنوب آسیا را کسب کرده‌اند با استخدام یک مربی آلمانی که سابقه نشستن روی نیمکت تیم ملی ایران را هم دارد می‌خواهند قهرمانی چلنج کاپ را هم کسب کنند. با روندی که فوتبال در افغانستان در حال گسترش است شاید جالب به‌نظر برسد که روزگاری در ورزشگاه آزادی تهران یا قاضی کابل دو تیم ملی ایران و افغانستان رو در روی هم قرار گیرند.
کد خبر: ۳۹۸۵۴۲
تاریخ انتشار: ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۲۱:۱۶ - 06 May 2014
خالد حسینی، نویسنده نامدار افغانستان در کتاب معروف «هزار خورشید تابان»اش تصویری را از دوران حضور طالبان شرح می‌دهد که بسیار تکان دهنده است. جایی که رادیو شریعت هر شب نام متجاوزین، دزدها و همه کسانی که از قوانین طالبان تخطی کرده‌اند را معرفی می‌کند و بعد مردم روز جمعه بعد از نماز به ورزشگاه کابل می‌رفتند تا روی چمن این ورزشگاه شاهد اجرای احکام باشند. جایی که دست‌های یک دزد به خاطر دزدیدن یک گونی سیب‌زمینی از مچ قطع می‌شد و لابد تماشاگران در حالی که تخمه می‌شکستند و پپسی سفارش می‌دادند هورا می‌کشیدند. همه این‌ها در زمینی انجام می‌شد که برای یکی از جذابترین سرگرمی‌های بشر ساخته شده بود. یک استادیوم فوتبال!
به گزارش تابناک، اما حالا چندسالی است که طالبان از قدرت کنار رفته و جنگ داخلی فراگیر هم خیابان‌های کابل و هرات و قندهار را ترک کرده و مردم افغانستان کم‌کم مزه زندگی را چشیدند و چه چیزی برای بازگشتن یک ملت به زندگی جذاب‌تر از فوتبال؟ جایی که می‌توان در ورزشگاه‌های فوتبال و روی سکوها شادی مردمی را دید که از دیدن بازی تیم محبوبشان لذت می‌برند و بالا و پائین می‌پرند.
این حالا حکایت همسایه شرقی ماست که سال گذشته با قهرمانی در مسابقات جنوب آسیا خبر از رشد روز افزون فوتبال در کشورش می‌دهد. آن‌ها حتی چند ماه پیش توانستند جایزه سال بازی جوانمردانه فیفا را دریافت کنند و به این ترتیب وجه‌ای جهانی به فوتبال خود بدهند. صحبت‌های کریم کرام‌الدین که به زبان فارسی در زوریخ سخن می‌گفت سرخط خبری را به جهان مخابره کرد که شاید در سال‌های آینده از کشوری که همه آن را در این سال‌ها به حملات انتحاری و جنگ و خشونت و کشتار می‌شناسند اخبار دوست‌داشتنی از زمین فوتبال بشنوند. سپ بلاتر هم حتی در سخنانی فوتبال افغانستان را الگوی مناسبی برای پیشرفت بعد از جنگ برای کشورهای جنگ‌زده خواند.
پس از سال‌ها نه تنها فوتبال به استادیوم‌ها بازگشته که حتی حضور زنان هم در ورزشگاه‌ها آزاد شده و آن‌ها هم می‌توانند در کنار مردان به ورزشگاه‌ها بروند.
نزدیکی ما و افغانستان چه از نظر مرزهای جغرافیایی و چه از نظر فرهنگ مشترکمان موجب شده تا دنیای فوتبالمان هم کمی به هم نزدیک باشد اما اگر کمی به مختصات فوتبال افغانستان نگاه کنیم و روند توسعه آن را بررسی کنیم می‌بینیم که تفاوت‌های بنیادینی هم در این میان وجود دارد که ممکن است در سال‌های آینده از همسایه نوپایمان در فوتبال حرفه‌ای حریفی قابل توجه برایمان بیافریند.
اگرچه وبسایت ساکر وی‌هنوز یوسف کارگر را سرمربی تیم ملی این کشور می‌داند اما چندی پیش اخباری مبنی بر حضور اریش روته مولر روی نیمکت تیم ملی این کشور مخابره شده بود. روته مولر که سابقه حضور در کادر فنی تیم ملی ایران در زمان علی دایی را دارد قرار است افغانستان را در رقابت‌های چلنج کاپ اسیا با حضور هشت تیم همراهی کند. چلنج کاپ پس از مسابقات جنوب آسیا دومین تورنمتی است که افغان‌ها برای فتح آن خیز برداشته‌اند. حضور روته مولر و موفقیت‌های اخیر فوتبال افغانستان موجب شده تا توقع مردم این کشور هم از تیم ملی‌شان بالا برود. شبکه اطلاع رسانی افغانستان در مخابره خبر حضور روته‌مولر می‌نویسد: « هرچند تیم ملی فوتبال افغانستان تاکنون در هیچ یک از مسابقات جام جهانی فوتبال حضور نداشته است اما این امید وجود دارد که با حضور این مربی آلمانی بهتر شود. »
اما این تنهاشباهت فوتبال ما و افغانستان نیست. تیم ملی افغانستان هم مانند تیم ملی این‌روزهای ما از بازیکنانی که در کشورهای اروپایی پرورش یافته‌اند تشکیل شده و حضور ستاره‌های این‌چنینی در فوتبال این کشور کم نیست. شاید معروف‌ترین آن‌ها که البته هنوز نتوانسته برای تیم ملی افغانستان بازی کند مصطفی امینی باشد که هافبک تهاجمی باشگاه بورسیا دورتمند است. او که تابعیت استرالیایی دارد تا کنون نتوانسته برای تیم ملی کشورش بازی کند اما با حل مشکل اقامتی‌اش در سال‌های اینده می‌تواند برای این تیم بازی کند. بلال آرزو دیگر بازیکن این تیم است که در لیگ نروژ و در باشگاه آسکر بازی می‌کند.
مصطفی حدید، سنجر احمدی، سلیم کوهستانی، آرش هاتفی، مصطفی آزادزوی، فردین شیوانی، حارث آرین حبیب، یوسف مشرقی، و فیصل سخیزاده تنها بخشی از پیکره تیم ملی این کشور را تشکیل می‌دهند که که در خارج افغانستان و در کشورهای آلمان، استرالیا، دانمارک و ایالات متحده امریکا تربیت شده‌اند.
علی‌رغم حضور بخش عظیمی از مهاجرین افغانی در تمام این سال‌ها در ایران البته هنوز هیچ بازیکنی در فوتبال افغانستان دیده نمی‌شود که پرورش یافته فوتبال ایران باشد و شاید همین نشان از این دارد که فوتبال ما علی‌رغم قدمت چندین و چندساله‌اش از ساختار مناسبی برای پرورش استعدادها برخوردار نیست.
علی‌رغم حضور روته مولر در تیم ملی افغانستان اما فوتبال افغانستان بیش از پیش تحت تاثیر فوتبال انگلستان است. اشغال این کشور توسط انگلستان در سال‌های اخیر موجب شده که ارتباطاتی میان دولت‌های این دوکشور برقرار شود . طبق قراردادی که میان فدراسیون فوتبال افغانستان و اتحادیه فوتبال انگلستان منعقد شده مربیان این کشور در دبی در دوره‌های اموزشی شرکت کردند و اموزش دیدند.
آرم لیگ برتر افغانستان که در مقایسه با آرم لیگ برتر ایران تفاوت‌هایش به خوبی قابل درک است.
نکته جالب در فوتبال افغانستان اما لیگ برتر این کشور است که تا کنون دو دوره آن برگزار شده و شامل هشت تیم می‌شود. مسابقات لیگ برتر این کشور که بالاترین سطح بازی‌های باشگاهی در افغانستان است هر سال حدفاصل دو ماه سپتامبر و اکتبر در کابل و با حضور هشت تیم برگزار می‌شود. در هر دو دوره این رقابت‌ها تیم فوتبال «توفان هریرود» از ولایت هرات قهرمان شده است. نگاهی به وبسایت لیگ برتر افغانستان نشان می‌دهد که فوتبال نوپای باشگاهی بعد از سال‌ها بی‌خبری در دوران جنگ بار دیگر در حال شکل گرفتن است و حداقل اطلاعاتی که این وبسایت در اختیار ما قرار می‌دهد از نگاه حرفه‌ای باشگاه‌ها به این لیگ اشاره دارد. لیگ برتر افغانستان که به خاطر اسپانسر‌اش لیگ روشن خوانده می‌شود حداقل لوگویی جذاب‌تر از لیگ برتر مادارد.
حالا و بعد از برگزاری دوره دوم این لیگ و در آستانه دوره سوم ان مربیان افغانی در دبی و تحت نظر جز ویکس، بازیکن سابق ویگان در حال آموزش هستند. آن‌ها امیدوارند با همین روند صعودی در سال‌های اینده باشگاه‌ها و تیم ملی خود را به سطح اول فوتبال آسیا برسانند.
باید شرایط جذابی باشد که روزی در ورزشگاه آزادی تهران یا قاضی کابل شاهد بازی دو تیم ملی ایران و افغانستان باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
ورزش
پربازدیدترینها