تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816294726
شهدایی که در 22 اسفند جاودانه شدند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
قسمت دوم/ یادیاران شهدایی که در 22 اسفند جاودانه شدند کرمان - ایرنا - اطاعت امر خدا و گردن نهادن به خواست او خصوصیت بارز آن ها است، آن هایی که وصال یار شیرین تر جان را پذیرفتند و عاشقانه به سویش پر کشیدند و اکنون شهدایی که در 22 اسفند هشت سال دفاع مقدس جان نثار معبودشان کرده اند و یا به اذن دوست چشم بر این جهان گشوده اند.
شهید ˈاحمد رحمانی نعیم آبادیˈ، که در 22 اسفند 1362 به دیدار یار شتافته است در وصیت نامه خود چنین می گوید، ˈبا درود و سلام بر مهدی صاحب الزمان (عج) و نایب برحقش خمینی کبیر و رهبر عزیز انقلاب اسلامی ایران و سلام بر کسانی که در راه خدا قدم برمی دارند و در هدفشان ثابت قدمند و مانند کوهی استوار و محکم در برابر مشکلات و مصائب دنیوی ایستادگی می کنند و صابر و شکیبا هستند.
این شهید گرانقدر توصیه می کند، انسان وقتی بدنیا می آید دارای اهدافی مشخص و معینی است که برای چه خداوند او را خلق کرده و چگونه از امتحان الهی بیرون بیاید، اینجانب از ساعتی که برای یاری دین مبین اسلام به سوی جبهه های حق حرکت نمودم تمام فکرم در جبهه برای رسیدن به اهداف مقدس اسلامی بود و این دنیا را طلاق گفتم و افتخار نصیبم شد که بتوانم در لشکر امام زمان ثبت نام کنم. از خداوند منان مسئلت دارم که در این راه به درجه ای نایل شوم که برای جامعه اسلامی افتخار و سعادت باشد و مرگی که در رختخواب برای فرد مسلمان پیش آمد جز ذلت و خواری نیست امروز باید مرگ در راه خدا عزتی باشد برای کلیه مومنین درگاه خداوند، امیدوارم خداوند بنده گنهکار خود را مورد عفو قرار دهد.ˈ
** شهید ˈمحمد زارعی جلال آبادیˈ، نیز در 22 اسفند 1362 و در جنگ هشت ساله ایران و عراق طعم شهادت را چشیده است وی در وصیت نامه خود چنین پیام می دهد، ˈسلام بر کسانی که در راه خدا از جان خود مایه می گذارند و در برقراری حکومت الهی فدا می شوند و با قطره های خون پاکشان درخت نو پای اسلام را آبیاری می کنند و مانند حسین بن علی (ع) که با قیام خویش به کلیه انسان های الهی و با وجدان پیام می دهد تن به ظلم و ستم و فساد نمی دهند، مرد باشید و مردانه زندگی کنید.
شهید زارعی می افزاید: امروز بعد از هزار و چند سال دین اسلام که داشت به رکود می رفت به هیجان و حیات مجدد خود که سالیان درازی بزرگان مژده آن را می دادند دست یافت، اگر آنروز اباعبدالله در روز عاشورا یارانش اندک بود ولی امروز شاهد هستیم که فرزندان ایران از حماسه های امام حسین و یارانش آفریدند درس گرفته و چه مشتاقانه برای یاری اسلام قدم برمی دارند و در مقابل تمام جنایتکاران مانند کوهی استوار و مقاوم ایستادگی می کنند و از هیچ مانعی هم نمی هراسند زیرا خدای منان را خوب شناختند و عاشقش شدند و هر کس عاشق خدا شد دست از همه چیز خود برمی دارند و به سویش می شتابند.
وی می گوید، امروز آن رزمنده هم عاشق این انقلاب و رهبر کبیر انقلاب شدند و این عشق در وجودشان روز به روز شعله ورتر می شود و همانگونه که امام حسین (ع) در مقابل درخواست حکومت ستمگر آن زمان (یزید) فرمودند هیهات من الذله که ندا هنوز در گوش امت شهید پرور طنین افکنده که هرگز تن به ذلت نمی دهند آری برادرانم و خواهرانم، همکاران عزیز به شما توصیه می کنم که تنها تکیه گاهتان کلمه حق تعالی است و بدانید که امروز روز امتحان است که باید از این امتحان سرافراز بیرون آیید و مسوولیت سنگینی که شهدا بر دوش شما گذاشته به نحو مطلوب به اتمام برسانید.ˈ
** شهید سید ˈمحمدرضا رضایی دهشترانیˈ، نیز در در 22 اسفند 1363 به درجه رفیع شهادت نایل آمد در وصیت نامه خود آورده است، ˈقبل از هر چیز چند مسئله برایم پیش آمد و با خود فکر کردم که برای چه منظوری به جبهه می روم و برای چه کسی و برای چه چیزی و برای چه مکتبی به جبهه می روم آیا خود را خالص می دانم و یا ناخالصی دارم ، هدفم مقدس است آیا مکتبم ولایت است و یا نه ؟ با خود می گویم که آیا برای خلق میروم و یا برای خدا؟ آیا رهبرم را شناختم؟ وقتی که این سووال ها را از خود کردم و تصمیم گرفتم که برای چه می روم و برای چه مکتبی می روم و به دستور چه کسی میروم.
شهیدی رضایی در ادامه وصیت خود سفارش می کند که، آری ای برادر و ای خواهر من برای رهایی اسلام و رهایی کربلا حسین (ع) می روم، آری برادر و خواهر ای برادر مذهبی من برای نجات قرآن و مکتب حیات بخش اسلام و برای زیارتگاه مقدس خاک امام حسین(ع) می روم. می روم تا شاید با خونم بتوانم ریشه ولایت فقیه و اسلام را آبیاری کنم هر چند که هر روز جوی خون از روی ریشه اش جاری است می روم تا به دنیا بفهمانم که روزی اگر برسد همین محصل مدرسه قلم را زمین گذاشته و اسلحه بدست می گیرد. من امروز قلم و وسایل ساختمانیم چون هنرجوی در رشته ساختمان در هنرستان فنی بصیرزاده را کنار گذاشته ام اسلحه قرآن گرفتم هر چند که قرآن همیشه در دستمان بود.
وی می افزاید، آری ای برادران و خواهران بسیجی من فقط برای خاطر رضای خدا بجنگ می روم و فقط برای اسلام و قرآن می روم و آری ای برادران و خواهرانم من برای مکتبی می روم که شهادت (بقول امام امت) دارد ولی اسارت ندارد. برای مکتبی می روم که همه را یکی می داند برای مکتبی می روم که الهی است و آورنده اش از جانب خدا حضرت محمد(ص) می باشد، مکتبی است انسان سازپرورش دهنده نسل بیشتر از نظر خالصی و ناخالصی آنرا خدا باید جواب بدهد ولی از نظر عقیده و مرام و مسلک من پاکم و هدفم مقدس است هدفم همان هدف شهیدان کربلا است، که برای نجات اسلام شهید شدند و من هم امروز به فرمان رهبرم برای اسلام و قرآن می جنگم باید بدانید که امام خمینی تنها رهبرم و قرآن تنها مکتبم و اسلام راستین محمدی (ص) تنها مکتبم و مبارزه و شهادت در راه حق تنها آرزویم می باشد.
وی می گوید، من به ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین (ع) زمانم را پاسخ دادم ای حسین (ع) عزیزم من به ندای هل من ناصر ینصرنی فرزندت خمینی کبیر لبیک گفته و دست از همه چیز کشیدم و به جبهه های جنگ حق علیه باطل شتافتم.
** شهید ˈعزت الله دولتیˈ، در 22 اسفند 1362 به شهادت رسیده است، در وصیت نامه خود چنین پیام می دهد، ˈامید به اینکه تمام ما رزمندگان در پی آن باشیم که اسلام را شناخته و بدان عمل کنیم که در این صورت رضایت خدا را به عمل آوردیم و حال که ما آمده ایم تا در راه خدا جهاد کنیم، سلاح ایمان به همراه داریم و تا زمانی که این سلاح همراه ماست فتح و پیروزی نسیب ما می شود و یا اگر که خدا ما را لایق بداند در راه او کشته می شویم و این انقلاب که تداوم انقلاب حسین است احتیاجم به جوانان رزمنده دارد و با نثار خون خود نهال انقلاب را آبیاری کرده و بارور می نمایانیم.
شهید دولتی در وصیت نامه خود چنین می گوید: سلام بر پدر بزرگوارم، سلام بر کسی که مرا با تمام سختی ها بزرگ کرد و حق بزرگی به گردن من دارد که شاید من نتوانسته باشم که آن را ادا کنم، باری ای پدر مهربان از تو می خواهم که هر بدی و خوبی از من دیده ای مرا ببخشید و مرا حلال کنی برادرم چون کوه استوار باش و در برابر سختی ها و مشکلات زندگی ایستادگی کن و اگر من شهید شدم تو سلاحم را بردار و به یاری حسین بشتاب که تو ای خواهرم با حجاب خود مشت محکمی بردهان آمریکا و دیگر ابرقدرت ها بزن و در آخر از همه حلایت می طلبم.
** شهید ˈحسن احمدی روگوشوییهˈ، که تاریخ شهادتش 22 اسفند 1362 ثبت شده است، در وصیت نامه خود چنین نگاشته است، ˈبارالها تورا سپاس می گذارم که مرا در عصری قرار دادی که مردی از سلاله پاک پیامبر قیام کرد و ما را از تاریکی و ظلمت سیاه شاهنشاهی نجات داد و به سوی نور هدایت کرد و مستضعفین را به حرکت در آورد که با خشم و غضب خویش آتش در دامن ستمکاران و استعمارگزان جهانی بیندازد.
شهید احمدی نیز در وصیت نامه خود چنین می گوید: ای امت مسلمان ایران قدر این رهبر عظیم الشان را بدانید و شکر این نعمت الهی را بجا آورید و لازمه شکر گزاری، اطاعت کردن از این امام دانا می باشد، من به نوبه خودم برای شکر گزاری خدا و اطاعت از رهبر عزیزم آگاهانه پا به جبهه نبرد گذاردم برای اینکه اسلام و قرآن را یاری کنم و به ندای هل من ناصر هزاران مظلوم که به آنها ظلم روا داشته شده و به ندای هزاران کودک، پیر، جوان، زن و دختر که هرروز باید زیر رگبار موشک ها و هواپیماهای دشمن سفاک قرار دارند کمک کنم که پیغمبر(ص)فرمود اگر کسی در آنسوی دنیا صدای مظلومی را بشنود که کمک می خواهد و او را یاری نکند مسلمان نیست.
وی می افزاید، مگر صدای مردم دزفول، آبادان، خرمشهر… بیروت و جنوب لبنان گوش فلک را کر نکرده است ای مسلمین چرا به این زجر کشیدگان کمک نمی کنید مگر کر شده اید و چیزی را نمی شنوید، من مشتاقانه به میدان می روم و در را عقیده ام و برای حفظ مکتبم می جنگم و اگر در این راه حادثه ای برای من رخ دهد چون در راه خداست برای من از عسل شیرین تر و گواراتر می باشد و برای من تحمل رنج و زحمت در راه خدا بسیار لذت آور می باشد.ˈ
** شهید ˈمحمد اسماعیلی طاشکیˈ، که در 22 اسفند 1362 به شهادت رسیده است، در وصیت نامه خود چنین می نگارد، ˈآنقدر به جبهه می روم و می جنگم تا شهید شوم، ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید که تحمل 72شهید را نمود همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه های نبرد بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید زیرا مادر وهب فرمود سری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم.
شهید اسماعیلی در وصیت نامه خود تاکید می کند: ادران استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین راه برای تسکین دردهاست و همیشه بیاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند و شما را از روحانیت متعد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرت هاست، حضورتان را در جبهه های حق علیه باطل ثابت نگه دارید در امام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را بیابید و خود را تسلیم او سازید و صذاقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید.
** شهید ˈعین الله اعظمی ساردوییˈ، که در 22 اسفند 1363 جام شیرین شهادت را نوشیدند در وصیت نامه خود می گوید، ˈاما شما استادان معظم و دانشجویان عزیز مرکز تربیت معلم شهید رجایی کرمان امیدوارم که مارا ببخشید و شاگردانی تربیت کنید که در خدمت اسلام و مسلمین باشند، باشد که فرهنگ غنی و پر بار اسلام را به تمام جهان نشر دهید تا اینکه با توفیق خداوند متعال بسوی هدفی متعالی و انسانی وارسته در خدمت ملت باشید از شما می خواهم که برای پاسداری از خون شهیدان هر چه بیشتر تلاش کنید تا اینکه خدا و بندگان او از شما خشنود و راضی شوند باشد که خداوند همگی ما را بیامرزد.
وی می گوید، خدایا تو خود می دانی که بجای دفاع از اسلام به چیز دیگری فکر نمی کنم، باشد که شهادتم مورد قبول واقع شود و در زمرهْ شهیدان قرار گیرم انشاالله تعالیˈ.
** شهید سید ˈرضا حسینیˈ، که در 22 اسفند 1363 به درجه رفیع شهادت نایل آمده است در وصیت نامه خود آورده است، ˈبا سلام و درود بر ملت شریف ایران خصوصا آن زنان قهرمان و آن مردانی که با نان حلال خود فرزندان برومند را به جامعه اسلامی تحویل دادند و داوطلبانه آنها به جبهه های جنگ می فرستند و از خداوند می خواهند که آنها را پیروز وموفق می گرداند و برای پیروزی آنها دعا می کنند و باز هم درود بر شما شیر مردان و شیر زنانی که فرزند ان خود را تشییع جنازه می کنید و صدای جنگ جنگ تا پیروزیتان بلند است و خداوند متعال خواستار آن هستید که جنگ به نفع اسلام و مسلمین جهان تمام کند.
شهید حسینی می افزاید، رزمندگان ما به شما ملت شهیدپرور افتخار می کنند و بسی جای افتخار است و رزمندگان ما از شما جوان های غیور می خواهند که سنگرهای آنها را اگر شهید شدند پر کنند اگر چه جسم شهیدان را به خاک می سپارید و دیگر نمی بینید ولی روح آنها در بین شماست و از پدر و مادرم می خواهم که در شهادت من گریه نکنند چونکه ما نمرده ایم خداوند در قرآن کریم می فرماید ˈولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقونˈ گمان نبرید آنها مرده اند بلکه زنده اند و نزد خدا روزی می خورند.ˈ
مرور زندگینامه، خاطرات و بخصوص وصیت نامه شهدا انسان را به تفکری عمیق وا می دارد و یادمان می اندازد که کجا، برای چه و چطور ایستاده ایم با کدامین جانفشانی و از خودگذشتگی جام امنیتی اینچنین را در سایسار وفاق سر می کشیم وای بر ما اگرگذر زمان از یادمان ببرد که کجا و بر کدامین سکو و با چه قیمیتی ایستاده ایم.
وی به قول دکتر شریعتی ˈخدایا به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم.ˈک/4
7433/2624
انتهای پیام /*
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها