تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819101751
خاطرات یک عکاس «دوزاری» از روزهای انقلاب
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
خاطرات یک عکاس «دوزاری» از روزهای انقلاب بعضی خاطره‌های خوب، خوب در یادها می‌ماند و تا سال‌ها آنها که درگیر آن بوده‌اند، لحظه لحظه‌اش را به یاد می‌آورند و با حرارتی مثال‌زدنی توضیحش می‌دهند.
درست مانند روزهای انقلاب؛ همان روزهایی که هنوز وقتی خاطراتش برای میلیون ها نفری که آن را به ثمر رساندند زنده می شود، آنچنان با شور و حال از خاطراتشان می گویند که گویی همین دیروز، نه، شاید همین امروز وقایع برایشان رقم خورده است. یکی از آن دلایلی که باعث زنده شدن روزهای خوش قیام علیه استبداد می شود، عکس ها و تصاویری است که از آن ایام به یادگار مانده است. یکی به جستجوی دوستانش در عکس ها می پردازد، یکی خیابان ها را شناسایی می کند و دیگری از لحظه های قبل و بعد از آن تصویر نکته ها می گوید. حالا اگر آن که از خاطرات انقلاب می گوید، خود یک عکاس انقلابی بوده باشد، این خاطره ها شنیدنی تر هم می شود. عکاسی که هرچند همزمان با دهه فجر وقتی به دفتر روزنامه می آید تا عکسی منتشر نشده از خود را نشانمان دهد، مردی جاافتاده و پا به سن گذاشته به نظر می رسد، اما در اوج انقلاب جوانی بوده هجده، نوزده ساله که با شور و شوق از صحنه های حضور مردم عکس می گرفته و حتی لحظه به لحظه رویدادها را به روزنامه ها خبررسانی می کرده است. محسن پورفولادچی که امروز در حوزه تاریخ پژوهش می کند، برای ما از روزهای تاریخ سازی می گوید که طومار سلطنت در ایران را در هم پیچید و عصری تازه را برای کشورمان رقم زد. او وقتی عکس منتشر نشده خود را که امروز برای اولین بار در جام جم می بینید، نشانمان می دهد، به یاد می آورد هنگام عکاسی، سربازی که در عکس نیز روشن است چگونه با شتاب به طرف دوربین گام برمی دارد به سویش حمله ور می شود. او دوربین به دست فرار می کند و سربازان به دنبالش. پورفولادچی بخوبی به یاد دارد در حین این تعقیب و گریز، مردم سنگ به دست به یاریش می آیند و سربازان را مجبور به عقب نشینی می کنند و کمک می کنند تا عکاس انقلاب که شاید خود آن روز نمی دانسته که شاهد چه تحول مهمی است، به جایگاه خود ـ پشت یک آمبولانس ـ برای عکاسی بازگردد. روزی که پورفولادچی، عکاس جوان آن روز و تاریخ پژوهِ میانسال امروز از آن خاطره می گوید، مربوط است به روز ششم بهمن 57. روزی که مردم از خشم بسته شدن فرودگاه و ممانعت از فرود هواپیمای رهبر کبیر انقلاب علیه دولت وقت شعار می دادند و ارتش آخرین تلاش ها را برای نگه داشتن رژیم پهلوی انجام می داد. پورفولادچی عکسی از وقایع ششم همان ماه را که چهار شهید کفن پوش را به تصویر کشیده و در روزنامه کیهان در روز هشتم بهمن 57 چاپ شده نشانمان می دهد و برایمان توضیح می دهد: این عکس سندی است برای اثبات این که برخلاف برخی ادعاها، در دوره دولت بختیار نیز ده ها نفر از انقلابیون به شهادت رسیدند. پورفولادچی که به عنوان عکاس آزاد، بیشتر عکس هایش را در روزنامه کیهان آن زمان به چاپ رسانده است، این را هم می گوید که وقتی پس از 24 ساعت دوری از خانه به دلیل حضور در مبارزات، برای عکاسی از پیکر این چهار شهید مربوط به درگیری های ششم بهمن 57 به بیمارستان رفته بوده، در هنگام بیرون آمدن از سردخانه پدرش را می بیند که در جستجوی او به بیمارستان آمده و مشغول جستجوی نام پسرش در میان فهرستی است که اسامی شهدا و مجروحان روی آن نوشته شده است. پورفولادچی نه فقط عکس های انقلاب را در اختیار روزنامه کیهان قرار می داده، بلکه به گفته خود، از طریق کیوسک های تلفن عمومی، اخبار درگیری ها را نیز مدام در اختیار این روزنامه قرار داده و در تحریریه کیهان برای خبرنگاران از وقایع روز سخن گفته است که خود منبع اخبار و گزارش هایی شده برای چاپ در مطبوعات آن زمان. به همین دلیل می گوید: نسل ما، نسل عکاسان و خبرنگاران دوزاری (دوریالی) بود، یعنی باید دوزاری همراهمان بود که از تلفن عمومی خبر را منتقل می کردیم، اما حالا عکاسان و خبرنگاران با امکانات روز دیجیتالی، از پیامک گرفته تا وایبر و فیسبوک و... . مشکلی برای انتقال عکس، فیلم و خبر ندارند... . این عکاس انقلاب پس از پیروزی نهضت انقلابی مردم ایران، در دوره کوتاهی به فعالیت های رسانه ای خود ادامه می دهد، اما پس از مدتی ترجیح می دهد حسب تجارب قبلی، به حرفه ای فنی مشغول شده و سپس تاریخ پژوهی را دنبال کند. او حالا 35 سال پس از پیروزی انقلاب به روزنامه جام جم آمده تا تصویری منتشر نشده را که برای خودش دنیایی از خاطره بود در اختیارمان قرار دهد تا شاید حرفی نگفته از زبان دوربین برای نسل امروزی که تجربه انقلاب را ندارد، گفته باشد. تصویری که برای درک اهمیت آن باید در کنار هزاران عکس و فیلم دیگر موجود از روزهای انقلاب قرار گیرد تا بتواند قطعات تصویری پازلی را تکمیل کند که به فهم هرچه عمیق تر مهم ترین انقلاب سیاسی قرن بیستم یاری رساند. مصطفی انتظاری هروی / گروه سیاسی
پنج شنبه 17 بهمن 1392 23:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 171]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها