محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829154682
موسیقی سنتی در سایه پاپ
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با سوسن اصلانی، سرپرست گروه «خجسته» موسیقی سنتی در سایه پاپ سوسن اصلانی یکی از هنرمندان پیشکسوت در عرصه موسیقی است. او که همسر استاد حسین دهلوی موسیقیدان برجسته است، نوازنده سنتور و سرپرست گروه «خجسته» نیز هست.
اصلانی فارغ التحصیل رشته موسیقی از هنرستان موسیقی است. او در محضر استادانی همچون فرامرز پایور، حسین دهلوی، محمد حیدری، محمود کریمی و... به فراگیری این هنر پرداخته است. اصلانی بعد از تاسیس گروه خجسته در سال 74 به اجرای کنسرت های داخلی و خارجی زیادی پرداخته است. او که سال هاست به تدریس موسیقی نیز مشغول بوده، تاکنون آثار تالیفی بسیاری در این حیطه نوشته است. آنچه در پی می آید حاصل گفت وگوی ما با این هنرمند درباره وضع موسیقی و فعالیت های اوست. از شما طی ماه های اخیر کتابی با عنوان «مجموعه قطعات در نوا و راست پنج گاه» به چاپ رسیده است. اگر موافق باشید سوال اول را به وضعیت کتاب های نظری در حوزه موسیقی اختصاص دهیم. این حیطه را چگونه ارزیابی می کنید؟ تصور می کنم نقش ناشر در زمینه پررنگ کردن کتاب هایی از این دست بسیار زیاد است. حالا بماند برخی ناشران دراین وادی خوب عمل می کنند و بعضی دیگر هم نه. دلیل این که به نگارش این اثر پرداخته ام این بوده که این دو دستگاه نزد هنرجویان موسیقی سنگین تر و از نظر فهم سخت تر است. به طور کلی درباره این دو دستگاه در حوزه موسیقی کمتر کار شده است. از آنجا که سال ها ردیف آوازی را نزد استاد محمود کریمی فرا گرفته ام و بویژه نوا و راست پنج گاه را خیلی کار کرده ام، تصمیم به نگارش کتابی در این زمینه گرفتم. اگرچه انتشارات «چنگ» به عنوان ناشر کتاب های موسیقی برای انتشار این اثر با سلیقه کار کرده، اما واقعیت این است که از منظر توزیع نتوانسته عملکرد موثری داشته باشد. چرا؟ به دلیل این که این کتاب در کتابفروشی های دیگر توزیع نمی شود و اگر کسی بخواهد این کتاب را تهیه کند باید مستقیم از خود انتشارات بگیرد. خب! این یک آسیب بزرگ در حوزه کتاب های موسیقی است. زیرا در چنین شرایطی، اطلاع رسانی به حداقل می رسد. با وجود آن که ناشر به این نکته اشاره می کند که خود من می توانم کتاب هایم را به شکل فردی و در قالب شاگردانی که برای فراگیری موسیقی به منزلم می آیند بدهم، اما باز هم فکر می کنم پروسه توزیع نباید به این شکل اتفاق بیفتد. چون جای کتابی که منتشر می شود در کتابفروشی است؟ دقیقا. نه تنها در کتابفروشی ها که هنرستان های موسیقی هم می توانند محمل مناسبی برای دریافت این کتاب ها باشد. البته ناشرانی هم در حوزه انتشار کتاب های موسیقی بوده اند که خوب عمل کرده اند که انتشارات «ماهور» از این جمله است. به خاطرم هست، طی سال های اخیر کتابی با عنوان «رقص بهار» به قلم من از سوی این ناشر منتشر شد که مشتمل بر مجموعه قطعات در آواز اصفهان بود و از جهت توزیع توانست خیلی موثر عمل کند. البته این کتاب با سی دی هم همراه بود و می توانست برای هنرجویان موسیقی به لحاظ آموزشی مفید باشد. تازه ترین کاری که از شما منتشر شده اثری با عنوان «نگاه گمشده» است. اگر ممکن است درباره این کار هم توضیح دهید. در این لوح فشرده که از سوی انتشارات آوای باربد منتشر شده است، هفت دستگاه موسیقی را از طریق هفت تصنیف معرفی کرده ام. درواقع از طریق تصانیف به معرفی هفت دستگاه موسیقی پرداخته ام. این تصنیف ها هریک به شکل مستقل دارای حس و حال متفاوتی است، ولی اگر هنرجویی بخواهد تفاوت دستگاه ها را بیاموزد، بخوبی می تواند با گوش کردن این تصانیف به وجه افتراق این دستگاه ها پی ببرد. سه شعر از شعرهای این سی دی را زنده یاد برادرم سهراب اصلانی سروده است. به هر حال، تمام کارهایی را که تا امروز در قالب کتاب و سی دی انجام داده ام، تماما بار آموزشی داشته است. فکر می کنید صرف نظر از مقوله توزیع، اصلی ترین مشکلی که در حوزه انتشار کتاب های موسیقی وجود دارد، چیست؟ متاسفم که این را می گویم، ولی بعضی از ناشرانی که در این حیطه کار می کنند امروز فقط به جنبه مالی کار فکر می کنند. یعنی این مساله بارها برای خود من به وقت انتشار یک کتاب یا سی دی پیش آمده است و دیده ام جنبه مالی کار برای ناشر مهم تر از مسائل دیگر بوده است. به عنوان مثال، چند سالی است با خواننده جوانی به نام علیرضا محمدی که تخلص هنری اش گلبانگ است، کار می کنم و وقتی می خواستیم سی دی اخیر را منتشر کنیم، ناشر می گفت این سی دی از هر لحاظ خوب است، ولی خواننده اش معروف نیست و سودی برای ما ندارد و اگر بتوانی کار را به دست خواننده معروفی بسپاری بهتر است. با این حال از آنجا که در موسیقی همواره با یکجور خواننده سالاری مواجه هستیم، آیا ممکن است شاهد همکاری شما با خوانندگان مطرح در گروه خجسته هم باشیم؟ من در این سال ها با خوانندگان خوب و زبده ای کار کرده ام. اولین خواننده ای که در گروه خجسته با او همکاری کردیم علی رستمیان بود، اما این همکاری به دلایل مختلف ادامه نیافت. بعد از آن خواننده دیگری جایگزین او شد که مدتی همکاری کردیم، اما به دلیل این که او جذب صدا و سیما شد، دیگر فرصتی برای این همکاری باقی نماند. طی سال های گذشته با خواننده ای به نام بهرام سارنگ همکاری کردیم که خواننده مطرحی بود، ولی متاسفانه فوت کرد یا در برهه ای از زمان با سالار عقیلی کار کردیم. یا بتازگی با خواننده ای به نام داوود فیاضی کار می کنیم که در ردیف خوانندگان پیشکسوت است و صدای خوبی دارد. یا همین طور با خوانندگانی مانند محسن فتحی و بهرام تاج آبادی کار کرده ام که این دو از خوانندگان آواز کلاسیک بوده اند. به طور کلی از عملکرد خود و گروه خجسته در این سال ها راضی بوده ام. هیچ وقت سعی نکردید مثل دیگر گروه های موسیقی که سرپرستی آنها به عهده بانوان است، از خوانندگان زن استفاده کنید؟ البته به این نکته اشاره کنم که من در سال 64 با هنرمندی به نام افسانه رثایی به همکاری پرداختم و همکاری با او ده سال هم طول کشید، بنابراین از حضور خوانندگان زن در گروه خود بهره برده ام. ولی احساس کردم اگر صرفا از خوانندگان زن در گروه استفاده کنم، باعث محدودیت می شود و به طور طبیعی مجبوریم اجراهایمان را برای گروه خاصی از مخاطبان محدود کنیم. به نظر شما چند درصد کتاب هایی که در حوزه نظری در شاخه موسیقی نوشته می شود، می تواند در تقویت هنرجویان موسیقی موثر باشد؛ چون برخی بر این باورند موسیقی بیش از این که بر مبانی آکادمیک مبتنی باشد به ممارست و مخاطب بستگی دارد؟ البته از دیدگاه من، تحصیلات و تجربه در موسیقی همدوش یکدیگر حرکت می کند و می تواند مکمل هنرمند باشد. ضمن این که وجود کتاب های نظری در این زمینه قطعا می تواند در ارتقای سطح اطلاعات هنرجو سهم داشته باشد. اگر بخواهید به عنوان سرپرست یک گروه موسیقی به اصلی ترین مشکلی که بر سر راه این گروه ها وجود دارد اشاره کنید چه می گویید؟ متاسفانه در حوزه موسیقی معمولا بیشترین بها به هنرمندان مرد داده می شود تا زن ها. در حالی که کارهای زنان گاه به مراتب کیفی تر از کارهایی است که هنرمندان مرد انجام داده اند. آنچه همیشه برایم آزار دهنده بوده، تفاوت عمده هنرمندان زن دیگر حوزه های هنری با بازیگران زن سینماست. زیرا عکس های آنها همیشه روی جلد نشریات است، از آنها در رادیو و تلویزیون دعوت می شود و به هرحال درباره فعالیتشان اطلاع رسانی زیادی در نشریات و مطبوعات صورت می گیرد، ولی هنرمندان زن در عرصه موسیقی همواره مهجور و در انزوا بوده اند. کسی ما را نمی شناسد. اگر مجالی هم پیش بیاید و کنسرت برگزار کنیم، این قدر ملاحظات وجود دارد که هریک دشواری های خاص خود را دارد. تصور می کنم یکی دیگر از مشکلاتی که بر سر راه گروه های موسیقی بخصوص بانوان وجود دارد فقدان حامی مالی است؟ همین طور است. به طوری که نبود حامی مالی در اغلب مواقع باعث شده از سالن هایی که می توانند برای اجرای کار ما کیفی باشند صرف نظر کنیم. مهر سال گذشته در خانه هنرمندان ایران به برگزاری کنسرت پرداختیم که اگر مساعدت های خانه موسیقی نبود، نمی توانستیم این کار را انجام دهیم. در عین حال، برگزاری کنسرت در سالن هایی همچون برج میلاد یا تالار وحدت و فرهنگسرای نیاوران با هزینه های زیادی توام است که طبعا بدون داشتن پشتیبان مالی نمی توانیم از امکانات آنها برخوردار شویم. امیدوارم شرایط برای هنرمندان در سال های آینده راحت تر شود. باور کنید گاهی پیش آمده برای برگزاری کنسرت، به جای این که خوشحال باشیم ناراحت می شویم که چطور باید با مراحل مختلف آن تا زمان اجرا روبه رو شویم. شما گروه خجسته را سال 74 تاسیس کردید. فکر می کنید این گروه بعد از دو دهه فعالیت به چه جهش هایی دست یافته است؟ خیلی خوشحالم که هیچ وقت حتی باوجود مشکلات زیاد، فعالیت آن را متوقف نکردم. البته یک مدت به دلیل تشدید مشکلات سعی کردم از فعالیت موسیقی دست بکشم. به نوعی قهر کرده بودم، ولی بعد از آن برگشتم و دوباره این فعالیت را از سر گرفتم. خوشبختانه برنامه هایی را هم که به مناسبت های مختلف در کشورهای دیگر اجرا کرده ایم با اقبال خوبی مواجه شده اند. به هر حال سعی کرده ام دست کم سالی یک بار کنسرت بگذارم تا فعالیت گروه مستمر باشد. اگرچه در این سال ها در ترکیب نوازندگان گروه خجسته تغییرات زیادی به وجود آمد. به این دلیل که برخی از آنها به دلایلی از گروه جدا شدند، برخی به کشورهای دیگر مهاجرت کردند و... شما در برهه ای از زمان یعنی وقتی که در هنرستان موسیقی تحصیل می کردید از محضر استادان زبده این عرصه همچون زنده یاد فرامرز پایور، استاد حسین دهلوی و... بهره گرفتید. اگر ممکن است درباره نقش استاد در فراگیری موسیقی بگویید. بدون شک استاد در شکل گیری شاگرد نقش بسزایی دارد، زیرا شاگرد بر اثر همنشینی با استاد، ناخودآگاه بسیاری از خلق و خوی او را می گیرد. من خیلی شانس داشتم که در این مسیر با استادانی مانند هلوی، پایور، حیدری، کریمی و... کار کرده ام، زیرا هریک از آنها دارای مولفه های منحصربه فردی در حیطه موسیقی بوده اند و من چیزهای بسیاری از آنها آموختم. باتوجه به این که ساز تخصصی شما سنتور است، جایگاه این ساز را در ارکسترها چطور می بینید؟ صد درصد جایگاه تثبیت شده ای دارد. بویژه در گروه های بزرگ که نقش موثری دارد. یا به عنوان مثال در ارکستر مضرابی که استاد حسین دهلوی آن را تشکیل داد، 12 سنتور نواخته شد. خاطرم هست آن زمان دهلوی حتی قطعاتی را در نظر گرفت که تنها به وسیله سنتور بتوان آنها را نواخت. به طور کلی، سنتور سازی است که حتی اگر یکی از آنها در هر ارکستری باشد، می تواند در زیبایی اجرای آن ارکستر سهم بسزایی داشته باشد. البته برخی هم از آن در ارکسترها استفاده نمی کنند و ترجیح می دهند از قانون استفاده کنند. آینده موسیقی ایران را چطور می بینید؟ به نظر می رسد موسیقی پاپ در سال های اخیر به نسبت موسیقی سنتی توانسته فراگیر تر عمل کند. ضمن این که موسیقی پاپ از حمایت های بیشتری مانند در اختیار گرفتن سالن و اطلاع رسانی و اسپانسر برخوردار است و همه اینها باعث شده موسیقی سنتی در مقایسه با موسیقی پاپ در سایه قرار بگیرد. در حالی که همان طور که اشاره کردم ما هم به عنوان یک گروه موسیقی باسابقه تمایل زیادی به برگزاری کنسرت در برج میلاد یا سالن های دیگر داریم که به دلیل نبود امکانات مالی از آن بی بهره مانده ایم. در عین حال، اگر هم بهایی به کنسرت های موسیقی سنتی داده می شود، تنها به گروه هایی خاص تعلق دارد و همه هنرمندانی که در این عرصه فعالیت می کنند، نمی توانند از این امکان برخوردار شوند. با این تفاسیر و با وجود تمام این مشکلات، عشق و علاقه زیاد ما به موسیقی باعث شده همچنان به کار خود ادامه دهیم. آزاده صالحی / جام جم
پنج شنبه 04 اردیبهشت 1393 2:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها