محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826013492
«نیاوران» پذیرای گردشگران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
«نیاوران» پذیرای گردشگران تهران-ایرنا-در کوچه باغ های تهران، قدم به مجموعه ی فرهنگی-تاریخی نیاوران در شمال شهر می گذاریم؛ مجموعه یی به وسعت بیش از 12 هکتار و مملو از درخت های سربه فلک کشیده که سه کاخ «صاحبقرانیه»، «احمد شاهی» و «نیاوران» را در میان دارد.
تهران، با همه نازیبایی ها و رنگ سیاه آلودگی هوا که این گونه بر چهره اش خط انداخته و آن را به نماد دود و ترافیک تبدیل کرده است، هنوز نگین البرز است و گنجینه یی از تاریخ و هنر در دل نهان دارد. می ارزد که یک روزکوله بار ببندیم و در کوچه باغ های پر از چنار های سر به فلک کشیده به شوق دیدن آثار و نمادهای تهران قدیم قدم بزنیم.
در گذر از سربالایی میدان شهید باهنر، قدم به قدیمی ترین محله ی شمیران در کوهپایه های البرز می گذاریم؛ محله یی که آن زمان که هنوز تهران نه برجی داشت و نه بارویی؛ قصبه یی خوش آب و هوا بود که جویبارهایش در بهاران جان را خنک می کرد و چنارهایش سایه ساری امن و منحصر به فرد بر دامنه ی جنوبی البرز بود که همین امر، شاید بزرگترین دلیل توجه شاهان به این منطقه شد و مجموعه یی که به لحاظ تاریخی، قدمت بناهای آن به دوره های قاجار و پهلوی باز می گردد در این منطقه شکل گرفت.
پس از تهیه ی بلیط و عبور از «گیت» ورودی، پا به محوطه ی وسیع و زیبای مجموعه ی نیاوران می گذاریم که دیوارهای بلند آجری، حصاری میان ما و دنیای بیرون می کشد و ما را به 160 سال پیش بازمی گرداند؛ به دوران توجه فتحعلی شاه و جانشینانش به دامنه های رشته کوه البرز و باغهایش و دورانی که گستردگی شهر تهران از آن تاریخ آغاز شد.
کمی آن طرف تر از دروازه ی ورودی و پایین آمدن از چند پله، ساختمانی با دری قدیمی نظرها را به خود جلب می کند؛ این ساختمان موزه ی «جهان نما» است که در سال 1355 خورشیدی ساخته شد تا آثار و اشیای هنری اهدایی به خاندان پهلوی یا خریداری شده توسط آنان در آن نگهداری شود. در این موزه آثاری از هنرمندان داخلی همچون «حسن زنده رودی، بهمن محصص، ژازه طباطبایی» و هنرمندان خارجی همچون «پابلو پیکاسو، فرنان لژه، سزار و رنوار» در معرض دید عموم قرار گرفته است.
آنچه در این موزه بیش از همه نهایت شکوه و عظمت هنر ایرانی را نشان می دهد، نقش فرشی با نقوش گل و مرغ شیراز است بر سقف تالار میانی و بر روی چوب حک شده است.
با بالا رفتن از پله ها و پشت سر گذاشتن موزه ی جهان نما، کاخ با شکوه «صاحبقرانیه» با دیوارهای سفید و شیروانی قهوه ای به استقبال ما آمد؛ کاخی با مساحت دو هزار متر مربع در دو طبقه به سبک معماری تلفیقی از معماری ایران و اروپایی که گذار زمانی یکصد و شصت سال در دوران پر فراز و نشیب تاریخ معاصر ایران، وقوع حوادث گوناگون و برگزاری مجالس، مراسم و مناسبت های بسیار، آن را به مثابه ی فضایی شاخص در صحنه ی وقایع سیاسی دو سده ی گذشته در ایران مطرح کرده است. راهنما، مهمترین اتفاق تاریخی کاخ صاحبقرانیه را امضای فرمان مشروطیت توسط «مظفرالدین شاه» در 14 مرداد 1285 هجری خورشیدی عنوان کرد.
راهنمای کاخ در توضیح فضای داخلی، از تالار آینه، کرسی خانه، اتاق های انتظار میهمانان و سفیران سایر کشورها گفت که به دستورناصرالدین شاه، ساخته شد و به دلیل این که در آن دوران به اشتباه هر سی سال یک قرن نامیده می شد، ناصرالدین شاه، در سی و یکمین سال حکومتش، خود را صاحب یک قرن و این کاخ را صاحبقرانیه نامید.
آیینه کاری های ظریف و تابلوهای نقاشی بی نظیر از جمله تابلوی رنگ روغن «فاتحان تهران» که رخدادهای عصر مشروطیت را نشان می دهد، سرسراها و پلکان زیبا در کنار درها و پنجره های چوبی با شیشه های رنگی تزیین شده، بر جلوه ی این بنای مهم تاریخی افزوده است.
برای دیدن از قسمت حوضخانه به زیرزمین کاخ صاحبقرانیه می رویم که به دلیل ویژگی های خاص و منحصربه فردش، به یک موزه ی مجزا تبدیل شده است. حوض در وسط بنا قرار دارد و اطراف آن را مبلمان به همراه انواع وسایل پذیرایی و انبوه ظرف های شیشه ای و کریستال ساخت کشورهای آلمان، روسیه، چکسلواکی و ایران فراگرفته است. چند تابلوی نقاشی از جمله تابلوی حوضخانه ی صاحبقرانیه اثر «کمال الملک» در این فضا وجود دارد و در دیوار شاه نشین شمالی، مجلس شیخ صنعان (روایت عطار) روی سنگ نقش شده است.
انواع بافته های قجری، جعبه ها، جلدها، قلمدان ها و آثار خوشنویسی و نگارگری هنرمندان نامی ایران در اتاق های این بخش به نمایش گذاشته شده است که آن چه بیش از همه توجه بیننده را به خود جلب می کند وجود شمعدان بزرگی به ارتفاع نزدیک به سه متر از کریستال است که بنا به گفته ی راهنما، یکی از وسایل باقی مانده از مراسم ازدواج «محمدرضا پهلوی» و همسرش «فوزیه» بود.
فرمان مشروطیت در اصل فرمان تشکیل مجلس شورای ملی است که مظفرالدین شاه قاجار در پاسخ به تحصن کنندگان در جنبش مشروطه ایران امضا و از طریق آن با مشارکت مردم در امر حکومت موافقت کرد و به این صورت حکومت مشروطه برای اولین بار در ایران تاسیس شد.
در زمان پهلوی دوم، فرح دیبا همسر آخر محمد رضا پهلوی تغییراتی اساسی در قسمت های داخلی بنا و دکوراسیون آن ایجاد کرد و طبقه زیرزمین یعنی حوضخانه برای پذیرایی میهمانان و طبقه دوم به عنوان دفتر کار محمد رضا پهلوی مورد استفاده قرار گرفت.
از کاخ صاحبقرانیه که خارج شدیم به سمت شمال مجموعه حرکت کردیم و در میان درختان چنار سر به فلک کشیده، عمارت کوشک احمدشاهی ما را به سمت خود کشید. عمارتی که در اواخر دوره ی قاجار جهت خوابگاه ییلاقی احمد شاه در میان باغ نیاوران با مساحتی بالغ بر 800 متر در دو طبقه با سقف شیروانی بنا شد.
از ویژگی این عمارت زیبا، نمای آجری به کار رفته در سرتاسر نمای بیرونی است، آجرهایی منقوش با طرح های متنوع به رنگ نخودی.
کوشک احمدشاهی در دوره ی پهلوی دوم مرمت و تغییراتی در آن صورت گرفت و مبلمان داخلی آن به طور کامل عوض شد تا به عنوان محل کار و سکونت رضا پهلوی مورد استفاده قرار گیرد.
تعمیرات ساختمانی طبقه دوم عمارت ما را از دیدن آن محروم کرد اما بنا به گفته ی راهنما، طبقه ی دوم از یک سالن مرکزی و ایوان سرتاسری چهارطرفه تشکیل شده است و شیر و خورشیدی گچبری شده بر پیشانی دیواره ی ضلع شمالی ایوان نقش بسته است.
باگذر از حوض گرد مقابل کوشک احمد شاهی، به سمت کاخ اختصاصی نیاوران می رویم که در گوشه ی شمال شرقی باغ نیاوران قرار دارد.کاخی که بنا بر نوشته ی بر روی تابلوی ورودی به کاخ، در مساحت 9 هزار متر مربع در دو طبقه و یک نیم طبقه در سال 1346 بهره برداری شد که طرح چهار ضلعی کاخ و فضاسازی معماری داخلی آن نشان از معماری ایرانی با بهره گیری از فناوری مدرن می داد.
