واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: «چ» آغازگر مسيري نو در سينماي دفاعمقدس
نيروهاي ضدانقلاب تا تصرف كامل شهر پاوه تنها يك پادگان فاصله دارند. سقوط شهر نزديك است.
نيروهاي ضدانقلاب تا تصرف كامل شهر پاوه تنها يك پادگان فاصله دارند. سقوط شهر نزديك است. افراد مسلح و مجهز به سلاحهاي گرم شهر را در اختيار گرفتهاند و پيش ميروند. چمران و وصالي و چند مبارز ديگر تنها نيروهاي مستقر در پاوه هستند و بايد مقابل نفرات پرشمار جداييطلب مقاومت كنند. ضدانقلاب پادگان را به توپ و گلوله بستهاند و نيم ساعت به مردم و پاسداراني كه به مقر سپاه پاوه پناهنده شدهاند فرصت تسليم ميدهند.
چراغهاي سالن سينما خاموش است و تماشاگران لحظات نفسگيري را از مقابل ديدگانشان ميگذرانند. با اينكه بعضي از جريان تاريخي غائله كردستان مطلعند اما تكنيك و ساخت خوب فيلم «چ» آنها را روي صندلي ميخكوب كرده است. تنها دو روز از تاريخ معاصر كشور در سالن تاريك سينما در حال روايت شدن است و حالا مخاطبان با چشمان خود اتفاقاتي كه در آن سالها بر اين سرزمين رفته است را نظاره ميكنند. مخاطباني كه بخش اعظم آنها جوانان هستند و اطلاعات چنداني از مسائل و اتفاقات سالهاي نه چندان دور كشور ندارند، حالا از طريق پرده نقرهاي سينما با اتفاقات پاياني دهه 50 آشنا ميشوند. شايد بسياري از كساني كه بر روي صندلي سينما نشستهاند تا پيش از اين نميدانستند اصغر وصالي كه بوده و دكتر چمران چه شخصيتي داشته حالا شمايلي از آنها را ميبينند و پي ميبرند چه بزرگاني براي ايران اسلامي جان دادهاند.
صاحبنظران و كارشناسان رسانه و مسائل فرهنگي اعتقاد دارند در ميان گونههاي مختلف آثار هنري، تنها هنرهاي ديداري قابليت برقراري ارتباط صددرصدي با مخاطبانشان را دارند. يعني اگر شما مشغول خواندن كتابي درباره تاريخ شويد شايد ارتباطي 50درصدي با اثر برقرار كنيد ولي آثار سينمايي به لحاظ قابليتهاي تصويري و تكنيكي كه در آن وجود دارد، ميتواند وقايع تاريخي را نزديك به همان چيزي كه اتفاق افتاده نشان دهد و مخاطبانش را به عمق قضايا و اتفاقات ببرد. به دليل همين اهميت بسياري از كشورها با سرمايهگذاريهاي عظيم در اين بخش با توليد فيلمهاي مختلف، سعي در گفتن حرفهاي خود در قالب سينما دارند. تا به حال هم فيلمهاي مختلفي درباره تاريخ كشورشان ساختهاند و توانستهاند با استفاده از ترفندهاي تبليغاتي آنها را به كشورهاي ديگر بشناسانند.
«چ» ابراهيم حاتميكيا هم همپاي بسياري از فيلمهاي رده بالاي جهاني حرفهاي زيادي براي گفتن دارد. فيلمي خوشساخت كه با استفاده از تكنيكهاي مناسب سينمايي، تصويري واقعگرايانه از اتفاقات تابستان سال 58 شهر پاوه ميدهد. مطمئناً تأثيري كه اين فيلم بر اجتماع و جوانان دارد بسيار بيشتر از صدها همايش و مقاله و كتاب است.
اما مسئله اساسي وقتي مطرح ميشود كه به تاريخچه سينماي انقلابي اسلامي نگاه ميكنيم و متوجه ميشويم چقدر جاي فيلمهايي مشابه «چ» در سينمايمان خالي بوده است. اينكه چرا ساختن اثري در قد و قامت شخصيتي چون چمران تا امروز طول كشيده و چرا در ميان آثار مختلفي كه هر سال در سينما ساخته ميشود سهم سينماي دفاعمقدس آنقدر كم و ناچيز است. با نگاهي اجمالي و گذرا به تاريخ هشت ساله دفاعمقدس چهرهها و افراد بزرگي را ميتوانيم از دل تاريخ بيرون بكشيم و درباره آنها ساعتها فيلم بسازيم. مگر در دوران جنگ ما چند نفر مثل حسين خرازي، حسن باقري و ابراهيم همت داشتهايم كه حالا ميخواهيم ساده از كنار آنها رد شويم و نسلهاي بعدي را بيخبر از رشادتهاي آنان بگذاريم. دانستن تاريخ دفاعمقدس كه سالهاي حياتي براي نظام و انقلاب بوده حق مردم و وظيفه نهادهاي فرهنگي است. اما نبايد يك نكته مهم را از نظر دور نگه داشت. نبايد فقط به صرف ساخت فيلمي درباره جنگ و دفاعمقدس، اثري ضعيف و كمرمق ساخته شود كه به جاي جذب مخاطب، حكم دافعه را داشته باشد. در دنياي امروز كه وسايل ارتباط جمعي دسترسي جوانان را به فيلمهاي روز و آرشيوي ديگر كشورها آسان كرده، بايد اثري خلق كرد كه چيزي از فيلمهاي ديگر كشورها كمتر نداشته باشد و بلكه فراتر از آنها هم قرار بگيرد. مأموريتي كه حاتميكيا با «چ» آن را به خوبي انجام داد و به همه نشان داد سينماي دفاعمقدس چه قابليت و پتانسيلي براي فيلمسازي دارد. اميد آن ميرود «چ» سنگبناي حركتي مهم و مبارك را در سينماي ايران گذاشته باشد.
نویسنده : احمد محمدتبريزي
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 06 ارديبهشت 1393 - 17:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]