واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
فاطمه زهرا (س) اسوه دفاع از ولایت و سرور بانوان عالم ارومیه - ایرنا - سوم جمادی الثانی، سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)، روزی آکنده از اندوه برای مسلمانان به ویژه شیعیان جهان است.
حضرت فاطمه زهرا (س) به گواه تاریخ، پس از پیامبر تنها 75 یا 95 روز در دنیا زندگی کردند و با ستم اهل مدینه و بسیار غریبانه در این شهر دفن شدند و با خون پاک خود، درخت ولایت و امامت را آبیاری فرمودند.
فاطمه زهرا (س) در میان زنان و بانوان اسلامی، محبوبترین چهره دینی، علمی، ادبی، تقوایی و اخلاقی در میان مسلمانان و دیگر مردم جهان به شمار می رود.
شخصیت فاطمه زهرا (س) سیده نساء العالمین ˈسرور زنان جهانˈ اسوه و الگویی تام و تمام برای تمامی زنان به شمار می رود.
حضرت فاطمه (س) در روز بیستم جمادی الثانی هشت سال پیش از هجرت در مکه به دنیا آمد و کوثری همیشه جاری برای خاندان ولایت و امامت شد.
فاطمه یگانه دختر بازمانده پیغمبر عطوفت و مهربانی حضرت محمد (ص) بود و پنج سال در دامان پرمهر حضرت خدیجه(س) پرورش یافت و در پنج سالگی، مادر خود را از دست داد.
حضرت فاطمه (س) نامها و القاب بسیاری داشت که هرکدام بیان کننده صفات و سجایای ملکوتی ایشان است.
نام این بانوی بزرگوار، فاطمه بود که در لغت به معنی بریده شده و جدا شده می باشد و علت این نامگذاری بر طبق احادیث نبوی، آن است که پیروان ایشان به سبب او از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند.
صدیقه، طاهره، زکیه، زهرا، سیدة نساء العالمین و خیر النساء، بتول، راضیه، مرضیه، مبارکه و مطهره از جمله القاب پرمعنی حضرت فاطمه (س) هستند که در طول تاریخ این القاب و نامها، مزین کننده نام فرزندان شیعه بوده اند.
همچنین حضرت فاطمه (س) کنیه های بسیاری داشتند که ام الحسن، ام الحسنین، ام الائمه و ام ابیها از آن جمله هستند.
مشهورترین کنیه حضرت زهرا ˈام ابیهاˈ است که نشان دهنده علاقه بسیار زیاد فاطمه (س) به پدر بزرگوارش می باشد.
این بانوی بزرگوار با راهنمایی و اجازه پیامبر اکرم (ص) با حضرت علی (ع) اولین امام مسلمانان ازدواج کرد که حاصل این ازدواج مبارک، چهار فرزند گرانقدر و بزرگوار به نامهای امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، حضرت زینب (س) و ام کلثوم(س) بود.
در انس فراوان و بی اندازه پیامبر اعظم (ص) و حضرت زهرا (س) روایات مختلفی در کتب روایی و تاریخی نقل شده است.
پیامبر گرامی اسلام، همیشه هنگام سفر با آخرین کسی که وداع می کرد و او را می بویید و می بوسید، دخت گرامیش بود و چون از سفر بازمی گشت، اولین دیدار را با دخترش داشت.
در جنگ احد که به دروغ آوازه شهادت پیامبر توسط برخی افراد پیچید حضرت زهرا (س) به دامنه کوه احد شتافت و سر و صورت خونین پدر را شست و شو داد و از زخمهای آن حضرت مواظبت کرد.
دختری که لحظه به لحظه از کارهای خانه داری و بچه داری فراغت می یافت، به خدمت پدر می رسید و از دیدارش بهره مند می شد در سال یازدهم هجری در ماه صفر وقتی پیامبر (ص) مریض در بستر افتاد، اشکهای پنهان و آشکارش آغاز شد.
سرانجام در 28 صفر سال 11 هجرت پیامبر بزرگ اسلام از دنیا رفت و دختر پیامبر از مهر و محبت پدر محروم شد.
هنوز زمان اندکی از وفات رسول خدا (ص) نگذشته بود که سفارش ایشان و ابلاغ فرمان الهی توسط پیامبر (ص) در روز غدیر، مبنی بر انتصاب امام علی (ع) به عنوان حاکم و ولی مسلمین پس از خود، توسط عده ای نادیده گرفته شد و آنان در محلی به نام سقیفه جمع شدند و از میان خود فردی را به عنوان خلیفه برگزیدند و شروع به جمع آوری بیعت از سایرین برای او کردند.
حضرت فاطمه (س) هیچگاه غم و اندوه خویش را در این زمینه کتمان نکرد و گاه بر مزار پیامبر (ص) حاضر می شد و به سوگواری می پرداخت و گاه تربت شهیدان احد و مزار حمزه عموی پیامبر را برمی گزید و درد دل خویش را در خصوص غصب حق حضرت علی (ع) در جانشینی پیامبر (ص) در آنجا بازگو می کرد.
حتی آن هنگام که زنان مدینه علت غم و اندوه او را جویا شدند، در جواب آنان به صراحت گفت محزون فقدان رسول خدا و مغموم غصب حق وصی اوست.
از دیگر ستمهایی که پس از ارتحال پیامبر در حق فاطمه (س) روا داشته شد، مسأله فدک بود.
فدک قریه ای بود که تا مدینه حدود 165 کیلومتر فاصله دارد و دارای چشمه جوشان و نخلهای فراوان خرماست و خطه ای حاصلخیز می باشد.
این قریه متعلق به یهودیان بود و آن را بدون هیچ جنگی به پیامبر (ص) بخشیدند و به همین دلیل مشمول اصطلاح انفال می شد و بر طبق نص صریح قرآن، تنها اختصاص به خداوند و پیامبر اسلام داشت.
پس از این جریان و با نزول آیه «و ات ذا القربی حقه»، پیامبر (ص) بر طبق دستور الهی آن را به فاطمه (س) بخشید.
اما فدک پس از وفات پیامبر عظیم الشان اسلام، توسط عاملان خلیفه غصب شد و حضرت فاطمه زهرا (س) با تکیه بر آیات الهی و شاهدان عینی فدک را حق مسلم خود عنوان کردند.
سخنرانی ها و افشاگری های حضرت فاطمه (س) بسیاری از اصحاب سودجو و منفعت طلب را به هتک حرمت دختر و اهل بیت پیامبر (ص) وا داشت به طوری که این اصحاب حرمت دختر و اهل بیت پیامبر را نگه نداشتند و با آتش زدن در خانه دختر پیامبر باعث سقط فرزند شش ماهه و زخمی شدن سرور زنان جهان شدند.
سرانجام فاطمه (س) بر اثر شدت ضربات و لطماتی که به او بر اثر هجوم به خانه اش و وقایع پس از آن وارد شده بود، بیمار شد و در بستر بیماری افتاد.
در ایام بیماری، فاطمه (س) امام علی (ع) را فراخواند و آن حضرت را وصی خویش قرار داد و به آن حضرت وصیت کرد که پس از وفاتش، او را شبانه غسل دهد و شبانه کفن کند و شبانه دفن کند و احدی از کسانی که در حق او ستم روا داشته اند، در مراسم تدفین و نماز خواندن بر جنازه او حاضر نباشند.
تاریخ شهادت حضرت زهرا (س) را 13 جمادی الاول تا سوم جمادی الثانی عنوان کرده اند و این امر به دلیل دفن شبانه ایشان بود.
امروزه پس از گذشت سالیان متمادی همچنان مزار سرور بانوان جهان مخفی است و کسی از محل آن آگاه نیست که این امر نیز دلیلی دیگر بر مظلومیت اهل بیت (ع) و سرور زنان اهل بهشت است.
8137/581
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]