واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشتی از رضا اسماعیلی/به انگیزه رونمایی از تذکره ادبی «خلوت انس»
مردی از جنس غزل
این بزرگداشت ها نشانه آن است که ما به هویت فرهنگی خویش واقفیم و قدر و قیمت این گوهرهای بی بدیل را می شناسیم و از داشتن چنین نام آورانی به خود می بالیم.
خبرگزاری فارس - گروه ادبیات انقلاب اسلامی؛ استاد مشفق کاشانی - بدون هیچ گونه اغراقی - اعتبار و آبروی غزل معاصر است ، و آثار گرانسنگ و ارجمندش میراثی عظیم و ماندگار برای شعر و ادب پارسی . وجود پر برکت «غزل - مرد » بزرگی چون او ، نشانه باروری و بالندگی شجره طیبه شعر پارسی و سندی روشن بر اصالت و نجابت ادبیات سربلند ماست . استاد مشفق ، به اذعان و شهادت بزرگان ادب امروز ، یکی از وارثان امین و بلامنازع گنجینه هزار ساله شعر فاخر و نادر پارسی است . گنجینه ای که با خون دل ها و رنج ها و ریاضت های استخوانسوز شاعران عاشق و بلند آوازه ای چون فردوسی ، مولانا ، سعدی ، حافظ ، خیام و ... از گزند آفات روزگار در امان مانده و به دست ما رسیده است ، چنان که خداوندگار سخن حکیم ابوالقاسم فردوسی خود گفته است : بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کــردم بدین پارسی پـی افکندم از نظم کاخی بلند کــه از باد و باران نیابد گزند نمیرم از این پس که من زنده ام کـــه تخم سخن را پراکنده ام حقیقت آن است که تکریم و تجلیل از قله های سر به فلک کشیده ای چون استاد مشفق ، بیش و پیش از آن که بر بزرگی این اسوه های ادب و اخلاق و انسانیت بیافزاید ، بر ادب پروری و حق شناسی ما که همنفس و هم روزگار با این بزرگانیم مُهر تایید می زند . این بزرگداشت ها نشانه آن است که ما به هویت فرهنگی خویش واقفیم و قدر و قیمت این گوهرهای بی بدیل را می شناسیم و از داشتن چنین نام آورانی به خود می بالیم . استاد مشفق در وادی ادبیات با دانش و بینش ادبی گسترده و تجارب ارزنده ای که دارد ، همچون شبچراغی پر فروغ است که به نو آمدگانی که تشنه زلال روشنی و رستگاری اند ، راه را می نماید و آنان را از فرو افتادن در دامچاله های فرم محوری و معناگریزی باز می دارد . شاعران هوشمند نسل امروز نیز کسب فیض از محضر این پیر فرزانه را بر خود فریضه ای واجب می دانند و خوشه چینی از خرمن او را - به هر بهانه ای - مغتنم می شمارند ، چرا که طالبان صادق حکمت و معرفت و ادب خوب می دانند که بزرگانی چون استاد مشفق مصداق بارز مضمون بیت زیرند : صبـــــر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید از همین رو شاعرانی که در وادی ادبیات تشنه زلال حکمت و معرفت اند ، هرگز خود را از جرعه نوشی این کوثر زاینده محروم نمی سازند . سخن گفتن از استاد مشفق در چند سطر ، در حکم قطره آوردن از دریاست ! این چند سطر نیز به قلم شاگردی چون من صرفا به نشانه عرض ارادت و حق شناسی از استاد مشفق کاشانی بر سینه کاغذ نگاشته شد ، وگرنه اگر بخواهیم آن گونه که شایسته و بایسته است از شان و مقام ادبی و سلوک انسانی استاد سخن برانیم ، بدون هیچ گونه تردیدی « مثنوی هفتاد من کاغذ شود . » از همین رو با آرزوی سربلندی و سلامتی برای استاد ، رشته سخن را در همین جا کوتاه ، و پرداختن به این مهم را به بزرگانی که به یقین بیش از این کمترین به دقایق و ظرایف ادبی آثار استاد وقوف دارند واگذار می کنم ، با این دعا که : موید باد شعر قدسی تو تو را روح القدس بادا موید * رضا اسماعیلی* انتهای پیام/
92/12/17 - 15:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]