محبوبترینها
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853898083
مغز متفکری که نخستین موشک را شلیک کرد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مغز متفکری که نخستین موشک را شلیک کرد روزی معلم ریاضی علیرضا مرا خواست و گفت: او مرا اذیت می‌کند. به او گفتم: چطور؟ او که خیلی مؤدب است. گفت: من مسائل را از چند راه حل می‌کنم، بعد این پسر می‌گوید من هم می‌خواهم مسأله را حل کنم. وقتی پای تخته می‌آید، آن را از یک راه دیگر حل می‌کند. من از شما می‌خواهم از او بخواهید این کار را نکند، چون من سر کلاس خراب می‌شوم.
روز یکم اسفند سال ۱۳۳۹ در شرق تهران، در خانواده ای دیندار و مؤمن، کودکی زاده شد که نام او را علیرضا نهادند. علیرضا از کودکی، هوش قوی و استعدادی بر تر داشت. این استعداد و هوش، در مدرسه بیشتر بروز می نماید. او تحصیلات ابتدایی را تا سال چهارم در دبستان ملی (دانش پرور ) نارمک و سال پنجم را در مدرسه داریوش به پایان رسانید و سپس در دبیرستان خوارزمی وارد شد. هوش و ذکاوتش از همان بچگی مشخص بود. یک سال زود تر به مدرسه رفت و سال اول دبستان را به خوبی تمام کرد. اما چون سنش کم بود و جثه اش نحیف، مسئولین مدرسه از پدرش خواستند که بگذارد او یک سال دیگر هم در کلاس اول بماند. استعداد فوق العاده ای در درس ریاضیات داشت، اما ادبیاتش متوسط و زبان انگلیسی اش تعریفی نداشت. «روزی معلم ریاضی علیرضا مرا خواست و گفت: او مرا اذیت می کند. به او گفتم: چطور؟ او که خیلی مؤدب است. گفت: من مسائل را از چند راه حل می کنم، بعد این پسر می گوید من هم می خواهم مسأله را حل کنم. وقتی پای تخته می آید، آن را از یک راه دیگر حل می کند. من از شما می خواهم از او بخواهید این کار را نکند، چون من سر کلاس خراب می شوم » (پدر شهید ناهیدی).
«مغز او در ریاضی عجیب بود. یک روز با هم نشسته بودیم که علیرضا یک مسأله ریاضی داد و گفت: حل کن. من که سال چهارم مهندسی در دانشگاه بودم تا عصر نتوانستم آن را حل کنم. عصر خودش آمد و چند لحظه آن را حل کرد » (شهید یوسف کابلی همرزم علیرضا).
گاهی ساعت ها با پدرش درباره مسأله نسبیت انیشتین بحث می کرد. اوقات فراغتش یا کتاب علمی می خواند یا در تعمیر وسایل خانه به پدرش کمک می کرد، رادیو می ساخت، هواپیمای سبک دستی درست می کرد، به گل های باغچه می رسید و کوچک تر که بود به مورچه ها غذا می داد. زرنگ و فعال بود و با محبت و دل نازک.
دوران دبیرستانش مصادف شد با اوج گیری انقلاب. او نیز مانند مردم مسلمان و انقلابی تهران در مراسم و راهپیمایی ها شرکت می کرد و با بچه های مسجد محله، فعالیت چشمگیری در تکثیر و رساندن پیام ها و اعلامیه های امام خمینی به مردم داشت. روی دیوار ها شعار می نوشتند و با بمب های دست ساز (سه راهی و کوکتول مولوتف) به تانک های ارتش شاه حمله می کردند.
انقلاب که پیروز شد، جوان ها خیلی به فکر درس و دیپلم نبودند، اما علیرضا در امتحان های خرداد ۱۳۵۸ موفق شد و از دبیرستان خوارزمی تهران دیپلم ریاضی فیزیک گرفت.
ناهیدی به عنوا ن بسیجی فعال به دوره آموزش پادگان امام حسین (ع) می رود و با اشتیاق فنون نظامی را فرا می گیرد. پدرش می گوید: یک روز که مربی سر کلاس نارنجک را آموزش می داد، ضمن درس می گوید، هرگاه ضامن نارنجک ناخواسته کشیده شود، یک نفر باید خودش را فدا کند تا بقیه را نجات دهد. جلسه بعد، همان مربی در حال آموزش نارنجک، نارنجک را هراسان روی زمین پرتاپ می کند و فریاد می زند که ضامنش کشیده شده است. علیرضا با تهور زیاد، خودش را روی نارنجک می اندازد، چند لحظه بعد که صدای انفجار بلند نمی شود، مربی، علیرضا را از زمین بلند کرده و از او تقدیر می نماید و می گوید که برای امتحان آنان، نارنجک را روی زمین پرت کرده بود.
او پس از شروع تحرکات ضد انقلاب در کردستان در روز ۲۷ شهریور ۱۳۵۹ به عضویت سپاه در می آید و از سوی پایگاه، داوطلبانه به کردستان می رود و در محور مریوان با ضد انقلاب مقابله می کند.
ناهیدی از شهریور ماه ۱۳۵۹ حدود شش ماه در سپاه مریوان فعالیت می نماید و از بهمن ماه ۱۳۶۰ به فرماندهی تیپ ذوالفقار منشا خدمات ارزنده و ماندگار می شود و حدود یک سال در این مسئولیت می ماند. او مدتی نیز مسئو ل توپخانه قرارگاه مرکزی کربلا در حین داشتن مسئ ولیت تیپ، شده و به ساماندهی توپخانه قرارگاه می پردازد.
ناهیدی در مجموع ۲۹ ماه در جبهه ها ، حضوری عاشقانه و پر تلاش می یابد و در این مدت، کار ها و خامات نقش آفرینی از خود نشان می دهد.
شهید ناهیدی عاشقانه وارد مبارزه و جهاد شد و خالصانه و پر افتخار نیز از میدان جهاد، پلی به سوی شهادت زد و به چشم بر هم زدنی به سدره المنتهای عشق رسید.
او در ۲۷ بهمن ماه ۱۳۶۱ در جبهه فکه بر اثر اصابت ترکش خمپاره ۶۰ مجروح شد و سرانجام روز یکم اسفندماه همان سال، پس از تحمل رنج فراوان در بیمارستان به ره یافتگان پیوست.
چه خوش تولدی و چه زیبا شهادتی!
حاج همت پس از شهادت علیرضا در وصفش می گوید:
علیرضا بیش از سه سال در جبهه بود. وقتی آمد به سپاه مریوان، نه بسیجی بود نه پاسدار. از روی اخلاص و تقوا، یک دست لباس سربازی پوشیده بود. در این سه سال با همین یک دست لباس زندگی کرد. یک جفت کفش هم داشت که کف آن ساییده شده بود. در این مدت حتی یک ریال حقوق دریافت نکرد. پولی را هم که پدر و مادرش به او می دادند با بچه ها می گذاشتند روی هم تا یک قبضه خمپاره برای توپخانه بخرند. در کردستان اول از خمپاره ۶۰ شروع کرد، بعد رفت سراغ ۸۰، بعد آمد توپخانه ۱۰۵ و... .
همه این مهارت ها را یاد گرفت و سپس روی انواع موشک ها کار کرد که تا آن موقع هیچ کس نمی توانست آن را شلیک کند.
بخشی از وصیتنامه
«بسم الله الرحمن الرحیم
حال که باید سفر را آغاز کرد، پروردگارا از تو می خواهم که ما را حسینی سازی و از برای گمشدگان، حسین را راهنما سازی.
ای مؤمنین استوار، ایستادگی نمایید که پیروزی نزدیک می باشد و بدانید تنها راه سعادت، پیروی از رهبریت با تدبیر امام می باشد.
پدر و مادرم، صبور و بردبار باشید که انا لله و انا الیه راجعون. از شما التماس دعا دارم و حلالیت می طلبم. از کلیه بستگان و آشنایان و یا افرادی که نمی شناسیمشان و حقی به گردنم دارند و امت شهید پرور حلالیت می طلبم. پدر و مادر و بقیه کسانی که راه شما راه اسلام است و در راه اسلام حرکت می کنید، تقاضای من از شما این است که تا آنجا که توان در بدن دارید در جهت اسلام به کار برید و در این راه از هیچ چیز هراس به دل ندهید که خدا است شکافندهٔ دریا ها و حافظ همه و از شما می خواهم که در حق امام دعا کنید و از خداوند بخواهید که این نعمت الهی را تا انقلاب مهدی (عج) حفظ کند و از شما می خواهم که برای من نیز دعا کرده و از خدا بخواهید مرا نیز با جمع شهدا محشور کند و از شما می خواهم که دعا ها را فراموش نکنید زیرا که دعا وسیله ای است برای تقرب به خدا و مقربین نیز از مخلصین درجه شان بیشتر است.
و باز انتظار من از شما این است که صبور و ملایم باشید و همچنان که کسی بهترین چیزهای خود را برای عزیز ترین کسان خود می خواهد، شما نیز بهترین چیزهای خود را برای خدا بخواهید که البته همه متعلق به خود اوست و بازگشت همه به سوی اوست.
و از شما می خواهم با تمام قوا از اسلام عزیز دفاع کرده و هیچ لحظه از یاری خداوند مأیوس نشوید و هر وقت می خواستید برای من دلتنگ شوید به یاد عزیز ترین کسانتان در کربلای حسین (ع) شهید شده اند بیفتید و فراموش نکنید که آن ها بزرگ ترین عزیزان ما بودند و این راه برای آنان عزیز و گرامی بود و اگر خواستید گریه کنید برای این شهیدان راه حقیقت اشک بریزید و با یاد آن ها و همچنین به فکر هزاران نوگل اسلام بیفتید که در کربلای ایران شهید شده اند و دل خود را به خدا بسپارید و در مشکلات از او یاری بخواهید.
برادر و خواهرانم که رهرو و مقلد امام هستید پا بر جا باقی بمانید و لحظه ای پشت او را خالی نکنید که او استوار است، ولی شما و ما به گمراهی می رویم و برای این نعمت الهی شکرگزاری کنید.
برای فرج امام زمان و برای امام و انقلاب و مستضعفین جهان دعا کنید.
التماس دعا دارم، حلالم کنید. یاعلی(تابناک)
شنبه 03 اسفند 1392 18:36
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها