واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
روزی برای سلامت دهان و دندان تهران- ایرنا- بیست و سوم فروردین روز دندانپزشکی بهانه ای ارزشمند برای توجه به این مقوله ی مهم است که در سلامت انسان نقشی اساسی دارد و همگان باید دریابند که حفظ سلامت دهان و دندان می تواند تضمین کننده تندرستی آنان باشد.
پوسیدگی دندان از شایع ترین بیماری های دهان و دندان در میان افراد است و 85 درصد مردم جهان تا میانسالی دست کم یک یا چند دندان خود را از دست می دهند و در ناحیه دهان و دندان دچار مشکل می شوند.
بیماری لثه نیز دومین بیماری معمول دهان است، پلاک های دندانی علت اساسی ناراحتی های لثه محسوب می شوند، در این بیماری میکروب ها به صورت جرم دندان تجمع می کنند و به مرور لثه و استخوان فک را از بین می برند به همین منظور مراجعه هر 6 ماه به دندانپزشک برای کنترل دندان ها ضروری است.
کشورهای مختلف جهان برای ارتقای سطح بهداشت دهان و دندان، تعداد و سطح علمی دندانپزشکان را افزایش دادند اما نتیجه های به دست آمده بعد از چند دهه نشان داد که افزایش تعداد دندان پزشکان در میزان بیماری های دهان و دندان تاثیری نداشته و این یافته ثابت کرد که برای حفظ سلامت دهان و دندان می بایست در زمینه پیشگیری و فرهنگ سازی فعالیت های گسترده ای انجام شود و رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند بهترین و آسان ترین راه برای تامین سلامت دهان و دندان افراد جامعه باشد.
بیان این نکته ضروری است که مراجعه دیرهنگام به دندانپزشک از دیگر علت های رواج و گسترش بیماری های دهان و دندان محسوب می شود، بیشتر افراد تا زمانی که از درد دندان احساس ناراحتی نکنند، انگیزه چندانی برای کنترل وضعیت دهان و دندان خود ندارند. فقر فرهنگی و اقتصادی 2 عامل مهم و اساسی در مراجعه نکردن به موقع مردم به مرکزهای دندانپزشکی است.
در ایران قدیم عطارها برای درد دندان، از داروهای گیاهی استفاده می کردند. کشیدن دندان ها به وسیله ی افرادی غیرماهر انجام می شد و زرگرها پوسیدگی های دندانی، دندان های شکسته و دندان های تغییر رنگ یافته را به وسیله ی روکش های طلایی می پوشاندند.
امیرکبیر در 1228 هجری خورشیدی مدرسه دارالفنون را بنیان نهاد و بدین ترتیب نظام جدید آموزش در ایران به وجود آمد. در این مدرسه، رشته های مختلف تحصیلی آموزش داده می شد، طبابت به عنوان یکی از زیر مجموعه های رشته تجربی، در ایران راه اندازی شد.
نخستین مدرسه دندانسازی ایران در 1309 هجری خورشیدی در دارالفنون آغاز به کار کرد و در 1316 هجری خورشیدی، این مدرسه به دانشگاه تهران منتقل شد؛ سال 1322 شورای دانشگاه، استفاده از واژه ی دندانپزشک را به جای طبیب دندانساز و کاربرد دندانساز برای تکنسین دندان را تصویب کرد و از 1324 هجری خورشیدی گواهی نامه رسمی و پروانه اشتغال برای فارغ التحصیلان دندانپزشکی صادر شد. از سال 1339 عضویت پزشکان و دندانپزشکان در سازمان نظام پزشکی که مسوول رسیدگی به تخلف ها و شکایت های در ارتباط با امور پزشکی و دندانپزشکی بود، اجباری شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به منظور گسترش و پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در منطقه های محروم کشور و روستاها، مجلس شورای اسلامی در 23 فروردین 1360 قانون تربیت بهداشت کاران دهان و دندان را تصویب کرد.
در این قانون، مجلس، وزارت بهداشت و درمان را موظف کرد که داوطلبانی را برای تربیت در این دوره، جذب کند و پس از دادن آموزش های لازم، با مدرک فوق دیپلم، آنان را در منطقه های محروم به خدمت گمارد تا از این راه، ضمن ارایه خدمات اولیه، از شیوع بیماری های دهان و دندان جلوگیری کنند و اصل پیشگیری را موردنظر قرار دهند.
به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان، 23 فروردین به عنوان روز دندانپزشکی نامگذاری شد. 2 سال بعد یعنی در سال 1362 هیات دولت، سالروز تصویب این قانون یعنی 23 فروردین را به عنوان روز دندانپزشکی برگزید.
روز دندانپزشکی فرصتی مغتنم برای پرداختن به حرفه ای است که با وجود پیشینه ای کوتاه در ایران؛ پیشرفت های بزرگی را تجربه کرده و دست اندرکاران این بخش، در تلاشی خستگی ناپذیر سعی در رسیدن به قله های پرافتخار این رشته مهم و حساس طب دارند.
برگرفته از: کتاب تاریخ دندان پزشکی ایران
گروه اطلاع رسانی
پژوهش**2059**9131
انتهای پیام /*
Contact the editor:
[email protected]
23/01/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]