محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852859709
تندیس ها؛ تنها سهم حماسه سرای توس از تاریخ خراسان/ مجسمه ای که شیشه غربت فردوسی را شکست
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
استانها > شرق > خراسان رضوی مهر گزارش می دهد؛
تندیس ها؛ تنها سهم حماسه سرای توس از تاریخ خراسان/ مجسمه ای که شیشه غربت "فردوسی" را شکست
مشهد - خبرگزاری مهر: حماسه سرای نام آشنا و جاودانه توس، حکیم ابوالقاسم فردوسی با جادوی کلام خویش صلح، پايمردي و جاودانگي را به یادگار گذاشت و امروز تنها سهم او از حصار بلند تاریخ، مرثیه غریبانه تندیس های کوچک و بزرگی است که در گوشه و کنار این سرزمین جای گرفته و شاید اگر هنرمندی ابوالحسن صدیقی و ساخت این مجسمه ها نبود فردوسی غریب ترین شاعر جهان لقب می گرفت.
به گزارش خبرنگار مهر، فردوسی در این تندیس های ماندگار و به یاد ماندنی با چشم های خیره به دور دستها می نگرد و سیر تحولات سرزمین خراسان را با نگاهی نافذ و از پشت حصار تاریخ و تمدنی دور به نظاره نشسته؛ او که روزگاری با جادوی کلام، صلح، پايمردي و جاودانگي را به یادگار گذاشت امروز تنها سهمی که از این سرزمین دارد مجسمه هایی کوچک و بزرگ است که در گوشه و کنار این دیار جای گرفته است. بزرگمردی که با اشعار خویش، زبان و ادبیات پارسی را جهانی کرد ابوالقاسم فردوسی، بزرگمردی از دیار توس است که با اشعار خویش، زبان و ادبیات پارسی را جهانی کرد و به اعتقاد بسیاری از باستان شناسان علیرغم بی مهری هایی که نسبت به این شاعر ارزشمند صورت گرفته؛ می توان تندیس هایی که توسط هنرمند والا و ارزشمند ایران، ابوالحسن صدیقی ساخته شده را گامی برای معرفی هر چه بیشتر این حماسه سرا و سخنور نامی در سطح جهان دانست. تندیس های این حماسه سرا که همواره آدمی را به نیکی فراخوانده در آرامگاه فردوسی، دانشگاه فردوسی و میدان فردوسی مشهد نصب شده و با تماشای این مجسمه ها یکی از اشعار زیبایی او که از خاطر آدمی عبور می کند مربوط به ناپایداری جهان و اعمال نیک انسان است که می گوید: "به گیتی نماند به جز گفتنی جهان یادگار است و ما رفتنی مرا نام باید که تن مرگ راست به نام نکو گر بمیرم رواست"
یک باستان شناس در رابطه با ساخت این مجسمه ها در پایتخت معنوی بیان کرد: تندیسی از جنس سنگ مرمر کارارا به ارتفاع ۱۸۵ سانتی‌متر در سال ۱۳۴۸ توسط ابوالحسن صدیقی در آرامگاه فردوسی واقع در شهرتوس نصب شده‌است. ساخت مجسمه هایی که احیا کننده نماد و هویت پارسی است داریوش مطیعی ادامه داد: این تندیس در حقیقت احیا کننده نماد و هویت پارسی است و نباید از کنار اینگونه تندیس ها به آسانی گذر کرد چرا که صدیقی هنرمندی والا و ارزشمند است که نه تنها در مشهد بلکه در سایر شهرهای این کشور و سایر نقاط جهان به ساخت مجسمه ابوالقاسم فردوسی اقدام کرده و شاید اگر او این کار را نمی کرد چهره فردوسی در سطح جهان کاملا غریب بود. وی بیان کرد: ابوالحسن صدیقی با شاهکارهایی که از خود بر جای گذاشته سهم بسزایی در معرفی فردوسی داشته و مردم سایر ملتهای جهان را ترغیب به خواندن آثار این حماسه سرای شهیر و بزرگ کرده است. تندیس سهم حماسه سرای توس از حصار بلند تاریخ خراسان وی با بیان اینکه اگر چه تندیس؛ تنها سهم حماسه سرای توس از حصار بلند تاریخ خراسان است اما نباید اینگونه حرکت ها را ناچیز و کوچک بدانیم، افزود: مجسمه سازی هنری اصیل و ماندگار است که یاد مشاهیر و بزرگان ایران زمین همچون شعرا را زنده نگه می دارد. وی با اعلام اینکه حکیم ابوالقاسم فردوسی یکی از پرآوازه ترین شاعران ایران زمین و یکی از بزرگ ترین حماسه سرایان جهان در قرن چهارم و پنجم هجری است، افزود: وی در سال 329 هجری، در روستای باژ که یکی از قریه های طوس است، دیده به جهان گشود.
این باستان شناس تصریح کرد: این شاعر در دوران کودکی و جوانی در خانواده ای که همه دهقان و ایرانی پاک نژاد و صاحب آب و زمین بودند در فضایی سرسبز و آرام به تحصیل علم و ادب پرداخت. وی در این روستا شوکتی تمام داشت و گهگاه طبع خود را در سرودن تاریخ ایران قدیم آزمایش می کرد. در آن زمان هیچ کس باور نمی کرد که این سروده های پراکنده ادامه یابد و به یک اثر عظیم حماسی به نام شاهنامه تبدیل شود بنابراین ساخت تندیس او گامی بلند در مسیر معرفی هر چه بیشتر این شاعر گرانقدر در سطح ایران و جهان بوده است. دانشگاه فردوسی مشهد وی با اشاره به تندیس این شاعر در دانشکده فردوسی مشهد عنوان کرد: همچنین تندیس این سخنور نامی در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی نیز که توسط علی رجبی مقدم ساخته شده در نوع خود جالب توجه و زیبا است. مطیعی افزود: این مجسمه از جنس بتون مسلح به ارتفاع دو متر و ۲۰ سانتی‌متر و قاعده یک متر طی سه ماه با الهام از تندیس فردوسی در آرامگاه وی در توس ساخته شده؛ این مجسمه با پشتیبانی موسسه فرهنگی هنری فرهنگ‌سرای فردوسی در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۸۵ در محوطه دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد نصب شده است. مجسمه میدان فردوسی وی بیان کرد: مجسمه‌ای هم که اکنون در میدان فردوسی این شهر قرار دارد در سال 1330 توسط استاد اسماعیل ارژنگ ساخته شد که یکی از نمادهای جاودانه شهر مذهبی فرهنگی این کلان شهر محسوب می شود؛ این مجسمه با ماده اصلی برنز و به ارتفاع 5 متر ساخته شده است. وی معتقد است که هنر مجسمه سازی تا حدودی احیاگر شخصیت و چهره حکیم سخن بوده و هریک از این تندیس ها توانسته شیشه غربت "فردوسی" را بشکند زیرا سالهاست که خاک دانشمند پرور، عالم پرور و اديب پرور توس به دلیل سهل انگاریهای صورت گرفته نه تنها به يک قطب گردشگري و فرهنگي تبديل نشده بلکه در حد شهرکي ويرانه باقی مانده است.
رسیدگی به شهر تاریخی توس این باستان شناس تاکید کرد: امروز مشخص نیست که چه زمانی قرار است به رسم قدرشناسی و برای معرفی بیشتر سخن سرای پارسی فکری برای آرامگاه فردوسی کرد و حتی نمی توان پیش بینی کرد که در چه روز و تاریخی باید ميراث گرانسنگ تمدني و فرهنگي خود را در معرض شناخت و ديد جهان قرار دهیم. مطیعی تصریح کرد: اگر مجسمه ها و تندیس هایی که تاکنون از فردوسی ساخته شده نبود شاید وضعیت بسیار نگران کننده بود اما در حال حاضر با نصب این تندیس ها و هنرمندی فعالان این عرصه تا حدودی از بار بی توجهی مسئولان ذی ربط کاسته شده هر چند که اعتقاد داریم باید در کنار این هنرمندیها اقدامات دیگری همچون رسیدگی به شهر تاریخی توس و تبدیل کردن این نقطه به منطقه گردشگری و فرهنگی دست زد. مجسمه سازان در زمینه شناساندن چهره حکیم ابوالقاسم فردوسی به جهانیان نقش داشته اند مدیر کل میراث فرهنگی نیز با تاکید بر اینکه مجسمه سازان نقش برجسته ای در زمینه شناساندن چهره حکیم ابوالقاسم فردوسی به ایرانیان و جهانیان ایفا کرده اند، افزود: این مجسمه ها توانسته تا حدودی به چهره جهانی این شاعر سرشناس کمک کرده و مردم را برای خواندن اثر شاهنامه ترغیب کند. رجب علی لباف خانیکی تصریح کرد: براي فردوسي و توس هر کاري انجام شود بازهم کم است البته باید در نظر داشت که هر اقدامی برای این منطقه تاریخی نیازمند همکاری و همیاری دولتهاست.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین مشکلات در این بافت تاریخی نبود برنامه مدون برای مدیریت این منطقه است و باید بهره برداری لازم و خوبی را به منظور رونق گردشگری انجام داد. وی تصریح کرد: تاکنون تلاش های بسیاری از سوی مدیران اجرایی استان در جهت ثبت جهانی شهر تاریخی توس صورت گرفته و باید هر چه سریع تر نسبت به جمع آوری و یا انتقال دکل های برق پشت آرامگاه که مانع ثبت اثر شده، انجام پذیرد زیرا این امر یکی از راه ها برای شناساندن واقعی این شاعر به جهانیان است. ....................... گزارش: مرضیه صاحبی
۱۳۹۲/۱۲/۱۰ - ۰۶:۵۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها