محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830297858
آموزش زبان مادری؛ ضامن وحدت ملی و کثرت قومی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
آموزش زبان مادری؛ ضامن وحدت ملی و کثرت قومی تهران-ایرنا-از آنجا که قومیت ها و زبان ها در ایران از تنوع بالایی برخوردارند، آموزش زبان مادری قومیت ها در کشور نه تنها به تفرقه های قومی منجر نخواهد شد، بلکه با پیشگیری از اختلاف افکنی دشمنان، ضامن وحدت ملی و حافظ کثرت قومی و زبانی در کشور خواهد بود.
روز جهانی زبان مادری روزی است که هر ساله در تاریخ 21 فوریه (2 اسفند) گرامی داشته می شود. نامگذاری این روز در کنفرانس عمومی یونسکو (سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد) در سال ۱۹۹۹میلادی، با هدف کمک به تنوع زبانی و فرهنگی در کشورهای مختلف جهان انجام شده است.
از آنجا که ایران از جمله کشورهایی است که در آن تنوع قومی و زبانی بسیاری وجود دارد، توجه به حقوق پیروان این قومیت ها و زبان ها از یک سو و تلاش برای حفظ فرهنگ ها و زبان های بومی و تاریخی کشور از سوی دیگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
یکی از راه های حفظ این تنوع زبانی و قومی در ایران، می تواند آموزش به زبان مادری باشد.
آموزش زبان مادری یکی از ضرورت های غیر قابل انکار در جامعه و از حقوق اولیه شهروندان کشور با هر نژاد و زبان است که از نظر بسیاری از افراد و کارشناسان، تاکنون مسوولان به آن کم توجهی کرده اند. این بی توجهی از حقوق شهروندان ایرانی در حالی صورت می گیرد که قانون اساسی ما به عنوان سند شکل گیری نظام جمهوری اسلامی در اصل 15 و 19 خود به صراحت بر حقوق برابر اقوام مختلف در کشور بدون در نظر گرفتن تفاوت های نژادی و زبانی تاکید شده است.
آموزش زبان مادری توسط اقوام و زبان های ساکن در ایران نکته ای است که در اصل 15 قانون اساسی به آن اشاره شده است.
در این اصل آمده است: زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.
اصل 19 قانون اساسی کشور نیز ناظر بر حقوق مساوی مردم ایران از هر قوم و قبیله است. در این اصل آمده است: مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.
هر چند در دولت های گذشته زمزمه هایی مبنی بر رواج آموزش زبان مادری در مدارس به گوش می رسید، اما این امر محقق نشد و به نظر می رسد این زمزمه ها بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و وعده های انتخاباتی «حسن روحانی» رییس جمهوری کشورمان درباره ی توجه بیشتر به مسایل پیروان قومیت ها و مذهب های مختلف کشور، به نظر می رسد بحث آموزش زبان و گویش های مادری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است؛ تا جایی که چندی پیش «علی یونسی» دستیار ویژه ی رییس جمهوری در امور اقوام و اقلیت ها اعلام کرد، تدریس زبان مادری از جمله برنامه های آموزش و پرورش است و در حال انجام تحقیقات بر روی آن هستیم.
«جلال جلالی زاده» نماینده ی مردم سنندج در مجلس ششم، در گفت و گو با گروه پژوهش های خبری ایرنا، با اشاره به کم توجهی به اصل 15 و 19 قانون اساسی اظهار داشت: بی تفاوتی بعضی از مسوولان و کم کاری آنها در زمینه ی حقوق پیروان قومیت ها و مذهب ها یک نوع قانون گریزی است.
وی با تاکید بر اصل برابری انسان ها، گفت: اصل برتری ندادن یک گروه برگروهی دیگر، هم در متن های دینی ما و هم در متن های حقوقی دنیا پذیرفته شده است.
با وجود تاکید دولت یازدهم بر اجرای طرح آموزش به زبان مادری، این روزها عده ای با غیر کارشناسی خواندن این طرح سعی دارند آن را نوعی توطئه علیه منافع ملی، طرحی عوام گرایانه (پوپولیستی) و پدیده یی وارداتی جلوه دهند.
«حلیمه عالی» نماینده ی مردم زابل در مجلس شورای اسلامی نیز در گفت و گو با گروه پژوهش های خبری ایرنا ضمن انتقاد از استدلال مخالفان تدریس به گویش مادری، گفت: فرض منتقدان مبنی بر اینکه این تصمیم یک توطئه است از اساس نادرست است؛ زیرا توجه کردن به زبان مادری خود می تواند توطئه های مختلف را خنثی کند.
آسیب دیدن زبان فارسی به عنوان زبان رسمی کشور یکی از استدلال هایی است که مخالفان آموزش به زبان مادری مطرح می کنند.
جلال جلالی زاده با رد این ادعا که پرداختن به زبان مادری سبب خدشه دار شدن زبان فارسی می شود، گفت: در طول تاریخ ایران زبان مادری بیشتر شاعران و داستان نویسان بزرگ، فارسی نبوده است و این خود می تواند خط بطلانی بر نظر افرادی باشد که پرداختن به زبان مادری را سبب خدشه دار شدن زبان فارسی می دانند.
حال با توجه به بحث های مطرح پیرامون تدریس به زبان مادری، پرسش هایی در ذهن مطرح می شود؛ از جمله آنکه توجه به زبان مادری چه ضرورتی دارد؟ در صورت توجه نکردن به زبان مادری به عنوان بخشی از فرهنگ قوم ها، ممکن است چه چالش هایی در کشور ایجاد شود؟
*** ضرورت آموزشپزبان مادری
جوامع انسانی تشکیل شده از خرده فرهنگ های فروانی هستند که می توانند در برگیرنده ی آداب و رسوم، زبان و گویش های مختلف باشند.
در این میان ایران از جمله کشورهایی است که در آن تعدد قومیت، گویش و زبان دیده می شود. از این رو توجه به حقوق این اقلیت های زبانی و دینی می تواند زمینه ی همبستگی بیشتر را در کشور فراهم کند.
امروزه به رسمیت شناختن و ارج نهادن به فرهنگ قومیت های مختلف به عنوان عرفی رایج در جهان شناخته شده است.
احترام به فرهنگ قومیت ها که زبان مادری نیز بخشی از آن است، همواره مورد تاکید اندیشمندان و سازمان های بین المللی بوده است.
«یوهان آموس کومنیوس» که از او به عنوان پدر آموزش و پرورش نوین در جهان نام می برند، در نیمه ی دوم سده ی 17 میلادی، اصولی را برای آموزش و پرورش و یادگیری عنوان کرد که بخشی از آن مربوط به آموزش به زبان مادری است.
به اعتقاد وی آموزش تا سن 12 سالگی بایستی فقط و فقط به زبان مادری باشد و از این سن به بعد است که یادگیری به زبان های دیگر می تواند در برنامه ی آموزشی قرار گیرد.
در همین چارچوب «جنوا اسپیترمن» استاد زبان شناسی دانشگاه میشیگان در گفت و گویی با سایت انسان شناسی و فرهنگ، با تاکید بر اهمیت آموزش و تحصیل به زبان مادری، از سیاست های که منجر به یکسان سازی زبانی می شوند، انتقاد کرد و یادآور شد اگر شما آموزش و ترویج یک زبان را ممنوع و غیرقانونی کنید، در نهایت، زبان را حذف و با از بین بردن آن، فرهنگ آن گروه زبانی نیز نابود می شود.
بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران داخلی نیز همین رویکرد را نسبت به زبان های مادری و قومی در کشور دارند. این عده بر این باورند که تنوع زبانی و فرهنگی در کشور باعث باروری و در نهایت غنای فرهنگ ملی می شود و این همان چیزی است که بیشتر کشورهای جهان آن را پذیرفته اند.
حلیمه عالی در ادامه ی گفت و گوی خود با ایرنا، ضمن تاکید بر همبستگی تمام اقوام ایرانی و اهمیت نقش آنها در اداره ی کشور، گفت: ما می توانیم در کنار زبان فارسی به عنوان یک زبان رسمی گویش های محلی خود را نیز پاس بداریم، زیرا مجموع این زبان ها و گویش ها سبب همبستگی و شکل گیری فرهنگ بزرگ ایرانی- اسلامی شده است.
نماینده ی مردم زابل در ادامه با اشاره به پراکندگی قوم سیستانی در جنوب شرق کشور گفت: مردم منطقه ی سیستان و بلوچستان خود را از ایرانی های اصیل و بازماندگان قوم پارت می دانند و از اصالت فرهنگی خاصی برخوردارند، ولی توجه نکردن به فرهنگ این منطقه در آینده، سبب از بین رفتن آن خواهد شد.
نماینده ی مردم سنندج در مجلس ششم نیز در پاسخ به پرسشی مبنی بر ضرورت های آموزش زبان مادری، به ایرنا گفت: اهمیت دادن به مسایل فرهنگی، مانند دیگر مسایل ضروری زندگی است و می تواند افتخار به سرمایه های فرهنگی را منجر شود؛ زیرا هر خرده فرهنگی دارای یک جهان بینی خاص به زندگی است و این جهان بینی را تنها در قالب زبان مادری می توان فهمید.
جلالی زاده با اشاره به اینکه زبان مادری از حقوق ابتدایی اقوام است، اظهار داشت: حق نوشتن، سخن گفتن و استفاده از رسانه با زبان مادری از ابتدایی ترین حقوق یک ملت است و نمی توان آن را فراموش کرد.
*** پیامدهای ناشی از بی توجهی به زبان ها و گویش های مادری
تنوع قومی در کشور همواره از مسایلی است که از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی به دستاویزی برای گروه های تجزیه طلب تبدیل شده است؛ گروه هایی که با سوء استفاده از شعار حقوق قومیت ها به دنبال ناآرامی در نقاط مختلف کشور هستند.
از آنجا که جغرافیای زبانی و قومی ایران بیشتر در نوارهای مرزی کشور متمرکز شده است، بی توجهی به حقوق شهروندی پیروان قومیت ها و زبان های مختلف ممکن است با ایجاد حس بی اعتمادی به گرایش آنها به کشورهای همسایه ای منجر شود که بین آنها تعلق زبانی، فرهنگی و نژادی نیز وجود دارد.
حلیمه عالی در پاسخ به پرسشی در خصوص پیامدهای بی توجهی به حقوق زبانی و فرهنگی قومیت های مختلف، اظهار داشت: توجه بیش از حد به یک فرهنگ و یا قوم موجب دلسردی دیگر اقوام و گروه های مختلف کشور می شود. به همین منظور باید در حوزه ی قومیت ها و زبان های ایرانی نهایت اعتدال را به خرج داد.
در این زمینه جلالی زاده نیز به پیامدهای منفی توجه نکردن به زبان مادری و خرده فرهنگ های کشور اشاره کرد. به گفته ی وی عملی که در جهت رضایت و خواست مردم نباشد، سبب نارضایتی و در کنار آن ایجاد حس بیگانگی می شود؛ این امر خود ممکن است پیامدهای منفی فراوانی داشته باشد.
نماینده مردم سنندج در مجلس ششم اعتقاد دارد: بی توجهی به خرده فرهنگ های مختلف سبب واکنش های منفی خواهد شد و فضای کشور را به سمت افراط گرایی (رادیکالیسم) خواهد برد.
*** سخن آخر
موضوع آموزش زبان مادری امری است که بحث ها در ارتباط با آن تازگی ندارد و همواره مورد چالش و بررسی بوده است.
این در حالی است که در قانون اساسی ایران به عنوان سندی خدشه ناپذیر به روشنی تکلیف زبان آموزشی پیروان قومیت های ساکن در کشور مشخص شده است.
اجرای کامل دو اصل 15 و 19 قانون اساسی همواره یکی از خواسته های قومیت های مختلف در کشور است؛ مردمانی که طی قرن های متمادی با زبان، دین، مذهب و فرهنگ های مختلف دست در دست هم در اعتلای فرهنگ سرزمینی ما نقش داشته اند.
باید توجه داشته باشیم آموزش زبان مادری قومیت ها، هیچگونه ناسازگاری با زبان فارسی ندارد بلکه تاکید فراوان بر یک زبان، خود باعث خسران دیگر زبان ها می شود.
با توجه به تاکید سازمان یونسکو بر زبان مادری و نام گذاری روز 21 فوریه به عنوان روز زبان مادری، باید این امر را بپذیریم که امروزه احترام به خرده فرهنگ ها در کنار فرهنگ ملی و اصلی هر جامعه یکی از اصول پذیرفته شده در دنیا است.
توجه به زبان مادری و خرده فرهنگ های موجود در ایران نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ چرا که توجه مسوولان به این خرده فرهنگ ها با اعتماد سازی هر چه بیشتر میان قومیت ها، می تواند کشور را از آسیب فتنه های تفرقه افکنانه برخی دشمنان نظام حفظ کند.
جلال جلالی زاده در این زمینه با اشاره به سوء استفاده های مختلف از اقوام ایرانی و راه های رویارویی با آن گفت: ما وقتی که به خواسته های ابتدایی قومیت های مختلف کشور توجه کنیم می توانیم دهان منتقدهای داخلی را بسته و فضا را برای سو استفاده ی مخالف های خارجی تنگ کنیم.
در کنار مسوولان، خانواده ها نیز وظیفه دارند ضمن حفظ زبان خود آن را به فرزندانشان منتقل کنند.
در همین ارتباط نماینده مردم زابل در ادامه ی گفت و گو با ایرنا، با تاکید بر نقش خانواده در فراموشی یا ترویج زبان ها و گویش های مختلف ایرانی، اظهار داشت: متاسفانه امروزه خانواده ها کمتر به فرزندان خود زبان مادری می آموزند که این امر سبب فراموشی اصل زبان مادری می شود.
*از: غفار میرزایی (گروه پژوهش های خبری)
پژوهش**2052**9282**2054
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
04/12/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها