محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845187502
رقابت با کمپانی‌های بزرگ هالیوود بدون دوربین حرفه‌ای!
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: رقابت با کمپانی‌های بزرگ هالیوود بدون دوربین حرفه‌ای!
شاید بد نباشد در روزهای پس از جشنواره فجر 1392، نگاهی داشته باشیم به آثار نامزد در اسکار 2014 در سه بخش بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمبرداری و تجهیزات گرانقیمت و وسیعی که برای تولید این آثار به کار رفته را مرور کنیم.
کد خبر: ۳۷۸۶۵۴
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۲ - ۲۱:۳۴ - 14 February 2014
آیا آنچه می‌توان «فیلم سازیِ چریکی» تعبیرش کرد، آن هم در سینمای که عنوان «حرفه‌ای» یدک میکشد، افتخار است و آیا می‌توان با این شیوه فیلمسازی که متکی بر تولید فیلم بلند سینمایی با حداقل امکانات است، می‌توان امیدوار به تولید آثاری بود که اگر همچون بسیاری از فیلم‌های هالیوودی فاقد داستان منسجم بودند، حداقل کیفیت فریم‌ها تماشاچی را خیره به پرده سینما نگه دارد؟
به گزارش «تابناک»، تورم همچون دیگر بخش‌های اقتصادی، سراغ پروسه تولید آثار سینمایی نیز آمده و شرایط به گونه‌ای شده که با هزینه‌ای کمتر از پانصد تا هفتصد میلیون تومان، نمی‌توان انتظار ساخت اثری جدی را داشت و اگر قرار باشد این اثر دارای بازیگر مطرح باشد و سراغ بازیگران تئاتر و نابازیگرها نرفت و با بازیگران مطرح قرارداد بست و در کنار این بازیگران، سناریو را دست یک فیلمنامه نویس پرسابقه سپرد و کارگردانی خبره گمارد و به این ترکیب فیلمبردار و تدوین گری امتحان پس داده را افزود، برای پروژه‌ای شهری حداقل باید 1.5 میلیارد تومان کنار گذاشت.
فیلمی با 1.5 میلیارد تومان هزینه تولید نیز برای آنکه سرمایه اش بازگردد، به 3.5 میلیارد تومان فروش نیاز دارد و در غیر این صورت با توجیه اقتصادی روبرو نخواهد شد و مگر چند اثر سینمایی در سال، فروشی بالای 2 میلیارد یا معادل حدود 500 هزار بلیت (با میانگین قیمت 4 هزار تومان) دارند و می‌توانند هزینه هایشان را از بلیت فروشی در گیشه بازگردانند و سرمایه گذار را به تولید آثار بعدی ترغیب نمایند؟
این گونه است که کارگردان، سناریست هم میشود و فیلمِ فاقد داستان به مردم عرضه می شود و سپس در مرحله بعد، فیلمساز نقش تدوین گر را نیز برعهده می‌گیرد و راش‌هایی که می‌تواند در تدوین، ریتمی استانداری بگیرد، به بدترین شکل ممکن کنار هم قرار می گیرد و یک ایده خوب، به بدترین شکل ممکن در بستر داستانی ضعیف و پردازشی ضعیف تر، تلف میشود. البته برخی کارگردانان، حتی فیلمبرداری را نیز به فرزند یا برادرشان می سپارند که به جز معدود مواردی، این ایده نیز نتیجه چندان دلچسبی در پی ندارد.
اما کاهش هزینه ها تنها در این بخش خلاصه نمی‌شود، بلکه حتی در بستر داستان و ریتم نه چندان دلچسب نیز می‌توان اثری قابل قبول برای مخاطب عام ساخت، مشروط به آنکه حداقل تصاویر چشم نوازی را شاهد باشیم. این امر مستلزم بهره برداری از تکنولوژی روز در فیلمبرداری است که علی رغم پیشرفت های قابل ملاحظه، شاهد رشد بسیار کند در این حوزه هستیم و آثاری که در بالاترین سطح کیفی در کشورمان ضبط میشود نیز با یک یا حداکثر دو دوربین حرفه‌ای و مجموعه ای محدود از امکانات جانبی، مراحل تصویربرداری را پشت سر می گذارند.
البته اگر همین میزان سرمایه گذاری نیز صورت پذیرید، قابل توجه است چرا که بخش قابل توجهی از فیلم‌های راه یافته به جشنواره سی و دوم فجر همچون جشنواره سی ام و سی و یکم، با دوربین بسیار ارزان قیمت و فاقد کارایی لازم برای تولید یک اثر سینمایی با کیفیت تولید شده بودند و دوربین‌های کنن 5D MARK II و 5D MARK III به واسطه قیمت ارزان، به شدت مورد توجه فیلمسازان حرفه‌ای قرار گرفته اند و این در حالی است که این دوربین‌ها به جز فول فریم بودن (برخورداری از حسگر 35 میلیمتری)، دیگر امکانات شان قابل قیاس با دوربین های RED و ARRI نیست.
یکی از دلایل افت کیفیت آثار سینمایی در کشورمان همین تولید چریکی آثار با چنین دوربین هایی است که بیشتر مورد توجه مستندسازان است و استفاده از آنها برای مستندسازان نیز هم منطق اقتصادی دارد و هم منطق تولیدی (راه اندازی سریع و سبکی به واسطه رویکرد مستندها) دارد. این در حالی است که فیلم The Hobbit به کارگردانی پیتر جکسون با استفاده از ۳۰ دستگاه دوربین RED EPIC تولید شده و البته شاید این مقایسه اندکی خنده دار باشد، چرا که به هر حال سینمای ایران با سینمای آمریکا قابل قیاس نیست اما اگر برای ایجاد رقابتی تلاش میشود، بی شک این رقابت بدون حداقل امکانات حرفه ای نظیر دوربین‌های پرتعداد حرفه‌ای، ممکن نیست.
شاید بد نباشد در روزهای پس از جشنواره فجر 1392، نگاهی داشته باشیم به آثار نامزد در اسکار 2014 در سه بخش بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمبرداری و تجهیزات گرانقیمت و وسیعی که برای تولید این آثار به کار رفته را مرور کنیم.
مطالب مرتبط
چرا برخی سینماگران طالب نقد همه‌اند اما نقدشان ممنوع است؟
نیمی از سیمرغ‌ها از آن «چ» و «رستاخیز» شد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 129]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها