تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850973743
مزاحمت‌های تلفنی برای اورژانس، آتش نشانی و پلیس 110/ جیغ مزاحمان پای تلفن های امداد
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
مزاحمت‌های تلفنی برای اورژانس، آتش نشانی و پلیس 110/ جیغ مزاحمان پای تلفن های امداد
سال 90، گزارش یکی از نشریات اعلام می‌کرد که هر ماموریت آتش‌نشانی حدود 4میلیون و 600هزار تومان هزینه ایجاد می‌کند. به گزارش نامه نیوز، روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت:
در این گزارش جای شما خالی است. واقعا امکان‌پذیر نبود. می‌دانید؟ تصور کنید که می‌آمدم و بعد از گفتن موضوع گزارش از شما می‌پرسیدم که «آیا تا به حال برای اورژانس، آتش‌نشانی یا پلیس مزاحمت تلفنی ایجاد کرده‌اید؟»
همین الان هم می‌توانم چهره شما را مجسم کنم. ابروها، مورب و در جهت عکس یکدیگر قرار می‌گرفت، چشم هایتان ریزتر از حد معمول می‌شد و با نگاهی که گویی به یک مجنون تازه رها شده از دارالمجانین نگاه می‌کنید در پی پرسش نامربوطی که از شما پرسیده شده، کمی هم حالت عجله داشتن به دست‌ها و بدن‌تان می‌دادید و می‌گفتید «این سوال است که می‌پرسید؟ یعنی من آنقدر آدم بی‌شخصیتی هستم؟» و من را با جوابی که از همین تظاهر شما به تمدن شخصیت و مدرنیته گرفته بودم جا می‌گذاشتید. مطمئن باشید، تمام آن 20 میلیون نفری که حداقل در 8 سال گذشته به شماره‌های 8 خطه و 10 خطه و 20 خطه آتش‌نشانی و اورژانس و پلیس 110 تلفن کرده و توی گوشی تلفن فوت کرده‌اند، فحش داده‌اند، خود را مضطرب نشان داده و درخواست امداد کرده‌اند و بعد از رسیدن ماموران امدادی به نشانی اعلام شده، برایشان دست تکان داده و خندیده‌اند هم ، مثل شما هستند. مثل شما می‌خوابند و نفس می‌کشند و غذا می‌خورند و کار می‌کنند. اتفاقا آنها هم خودشان را خیلی آدم‌های با شخصیتی می‌دانند. بین شان هم می‌شود از همه نوع قشری سراغ گرفت.
این وسط چیزی می‌ماند که نگفته باشیم؟ سال 90، گزارش یکی از نشریات اعلام می‌کرد که هر ماموریت آتش‌نشانی حدود 4میلیون و 600هزار تومان هزینه ایجاد می‌کند. با فرض ثابت ماندن این رقم بعد از دو سال و اندی، می‌توان گفت که هر مزاحمت تلفنی برای یک نهاد امداد رسان مانند آتش‌نشانی، اگر منجر به عملیات شود، رقمی حدود چهار الی پنج میلیون تومان از بابت هزینه صرف شده برای اعزام خودرو، نیروی انسانی، سوخت و زمان صرف شده در مسیر آمد و رفت را هدر داده است. نکته مهم اینجاست. اگر تا به حال هم نمی‌دانستید بدانید که پولی که از جیب اورژانس و پلیس 110 و آتش‌نشانی در پی مزاحمت‌های تلفنی شهروندانی همچون شما می‌رود در واقع از این جیب به آن جیب رفتن است و در واقع شما که برای این نهادهای امدادی مزاحمت تلفنی ایجاد کرده‌اید، پولی از جیب تان پرداخته‌اید و متضرر هم شده‌اید. چرا لبخندتان خشکید؟ حق دارید. من هم باشم و بدانم که بودجه عمومی کشور که ردیف بودجه نهادهای دولتی و عمومی هم از همان محل تامین می‌شود، همان اسکناس‌هایی است که از جیب من به خزانه می‌رود و در واقع، من شهروند هستم که هزینه فعالیت نهادهای عمومی و دولتی را تامین می‌کنم، لبخندم یخ می‌زند. چون، وقتی به اورژانس تلفن می‌کنم و به عمد نشانی اشتباه از یک حادثه غیر واقعی می‌دهم، در واقع خودم با دست خودم به جیب خودم ضرر زده‌ام. حالا دوست دارید، باز هم به اورژانس و آتش‌نشانی و پلیس 110 تلفن کنید و توی گوشی تلفن فوت کنید و جیغ بزنید و نعره بکشید. جیب خودتان است. جیب من که نیست .
20 میلیون بار جیغ
فقط در فاصله سال‌های 84 تا 92 بیش از20 میلیون بار برای اورژانس و آتش‌نشانی و پلیس 110 کشور مزاحمت تلفنی ایجاد شده است. البته که تماس‌ها با پلیس 110 در این بین بسیار بسیار کمتر از بقیه مزاحمت‌ها بوده و دلیلش هم واضح است. کدام آدم عاقلی را دیده‌اید که در خیابان از خودروی پلیس سبقت بگیرد؟ حالا همین مساله را به تعداد مزاحمت‌های تلفنی برای پلیس 110 هم تسری دهید. بیشترین کشفیات مزاحمت‌های تلفنی هم البته مربوط به همین دردسرسازی‌ها برای پلیس 110 بوده است. پلیس اصلا با کسی شوخی ندارد و چندان هم از شوخی‌های لوس و بی‌مزه‌یی مثل مزاحمت تلفنی خوشش نمی‌آید. شأن پلیس ایجاب می‌کند که شوخی‌ها در سطوح بسیار بالاتری باشد. مثل دزدی‌های میلیاردی.
اما بیش از همه در این میان، اپراتورهای اورژانس و آتش‌نشانی بازنده‌اند. کاهش سطح شنوایی اپراتورها حداقل ضرری است که از این اقدام بی‌مزه شهروندان نصیب نهادهای امدادی می‌شود. کاری که نه‌تنها خنده‌دار نیست بلکه در وهله اول آدم تعجب می‌کند که کدام آدم کودن و عقب مانده‌یی ممکن است مزاحمت تلفنی را یک نوع تفریح بداند. یادتان هست که قدیم ترها وقتی با یک عمل لوس و بی‌مزه یک نفر مواجه می‌شدیم که خودش فکر می‌کرد خیلی شاهکار کرده و نبوغش را در حد بهره هوشی ساکنان مریخ تصور می‌کرد لب و چشم هایمان به گونه‌یی از فرم خارج می‌شد و می‌گفتیم «یخ نکنی».
حالا این آدم‌ها که البته مانند ریشه‌های جلبک و پیچک قابل نمو هستند و به دوران امروز هم راه پیدا کرده‌اند دو گروه هستند: آنها که احتمالا خانواده بسامان و پدر و مادر درست و حسابی نداشته‌اند که مفهوم واقعی تفریح را بهشان یاد بدهند و همیشه از تفریح واقعی محروم مانده‌اند چون کسی تحویل‌شان نمی‌گرفته که آنها را در تفریح واقعی شریک کند. گروه دوم هم آنهایی که باید در ردیف بیماران روانی مزمن و البته خطرناک قرار بگیرند. شما متعلق به کدام گروه هستید؟
مردم عاشق اپراتورهای ما هستند
آرزو دهقانی؛ مدیر روابط عمومی اورژانس کشور در گفت‌وگو با «اعتماد» علاوه بر آنکه می‌گوید بیش از 40 درصد تماس‌های کل کشور با پایگاه‌های اورژانس، مزاحمت تلفنی است، درباره نوع مزاحمت‌هایی که برای اورژانس ایجاد می‌شود، می‌گوید:«یا پای تلفن سکوت می‌کنند یا در گوشی تلفن جیغ می‌زنند. اپراتورهای ما نخستین چیزی که می‌شنوند یک جیغ بلند است. به همین دلیل سطح شنوایی اپراتورهایمان کاهش یافته. 95 درصد اپراتورهای تلفن ما خانم هستند و متاسفانه یکی از مزاحمت‌ها برای آنها مزاحمت‌های خاصی است که می‌دانید منظورم چیست. در بعضی موارد هم مزاحمان فحاشی می‌کنند و آمبولانس می‌خواهند بدون آنکه نشانی بدهند و گوشی تلفن را هم قطع می‌کنند. ما در تمام این موارد مجبوریم فقط خونسرد باشیم. اما بدترین موارد مزاحمت این است که تماس می‌گیرند و اعلام تصادف می‌کنند و آمبولانس هم همراه با کادر فنی و متخصص اعزام می‌شود و در این ترافیک و بعد از نیم ساعت به محل می‌رسد و می‌بیند که تصادفی در کار نبوده.
در همین زمانی که آمبولانس ما سرگردان یک نشانی اشتباه و گرفتار یک مزاحمت بوده، یک امدادخواه واقعی؛ فردی که دچار ایست قلبی شده یا نیازمند اعزام برای زایمان است منتظر امدادگران اورژانس است و زمان طلایی او هم به سرعت در حال اتمام. این ماموریت کاذب برای امدادگران اورژانس خستگی ایجاد می‌کند. علاوه بر آنکه در تهران مسافت‌ها طولانی‌تر است و هزینه ماموریت‌ها هم از سایر شهرها بیشتر است. »
مردم ایران شاهکارند
مردم ایران شاهکارند. باور ندارید؟ بابت همین مزاحمت‌های تلفنی که برای آتش‌نشانی و اورژانس و پلیس 110 ایجاد شده، به‌طور میانگین و با یک محاسبه
نه چندان واقعی (چون جرات نمی‌کردم برای محاسبه زمان به هر کدام از این نهادها تلفن بزنم و ثانیه شمار ساعتم را کنترل کنم که ببینم چقدر طول می‌کشد) از زمان گرفتن شماره تلفن تا پاسخ دادن اپراتور و تایید برای اعزام و قطع کردن گوشی تلفن، حدود 5 دقیقه وقت تلف می‌شود. یعنی این 20 میلیون بار مزاحمت تلفنی، حداقل در 8 سال گذشته، هر بار حدود 5 دقیقه از وقت مزاحم شوندگان و در کل، 100 میلیون دقیقه و معادل 31 سال از وقت و عمر یک شهروند ایرانی را تلف کرده است. یک سوال از دوستان و آشنایان‌تان که در انگلیس و امریکا و فرانسه و ژاپن و هزار نقطه خوش آب و هوای جهان ساکن هستند بپرسید. کجای دنیا می‌توانند سراغ چنین آدم‌هایی را بگیرند که ارزش وقت شان از ارزش آن ارزنی که باید کنار پیاده روی خیابان برای کبوتر و گنجشک ریخت کمتر باشد؟
قانون هم از نفس افتاده است
در واقع، اول از همه، قانونگذار از نفس افتاده چون فهمیده که نمی‌تواند با این حجم قانون شکنی رقابت کند. یک مسابقه بی‌پایان که مسلما قانونگذار برنده آن نیست. قانون هم از نفس افتاده چون در این سال‌ها حتی یک نفر هم پیدا نشده که به این ورق‌ها سری بزند و ببیند چه خبر است. فقط همان دانشجویان حقوق که اگر نبود میل درآوردن پول، مطمئن باشید که آنها هم هیچگاه رغبت خواندن صدها هزار صفحه قانون و مفاد حقوقی را به خودشان نمی‌دادند. اما بد نیست یاد بگیرید که طبق همین قوانین نوشته شده، ایجاد مزاحمت تلفنی، یک جرم عمدی آگاهانه است و به محض کشف، مزاحم با مسوولیت کیفری روبه‌رو خواهد شد. در متن ماده 641 قانون مجازات اسلامی آمده است: «هر گاه کسی به وسیله تلفن یا دستگاه‌های مخابراتی دیگر برای اشخاص ایجاد مزاحمت نماید علاوه بر اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات، مرتکب به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد شد. »
در اصلاحیه سال 1366 ماده واحده تبصره 2 ماده 14 قانون تاسیس شرکت مخابرات ایران مصوب 1350 آمده است: «هر کس وسیله مخابراتی در اختیار خود را، وسیله مزاحمت دیگری قرار دهد، یا با عمد و سوء نیت ارتباط دیگری را مختل کند، برای بار اول‌پس از کشف، ارتباط تلفنی او به مدت یک هفته همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط مستلزم پرداخت هزینه‌های مربوطه خواهد بود. برای بار دوم‌پس از کشف، ارتباط تلفنی او به مدت سه ماه همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط مستلزم تقاضای مشترک و پرداخت هزینه‌های مربوطه خواهد‌بود. و برای بار سوم، شرکت ارتباط تلفنی وی را بطور دایم قطع و اقدام به جمع‌آوری منصوبات تلفن نموده و ودیعه مربوط به مشترک را پس از تسویه‌حساب مسترد خواهد کرد. »
جالب که مزاحمت تلفنی در حقوق کیفری یک فعل عمدی آگاهانه است که قابل گذشت هم نیست علاوه بر آنکه در مواردی هم که مزاحمت تلفنی آراسته به زینت فحاشی و استفاده از الفاظ رکیک بوده باشد، جرم متشاکی در دادگاه‌های عمومی مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت و صدور حکم جلب برای مزاحمان تلفنی که البته شناسایی آنها از سوی مخابرات کار آسانی هم هست نشان می‌دهد که این لوس‌ترین شوخی مردم ایران اتفاقا از طرف قانونگذار خیلی هم جدی گرفته شده و قانونگذار اصلا فرصتی برای لبخند زدن به این دیوانه بازی‌هـا وتجاهر به بامزه بودن‌ها ندارد.
حالا اگر برایتان جالب است که در فهرست تجربیات زندگی تان، زندگی در زندان را هم اضافه کنید، می‌توانید همچنان به تلفن زدن به آتش‌نشانی و اورژانس و (اگر جرات دارید) پلیس 110 و حتی دفتر ریاست‌جمهوری و مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس و شورای شهر و (... .) ادامه دهید و بامزه بازی در بیاورید تا بعد از مدت کوتاهی در میان دوستان و آشنایان‌تان به چهره مشهور و قابل تعظیمی تبدیل شوید.
راش‌ها گیر کرده
شاید باید فیلم را کمی به عقب برگردانیم. علی نجفی توانا؛ حقوقدان و جرم شناس در توضیح علت ایجاد مزاحمت‌های تلفنی برای نهادهای امدادی به «اعتماد» می‌گوید: «رفتار انسان نتیجه اثرات نظام تربیتی گذشته و شرایط فعلی وی از بعد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. بعضی رفتارها مانند علایق و سلایق و برخی بیماری‌ها مثل وسواس، معمولا ریشه در ضمیر ناخودآگاه دارد و برخی دیگر نتیجه سیستم آموزشی، خانوادگی و اجتماعی است. اندکی توجه به شرایط فعلی، به ویژه در بخش‌هایی مانند ترافیک و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی که حضور مردم باید در چارچوب قوانین تجلی پیدا کند و همچنین در روابط تجاری و خانوادگی که لزوم مشارکت طرفین و ضرورت رعایت نظام و ضوابط برای به هدف رساندن روابط مطرح است متاسفانه با پدیده نظم گریزی مواجهیم. پدیده نظم گریزی از نظر آسیب‌شناسی ثمره چند پارامتر متفاوت اما متحد است. یکی از مهم‌ترین مشکلات جامعه ما مسائل اقتصادی است که تعادل رفتاری افراد را بر هم می‌زند و تفاوتی نمی‌کند که مساله اقتصادی ناشی از فقر باشد یا ثروت. فقر ناشی از عدم تعادل شرایط اجتماعی و اقتصادی و ثروت اندوخته ناشی از روابط ناسالم، هر دو مخربند. دومین عامل متاسفانه ناشی از الگوهای رفتاری برخی از مدیران کشور در سال‌های گذشته است که ضرورت احترام به قانون در ساختار مدیریتی کشور تضعیف شده و مورد بی‌مهری قرار گرفته است. به عبارت دیگر برخی مسائل مانند فساد مدیریتی، استفاده از روابط به جای ضوابط، استفاده از افراد به صرف روابط جناحی، گروهی و خویشاوندی در سمت‌های مختلف، گذر از قانون و قانون‌شکنی، سوءاستفاده از اموال دولتی و بی‌توجهی به سرنوشت مردم بسترساز چالش‌های رفتاری در کشور شده به گونه‌یی که قانون‌شکنی، قباحت اجتماعی و حتی اخلاقی و دینی خود را از دست داده است. فراموش نکنیم که در سال‌های دور وقتی اعلام شد که تخلف از ضوابط راهنمایی و رانندگی حرام است، بسیاری از مردم به آن توجه داشتند اما با تغییر الگوهای رفتاری در مدیریت و اثر آن بر رفتار عمومی و اجتماعی مردم، به ویژه اصول شکنی برخی از مدیران از طریق رسانه‌ها و ترویج نوعی بی‌اعتمادی نسبت به مدیران و بی‌اعتباری آنها موجب گریز مردم از نظم اجتماعی شده به گونه‌یی که بر اساس اصول رفتارشناسی و از لحاظ رعایت قانون و نظم عمومی متاسفانه در ردیف‌های اول جهانی قرار داریم. مجموع این عوامل زمینه‌ساز شرایطی شده که نه خانواده‌ها توان هدایت بهینه فرزند را داشته و نه خود از لحاظ روانی، قابلیت و ظرفیت مدیریت بحران ناشی از شرایط اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی را دارند. در نتیجه رفتارها به جای سامان یافتن و تبعیت از الگوهای اخلاقی و دینی و انسانی عمدتا بر اساس منتسبات شخص در محیط اجتماعی شکل یافته و نمود عینی آن در روابط اجتماعی مشاهده می‌شود. به همین دلیل وقتی با کاهش تجلی رفتارهای نظارتی مواجهیم مشکلاتی ناشی از تربیت ناسالم به صورت ایجاد مزاحمت برای دیگران تجلی می‌کند و در مواردی این رفتارها به مثابه اعتراض به خانواده، والدین، مدیران و جامعه بوده و در واقع نوعی عقده گشایی و نشانه یک بیماری روحی و روانی است. البته باید یک دلیل را هم در میان افرادی جست‌وجو کرد که به علت امیال سرکوفته و مشکلات شخصی و روحی و روانی دست به اقداماتی مانند تخریب اموال عمومی، مزاحمت تلفنی و غیره می‌زنند که البته این اقدامات در تعارض با حقوق شهروندی و منافع دیگران است. اما قانون در این رابطه در دو بخش تقریر شده است. بخشی که با پیش‌بینی حقوق مردم این اقدامات در تعارض آشکار قرار می‌گیرد و بخش دیگری که متضمن ضمانت اجرای کیفری است و اتفاقا، جرایم کامپیوتری و اینترنتی و مخابراتی در قالب این بخش بوده و مرتکبان، قابل تعقیب و مجازات هستند. اما تجربه نشان داده که مجازات، این معضل فرهنگی را حل نمی‌کند. البته اقدامات پیشگیرانه وضعی مانند رصد کردن مزاحمان تلفنی به ویژه با توجه به امکاناتی که از طریق استعلام یا ثبت شماره تلفن مزاحم شونده ایجاد شده، سطح مزاحمت‌ها را تقلیل داده اما از آن سو، مردم امروز به جای مزاحمت برای نوامیس دیگران به نوع جدیدی از مزاحمت برای نهادهای مددکاری و امدادی یا خدمات عمومی روی آورده‌اند که به ضرس قاطع، بخشی از این برای شیطنت و تفریح جوانان بوده و بخشی هم باید به عنوان اعتراض به ساختارهای اجتماعی و بخشی دیگر، نتیجه همان مشکلات روحی و روانی محسوب شود که قطعا می‌توان با استفاده از فناوری و تعقیب قضایی تا حد زیادی این موضوع را کنترل کرد. »
تلفن‌هایی که راحت مزاحم می‌شدند
20 سال قبل تعریف تلفن معلوم بود. یک دستگاه نسبتا بدقواره با شماره‌گیر انگشتی و اگر خانه‌یی دختر یا پسر جوان داشت با بزرگ‌ترین درد بشری مواجه بود. مزاحمت‌های تلفنی برای خانه‌ها یکی از پدیده‌های عادی خانواده‌های ایرانی بود و حتی آنهایی که سنی از سر گذرانده و به مرز میانسالی و کهنسالی رسیده بودند هم از این پدیده بی‌سن و سال در امان نبودند. پیگیری مزاحمت‌های تلفنی البته چندان سخت نبود.
به مرکز مخابرات اطلاع می‌دادی که مزاحم تلفنی داری و مرکز هم تا مدتی خط شما را کنترل می‌کرد که این پیگیری منوط به همکاری دو طرفه بود.
یک تحقیق که در سال
90-89 در پژوهشکده علوم رفتاری انجام شده و نتایج اعلام شده آن به رسانه‌های جمعی نشان داده که: «حدود 95 درصد از مزاحمان مراکز خدماتی، امدادی، آتش‌نشانی، اورژانس، اطلاعات تلفن و... کودکان زیر سن 12 سال بوده‌اند که تنها هدف‌شان از این اقدام فقط بازی و سرگرمی بوده است. بیشتر مزاحمان حرفه‌یی تلفن، ضعف تربیت داشته و از نگاه آسیب‌شناسی، در جایگاه افراد هنجارشکن قرار دارند»
یعنی شما هم باید حواست را جمع می‌کردی و اگر مزاحم تلفنی تماس می‌گرفت، با یک کلیک کوچک روی شاسی تلفن به مخابرات می‌فهماندی که این تماس، مزاحمت تلفنی بوده. بعد از سه بار، خط تلفن مزاحم شونده قطع می‌شد و دنبال شما راه می‌افتاد (اگر پیدایتان می‌کرد) برای التماس و تمنا و چون معمولا هم مزاحم شونده‌های 20 سال قبل، از نسل جوان و نوجوان بودند و پدیده خانه‌های مجردی تا این حد وفور نداشت باید هم به التماس می‌افتادند تا قبل از اینکه پدر خانواده از کرده فرزندش با خبر شود این خط وصل و ختم به خیر شود. تلفن‌هایی که سال‌های بعد آمد کار را خراب کرد. صفحه نمایشگر داشت و آمال مزاحمان تلفنی یک شبه بر باد رفت. از آن موقع آمار مزاحمت‌های تلفنی خانه‌ها با کاهش یکباره‌یی مواجه شد اما مسیر سیل به سوی مراکزی تغییر جهت داد که شاید به علت حجم بالای مراجعات تلفنی چندان وقتی برای پیگیری این مزاحمت‌ها نداشتند. اما در همان موارد هم قانون دست شاکیان را این‌طور بازگذاشت که بتوانند کار را به شکایت و حتی بازداشت و حبس مجرم برسانند. نمونه‌هایی از آرای صادر شده را بخوانید تا بفهمید که هویت شما تا مدت زیادی پنهان نخواهد ماند:
رای صادره از شعبه 105 دادگاه عمومی- جزایی قم، یک جوان 32 ساله را که چندی قبل به اتهام مزاحمت تلفنی و اخلال در سیستم کمک‌رسانی به بیماران 115 قم دستگیر شده بود با توجه به گزارش اورژانس 115 و استعلام انجام شده از شرکت مخابرات، به استناد ماده 641 قانون مجازات اسلامی به 91 روز تحمل حبس تعزیری محکوم کرد.
یک مزاحم تلفنی هر شب و از ساعت 24 تا 3 بامداد بیش از 280 بار تلفن 115 اورژانس دزفول را به صدا درمی‌آورد. با پیگیری اورژانس 115 دزفول شماره تلفن همراه مذکور دو بار از سوی شرکت مخابرات برای مدت محدود قطع شد اما تماس‌های بی‌مورد این مزاحم تلفنی پس از مدتی مجددا از سر گرفته شد. در نهایت دانشگاه علوم پزشکی دزفول از مالک شماره تلفن همراه مذکور به دستگاه قضایی شکایت کرد.
220 شماره تلفن مزاحمان تلفنی پلیس 110 تهران، قطع و پرونده متخلفان به مراجع قضایی ارسال شد.
دادستان آذربایجان شرقی از تشکیل 35 پرونده مزاحمت‌های تلفنی برای مرکز اورژانس تبریز در دادسرای این شهر خبر داد.
معاون مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی قم از دستگیری مزاحم تلفنی اورژانس قم خبر داد که بیش از یک هزار و 726 بار با اورژانس تماس گرفته بود. این فرد با شگردی خاص همزمان هر 8 خط ورودی اورژانس 115 قم را اشغال و دچار اختلال می‌کرد.
تلفن‌هایی که همراهی نمی‌کنند
اما در این میان تلفن همراه هم از قافله مزاحمت‌های تلفنی جا نمانده و مسوولان نهادهای امدادرسانی متفقند که دارندگان تلفن‌های همراه اتفاقا بیشترین تعداد مزاحمان تلفنی آتش‌نشانی، اورژانس و پلیس 110 را تشکیل می‌دهند. در واقع، ورود تکنولوژی که موجب کاهش اقبال عمومی به باجه‌های تلفن همگانی شد مسیر جدیدی را برای دارندگان تلفن همراه رقم زد. در حالی که تابستان سال گذشته اعلام شد که 55 درصد مزاحمت‌های تلفنی برای آتش‌نشانی از سوی دارندگان همراه اول، 29 درصد توسط دارندگان ایرانسل و 16 درصد توسط دارندگان تالیا ایجاد شده است، حسن عباسی؛ مدیر روابط عمومی اورژانس تهران هم چندی بعدش در گفت‌وگو با خبرگزاری‌ها به صراحت اعلام کرد: « 18/9 درصد مزاحمان تلفنی اورژانس تهران را مالکان شرکت ایرانسل تشکیل می‌دهند و متاسفانه شرکت مخابراتی ایرانسل، هیچ کمکی مبنی بر قطع یا اخطاریه به مالکان این گونه خطوط نمی‌کند.»
در پی همین اعلام بود که پیمان نیکبخت؛رییس ستاد فرماندهی 125 هم به نشستی با مسوولان شرکت همراه اول اشاره کرد و به خبرگزاری‌ها گفت: «در این جلسه مقرر شد که مسوولان مخابرات استان تهران (همراه اول) با مزاحمان سامانه 125 برخورد کنند. از زمانی که شرکت مخابراتی ایرانسل در سطح تهران به صورت گسترده فعالیت خود را آغاز کرده است افراد به راحتی می‌توانند با تماس با آتش‌نشانی مزاحمت ایجاد کنند. اما شرکت مخابراتی ایرانسل بر این باور است که در عالم تجارت مشتریان خود را از دست خواهد داد و برهمین اساس کمکی به سازمان آتش‌نشانی نمی‌کند.» دامنه اعتراضات حتی به پلیس 110 هم رسید و غلامعلی کریمی؛ معاون عملیات پلیس پایتخت با گلایه از جای خالی همکاری شرکت مخابراتی ایرانسل برای پیگیری رد مزاحمان تلفنی پلیس 110 گفت: «بسیاری از مزاحمان این مرکز از طریق شماره‌های ایرانسل اقدام به ایجاد مزاحمت برای این شماره فوریتی می‌کنند و این در حالی است که این شرکت برای برخورد یا کنترل مزاحمان کمک اثر بخشی به پلیس نمی‌کند. البته مرکز 110 با هماهنگی اداره حقوقی پلیس تهران اقدام به طرح شکایت از مزاحمان کرده و با هماهنگی‌های انجام شده با مراجع‌قضایی و شرکت‌های مخابراتی رسیدگی به پرونده مزاحمان تلفنی مرکز 110 با جدیت انجام می‌گیرد.»
در مقابل این اعتراضات و افشاگری‌ها بود که علیرضا قلمبر دزفولی؛ مدیرعامل شرکت ایرانسل اتهامات علیه این شرکت در این مورد را رد کرد و گفت: «افزایش میزان مزاحمت‌های تلفنی از سیم‌کارت‌های ایرانسل واقعیت ندارد بلکه این اتفاق از زمان ورود تلفن‌های همراه به کشور وجود داشته و به فرهنگسازی نیاز دارد. در هر حال مشترکان ایرانسل برای پیگیری و برخورد با مزاحمت احتمالی می‌توانند به دفاتر حقوقی ایرانسل مراجعه و فرم مربوطه را تکمیل کنند تا پس از بررسی مطابق آیین نامه با مشترک خاطی برخورد شود. »
آرش کریم بیگی؛ مدیر روابط عمومی شرکت ایرانسل هم افزایش مزاحمت‌های تلفنی از طریق سیم‌کارت‌های ایرانسل را تکذیب کرده بود و گفته بود: «تمام سیم‌کارت‌های فعال در ایرانسل، ثبت شده و اگر شکایتی از آنها وجود داشته باشد، مالکان آنها مشخص و این موضوع قابل پیگیری است. در صورت ثابت شدن مزاحمت فرد، برای بار اول یک هفته، بار دوم، سه هفته و برای سوم به مدت سه ماه، سیم کارت او قطع و برای دفعات بعدی، به کلی از او سلب امتیاز خواهد شد. ما به عنوان اپراتور فقط می‌توانیم این‌گونه اقدام کنیم و بعد از آن فرد شاکی باید به مراجع قضایی مراجعه کند. »
اما با وجود تلاش برای جانبداری هر چه بیشتر از مشتریان خطوط همراه، حتما این اعتراضات از سوی آتش‌نشانی و اورژانس و پلیس 110 تا این حد نزدیک به واقعیت بوده که شرکت مخابرات، اداره رسیدگی به جرایم و شکایت‌های مشترکان مخابراتی را راه‌اندازی کند و بدون آنکه حاضر به گزارش دهی از فعالیت‌های این اداره در سطح عمومی باشد جرایم مربوط به مزاحمان تلفنی را رصد و به نهادهای مسوول گزارش کند.
مزاحمان تلفنی اصلا عجیب و غریب نیستند
برادر شما، پدر من، خواهر دوستم، پسر همسایه، دختر همکلاسی، تمام 75 میلیون شهروند ایرانی (غیر از نوزادان که هنوز سواد خواندن و نوشتن ندارند) می‌توانند در مظان اتهام ایجاد مزاحمت تلفنی برای نهادهای امدادی قرار بگیرند. دایره تصورمان را چندان کوچک و محدود نکنیم و افراد را با قیاس ظاهر و لباس و طرز حرف زدن و مدل خودرو و سلیقه غذایی و تعداد کتاب‌هایی که می‌خوانند به محک بعید بودن انجام هرگونه کار خلاف و ناهنجار نسپاریم.
نیکبخت گفته بود: «میانگین سنی مزاحمان تلفنی آتش‌نشانی را بیشتر، نوجوانان و جوانان تشکیل می‌دهند و بعد از تعطیل شدن مدرسه‌ها و از ساعت 12 تا 2 بعد از ظهر، آمار مزاحمت‌های تلفنی هم افزایش پیدا می‌کند. درصد کمی به صورت تعمدی و برای شادی و تفریح اقدام به ایجاد مزاحمت می‌کنند. با تعطیلی مدارس در تابستان هم شمار مزاحمان تلفنی آتش‌نشانی افزایش می‌یابد. اما برخی از مزاحمان هم مسن هستند که به خاطر تنهایی با مراکزی همچون آتش‌نشانی تماس گرفته و دنبال همدم هستند. شکل مزاحمت‌ها فرق می‌کند اما بیشتر فحاشی است و مزاحمان فکر می‌کنند که با فحاشی و بی‌ادبی راحت و ارضا می‌شوند. » عباسی هم گفته بود: «تلفن‌های عمومی نصب شده در سطح پایتخت یکی دیگر از ابزارهای افراد برای ایجاد مزاحمت برای اورژانس تهران است چون این تلفن‌ها به گونه‌یی طراحی شده که می‌توان بدون پرداخت پول یا واردکردن کارت، با فشار یک دکمه با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس گرفت. عمده مزاحمان تلفنی اورژانس تهران، نوجوانان 10 تا 20 سال هستند و معمولا مزاحمت‌ها در ساعات 2 تا 4 بعد از ظهر، 5 و نیم تا 7 غروب و 8 تا 12 شب که اوج کار اورژانس تهران است بیشتر می‌شود. »
کریمی هم گفته بود: «اوج زمان تماس مردمی با مرکز فوریت‌های پلیسی 110، ساعت 18 تا 22 است و بیشتر تماس‌های مزاحمان تلفنی در ساعت 12 الی 14 که زمان تعطیلی مدارس نیز هست، ثبت شده است. میانگین سنی مزاحمان تلفنی 110، هفت تا 18 ساله هستند که گاه ضمن اعلام خبر کذب اقدام به فحاشی کرده، گاهی نیز به جای صحبت‌کردن، فوت کرده یا نوار مبتذل پخش می‌کنند. در مجموع حدود 60 درصد از قشر جوان و 85 درصد از افراد میانسال که مزاحمت ایجاد می‌کنند، مرد هستند.»
این تحقیق ربطی به شما ندارد
شما که مزاحمت تلفنی ایجاد نمی‌کنید. این تحقیق درباره آنهایی است که مزاحم تلفنی می‌شوند. یک تحقیق که در سال 90-89 در پژوهشکده علوم رفتاری انجام شده و نتایج اعلام شده آن به رسانه‌های جمعی نشان داده که: «مزاحم‌های تلفنی در کشور ما به طبقه اجتماعی خاصی تعلق ندارند، سن بیشتر آنها زیر 30 سال است و حدود 95 درصد از مزاحمان مراکز خدماتی، امدادی، آتش‌نشانی، اورژانس، اطلاعات تلفن و... کودکان زیر سن 12 سال بوده‌اند که تنها هدف‌شان از این اقدام فقط بازی و سرگرمی بوده است. مزاحمان تلفنی در تمام طبقه‌های اجتماعی وجود دارند و نمی‌توان بطور خاص به قشر خاصی اشاره کرد و گفت این افراد از اقشار کم‌درآمد هستند یا متوسط یا توانمند و... اما این تحقیق و پژوهش‌های مشابه ثابت کرده که بیشتر مزاحمان حرفه‌یی تلفن، ضعف تربیت داشته و از نگاه آسیب‌شناسی، در جایگاه افراد هنجارشکن قرار دارند. تنهایی، انزوا، ضعف در برقراری ارتباط حضوری با دیگران، ناتوانی در گفت‌وگو با افراد خانواده، عقده‌های روحی و روانی و نداشتن هم‌صحبت مناسب هم از جمله دلایل مزاحمت‌های تلفنی بوده است.» کارشناسانی هم نظر داده‌اند که 95 درصد از مزاحمان تلفنی از مشکلات رفتاری و روانی رنج می‌برند و کاستی‌های فرهنگی باعث بروز این رفتارهای بیمارگونه شده است.
ایران؛ پایتخت بامزه‌های جهان
ما مردم خیلی بامزه‌یی هستیم. در تمام کارهایمان رنگی از بامزگی دیده می‌شود. رانندگی‌مان، دعوا کردن‌مان، حرص زدن‌مان برای رسیدن به دو ریال سود بیشتر از پی میلیون‌ها تومان ضرر، ولع‌مان برای غذا خوردن در رستوران‌هایی که سر درش نوشته است «هرچقدر می‌خواهی نوش جان کن» در حالی که نشانی نزدیک‌ترین اورژانس را هم در جیب‌مان گذاشته‌ایم، تلاش‌مان برای اینکه به زور اشعه ماورای بنفش خودمان را به رنگ تنه درخت‌های خیابان ولیعصر دربیاوریم و پشت سرش یک راست راهی مطب متخصص پوست بشویم تا سرطان پوست‌مان را درمان کند، سبقت گرفتن‌مان از خودروی اورژانس و آتش‌نشانی (بعضی وقت‌ها هم که خواسته‌ایم سری پیش همسر دربیاوریم، جسارت کرده و از اسکورت مقامات مهم کشور هم سبقت گرفته‌ایم) ادبیات بی‌بدیل فحش‌‌هایمان، زباله ریختنمان در جوی و کف پیاده‌رو وقتی سطل زباله فقط 5 قدم با ما فاصله دارد و... خیلی بامزه‌ایم. حتی ایتالیایی‌ها که در دنیا به بامزگی معروفند هم تا به حال نتوانسته‌اند به پای ما برسند. اما شاهکارمان در فهرست بامزگی‌هایمان؟ اگر گفتید؟
1392/11/3
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها