محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826136268
استان مازندران | مرجع جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: موقعيت جغرافيايى و تقسيمات سياسى استان
استان مازندران با حدود ۲۴ هزار کيلومترمربع مساحت بين ۴۷ دقيقه تا ۳۸ درجه و ۵ دقيقهٔ عرض شمالى و ۵۰ درجه و ۳۴ دقيقه تا ۵۶ درجه و ۱۴ دقيقهٔ طول شرقى از نصف‌النهار گرينويچ قرار گرفته است. درياى مازندران در شمال، استان تهران و سمنان در جنوب و استان‌هاى گيلان و گلستان به ترتيب در غرب و شرق آن قرار گرفته است. براساس آخرين تقسيمات کشورى سال ۱۳۷۵ و با توجه به تفکيک استان گلستان از استان مازندران، اين استان در حال حاضر ۱۴ شهرستان، ۳۸ شهر، ۳۴ بخش و ۱۰۰ دهستان دارد. شهرستان‌هاى اين استان عبارتند از: آمل، بابل، بابلسر، بهشهر، تنکابن، سارى، سوادکوه، قائم‌شهر، رامسر، محمود‌آباد، نکا، نور، نوشهر و چالوس.
جغرافياى طبيعى و اقليم استان
موقعيت و وضعيت طبيعى استان مازندران نشانگر دو ناحيهٔ عمدهٔ جلگه‌هاى ساحلى و کوهستانى البرز است. امتداد و جهت رشته‌کوه‌هاى البرز به صورت ديوارى مرتفع و طولانى، نوار ساحلى و جلگه‌هاى کناره‌اى درياى مازندران را محصور کرده است. در سراسر استان مازندران، شيب و ارتفاع زمين از ارتفاعات به سوى جلگه و به سمت درياى خزر کاهش مى‌يابد. در محل تلاقى جلگه و کوهپايههاى شمالى البرز، به علت شدت فرسايش و تراکم آبرفت، قسمتى از ناهموارى‌هاى قديمى با رسوبات جديدتر پوشيده شده و در بعضى نقاط به صورت تپه در‌آمده است. تحت تأثير نسيم دريا و بادهاى محلى، در جلگه‌هاى سواحل جنوبى و شرقى درياى خزر، تپه‌هاى ماسه‌اى ساحلى تشکيل شده و سدى طبيعى و کم ارتفاع بين دريا و جلگه پديد آورده‌‌اند. همچنين در قسمت شرقى جلگهٔ مازندران رسوباتى ضخيم به صورت تپه‌ماهورهاى نسبتاً مرتفع وجود دارد که حداکثر گسترش غربى آنها تا شهرهاى بهشهر و نکا محدود مى‌شود.
طبيعت استان مازندران تحت تأثير عرض جغرافيايى، ارتفاعات البرز، ارتفاع از سطح دريا، دورى و نزديکى به دريا، وزش بادهاى محلى و ناحيه‌‌اى، جابه‌جايى توده‌هاى هواى شمالى و غربى و حتى پوشش متراکم جنگلى قرار دارد. به همين جهت و با وجود وسعت اندک، (و برخلاف تصور عموم که آب و هواى آن را يکسره معتدل مى‌دانند)، اين ناحيه از تنوع آب و هوايى ويژه‌اى برخوردار است. دو جريان بزرگ نقش تعيين‌کننده‌اى در آب و هواى استان ايفا مىکند:
يکى جريان هوايى شمال و شمال شرقى که از سيبرى و قطب شمال به سوى جنوب و جنوب غربى پيش‌روى مىکند و موجب سردى هوا، يخ‌بندان و ريزش برف و باران مى‌شود. اين تودهٔ هوا در تابستان به سوى شمال رانده مى‌شود و تأثير چندانى در آب و هواى مازندران ندارد. ديگرى جريان وزش بادهاى غربى است که در زمستان از اقيانوس اطلس، درياى مديترانه و درياى سياه عبور مىکند و پس از ورود به ايران، بارندگى‌هاى شديد و مداوم را باعث مى‌شود. در ماه‌هاى تابستان قدرت باران‌زايى اين بادها کاهش مى‌يابد و فقط رطوبت و هواى شرجى را افزاش مى‌دهد و شرايط زيستى نامناسبى را پديد مى‌آورد. علاوه بر باد و جابه‌جايى توده‌هاى اصلى هوا، بادهاى محلى ديگرى نيز مانند باد سورترک (شاخه‌اى از سيبرى در زمستان)، باد خوش آباد درهٔ نور، باد اورزروا (باد سرد زمستان از شرق به غرب)، باد گيل‌وا (از مازندران به گيلان) و باد سام (بادى در بهار و تابستان از جنوب به شمال) وجود دارد که به طور محلى و فصلى در شرايط آب و هوايى استان مازندران مؤثر واقع مى‌شوند. آب و هواى استان مازندران با توجه به دما و بارش، به چند نوع تقسيم مى‌شوند که عبارتند از:
- آب و هواى معتدل خزرى: جلگه‌هاى غربى و مرکزى استان تا کوهپايههاى شمالى البرز و امتداد آن در نوار باريکى به سوى شرق، که از شمال به مسير اصلى گرگان‌رود محدود مى‌شود، آب و هواى معتدل خزرى دارد. اين نواحى به علت نزديکى به درياى خزر از يک طرف و ديوارهٔ کوهستانى البرز و فاصلهٔ اندک کوه و دريا از طرف ديگر، دماى معتدلى دارد که دامنهٔ گرماى آن محدود است. تابستانهاى گرم و مرطوب و زمستان‌هاى معتدل و مرطوب از ويژگى‌هاى عمدهٔ اين نوع آب و هواست و لذا آب و هواى بخش‌هايى از اين ناحيه، مشابه آب و هواى معتدل مديترانه است.
- آب و هواى معتدل کوهستانى: با افزايش تدريجى ارتفاع اراضى جلگه‌اى به سوى ارتفاعات البرز و دورى از درياى خزر، در نوارى به ارتفاع تقريباً ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متر، شرايط آب و هواى معتدل کوهستانى شکل مى‌گيرد. به طورى که زمستان‌هاى سرد، طولانى و يخ‌بندان دارد و تابستانهاى آن معتدل و کوتاه است. از ويژگى اصلى اين محدوده، کاهش ميزان بارندگى سالانه و دماى هوا و افزايش ريزش برف است، که در نتيجه قسمتى از ريزش‌هاى جوى اين نواحى به صورت برف تا اوايل دوره گرم در سطح زمين انباشته مى‌شود.
- آب و هواى سرد کوهستانى: در قلل کوهستان‌هاى مرتفع دامنهٔ شمالى البرز و در ارتفاع بالاى ۳۰۰۰ متر، دماى هوا به شدت پايين مى‌آيد و يخ‌بندان‌هاى طولانى ايجاد مى‌شود و لذا اين نواحى زمستان‌هايى سرد و طولانى و تابستان‌‌هايى کوتاه و خنک دارد. ريزش‌هاى جوى اين نواحى غالباً به صورت برف است که در دورهٔ سرما روى هم انباشته مى‌شود و تا اواسط دورهٔ گرما نيز دوام مى‌آورد، به همين دليل در قلل مرتفع منفرد مانند علم کوه، تخت سليمان، دماوند، شاوار و پير گردکوه شرايط تشکيل يخچال‌ها و انباشت دائمى برف فراهم است، به طورى که حتى در گرم‌ترين ماه‌هاى تابستان نيز ذخاير برف و يخ اين نقاط باقى مى‌ماند.
جغرافياى تاريخى استان
دربارهٔ تاريخ باستانى استان مازندران اطلاع زيادى در دست نيست و اساساً وضع اقليمى آن اجازه نمى‌دهد ابينه و آثار معمارى پايدار بمانند. در جلگه‌هاى ساحلى مازندران آثار معتبرى از ادوار قبل از اسلام به دست نيامده و حتى از شهرهاى معتبر صدر اسلام (دورهٔ پادشاهان طبرستان و ديلم) هم به جز آمل و سارى يادگارى به جا نمانده است.
بعد از غلبهٔ آريايى‌هاى مهاجم و مهاجرت بوميان، ساکنان جديد پس از مدت‌ها ظاهراً زير فرمان هخامنشيان قرار گرفتند. در کتيبهٔ بيستون سرزمين مازندران به نام «پشتخوارگي» و در اوستا «پذشخوارگر» آمده است و به نظر مى‌رسد که مازندران جزو قلمرو اشکانيان بوده است. هم‌زمان با فتوحات مسلمانان از سلسله‌هاى پادوسبانان، آل‌باوند و افراسيابيان نام برده شده است که در طبرستان يا قسمتى از آن حکومت مى‌کرده‌اند و استقلال نسبى داشته‌اند. مورخان دربارهٔ اولين حملهٔ مسلمين به طبرستان وحدت نظر ندارند. بنا به قول عده‌اى از نويسندگان در سال ۳۰ هجرى قمرى – زمان خلافت عثمان – اولين بار سعد بن عاص حاکم کوفه درصدد فتح طبرستان برآمد و سرانجام سواحل طبرستان، رويان و دماوند را به تصرف خود در آورد. در زمان مروان بن محمد (۱۳۲-۱۲۶ هـ. ق) آخرين خليفهٔ بنى‌اميه، اهالى طبرستان عليه حکام عرب سر به شورش برداشتند.
در دوره خلافت ابوالعباس سفاح (۱۳۶-۱۳۲ هـ. ق) – اولين خليفه عباسى – يکى از عاملان وى رهسپار طبرستان شد و با اهالى آن منطقه از طريق صلح و مدارا کنار آمد، ليکن در دورهٔ خلافت ابوجعفر منصور (۱۵۸-۱۳۶ هـ. ق) – دومين خليفهٔ عباسى – مردم طبرستان براى چندمين بار سر به شورش برداشتند. سرانجام طبرستان کاملاً تحت اطاعت اعراب در‌آمد، ولى بعد از آن نيز در سرزمين طبرستان مانند سابق، مسکوکاتى با خط پهلوى ضرب شد. سرانجام در سال ۱۶۷ هجرى قمرى «ونداد هرمز» سلسلهٔ مستقلى در طبرستان تأسيس کرد. در قرن چهارم و پنجم هجرى، طبرستان ميدان کشمکش سلسلهٔ آل‌زيار و آل‌بويه از يک طرف و سامانيان و غزنويان از طرف ديگر شده بود، اغلب اوقات طبرستان تحت ادارهٔ امراى آل‌زيار بود. در سال ۴۲۶ هجرى قمرى، سلطان مسعود غزنوى از طريق گرگان وارد طبرستان شد و صدمات و خسارات جانى و مالى زيادى به اهالى آن سامان وارد آورد. هنوز اين خرابه‌ها ترميم نشده بود که طغرل اول مؤسس سلسلهٔ سلجوقى به گرگان و طبرستان حمله‌ور شد.
در سال ۶۰۶ هجرى قمرى طبرستان از جمله «کبود جامه» به دست سطان محمد خوارزمشاه افتاد و اسپهبد کبود جامه به نام «رکن‌الدين کبود جامه» و فرزندانش به دست سلطان محمد خوارزمشاه اسير شدند. زمانى که سلطان محمد خوارزمشاه از نبرد با سپاهيان مغول فرار مى‌کرد، رکن‌الدين، مغولان را به جايگاه سلطان محمد هدايت کرد و بر اثر اين خوش مدمتى، از طرف مغولان به حکومت کبود جامه رسيد و سرانجام توسط تيموريان بساط حکمرانى آنها نيز برچيده شد. بعد از درگذشت اميرتيمور، سادات مرعشى با کسب اجازه از شاهرخ ميرزا (۸۵۰-۸۰۷ هـ.ق) به مازندران برگشتد و به عنوان اميران باج‌گزار اين نواحى سلطنت کردند. سرانجام در زمان سلطنت شاه‌عباس اول به طور کلى قدرت سادات مرعشى از بين رفت.
پس از برچيده شدن بساط حکومت ملوک‌الطوايفى طبرستان که تا سال ۱۰۰۶ هجرى قمرى ادامه داشت، اين منطقه در زمان حکومت شاه‌عباس اول و سلاطين بعدى سلسلهٔ صفوى به يکپارچگى حکومت محلى دست يافت. شاهان صفوى در طول هر سال به کرات به عنوان شکار و يا پس از احداث فرح‌آباد جهت استراحت به اين منطقه سفر مى‌‌کردند. نادرشاه افشار براى مقابله با دشمنان، به ويژه دشمنان شمالى و روس‌ها، در مازندران يک کارخانه کشتى‌سازى داير کرد و بر رونق هر چه بيشتر منطقه افزود. از دورهٔ فتحعلى‌شاه قاجار، به منطقهٔ سرسبز و زيبا و دل‌انگيز مازندران، به عنوان يک منطقهٔ استراحتى – تفريحى توجه گرديد و ناصرالدين‌شاه طى دو سفر دستور تعمير راه‌ها و کاروان‌سراها را صادر کرد. در دوران سلطنت پهلوى منطقهٔ مازندران مانند ساير مناطق کشور از راه‌هاى ارتباطى برخوردار شد و به علت شرايط محيطى و آب و هواى معتدل، چشم‌اندازهاى زيبا و نزديکى‌اش به تهران، محل استراحت و تفريح قسمت اعظم مردم کشور شد.
وضعيت اجتماعى و اقتصادى استان
مطابق نتايج سرشمارى عمومى نفوس و مسکن آبان‌ماه ۱۳۷۵، جمعيت استان اندکى بيش از ۰۰۰۶۰۰۲ نفر است که از اين تعداد ۴۵/۸۹ درصد در نقاط شهرى و ۵۴/۱۰ درصد در نقاط روستايى سکونت داشته و بقيه غيرساکن بوده‌اند. در همين زمان، از کل جمعيت استان، ۸۴۱۲۹۶۱ نفر مرد و ۱۶۷۳۰۵۱ نفر زن بوده‌اند. نسبت جنسى جمعيت استان برابر ۹۹ است، به عبارت ديگر، در اين استان در مقابل هر ۱۰۰ نفر زن، ۹۹ نفر مرد وجود داشته است. از جمعيت اين استان ۳۶/۳۳ درصد در گروه سنى کمتر از ۱۵ ساله، ۵۸/۹۳ درصد در گروه سنى ۶۴-۱۵ ساله، ۴/۶۹ درصد در گروه سنى ۶۵ ساله و بالاتر قرار داشته‌اند و سن بقيهٔ افراد نيز نامشخص بوده است.
در آبان ۱۳۷۵، از جمعيت استان ۹۹/۷۰ درصد را مسلمانان تشکيل مى‌داده‌اند. اين نسبت در نقاط شهرى ۹۹/۵۷ درصد و در نقاط روستايى ۹۹/۸۰ درصد بوده است. در فاصلهٔ سال‌هاى ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۵ تعداد ۲۴۶۳۴۷ نفر به استان وارد و يا در داخل آن جابه‌جا شده‌‌اند. محل اقامت قبلى ۲۵/۸۰ درصد مهاجران ساير استان‌ها، ۲۰/۱۰ درصد شهرستان‌هاى ديگر همين استان و ۵۳/۳۸ درصد در شهرستان محل سرشمارى بوده است. محل اقامت قبلى بقيهٔ افراد، خارج از کشور يا اظهار نشده است. در آبان ۱۳۷۵، از ۴۸۶۳۱۹۲ نفر جمعيت ۶ ساله و بالاتر استان، ۸۰/۷۸ درصد باسواد بوده‌اند. در سال مذکور، از شاغلان ۱۰ ساله و بالاتر ۳۱/۳۱ درصد در گروه کشاورزى، ۲۳/۸۷ درصد در گروه صنعت، ۴۰/۱۴ درصد در گروه خدمات فعاليت داشته‌اند و ۱/۷۷ درصد اظهار نشده و نامشخص گزارش شده است.
مازندران از نظر کشاورزى، دام‌پرورى، صيد ماهى، جنگل‌دارى و صنايع و معادن، وضعيت نسبتاً ممتازى دارد. بيش از ۹۰۰ هزار هکتار از مساحت استان، زيرکشت برنج، پنبه، گندم، جو، دانه‌هاى روغنى (سويا)، مرکبات و چاى قرار دارد. حدود نيمى از محصول مرکبات کشور از مازندران تأمين مى‌شود. سيب، آلوى قطره طلا و گلابى از ساير ميوه‌هاى استان هستند. در استان مازندران پرورش دام و انواع طيور هم به شکل سنتى و به هم به صورت صنعتى رواج دارد. مرتع قشلاقى، ميان‌بند و ييلاقى آن از کانون‌هاى عمدهٔ رمه‌گردانى و زنبوردارى است. در نوار ساحلى و حاشيهٔ اراضى باتلاقى، پرورش گاو‌ميش نيز رواج دارد. پرورش کرم ابريشم و توليد پارچه‌هاى ابريشمى نيز يکى ديگر از فعاليت اقتصادى در استان است. مجاورت استان مازندران با درياى خزر و جريان رودخانه‌هاى متعدد در آن، زمينهٔ مساعدى را براى پرورش، تکثير و صيد انواع ماهى و توسعه شيلات فراهم آورد است. زغال‌سنگ، سرب، سنگ‌آهک، سنگ مرمريت، نمک‌آبى، پوکهٔ معدنى فلورين، بوکسيت و سيليس از ذخاير معدنى استان هستد که برخى از آنها به طور وسيعى بهره‌بردارى مى‌شود. در استان مازندران صنايع نساجى، غذايى، ساختمانى و الکتريکى توسعهٔ قابل توجهى يافته‌‌اند. گسترش صنايع وابسته به کشاورزى، جنگل و توليد مواد غذايى نيز زمينه‌هاى بسيار مناسبى دارند، ولى از استقرار صنايع سنگين، به ويژه صنايع آلوده‌کننده به دليل حساسيت محيط استقبال چندانى به عمل نيامده است. صنايع دستى استان مازندران شامل قالى‌بافى، گليم‌بافى، حصيربافى، چادر شب و جوراب پشمى، نخ‌ريسى، پارچه‌بافى، نمد، زيلو، جاجيم، ظروف گلى و وسايل چوبى است که مواد خام آنها در محل تهيه مى‌شود.
این مطلب را به لیست مطالب مورد علاقه خودتون اضافه کنید" rel="nofollow">این مطلب را به لیست مطالب مورد علاقه خودتون اضافه کنید
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]
-
گوناگون
پربازدیدترینها