تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868345052
لعنت به دنیای مجازی ِ ما آدمهای واقعی!
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: لعنت به دنیای مجازی ِ ما آدمهای واقعی!
بی تار و پود
کد خبر: ۳۷۸۲۶۳
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۱:۳۸ - 13 February 2014
یک سره میروم سر اصل مطلب..دلم از تکنولوژی خیلی خیلی پره این روزها، خیلی از ماها از هم دور شدهایم، چرا؟ چون مثلا هفتهای یک بار به هم اس ام اس میدهیم، یا توی وی چت پستهای همدیگر را میخوانیم، توی وایبر برای هم پی ام میگذاریم، توی لاین کامنتهای هم دیگر را جواب میدهیم، یا توی فیس بوک روز به روز عکسهای لحظه به لحظهی همدیگر را میبینیم…
انقدر این هفته دلم از تکنولوژی و هر چه به آن مربوط میشد پر شده بود که طی یک عملیات یک هویی ِ سریع(!) از همه‌ی همه‌ی این نرم افزارها زدم بیرون! به جز وایبر، آن هم به دلیل ِ کاهش هزینههای شارژی تلفن همراهم!
با هر طور منطق و توجیه نتوانستم قبول کنم که هر کدام از اینها از دیدارها و قرارهایمان شیرینتر باشد، هیچ کدام از سلامهای” پی ام”ی برایم گرمای سلامی را نداشت، وقتی که دوستانم را میبینم و دستانشان را میگیرم و بهشان سلام میکنم! دلم از تکنولوژِی گرفته بود چون بارها و بارها خیلیها از من دلخور شدند، چون آنطور که باید نتوانستم احساساتم را بنویسم، که توی اس ام اسها یا پی امهایم هم، همانطور منتقل شوند!
جایی خواندم "ما نسلی هستیم که از …typing ها خاطره داریم”، دلم برای خودمان و نسلمان سوخت! همین ما دهه شصتیها و هفتادیها که کَل کَلها و ادعاهایمان گوش همه را پر کرده، با همین تکنولوژی معلوم نیست چه بر سر خودمان آوردیم! با همین تکنولوژی ِ لعنتی…
هر چه قدر هم خیلیها مرا "مامانبزرگ”و "امل” و خلاصه کلی از این واژهها که نشان از طرز فکر قدیمی آدمها دارد، خطاب کنند، من هنوز هم برای بوی ِ کتاب میمیرم (نه اینکه شب و روز کتاب بخوانم، نه)، نامه نوشتن را به هزار تا از این اس ام اسها و پی امها ترجیح میدهم، قرارها و دیدارهایمان برایم شیرینتر و خوش مزه تر از اِن بار تلفنی صحبت کردن و چت کردن است … خلاصه من همچین آدم ِ از تکنولوژی رانده و در دنیای ِ قدیم ماندهایم! بعله!
یوکابد / وبلاگ بی تار و پود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 64]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها