پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851826444
ماشاءالله به اعدامی، ماشاءالله به مأمور
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۴:۱۳
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز رضا ساکی باز هم می‌خواهم درباره نفهمی‌هایم حرف بزنم. بیچاره شما که گیر یک طنزنویس نافهم افتاده‌اید. شرمنده‌ام ولی من از آن دسته آدم‌هایی نیستم که خودم را به فهمیدن بزنم، وقتی چیزی را نمی‌فهمم، می‌گویم نمی‌فهمم. مثلا نمی‌فهمم که چرا برخی از دوستان درباره برنج‌های هندی سبد دکالا این‌قدر سروصدا می‌کنند و فغان می‌زنند که دولت برنج برنج‌کار ایرانی را نمی‌خرد و برنج هندی وارد می‌کند. حکایت همان حکایت بر دار کشیدن منصور حلاج است. گویند: هر کس سنگی می‌انداخت؛ شبلی را گِلی انداخت، حسین منصور آهی کرد. گفتند: از این همه سنگ هیچ آه نکردی؛ از گِلی آه کردن چه معنی است؟ گفت: از آن‌که آنها که نمی‌دانند معذورند؛ از او سختی‌ام می‌آید که او می‌داند که نمی‌باید انداخت. یعنی ممکن است مردم یادشان نباشد و یا ندانند که هند دارد به جای پول نفت به ما برنج می‌دهد و دولت هم چاره‌ای ندارد که برنج هندی را توزیع کند. یعنی دوستانی که با بردن پرونده به شورای امنیت و کاغذپاره خواندن تحریم‌ها کاری کردند که نفت بدهیم برنج بگیریم، حالا شبلی‌وار گِل یا گاهی لنگه‌کفش می‌زنند و مطالبات هم دارند! یکی دیگر از موارد نفهمی‌هایم مربوط به اعدام است. من عاقبت نفهمیدم چه کسانی از اعدام در ملأعام درس عبرت می‌گیرند. آنها که صبح می‌روند اعدام را می‌بینند کف‌وسوت می‌زنند و فیلم می‌گیرند؟ فرقی هم برایشان نمی‌کند که برای چه کسی کف‌وسوت می‌زنند. اگر اعدامی مأمورها را بزند، برایش کف می‌زنند، اگر مأموران هم اعدامی را بزنند، برای آنها هم کف‌وسوت می‌زنند. کسانی هم که پای اینترنت فیلم اعدام را می‌بینند، با اعدامی متجاوز به زن حامله چنان هم‌دردی می‌کنند که نگو و نپرس. حالا شما بگویید از این اعدام در ملأعام چه کسانی درس می‌گیرند؟ درس عبرت! باقی بقای‌تان! انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-