تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816331407
چرا عطار از شاعری پشیمان می‌شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۳ - ۰۹:۰۴
همزمان با روز بزرگداشت عطار نیشابوری (25 فروردین‌ماه)، «دیوان عطار نیشابوری» (متن انتقادی بر اساس نسخه‌های خطی کهن) به سعی و تصحیح مهدی مداینی و مهران افشاری با نظارت علیرضا امامی منتشر شد. به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کتاب با یک دیباچه و مقدمه مفصل منتشر شده است. در بخشی از مقدمه کتاب با عنوان «عطار و شعر و شاعری» آمده است: «عطار گذشته از مقامات عرفانی که داشته است، از شاعران رده اول تاریخ ادب فارسی به شمار می‌آید. دیوان او، خاصه قصیده‌هایش، توانایی و زبان‌آوری او را در شاعری گواه است. او خود به این موضوع واقف بوده و همچون بیشتر شاعران، شعر و سخنوری خود را ستوده است: گر ندیدی آفتابِ نوربخش / سحر عطار سخن‌گستر ببین *** معنی نگر که چشمه خضر است خاطرم / دعوی نگر که مُلک سخن را سکندرم... *** به شعر، خاطر عطار را دم عیسی‌ست / از آن که هست چو موسیش صد ید بیضا چنان‌که در «الهی‌نامه» نیز گفته است: رسانیدم سخن تا جایگاهی / که کس را نیست این‌جا هیچ راهی دم عیسی تو را پیدا نمودم / چو صبح از دم، یدِ بیضا نمودم با این همه، او با این اندیشه که هر چه جز عمل به «شرع» باشد، بیهوده است، گه‌گاه از شاعری خود اظهار پشیمانی می‌کند: زبان که از پی ذکر توام همی بایست / به شعر بیهُده فرسود چون زبانِ دَرا چنان‌که در «اسرارنامه» هم وقتی خواسته‌های خود را به حضرت پیامبر - صلی‌الله علیه و آله و سلم - برمی‌شمارد، می‌گوید: دگر، کز شاعرانم نشمری تو / به چشم شاعرانم ننگری تو اگر نتوان گفت که از میان شاعران قدیم تاریخ ادبیات فارسی عطار تنها شاعری است که مدح هیچ کس را نگفته است، باید گفت که دست کم از معدود شاعرانی است که نشان از مدح و ثنای هیچ پادشاه یا فرمانروا و حاکمی را در آثارش نمی‌توان یافت. چنان‌که خود در «منطق‌الطیر» گفته است: نه طعام هیچ ظالم خورده‌ام / نه کتابی را تخلص کرده‌ام همت عالیم ممدوحم بس است / قوتِ جسم و قوت روحم بس است با این حال در بیتی از دیوان گوید: دلم سیاه شد از شعر و مدح بیهوده / همی ز هر چه نه شرع است یا رب استغفار با توجه به اینکه در بیت‌های پیشین این شعر از شاعران و شعرشان سخن گفته است، ظاهرا در این بیت به مدیحه‌گویی شاعران دیگر تعریض دارد. چنان‌که در «مصیب‌نامه» نیز گفته است: شعر چون در عهد ما بدنام ماند / پختگان رفتند و باقی خام ماند لاجرم اکنون سخن بی‌قیمت است / مدح منسوخ است، وقت حکمت است دل ز منسوخ و ز ممدوحم گرفت / ظلمتِ ممدوح در روحم گرفت تا ابد ممدوح من حکمت بس است / در سرِ جان من این همت بس است» «دیوان عطار نیشابوری» با 976 صفحه، شمارگان 1000 نسخه و قیمت 45 هزار تومان در انتشارات چرخ منتشر شده است.
دیوان عطار نیشابوری
انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها