محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827780497
یک سال از کوچ نقاش رنگ‌های سرد گذشت
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۰
29 اسفندماه سالروز درگذشت احمد اسفندیاری، از پیشگامان نقاشی مدرن ایران و از نسل اول نقاشان نوگراست. هنرمندی که یک سال پیش، در آستانه بهاری نو برای همیشه قلمش را زمین گذاشت. به گزارش خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، احمد اسفندیاری در سال 1301 در تهران متولد شد. پدر و مادر او اصلیتی کرمانی داشتند. اسفندیاری از کودکی به هنر نقاشی علاقه داشت و تصاویری خیالی را روی کاغذ پیاده می‌کرد. در خانواده اسفندیاری، مادر و عمویش سهم بزرگی در گرایش روح او به هنر داشتند. مادرش از شاگردان ابوالحسن صبا بود و ویولن می‌نواخت. عمویش نیز با بردن او نزد دوستانش که هنرمندان بزرگی چون محمدحسین شهریار، ابراهیم باستانی پاریزی و علی‌اکبر صنعتی بودند، این هنرمند را با روح هنر آشنا کرد. پدرش پس از اینکه از علاقه فرزندش به نقاشی آگاه شد، او را برای آموزش این هنر نزد یکی از شاگردان کمال‌الملک برد. این استاد با دیدن استعداد اسفندیاری در هنر نقاشی او را به تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا ترغیب کرد. اسفندیاری در سال 1324 و در دومین سال تأسیس دانشکده وارد آن شد و لیسانس خود را در رشته نقاشی از این دانشکده دریافت کرد.
اثر احمد اسفندیاری
اولین حضور جدی او در یک رویداد هنری، حضور در «نمایشگاه هنرهای زیبای تهران» در سال 1325 بود. فعالیت دیگر او در این زمینه، حضور در اولین دوسالانه نقاشی تهران در سال 1337 بود. در این نمایشگاه یک تابلو با موضوع طبیعت بیجان از اسفندیاری به نمایش گذاشته شد. اسفندیاری پس از فراغت از تحصیل تدریس در هنرستان‌ها و دبیرستان‌های تهران را بر عهده گرفت و سال‌ها به آموزش هنر نقاشی به جوانان علاقه‌مند همت گماشت. در کنار این فعالیت‌ها، نقاشی را به صورت جدی دنبال و آثار بسیاری را در سال‌ها و مقاطع مختلف عمرش خلق کرد. از آثار این هنرمند نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی در داخل و خارج از کشور برگزار شده است. توجه به سوژه‌های انسانی و سنت‌های رایج در بین مردم عامه، استفاده از رنگ‌ها ناب و درخشان و حاکمیت رنگ‌های سرد و به خصوص طیف‌های متنوعی از رنگ آبی، توجه به طبیعت و ساده‌سازی فرم‌های آن در نقاشی و همچنین روابط میان آدم‌ها از ویژگی‌های هنر اسفندیاری است. اسفندیاری علاقه خاصی به نقاشی از طبیعت داشت. روزهای متمادی ابزار کار خود را برمی‌داشت و به دشت‌ها و بیابان‌های اطراف محل زندگی خود می‌رفت و از مناظر آنجا نقاشی می‌کرد. به گفته بسیاری از کارشناسان هنری، اسفندیاری ضمن توجه به نوگرایی و مدرنیسم، توجه به هنر اصیل ایرانی و المان‌های آن را در کارهایش حفظ کرده بود.
اثر احمد اسفندیاری
این هنرمند بعدها به سبک‌های امپرسیونیستی و پست امپرسیونیستی علاقه‌مند شد و به نقاشی از طبیعت بیجان روی آورد و در کنار نقاشی از طبیعت، به کار در این سبک از هنر هم مشغول بود. پس از انقلاب وقفه‌ای در کارهای هنری اسفندیاری به وجود آمد، اما او روحیه خود را بازیافت و شیوه‌های مختلفی از هنر نقاشی را تجربه کرد. او به موسیقی ایرانی عشق می‌ورزید ولی مادرش اجازه ورود حرفه‌ای به این هنر را به او نداد و اسفندیاری از این بابت تا پایان عمر غمگین بود. با این حال هر وقت می‌خواست برای نقاشی آماده شود، موسیقی گوش می‌کرد. اسفندیاری رنگ آبی را بسیار دوست داشت و در کارهایش از این رنگ استفاده زیادی می‌کرد. خودش می‌گفت: «آبی را دوست دارم، رنگ آسمان وطنم است.» او در شامگاه 29 اسفند ماه سال 91 و در آستانه آغاز سال نو پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری در تهران درگذشت. هنرمندی که به گفته خودش سال‌ها کار کرد، اما پاداشی نگرفت. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها