محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832305719
ناگفته های از دست آوردهای اقتصادی اجلاس داووس/ سرمایه گذاران خارجی به ایران می آیند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
ناگفته های از دست آوردهای اقتصادی اجلاس داووس/ سرمایه گذاران خارجی به ایران می آیند اقتصاد > اقتصاد کلان - رضا زندی در گزارشی برای هفته نامه آسمان به بررسی اثرات اقتصادی برگزاری اجلاس داووس پرداخته است.
دهکده کوهستانی «داووس» با کمتر از یازده هزار نفر جمعیت، نه امسال، که از سال 1971 میزبان مهمترین اجلاس «اقتصاد سیاسی» دنیاست. یک رئیس‌جمهور ایران پس از 9سال، دوباره به مجمع جهانی اقتصاد دعوت شد. پیش از رئیس‌جمهور روحانی، تنها رئیس‌جمهور خاتمی در «داووس» قدم زده بود. «کلاوس شواب» بنیانگذار مجمعی است که بزرگان سیاسی اقتصادی جهان هر سال برای سخنرانی‌های راهبردی و کاربردی ناچارند دعوتنامه او را داشته باشند. ایران سال 2013، مرکز توجه دنیا بود. مردمش رئیس‌جمهور تدبیر و امید انتخاب کردند و رئیس‌جمهورش برای نخستین‌بار با رئیس‌جمهور آمریکا تلفنی صحبت کرد. مذاکرات هسته‌ای‌اش به توافق ابتدایی رسید و تحریم‌هایش شکسته شد. ایرانی که صادرات نفتش از 2میلیون و 500هزار بشکه در روز به 700هزار بشکه در روز رسیده بود، ایرانی که نمی‌توانست دلارهای نفتی‌اش را در جیب بگذارد، ایرانی که گردن اقتصادش زیر تیغ تحریم بود؛ حالا می‌خواهد دوباره قد راست کند. پس «داووس» منتظر صدای ایران بود و شرکتهای بزرگ نفتی در انتظار وزیر نفتش. سفر به «داووس» چگونه آغاز شد؟ تیم کوچک روحانی دعوتنامه «کلاوس شواب» به تهران رسیده بود. روحانی اما هنوز تصمیم نگرفته بود. برخی از مشاورانش معتقد بودند که او نباید حدود 5 ماه بعد از اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در اجلاس مهمی مانند «داووس» شرکت کند تا تاثیر اجلاس نیویورک و قطعنامه ملل متحد که براساس پیشنهاد روحانی تهیه شده بود یکسال در اذهان بماند. طیف دیگری از مشاوران مشورت می‌دادند که باید از فرصت «داووس» برای معرفی اقتصاد ایران، آماده کردن سرمایه‌گذاران برای دوره پس از تحریم‌ها و اعلام مواضع مدنظر استفاده کرد. رئیس‌جمهور تصمیم‌اش را در روزهای آخر گرفت. روحانی اما خرق‌عادت کرد. او با یک تیم سیاسی کوچک راهی «داووس» شد. وزرای خارجه و نفت را همراه کرد. به معاون سیاسی دفترش ماموریت داد و دو تن از مشاورانش را هم به تیم سفر دعوت کرد. محمد نهاوندیان، رئیس دفتر رئیس‌جمهور پیش از روحانی به «داووس» رفته بود. کل تیم سیاسی ایران در «داووس» یکی، دو نفر بیش از انگشتان یک دست بودند. هواپیمای رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، در اولین چهارشنبه ماه‌بهمن از روی باند فرودگاه مهرآباد بلند می‌شود. هزینه هلی کوپتر: 200 هزا دلار با احتساب تیم‌های تشریفات، خبر و حفاظت مجموعا حدود 35نفر داخل کابین مسافران بودند که هواپیمای رئیس‌جمهور روی باند فرودگاه زوریخ نشست. یک تیم 7 تا 10نفره هم برای هماهنگی کارها، قبل رئیس‌جمهور به سوئیس رفته بود. دو فروند هلی‌کوپتر نیروی هوایی سوئیس برای انتقال رئیس‌جمهور و همراهانش آماده پروازند. تعداد همراهان اما بیش از ظرفیت هلی‌کوپترهاست. یکی از اعضای تیم ایرانی از میزبانان سوئیسی می‌خواهد هلی‌کوپتر دیگری در اختیار هیات ایرانی قرار گیرد. پاسخ سوئیسی‌ها چنین است: «طبق قوانین اجلاس داووس، میزبانی هر هیات با دو فروند هلی‌کوپتر انجام می‌شود.» با دست به گوشه دیگر باند اشاره می‌کند: «هلی‌کوپتر سوم آماده است. هزینه‌اش 200هزار دلار است.» لاجرم تعدادی از اعضای هیات ایرانی با اتومبیل مسیر برفی زوریخ تا داووس را طی می‌کنند و دو فروند هلی‌کوپتر بعد از 50دقیقه پرواز، رئیس‌جمهور و هیات همراهش را به داووس می‌رساند. آماده کردن نطق تا دقیقه 90 بیژن زنگنه، سخنرانی روحانی در جمع مدیران ارشد نفتی را آماده کرده است. او در هواپیما متن سخنرانی را کم‌وزیاد می‌کند. متن نهایی را در اختیار مترجم می‌گذارد و تا قبل از پیاده شدن در زوریخ، انگلیسی آن را تحویل می‌گیرد. زنگنه هنوز روی متن انگلیسی سخنرانی به قطعیت نرسیده است. صبح روزی که قرار است روحانی سخنرانی نفتی را بخواند با اضافه و کم‌کردن بعضی واژه‌ها، متن انگلیسی سخنرانی را نهایی می‌کند و در اختیار مترجم قرار می‌دهد. جلسه روحانی و زنگنه با مدیران ارشد نفتی در یک اتاق 60-50 نفره برگزار می‌شود. هیچ دوربین تلویزیونی و عکاسی اجازه ورود به سالن را ندارد. همه تدابیر در «داووس» بر این استوار است که فعالان اقتصادی بتوانند در محیطی راحت دیدارهایشان را انجام دهند. در دیدار مدیران شرکتهای نفتی دنیا با روحانی، زنگنه، ظریف، نهاوندیان و حسین فریدون حضور داشتند. داووس بدون تشریفات برگزار می شود برخلاف تصور عمومی، «اجلاس داووس» کاملا بدون تشریفات و به‌دور از تجمل برگزار می‌شود. در عکس‌هایی که مربوط به دیدار مدیران نفتی با رئیس‌جمهور است و برای اولین بار در «آسمان» چاپ می‌شود، می‌توان سادگی سالن را از پارچه سفیدی که روی میز پهن شده است حدس زد. بعد از سخنرانی روحانی، مدیران ارشد نفتی پرسش‌هایشان را مطرح می‌کنند. رئیس‌جمهور پاسخگویی را به وزیر نفتش واگذار می‌کند. زنگنه هم به انگلیسی جواب سوال‌کنندگان را می‌دهد. پاسخ‌ها کوتاه است اما برای کسانی که مویی در نفت سفید کرده‌اند کاملا قابل فهم است. بیشتر سوالات درباره مدل جدید قراردادهای نفتی است: «از پرسش‌ها معلوم بود که شرکتهای نفتی خارجی خودشان را آماده می‌کنند تا وقتی که تحریم‌ها لغو شود بدانند چه‌کار باید بکنند.» این را یک منبع آگاه نزدیک به جلسه نفتی‌ها می‌گوید. دغدغه زنگنه در «داووس» چه بود؟ یکی، دو ایرانی خارج‌نشین و دوملیتی، که در امور نفتی هم فعال‌اند در راهروهای محل جلسات «داووس» با زنگنه احوال‌پرسی می‌کنند. زنگنه از نتایج اجلاس «داووس» خرسند است. او به روحانی اطمینان می‌دهد که بعد از رفع تحریم‌ها صنعت نفت و کشور مشکل «پول» نخواهد داشت. مشکل در نحوه خرج آن است. حرف زنگنه البته پشتوانه دارد. بیش از 700 میلیارد دلار درآمد نفتی‌مان در دولت احمدی‌نژاد هزینه شده است؛ بی‌سابقه‌ترین درآمد نفتی تاریخ ایران. «آقای دکتر ما باید از همین‌جا به فکر چطور خرج کردن باشیم. آقای دکتر روحانی نگران نباشید پول می‌آید. هزار میلیارد دلار در چند سال آینده پول خواهد آمد. از همین حالا باید فکر کنیم که چطور می‌خواهیم این پول را خرج کنیم.» این را زنگنه به رئیس‌جمهور در حاشیه اجلاس داووس گفته است. این دغدغه واقعی زنگنه از چند سال پیش است که حالا در داووس بروز کرده است. لاستیک های ژله ایی خودروها در دهکده داووس روی برف و یخ با سرعت و به شکل کاملا عادی حرکت می‌کنند. نه زنجیر چرخی دارند و نه لاستیک یخ‌شکنی، تصادفی هم رخ نمی‌دهد، لاستیک ماشین‌ها در داووس از جنس ژله‌ای خاصی است که روی برف و یخ «سُر» نمی‌خورد. چهارشنبه عصر افتتاحیه داووس در محل اصلی برگزار می‌شود. نخست‌وزیر ژاپن در سالن حضور دارد اما سالن پر نشده است. همه‌چیز در سالن اجلاس ساده و کاملا عاری از تجمل است. امکانات کاملا ابتدایی است و این سوالی جدی است که آقای «شواب» چطور با این امکانات کاملا ساده و درحد ابتدایی مقامات ارشد دنیا را به «داووس» می‌آورد. در این دهکده تنها دو هتل کوچک وجود دارد. رئیس‌جمهور و تعدادی از اعضای هیات در هتل اقامت دارند. بقیه اعضای هیات در ویلایی که در حالت عادی، کرایه‌ای معادل 200هزار دلار دارد اقامت می‌کنند. این ویلا هم به‌شدت ساده است و همه مهمان اجلاس هستند. زنگنه به زحمت داخل سالن شد حوالی ساعت 10 صبح روز اول اجلاس، تنها رئیس‌جمهور ایران است که پشت میکروفن می‌رود. سالن مملو از جمعیت است. تعداد زیادی هم ایستاده‌اند، تراکم جمعیت به‌حدی است که زنگنه پشت در می‌ماند و به زحمت وارد سالن می‌شود. سخنرانی روحانی چنان است که کاخ سفید بلافاصله به آن واکنش نشان می‌دهد: «مواظب تجارت با ایران باشید.» روحانی غیر از سه سخنرانی، چهار ملاقات دوجانبه هم برگزار کرد و راضی از «داووس» برگشت. همانطور که زنگنه خوشحال بود او بعد از «داووس» امیدوار است که بتواند با مشارکت شرکتهای خارجی، میادین گازی و به‌ویژه پارس‌جنوبی را به سرعت توسعه دهد تا دیگر دستش جلوی ترکمن‌ها دراز نباشد. زنگنه امیدواری‌اش را اما مشروط کرده است: «همه اینها مشروط به این است که در سیاست خارجی گشایش انجام شود.» این را زنگنه در صحبت‌هایش در داووس گفته است. او البته امیدوار است که این گشایش انجام می‌شود. روحانی آنچه را که نفتی ها می خواستند گفت براساس آنچه رویترز گزارش داده، مدیران شرکتهای توتال، شل، انی و اکسون موبیل در جلسه روحانی شرکت داشتند. نکته مهم سخنرانی روحانی در جمع نفتی‌ها زبان نفتی سخنرانی بود؛ یعنی همان چیزی که نفتی‌ها می‌خواستند بدانند. او در این سخنرانی درباره مدل جدید قراردادهای نفتی گفت: «مهمترین اهدافی که در این بازنگری دنبال می‌شود رفع هرگونه موانع فنی، مالی و حقوقی در چارچوب قواعد پذیرفته‌شده بین‌المللی برای توسعه و گسترش همکاری‌های صنعت نفت ایران با شرکتهای بزرگ نفتی است.» به‌قواعد پذیرفته‌شده بین‌المللی دقت کنید. ایران می‌خواهد قراردادهایش را براساس قواعد پذیرفته‌شده بین‌المللی تدوین کند. قراردادهای نفتی بر آینده اقتصادی و حتی سیاسی کشور تاثیرگذار است. بخش مهمی از سخنان روحانی به مدل جدید قراردادهای نفتی ایران اختصاص داشت. در جدول روبه‌‌رو می‌توانید بخش‌های مهم سخنرانی روحانی را بخوانید. شاهکار سخنان روحانی بخش پایانی سخنرانی اصلی او در سالن اجلاس داووس بود: جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد با تکیه بر ذخایر بی‌نظیر انرژی خود، در یک همکاری مستحکم، براساس اصل منافع متقابل، در تامین امنیت انرژی جهانی مشارکت سازنده داشته باشد و نهادسازی قابل اعتماد، برای مشارکت بلندمدت را آغاز کند. تمام تعابیر مدنظر شرکتهای خارجی نفتی در این جمله است: «مشارکت بلندمدت»، «منافع متقابل» و «نهادسازی قابل اعتماد». واکنش شرکتهای خارجی چه بود؟ «پائولو اسکارونی» مدیرعامل شرکت «انی» ایتالیا بعد از دیدار با وزیر نفت ایران در داووس گفته علاقه‌مند است به صنایع نفت و گاز ایران برگردد، اما شرط بازگشتش تعلیق کامل تحریم‌هاست. کریستوف دماژری، مدیرعامل شرکت توتال فرانسه هم در داووس گفت: «این حقیقت که آنها به ما می‌گویند فعالیت را آغاز کنید و آماده شوید، شاید بدان‌معناست که آنها آماده گفت‌وگوهای سیاسی هستند.» دماژری از روحانی در جلسه مدیران نفتی هم نقل‌قول کرده که روحانی گفته است: «ما هم نفت زیاد داریم، هم گاز زیاد. ما نیاز به تجربه‌های مدیریتی شما داریم. ما به تکنولوژی شما نیازمندیم. اما درواقع ما نیاز به پول شما نداریم.» داووس و جلوگیری از رانت خواری «داووس» 2014 به پایان رسید. درحالی‌که بازیگر نقش اولش ایران بود. ایران نیز با ابزار نفت در این اجلاس حاضر شده بود. به‌محض اینکه مذاکرات ایران و 1+5 به نتیجه برسد و وقتی تحریم‌ها بشکند، سرمایه‌گذاران خارجی و سرمایه‌داران ایرانی خارج ایران بی‌تردید بازار ایران را رها نخواهند کرد. هم وزارت نفت و هم تمام ارکان تصمیم‌ساز کشور باید خود را برای آن روز آماده کنند. نباید فقط بسترسازی کرد و در موعد مقرر به‌اندازه کافی توشه نیندوخت. دیدار چهره‌به‌چهره مدیران کمپانی‌های بزرگ نفتی با وزیر نفت ایران حسن مهم دیگری هم دارد؛ رانت‌خواران دیگر مجال واسطه‌بازی نخواهند یافت. برای روزهای گشایش باید به جلوگیری از فساد هم فکر کرد. حواسمان به حرکت جدید عراق باشد هفته گذشته، حسین الشهرستانی، معاون نخست‌وزیر عراق اعلام کرده که عراق آماده است به نظام سهمیه‌بندی اوپک بپیوندد؛ زمانی که ظرفیت تولیدش به چهار یا پنج میلیون بشکه در روز رسیده باشد. این زنگ خطر ایران است. اگر عراق با تولید پنج میلیون بشکه‌ای بخواهد وارد سهمیه‌بندی اوپک شود درحالی‌که تولید ایران بین 5/3 تا 4 میلیون بشکه باشد دیگر سهمیه مساوی 14 درصدی بین ایران و عراق سخت به کرسی خواهد نشست و این مساله هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ امنیت ملی برای ایران حیاتی است. اجلاس از «داووس» و هرآنچه بسترسازی می‌کند تا میادین نفتی و گاز ایران به‌سرعت توسعه یابد، باید استقبال کند. روحانی تصمیم درستی گرفت که با ابزار نفت در داووس شرکت کرد. ایران 9 سال از «داووس» دور بود.
دوشنبه 14 بهمن 1392 - 13:35:42
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها