محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798411063
نظرخواهی نیویورک‌تایمز در مورد صدور ویزا برای ابوطالبی/ ایران بخاطر ماجرای سفارت عذرخواهی می‌کند؟
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
نظرخواهی نیویورک‌تایمز در مورد صدور ویزا برای ابوطالبی/ ایران بخاطر ماجرای سفارت عذرخواهی می‌کند؟
ام کربسباخ از واشنگتن در نظری دیگر می‌نویسد: «چگونه ممکن است که ایالات متحده بتواند مانع ورود دیپلماتی شود که یک کشور دیگر به عنوان نماینده خود در سازمان ملل برگزیده است؟ به گزارش نامه نیوز، با تصویب طرح ممنوعیت ورود حمید ابوطالبی به خاک امریکا از سوی کنگره این کشور، پایگاه اینترنتی روزنامه نیویورک تایمز در صفحه «اتاق مناظره» خود این موضوع را به بحث کارشناسان و مردم گذاشته است.
به گزارش «تابناک»، این روزنامه پرسیده: «آیا ایالات متحده می‌بایست به واسطه اینکه نماینده جدید ایران در سازمان ملل در تسخیر سفارت امریکا در سال 1979 نقش داشته، از صدور وزیر برای وی خودداری کند؟» در ذیل این موضوع، تاکنون یادداشت‌هایی به قلم بارابار اسلاوین، دستیار تحقیقاتی در موسسه «شورای آتلانتیک» و خبرنگار المانیتور، بری روزن، از دیپلمات‌های امریکایی حاضر در ایران در زمان تسخیر سفارت و هومان مجد، روزنامه‌نگار ایرانی ساکن امریکا منتشر شده و نظرات مردمی هم به صورت مجزا در ذیل هریک از این مطالب درج شده است.
روزن در مطلب خود مدعی شده تا زمانی که ابوطالبی به واسطه نقش آفرینی خود در واقعه تسخیر سفارت امریکا عذرخواهی نکند، نمی‌تواند مورد «بخشودگی» قرار گیرد. وی در این مطلب به تجربه آنچه «گروگان» گرفته شدن در ایران خوانده اشاره کرده و می‌نویسد وی و همکارانش نمی‌توانند این واقعه را فراموش کنند. اما نخستین نظر منتشره برای این مطلب، توسط کاربری با نام مستعار «شهروند جهانی» از استرالیا نوشته شده و در آن آمده: «من مطمئنم روزی که ایالات متحده بابت ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران (که بابت آن به فرمانده صادرکننده فرمان آتش، مدال هم داده شد)، بابت حمایت از صدام که یک میلیون کشته در ایران بر جای گذاشت و یا بابت براندازی یک حکومت دموکراتیک در ایران از طریق کودتا، عذرخواهی کند، ایران نیز عذرخواهی خواهد کرد.»
ام کربسباخ از واشنگتن در نظری دیگر می‌نویسد: «چگونه ممکن است که ایالات متحده بتواند مانع ورود دیپلماتی شود که یک کشور دیگر به عنوان نماینده خود در سازمان ملل برگزیده است؟ ایالات متحده مطلقا نباید در این موضوعات دخالتی داشته باشد. این مثال دیگری است از اینکه چگونه ایالات متحده تلاش دارد بر دنیا سلطه پیدا کند. این موضوع اعصاب مرا به هم می‌ریزد». کریستین هایسمیر از لس‌آنجلس نیز نوشته: «ایرانی‌هایی که در دوره شاه – که مورد حمایت امریکا بود – رنج می‌کشیدند نیز نمی‌توانند ایالات متحده را ببخشند. اما این عدم توانایی فردی در بخشایش، که قابل درک نیز هست، نباید عاملی تعیین کننده در سیاست خارجی باشد...».
توماس زاسلاوسکی از نیویورک نیز در نظری چنین نوشته: «آقای روزن با فراموش کردن یا بخشیدن مشکل دارد و من نمی‌توانم وی را متهم کنم. اما این یک موضوع شخصی نیست و حتی یک موضوع مربوط به ایالات متحده هم نیست. این یک موضوع حقوقی مربوط به سازمان ملل است. به عنوان کشور میزبان، ما تعهدات مشخص و در عین حال معتدل و منطقی داریم و یکی از آنها، این است که به کشورهای عضو اجازه دهیم نمایندگانی که خود برمی‌گزینند را داشته باشند. اگر می‌خواهیم سازمان ملل به کشور دیگری منتقل شود، می‌توانیم سفیر یکی از اعضا را ممنوع‌الورود کنیم». دیگر نظرات منتشره برای این مطلب و دیگر مطالب اتاق مناظره نیویورک تایمز نیز از محتوای کم و بیش مشابهی برخوردارند. به عنوان مثال، در یکی از نظرات منتشره برای مطلب باربارا اسلاوین آمده است: «چرا همیشه این ما هستیم که باید دیگران را به خاطر سوءرفتار گذشته‌شان ببخشیم؟...»
فرد دیگری نیز در ذیل همان مطلب چنین نوشته: «چگونه ایالات متحده می‌تواند میزبان سازمان ملل باشد و به اعضای این سازمان بگوید که چه کسی را می‌توانند برای نمایندگی خود بفرستند؟ ما می‌توانیم دیپلماتی که برای ماموریت به امریکا آمده را عنصر نامطلوب تشخیص دهیم، اما سازمان ملل ملک شخصی ما نیست».
در تنها نظری که برای مطلب هومان مجد منتشر شده نیز فردی به نام استیو سینگر از شیکاگو چنین نوشته است: «گذشته‌ها گذشته است. حقیقت این است که ما از مدت‌ها پیش از انقلاب در سیاست داخلی ایران دخالت می‌کردیم. شخصیت پوچ و نفرت‌انگیز رضا شاه پهلوی، مخلوق ما بود. رژیم انگل‌وار وی، مایه نفرت به شمار می‌رفت...».
1393/1/23
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]
-
گوناگون
پربازدیدترینها