واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
نت پایانی لطفی در تالار وحدت تهران - ایرنا - مراسم تشییع پیکر محمدرضا لطفی استاد و پیشکسوت موسیقی امروز (یکشنبه) با حضور علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمع کثیری از هنرمندان از مقابل تالار وحدت برگزار شد.

به گزارش خبرنگار موسیقی ایرنا ، در این مراسم داریوش طلایی از پیشکسوتان موسیقی ایران گفت: ترانه های استاد لطفی ازجمله آثاری است که برای همیشه در دل مردم یادگار مانده است.
وی افزود: استاد لطفی وقتی به ایران بازگشت با حالت خستگی ناپذیری و تا لحظه آخر عمر برای آموزش موسیقی به جوانان همت گماشت.
طلایی بابیان اینکه آنچه انسان ها را از هم متمایز می کند رفتار آنهاست، افزود: لطفی کسی بود که پای آنچه که به آن اعتقاد داشت تا پایان عمر ماند. امیدوارم ما هم بتوانیم مانند او در امتحانمان در مقابل رفتار با یکدیگر سربلند باشیم.
وی تاکید کرد: هرچند لطفی سال ها خارج از ایران زندگی کرد اما به معنی واقعی، «ایران سرای امید» لطفی بود.
به گفته طلایی، استاد محمدرضا لطفی در کشف استعدادها و فراهم کردن امکانات برای آنها تلاش بسیار کرد و بسیاری از هنرمندان امروز ما مستقیم یا غیرمستقیم مدیون زحمت این استاد هستند.
بعد از سخنرانی طلایی اجرای گروه موسیقی سجاد مهربانی و هوشمند عبادی که از آخرین نسل های شاگردان استاد لطفی بودند ، برگزار شد. مهربانی که در این اجرا آواز می خواند و عبادی با ساز نی او را همراهی می کرد، قطعه ای را در دستگاه همایون و به یاد استاد لطفی اجرا کردند.
در ادامه این مراسم محمود دولت آبادی از نویسندگان برجسته معاصر به ایراد سخن پرداخت و صحبت های خود را با دو بیت
** آرند یکی و دیگری بربایند
** بر هیچ کسی راز همی نگشایند
** ما را ز قضا جز این قدر ننمایند
** پیمانهء عمر ماست می پیمایند
آغاز کرد.
دولت آبادی گفت: برای گفتن تسلیت به بازماندگان لطفی که دو دسته خاص و عام می شوند به اینجا آمده ام؛ حوزه خاص خانواده استاد لطفی و حوزه عام شاگردان و همه مردم ایران که به استاد عشق می ورزیدند، هستند و من از همین جا با همه آنها احساس همدردی می کنم.
این نویسنده افزود: هنر ایران بسیار مدیون بزرگی چون لطفی است چرا که او می دانست که باید دم به دم مردم داد هرچند نتوانی خیلی آزاد رفتار کنی.
دولت آبادی خاطرنشان کرد: لطفی دیر به کشور آمد اما دریافت که باید موسیقی مردمی را آموزش دهد، بنابراین قلندری را در موسیقی آغاز کرد.
وی با بیان اینکه او آمد تا وظیفه نهایی اش را که همانا آموزش موسیقی برای جوانان بود به پایان برساند، افزود: همین رفتار قلندری او را نشان می داد و منظور من از قلندری در اینجا همان آزادی اوست.
دولت آبادی سخنرانی خود را با خواندن این دو بیتی از خیام ؛
** تا راه قلندری نپویی نشود
**رخساره بخون دل نشویی نشود
**سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان
**آزاد به ترک خود نگویی نشود
به پایان رساند.
حسین علیزاده سخنران پایانی مراسم وداع با محمدرضا لطفی بود که سخنان خود را با سلام و ادای احترام به استاد لطفی آغاز کرد. او گفت: امروز مردم از همه اقشار جامعه اینجا آمده اند که با هنرمند خود عهد ببندند و بگویند که هیچ وقت او را فراموش نخواهند کرد.
این نوازنده برجسته تار به اولین دیدار خود با لطفی اشاره کرد و گفت: در سال 1347 من در میهمانی خواهرزاده آقای زلی استاد آواز ایران با لطفی آشنا شدم و این آشنایی ما تا امروز ادامه داشت.
علیزاده ادامه داد: دوستی من و لطفی ، دوستی یک روح در دو بدن بود چرا که از سال 49 وقتی با هم وارد دانشگاه شدیم دیگر هیچ گاه از هم غافل نبودیم.
او گفت: من افتخار این را داشتم که در تمام سال هایی که آموزش تار می دیدم با استاد لطفی همنفس بودم.
علیزاده همچنین به اولین کنسرت مشترک خود با استاد لطفی اشاره کرد و توضیح داد: سال 57 و بعد از پیروزی انقلاب وقتی سیل عظیمی از جمعیت در میدان آزادی بودند من به همراه استاد لطفی اولین موسیقی زیرزمینی را که قبل از انقلاب برای پیروزی کشور ساخته بودیم ، اجرا کردیم و آن اولین اجرایی بود که ما از سیل جمعیت وحشت کردیم.
این نوازنده سه تار تاکید کرد: برای استادی باید با مردم پیوند داشت نه در کلاس درس و لطفی اینچنین بود و همیشه مردم از موسیقی او حمایت می کردند.
علیزاده گفت: لطفی سبک بال از دنیا رفت با همه سختی هایی که در این روزهای آخر کشید. او قبل از انقلاب همه تلاشش را کرد تا موسیقی وابسته به دولت نباشد و این یکی از دلایل علاقه مردم به او بود.
علیزاده در پایان سخنان خود با بیان اینکه برخی از ما انتقاد می کنند که چرا هنرمندان بزرگ از هم جدا هستند ، توضیح داد: موسیقی عرصه بسیار بزرگی است و هنرمند موسیقی کسی است که جدای از دیگری کار کند. موسیقی تقلید نیست یعنی حتی شاگردان استاد لطفی هم نباید شبیه به او باشند بنابراین من و استاد لطفی موسیقی جدای از هم داشتیم اما همیشه همدل بودیم.
پایان این مراسم نیز با قرائت اذان در دستگاه همایون و چاووشی خوانی عطا امیدوار از دوستان نزدیک محمدرضا لطفی همراه بود.
سجادی مجری این برنامه ، در پایان مراسم با اشاره به اینکه استاد محمدرضا شجریان بدلیل عدم حضورش از همه دوستداران لطفی عذرخواهی کرد بخشی از پیام شجریان را قرائت کرد. در این پیام آمده است: صد حیف که استاد لطفی ما را سوگوار کرد.
در این مراسم هنرمندان بسیاری از جمله: علیرضا افتخاری ، بیژن بیژنی ، محمد سریر ، بیژن امکانیان ، فرهاد جم و بسیاری از شاگردان محمدرضا لطفی حضور داشتند که بعد از تشییع پیکر استاد لطفی، آن را به سمت گرگان زادگاه استاد لطفی برای خاکسپاری بدرقه کردند.
فراهنگ (3) ** 9246 ** د . الف**1588
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير

[email protected]
14/02/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 358]