واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مرضیه برومند؛ جهان دلنشین یک کارگردان بهاری نوروز نشان از توافق و همراهی انسان با طبیعت و رفتناش به استقبال بهار است. جشنها، آیینها و نمایشهایی که در ارتباط با نوروز وجود دارد در جهت ستایش و گرامیداشت سازگاری انسان با کیهان و شیرینی توافق و پذیرش نظم طبیعت است.
با این نگاه عشق به طبیعت، رویش و پذیرش نظم کیهانی در جهت لذت از هستی، عواملی است که عید نوروز را از مقدماتش چون خرید و آماده سازی و چهارشنبه سوری تا هفت سین و دید و بازدید و سیزده به در، شیرین و لذتبخش می کند. در طبیعت گرایی نوروزی، با وجود این که فیلم ها و سریال ها ـ به طور کلی ـ از تضاد انسان و طبیعت یا انسان و جامعه شروع می شود، اما در نهایت منتهی به آشتی با آنها و دانستن قدر و منزلت طبیعت و انسان های دیگر می شود. مرضیه برومند، کارگردان صاحب سبک تلویزیون را به همین دلیل می توان کارگردان بهاری دانست. اگر کارهای برومند را از ابتدا تا آخرین آنها «آب پریا» دنبال کنیم، متوجه می شویم که آثار این کارگردان نمونه ای تمام عیار از نگاه و فلسفه نوروزی است و این خصوصیت محدود به سریال های او برای ایام عید نوروز نیست، بلکه حتی آثاری چون آرایشگاه زیبا، خودروی تهران 11، هتل، کتابفروشی هدهد و... را هم در بر می گیرد. صلح با طبیعت، شادی و تعهد به حاصلی آرام و مثبت برای زندگی جمعی انسان ها، گویی نتیجه محتوم همه آثار برومند است. این نتیجه به آن معنا نیست که آثار برومند خالی از کنش دراماتیک است، بلکه برعکس او همواره خوب داستان گفته و مخاطب را خوب با آثارش ـ به لحاظ جاذبه های داستانی ـ همراه کرده است، اما هیچ گاه حاضر نبوده که در نمایش تضادهای آدم ها افراط کند و فضایی متشنج برای مخاطب بسازد. شخصیت های منفی سریال های او مطلق نیستند. اغلب موقعیت ها شیرین و نرم اتفاق می افتد. برومند برای شخصیت های خود احترام قائل است، حتی اگر با جهان شخصیت اصلی اثرش موافق نباشند و راه خیر او را سد کنند. این اصل حتی در مورد سریال کارآگاهی او یعنی «کارآگاه شمسی و دستیارش مادام» هم صدق می کند. برومند حس شفقت، احساسات زنده دیگر خواهی و تحریک پذیری اخلاقی را در گسترش داستان و تقابل آدم ها بدقت رعایت می کند و همه اینها فضایی شاد، آرام و دلپذیر به اثر می بخشد. با این که سریال های او غالبا در ژانر کمدی قرار می گیرد، اما برومند شادی و ساختن فضایی رضایت بخش را فدای خنده های زیاد و افراط در ساختن موقعیت ها کمدی نمی کند، تا دیدش به جهان که دیدی نرم همچون شکوفه های بهاری است به سبب افراط های کمیک خدشه دار نشود. برومند به طور مشخص دو سریال نوروزی ساخت که هر دو در نوع خود موفق و پر مخاطب بود. «ورثه آقای نیکبخت» که در سال 78 ساخته شد، همان طور که از نامش پیداست داستان درگیری یک خانواده ثروتمند بر سر ارثیه است. داستان، تضاد آدم های این خانواده با وارث اصلی را نشان می دهد. برومند در این سریال که توسط فرهاد توحیدی نوشته شده بود، آدم هایی را محور داستان قرار داد که با نگاه خود و شخصیت های محوری کارهای پیشینی اش متفاوت بودند. با وجود این که به لحاظ پیکره داستان این سریال با بقیه کارهای برومند متفاوت است، اما از جهان او عاری نیست. سریال با ایجاد فضاهایی شاد تلاش های یک خانواده را برای به چنگ آوردن ثروت و پیشی گرفتن از یکدیگر برای کسب ارث نشان می دهد که البته با لایه ای انتقادی و گزنده همراه است. اما «آب پریا» سریال دیگر نوروزی برومند را می توان یکی از آثار شاخص سال های اخیر دانست. هر سال ـ روز سیزده نوروز ـ ابرپری، سبزپری و آب پری در خانه خواهر بزرگ ترشان، برف پری گرد هم می آیند. این چهار خواهر نوه های«بی بی آب پری» هستند و اینک پس از مادربزرگشان وظیفه پاسداری از آسمان، زمین و آب را به عهده دارند. صدها سال پیش بی بی آب پری در نبردی، دیو خشکسالی را شکست داده و پشت کوه های سر به فلک کشیده البرز به بند کشیده، اما امسال نشانه های شوم آن دیو کم کم دارد ظاهر می شود. ابرها دودآلود، رودها و چشمه ها رو به خشکی و گیاهان کم بار و پژمرده اند و خواهر کوچکشان آب پری هم به اسارت دیو درآمده. پری ها برای یافتن کتیبه مادربزرگشان و پی بردن به راز شکست دیو و رهایی خواهرشان به سوی زمین حرکت می کنند و این آغاز سفر پرماجرای پری ها به زمین است. داستان غریب «آب پریا» از دل اسطوره ها و داستان های پریان بیرون می آید و می تواند در ایجاد ارتباط با مخاطب امروز دچار چالش شود. اما روایت ساده و روان، ساختن فانتزی های دلنشین و موقعیت های کمیک جذاب، از سریالی با این داستان غریب یک تجربه منحصر به فرد ساخت و ارتباط خوبی با مخاطب ایجاد کرد. مساله سریال کاملا به روز است و درباره ویرانی طبیعت و از دست رفتن همزیستی با کیهان، عریان تر از همیشه نگاه برومند را که در ابتدای نوشته توضیح داده شد آشکار می کند. «آب پریا» یک سریال نوروزی به معنای دقیق کلمه است. برومند همواره توانسته ضمن خلق لحظاتی شاد و آرام برای مخاطب، استاندارد خلق هنری و سطح سلیقه مخاطب تلویزیون را بالا ببرد ـ نمونه اش «آب پریا» ـ او بخوبی از داستان های ساده تجربه های منحصر به فرد و از داستان هایی به ظاهر غریب، تجربه هایی ملموس و صمیمی ساخته است و این هنر بزرگ یک کارگردان بهاری است. علیرضا نراقی/ جام جم
شنبه 17 اسفند 1392 6:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]