در بدو ورود به کاخ، سرسرای بزرگ با ستون های تخت جمشیدی که تمامی اتاق ها در اطراف آن قرار گرفته اند، سنگ فرش سیاه و سقفی از جنس آلومینیوم که از وسط باز می شود، بیش از همه توجه ما را به خود جلب کرد. بنا به گفته ی راهنما، طراح بنا «محسن فروغی» است که طرح خود را بیشتر از معماری ایرانی و تلفیقی از هنر پیش و پس از اسلام الهام گرفته بود. از دیگر قسمت های مهم این طبقه، می توان به سینمای اختصاصی، اتاق غذاخوری، سالن پذیرایی، اتاق انتظار و راهروهای فرعی و همچنین تالار آبی اشاره کرد.
در نیم طبقه ی دوم به سراغ دفتر کار همسر شاه می رویم که لباس های رسمی وی بر تن نمونک ها (مانکن) و کمدهایی پر از پیراهن و کفش ها در کنار تابلو فرش های عظیم بر دیوار آویخته، جلوه ی زیبایی به این طبقه بخشیده بود. در این طبقه، می توان به دو فرش معروف به «مشاهیر» اشاره کرد. روی یکی از این فرش ها نقش پادشاهان قاجار از ابتدا تا احمد شاه بافته شده است.
با بالا رفتن از پله ها، به طبقه ی سوم که در برگیرنده ی اتاق نشیمن، اتاق خواب شاه و اتاق آرایش و اتاق بچه ها است می رسیم. این فضاها با نقاشی ها و فرش هایی گرانبها و هدایای متعددی از کشورهای مختلف پوشیده شده اند.
از کاخ اختصاصی که خارج می شویم برای بازدید از بخش پایانی مجموعه ی فرهنگی-تاریخی نیاوران، به سمت پشت ساختمان می رویم تا از گنجینه ی عظیم کتاب های نفیس قدیم و جدید در کتابخانه ی خصوصی سلطنتی دیدن کنیم.
بنا بر اطلاعات نوشته شده بر روی تابلوی نصب شده در کتابخانه، این کتابخانه اختصاصی در سال 1355 خورشیدی در محیطی به نسبت دنج و همجوار با محل سکونت خاندان پهلوی در دو طبقه و یک زیرزمین با زیر بنای تقریبی 770 متر مربع احداث شده است که بالغ بر 23 هزار جلد کتاب چاپی را در خود جای داده است.
یکی از ویژگی های منحصر به فرد این کتابخانه که این فضا را از سایر کتابخانه های دیگر متمایز ساخته و آن را به فضای موزه یی مبدل کرده است، وجود کتاب های اهدایی از سران کشورها و نویسندگان نامی است؛ از جمله ی این افراد می توان به «پروین اعتصامی، علی نقی وزیری، منوچهر آتشی، جان اف کندی، والت دیزنی، جواهر لعل نهرو، رولف بنی، گریشمن» و امضای بسیاری از افراد سرشناس دیگر اشاره کرد.
علاوه بر کتاب ها، آثار حجمی و تابلوهای نقاشی از هنرمندان ایرانی و خارجی شامل «پرویز تناولی، مسعود عربشاهی، بهمن محصص، منوچهر یکتایی، محمد مدبر، سزار بالداجینی، دیه گو جاکومتی، آرنولدو پومودورو و پیر آرماندو فرناندز(آرمان)» هم فضای داخلی را زینت خاصی بخشیده اند.
ترکیب حجمی بزرگی شامل 4 هزار و 356 استوانه ی شفاف که روشنایی سقف کتابخانه را بوسیله ی چراغ های زیادی که در پشت آن قرار گرفته تامین می کند، جلوه ی ویژه یی به این فضا داده است.
دیدار به پایان رسید و باید رفت. دیگر دیوارها آن جذابیت نخست را ندارند. دیگر نسیم خنک هم نمی تواند ذهن پر از فکر و پرسش ما را تکانی دهد. باید گذاشت و رفت همانند آنان که گذاشتند و رفتند. این جا است که شعر «هان ای دلِ عبرت بین! از دیده عِبر کن، هان... ایوانِ مداین را آیینه ی عبرت دان» معنا پیدا می کند.
*گروه پژوهش های خبری
پژوهش**9294**2054
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها