تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820981957
چرا ایران به سازمان‌های بین‌المللی بی‌اعتماد است؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا ایران به سازمان‌های بین‌المللی بی‌اعتماد است؟
یکی از بحث هایی که طی سال های اخیر درباره پرونده هسته ای ایران از سوی کشورهای غربی مطرح شده، طرح این ادعاست که ایران از جامعه بین المللی فاصله گرفته و در پی حل و فصل مسئله هسته ای، می تواند تعاملات خود را با آن از سر بگیرد. اما یکی از بحث های مغفول مانده در این زمینه، رویکرد ایران به جامعه بین المللی و دلیل بی اعتمادی ایران به برخی از سازمان های بین المللی است.
کد خبر: ۳۹۵۰۳۰
تاریخ انتشار: ۰۲ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۲ - 22 April 2014
یکی از بحث هایی که طی سال های اخیر درباره پرونده هسته ای ایران از سوی کشورهای غربی مطرح شده، طرح این ادعاست که ایران از جامعه بین المللی فاصله گرفته و در پی حل و فصل مسئله هسته ای، می تواند تعاملات خود را با آن از سر بگیرد. اما یکی از بحث های مغفول مانده در این زمینه، رویکرد ایران به جامعه بین المللی و دلیل بی اعتمادی ایران به برخی از سازمان های بین المللی است.
به گزارش «تابناک»، نشریه آمریکایی Foreign Policy in Focus در گفت و گویی با رضا نصری، حقوقدان و عضو موسسه مطالعات بین الملل و توسعه ژنو، به بررسی روابط ایران با سازمان های بین المللی پرداخته و درصدد ریشه یابی دلایل بی اعتمادی ایران به این سازمان ها برآمده است.
در ابتدای این مصاحبه، نشریه مذکور سوالی را درباره علل بدبینی ایران نسبت به نیات سازمان های بین المللی مطرح کرده است. مصاحبه گر به طور خاص به واکنش ایران نسبت به گزارش احمد شهید، نماینده ویژه حقوق بشری سازمان ملل درباره ایران اشاره کرده و اینکه چرا ایران این گزارش را دارای رویکرد سیاسی و مبتی بر داده های غیرواقعی و دستکاری شده دانسته است.
در پاسخ به این سوال، نصری تأکید می کند که بدبینی ایران نسبت به این سازمان ها، بی پایه و اساس نیست و دلیل آن به سالیان سال تنش و بی اعتمادی در این زمینه بازمی گردد. ریشه این موضوع را به طور خاص می توان به دوران جنگ ایران و عراق مرتبط دانست و حمایت هایی که در آن زمان، سازمان های بین المللی از اقدامات صدام علیه ایران انجام داده و در مقابل جنایات حکومت عراق علیه ایران سکوت کردند.
به عقیده وی، رویکرد آژانس بین المللی انرژی اتمی در قبال ایران، نمونه دیگری در این زمینه است. در حالی که انتظار می رود این سازمان با اتخاذ رویکردی بی طرفانه و منصفانه نسبت به همه کشورها به فعالیت بپردازد، مشاهده می شود که از سال 2002 به بعد، گزارش ها این نهاد درباره ایران همگی غیرمنصفانه بوده و تحت فشار کشورهای غربی تنظیم و منتشر شده است.
رویکرد شورای امنیت سازمان ملل نسبت به ایران نیز در همین چارچوب قابل ارزیابی است. در حالی که این سازمان اصولاً باید ترویج کننده دیپلماسی چندجانبه باشد، در موضوع ایران از همان ابتدا به ابزار تحریم ها متوسل شده و به عبارت دیگر، بدون اثبات اینکه چرا آنگونه که ادعا می شود، برنامه هسته ای ایران تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللی است، شورای امنیت اقدامات تنبیهی را علیه ایران در دستور کار خود قرار داده است.
بر این اساس، به اعتقاد نصری، این موضوع که سیاستگذاران ایرانی نسبت به اقدامات سازمان های بین المللی در قبال ایران حساس هستند، به هیچ وجه جای تعجب ندارد. در حقیقت، سوالات مشروعی وجود دارد که باید در این زمینه پاسخ داده شود و قدرت های جهانی نیز باید بدانند که سوءاستفاده از سازمان های بین المللی، می تواند تأثیرات منفی متعددی را در بلندمدت به همراه داشته و سبب ضربه خوردن اعتبار و کارکرد کلیت «نظام بین المللی» شود.
نصری در ادامه در پاسخ به این سوال که به جز سازمان های رسمی بین المللی، دلیل بدبینی ایران به سازمان های غیردولتی، اندیشکده ها و رسانه های غربی چیست توضیح می دهد که از دید ایران، این سازمان ها نیز نقش مهمی در به وجود آوردن یک «بحران» ساختگی در زمینه موضوع هسته ای ایران داشته اند. شماری از این سازمان ها، به طور سیستماتیک نسبت به هدایت رسانه های بین المللی در راستای سیاست های مدنظر خود اقدام کرده و به جو ایران هراسی دامن می زنند.
وی تأکید می کند که همواره نیات خصمانه ای در عرصه بین المللی نسبت به ایران وجود داشته که عمدتاً دلیل آن، اقداماتی بوده که رقبای منطقه ای ایران در راستای تلاش برای «منزوی کردن» این کشور انجام می دهند. بر همین اساس، منطقی است که ایران دیدگاه مثبتی نسبت به این سازمان ها و اندیشکده ها نداشته باشد. باید اشاره کرد که هدف اصلی این سازمان ها، مقابله با تجدید روابط ایران با کشورهای غربی است.
در آخرین سوال، مصاحبه گر از نصری درباره رویکرد واشنگتن نسبت به مذاکرات هسته ای با ایران پرسیده و اشاره می کند که به اعتقاد برخی در آمریکا، اعمال تهدید علیه ایران در جریان مذاکرات، می تواند سبب پایبندی ایران به مذاکره شده و موفقیت این مذاکرات را تضمین کند. آیا چنین امری صحت دارد یا خیر؟
نصری در پاسخ به این سوال پس از بیان یک مقدمه، اشاره می کند که تهدید و زور – چه از جنبه نظامی و چه اقتصادی، در تعارض با رویه های قانونی و اصل حسن نیت قرار دارد. تهدید یک طرف مذاکره به فشار و تحریم های بیشتر، نه تنها در تضاد با اصول حقوقی و اخلاقی قرار دارد، بلکه دارای پیامدهای حقوقی است که در بلندمدت آشکار خواهد شد. بر این اساس، چنین رویکردی در قبال ایران موثر نخواهد بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها