واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
«کوه کوچک» را در مریوان سرپا نگه داریم مریوان، سنندج - ایرنا- پس از رسانه ای شدن بیماری ماهان رحیمی دانش آموز مریوانی که بعدها مشخص شد «آلوپسی آره آتا» است امروز نام چیاکو (کوه کوچک) ایوازه دانش آموز دیگر مریوانی بر سر زبان ها افتاده است که به بیماری دوشن مبتلا است، بیماریی که برای مردم منطقه ناشناخته است.
به گزارش خبرنگار ایرنا، چیاکو دانش آموز کلاس دوم ابتدایی دبستان تازه آباد مریوان مبتلا به بیماری دوشن از دو ماه پیش هر دو پایش فلج شده است و نمی تواند به مدرسه برود، براساس اطلاعات علم پزشکی، دوشن بیماری ژنتیکی است که به دلیل اختلال در یکی از کروموزم های x نهایتا ماهیچه های ارادی بدن را از کار می اندازد و شیوع آن یک در سه هزار و 500 کودک است و تنها در جنس مذکر رخ می دهد.
خستگی زود هنگام و درد در ماهیچه های ساق پا پس از مدت کوتاهی پیاده روی، زمین خوردن مکرر، مشکل در دویدن، بالا و پایین رفتن از پله، مشکل در انجام حرکات ورزشی، ناتوانی در برخواستن راحت از روی زمین و کمک از پاها برای بلند شدن، تحلیل ماهیچه های بازو و شانه، از دست دادن توانایی راه رفتن، ضعیف شدن دستگاه گوارش و اشکال در دفع از دیگر علایم این بیماری است.
برخی از مردم مریوان معتقدند این شهر در زمان جنگ تحمیلی به صورت مستقیم درگیر جنگ بود و چندبار بمباران شیمیایی شد و احتمال می رود تبعات ناشی از مواد شیمیایی در این منطقه بر روی فرزندان این دیار اثر گذاشته و به همین دلیل بیماری های ناشناخته در این منطقه سر در می آورد.
با توجه به این دیدگاه فراگیر، پیشنهاد می شود، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گروهی از کارشناسان را برای روشن شدن دلایل ابتلای کودکان این منطقه به بیماری های ناشناخته اعزام کند.
بعد از ماهان رحیمی که پزشکان بیماری وی را سرطان تشخیص داده بودند و در آزمایش های بعدی مشخص شد سرطان ندارد و به ˈآلوپسی آره آتاˈ مبتلا است این انتظار از رسانه ها در منطقه شکل گرفته که کودکان مبتلا به بیماری های لاعلاج و ناشناخته را به مسوولان معرفی کنند و پرداختن به بیماری چیاکو ایوازه نیز در همین راستا است.
رییس جمهوری، وزرای آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و استاندار کردستان به استناد گزارشی که در ایرنا منتشر شد موضوع ماهان را پیگیری کردند و دستور رسیدگی به وضعیت این دانش آموز مریوانی را صادر کردند.
رسانه ها موضوع از دست دادن بینایی شوخان براخاصی را نیز مطرح کردند که منجر به دستور وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مبنی بر رسیدگی به این دختربچه دیواندره ای شد و شخص وزیر قول داده که شوخان را شخصا عمل کند.
هم اکنون خانواده چیاکو نیز انتظار دارند مسوولان به یاری آنها بشتابند تا شاید فرزند آنان نیز بتواند سلامتی را بدست آورد.
محمدعلی محمدیان معلم فداکار مریوانی مدرسه شیخ شلتوت که با تراشیدن موهای سرش با ماهان رحیمی شاگردش ابراز همدردی کرد امروز سفیر نجات کودکان منطقه شده و از آنان سرکشی و دلجویی می کند، این معلم در معیت رییس آموزش و پرورش مریوان به دیدار چیاکو رفت و از نزدیک با وی دیدار کرد.
دو ماه از زمین گیر شدن چیاکو می گذرد، مدرسه نمی رود و خانه نشین شده است غیر از سرش همه جای بدنش بی حس شده و توان ایستادن بر روی پاهایش را ندارد.
چیاکو اسمی کردی به معنی کوه کوچک برای این دانش آموز بیمار با مسما می نماید. پدر چیاکو که کارگر جوشکاری است، می گوید پسرم روحیه بسیار خوبی دارد و همیشه امیدوارنه می گوید خوب می شوم و به مدرسه بر می گردم و صبر و پشتکارش مانند کوه راسخ و استوار است.
پدر چیاکو که غم و ناراحتی را می توان در چهره و کلام وی حس کرد به خبرنگار ایرنا، گفت: چیاکو از بدو تولد مشکلی نداشت و نشانه های بیماری از شش سالگی در وی ظاهر شد و اکنون دو ماه است که بیماری شدت گرفته است.
عثمان ایوازه کسی را مقصر ابتلای فرزندش به این بیماری ندانست و گفت: پسرم نه دارویی مصرف کرده و نه نزد پزشکی رفته، بلکه به صورت ناگهانی به این بیماری مبتلا شده است.
وی می گوید: چیاکو هشت سال دارد و از شش سالگی متوجه شدیم که بدنش مقاومت چندانی ندارد و ضعیف است اگرچه به نسبت سن و سالش از لحاظ قد مشکلی ندارد اما از نظر وزن ضعیف است و اشتهایی برای خوردن ندارد.
پدر چیاکو می گوید: پسرش چیزی نمی خورد و اشتها ندارد، هر روز ضعیف می شود و از دو ماه قبل توان ایستادن بر روی پاهایش را ندارد و اگر به زمین بیافتد باید کسی او را بلند کند چون توان بلند شدن و ایستادن را ندارد و از این رو مدرسه هم نمی رود.
وی به استعداد بالای چیاکو نیز اشاره کرد و افزود: استعداد بسیار خوبی دارد و در خانه مطالعه می کند و بسیار دوست دارد مدرسه برود و همچنان امیدوار است که سلامتیش را بدست می آورد و به میان همکلاسی هایش برگردد.
وی با اشاره به اینکه چیاکو را دو سال پیش به تهران بردیم، گفت: پزشکان بیماری چیاکو را دوشن تشخیص دادند و اعلام کردند این بیماری در کشور قابل علاج نیست و باید فرزندت را به خارج از کشور بفرستی.
عثمان ایوازه همچنین گفت: پزشکان هزینه درمان این بیماری را بسیار بالا اعلام کردند و بنده نیز توان مالی پرداخت این هزینه ها را ندارم.
وی می گوید: تحت پوشش هیچ نوع بیمه ای نیستیم و چند بار نیز دارو برای چیاکو خریدم گران بود و توان لازم برای تامین هزینه داروها را ندارم.
کاک عثمان که اندوهگین و ناراحت اما امیدوار بود، گفت: چیاکو روحیه خوبی دارد و همیشه می گوید روزی بلند می شود و به مدرسه بر می گردم و او به ما روحیه می دهد.
وی می گوید: پزشکان از چیاکو قطع امید کرده اند و می گویند فقط مگر معجزه ای رخ دهد تا چیاکو سلامتیش را بدست آورد اما ما همچنان امیدوار هستیم.
وی می گوید: بیماری چیاکو ناشناخته و مردم کمتر آن را می شناسند و همین ناشناخته بودن بیماری ما را نگران کرده است.
پدر چیاکو با اشاره به اینکه تا کنون پیش هیچ مسوولی نرفته و تقاضایی از کسی نکرده است، گفت: اکنون که می بینم پسرم خانه نشین شده و نمی تواند راه برود و هر روز بیماریش پیشرفت می کند بسیار ناراحتم و از مسوولان استدعای کمک دارم.
وی گفت: از مسوولان می خواهم چیاکو را فرزند خود بدانند و مانند پسر خودشان با وی برخورد کنند و او را به ما برگردانند.
کاک عثمان از مسوولان می خواهد هزینه های بیماری چیاکو را متقبل شوند تا بتواند وی را پیش پزشکان ماهر ببرد شاید در داخل کشور برای درمان بیماری فرزندش چاره ای بیاندیشند.
وی گفت: بنده از لحاظ مالی توان پرداخت هزینه های چیاکو را ندارم و از مسوولان می خواهم به فرزندم رسیدگی کنند و زندگی را به چیاکو برگردانند.
مصاحبه ام که با کاک عثمان به پایان می رسد می گوید فردا تولد چیاکو است به جای اینکه به دنبال هدیه تولد برایش بگردم باید در پی تشکیل پرونده در بهزیستی و به فکر بیمه کردن فرزندم باشم تا شاید فرجی حاصل شود و پسرم سلامتیش را بدست آورد.ک/4
7346/533
گزارش و گفت و گو از فرزاد نویدی
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
29/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]