تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805142295
مجری و سردبیر برنامه سینمایی «هفت»: نباید فیلمساز را گوشه رینگ بگذاریم
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: تاریخ انتشار: 2 بهمن 1392 ساعت 10:28 | شماره خبر: 1354796916290517980
محمود گبرلو، مجری و سردبیر برنامه سینمایی «هفت» می گوید: قرار نیست جلوی دوربین این برنامه با هیجان‌زدگی و شلوغ‌کاری، آرامش را از سینمای ایران بگیرم. برنامه «هفت» از ابتدا تا به امروز و در طول سال‌های گذشته فراز و فرودهای مختلفی را پشت سر گذاشته است. این برنامه دو دوره مختلف را با چهره‌های متفاوت به خود دیده است و در هر دوره نیز گروهی به آن انتقاد داشته و گروهی نقاط مثبت آن را مورد تأکید قرار داده‌اند. هفته گذشته فرصتی دست داد تا با محمود گبرلو، مجری و سردبیر این روزهای «هفت» به گفت‌وگو بنشینیم. مهم‌ترین ویژگی محمود گبرلو نوعی آرامش و متانت است. این آرامش تا چه اندازه در برنامه‌ای مانند «هفت» ضرورت دارد؟ از نگاهی که به بنده دارید، سپاسگزارم و از اینکه این ویژگی را در برنامه دیده و دنبال کرده‌اید، خوشحالم. راستش طراحی و تداوم خط‌مشی مبتنی بر آرامش و اعتدال، از زمانی که به «هفت» رفتم، شروع شد و طبیعتاً نشئت‌گرفته از نگاه و اعتقادات و آموزه‌های من است. من عقیده داشتم که «هفت» برنامه رسانه ملی نظام جمهوری اسلامی درباره سینماست و نه برنامه شخصی من. به هر حال من فردی هستم که نماینده این تفکر و جریان محسوب می‌شود؛ لذا تلاش می‌کنم تصویر درستی از این نماینده ارائه بدهم. به عبارت دیگر، حتی اگر من آنچه را شما به عنوان ویژگی از آن یاد می‌کنید، نداشته باشم، جلوی دوربین «هفت» قرار نیست با هیجان‌زدگی و شلوغ‌کاری، آرامش را از سینمای ایران بگیرم. آرامش و متانت در برنامه سینمایی «هفت» ضرورت دارد چون جنس فرهنگ و سینمای ما این‌گونه است و برنامه «هفت» باید پیکره این سینما را بر این اساس آسیب‌شناسی کند. متاسفانه در جاهایی متانت و آرامش از سینمای ایران گرفته شده و زمینه رشد فرهنگی جامعه اسلامی‌مان را مختل کرده است، ما باید سعی کنیم با بحث و تحلیل آرامش را به سینما برگردانیم تا زمینه بروز اندیشه‌های نوین فراهم شود.
یکی از تمایزهای دوره جدید «هفت» گزارش‌های تولیدی همکارانتان درباره حوادث مختلف سینماست . برخی معتقدند در این گزارش ها نگاه‌های بخصوصی هم وجود دارد. در این زمینه توضیح می‌دهید؟ ممنونم که به عنوان نشریه تخصصی تلویزیون، به این نکته اشاره می‌کنید. این گزارش‌ها، آمیزه‌ای از تجربه تلویزیونی و شور جوانی‌اند. کارهایی که من در پخش آنها به یکنواختی و تکرار قائل نیستم و به نظرم باید مدام از نظر فرم ارائه، در حال تغییر و تحول و نزدیک شدن به زبان مدرن و به روز رسانه‌ای باشند تا مخاطب (مردم و جامعه سینمایی) را با خود همراه کنند. اصولاً در کار رسانه‌ای، به متوسط‌ها راضی نمی‌شوم و به همین علت، به همراه تحریریه، گزارشگر پرشور و جوان برنامه و البته مدیر هنری برنامه «هفت» تلاش می‌کنیم تا این گزارش‌ها را با فرم کاملاً سینمایی ارائه دهیم. البته در کنار نقاط مثبت ، همواره انتقاداتی از برنامه هفت، هم در دوره گذشته و هم در دوره جدید ، وجود داشته است . گروهی می‌گویند این برنامه قصد ندارد به سینمای ارزشی و انقلابی اهمیت بدهد و گروهی دیگر معتقد است به سینمای به‌اصطلاح روشنفکری تریبون نمی‌دهید، چه پاسخی به این انتقادها دارید؟ اینها به نظرم نشانه موفقیت برنامه است. معمولاً هر وقت برنامه شب خوبش را تجربه می‌کند، صبح روز بعد، یکی از این دو طیف که از برنامه دست خالی برگشته‌اند به برنامه معترض می‌شوند. به نظرم باید گذاشت این اتفاق رخ دهد. اما از نظر من مهم همان کلید‌واژه‌هاست که باید در سینمای ایران رواج پیدا کنند. وقتی تعامل و دوستی و گفت‌وگو سرلوحه ادبیات و باور آدم‌ها باشد، نه تندروی محلی از اعراب دارد و نه محافظه‌کاری. از طرف دیگر شما گاهی از چهره‌های شاخص سینمای ایران دعوت می‌کنید مانند فرامرز قریبیان، حامد بهداد، هنگامه قاضیانی و مهناز افشار؛ اینها گاهی در برنامه حرف هایی می زنند یا در بیرون از برنامه مواضعی دارند که مورد انتقاد افراد مختلف قرار می گیرد؛ درباره مواضع این افراد چه نظری دارید؟ آیا در این برنامه نمی‌خواهید برخی مواضع را به چالش بکشید؟ این دیگر به استراتژی من و گروه تحریریه «هفت» برمی‌گردد، همان‌طور که من نمی‌توانم در مورد این بحث کنم که چرا فلان گفت‌وگوی مجله سروش، کلی یا چالشی بوده است. این را هم در نظر بگیرید که هر چه کلیشه‌ای نباشد، لزوماً چالشی نیست و هر چالشی هم برای جامعه سینمایی مفید نیست. ما درباره پروژه «لاله»، از همه زوایا به بحث و بررسی پرداختیم و موضوع وارد چالش هم شد یا در مورد داستان خانه سینما. حال اینکه من با فرامرز قریبیان یا هنگامه قاضیانی چالش کنم هم از آن نظرات کلیشه‌ای و غیرکارشناسانه است! چالش در برنامه سینمایی باید بر اساس مطالبات و خواسته افکار عمومی باشد نه خاستگاه‌های ژورنالیستی که خیلی‌ها این را هم به «هفت» نسبت می‌دهند! جالب اینجاست که به قول شما من آگاهانه با خودم قرار نگذاشته‌ام که ناگفته خاصی را از زبان مهمانان برنامه بیرون بکشم تا فردای برنامه به تیتر رسانه‌ها بدل شود و باز هم برخی اتهام زرد بودن به «هفت» می‌زنند. به نظرم نگاه «هفت» به سینمای ایران نباید از جنسی باشد که به باور مردم از چهره‌هایی که دوستشان دارند، خدشه وارد کند. شاید این مشی با مشی سایر برنامه‌ها متفاوت باشد اما هر چه هست، برای علاقه‌مندان سینما باارزش است و این از نظرات و پیامک‌ها مشهود است. همان طور که بخش‌هایی چون نقد فیلم، قاب ماندگار، پلان صنوف، دیدار و پرده آخر در سری جدید «هفت»، با طیف‌های وسیعی از اهالی سینما ارتباط برقرار کرده است. چالش در برنامه سینمایی باید بر اساس مطالبات و خواسته افکار عمومی باشد نه خاستگاه‌های ژورنالیستی که خیلی‌ها این را هم به «هفت» نسبت می‌دهند! یکی از بخش‌های ثابت برنامه شما سرمقاله‌هایی است که در ابتدای برنامه می‌خوانید، گاهی به نظر می‌رسد برخی کلیدواژه‌های این سرمقاله‌ها تکراری شده‌اند، مانند اعتدال و دوستی و گفت‌وگو و ... سرمقاله‌های «هفت» مهم‌ترین مسئله برنامه است که قصد دارد نکته‌ای را به مخاطبان یا مسئولان سینمایی گوشزد کند. قطعاً در این نگاه هفتگی، هیچ وقت دوست ندارم به جای اعتدال و دوستی و گفت‌وگو، از تندرویی، مچ‌گیری، دوبه‌هم‌زنی و تک‌گویی صحبت کنم یا بخواهم چنین نگاهی را ترویج دهم. اما اینکه می‌گویید این کلیدواژه‌ها تکرار می‌شوند، برای من مطلوب و آرمانی است. اینها مؤلفه‌های «هفت» هستند. بگذارید افکار عمومی، «هفت» را با همین کلمات که بار مثبت دارند بشناسند؛ ولو اینکه تکرارشونده باشند اما آزاردهنده نیستند. محمود گبرلو به برخی انتقادها از برنامه یا خودش چگونه نگاه می‌کند؟ من هر هفته با حجم انبوهی از پیامک مخاطبان «هفت» روبه‌رو می‌شوم که بخش عمده‌ای از آنها نشان می‌دهد مردم اجرای ساده و به دور از تفرعن را می‌پسندند. من سعی می‌کنم در مقام مجری با طیف وسیع مخاطبان علاقه‌مند به سینما ارتباط برقرار کنم و برای این کار، بهترین راهکار را در اجرای ساده و به دور از پیچیدگی واژگانی یا رفتاری دیده‌ام. مخاطب تخصصی سینما نیز با این رویه چندان مشکلی ندارد چون برای این مخاطب، رویکرد من به عنوان مجری و سردبیر اهمیت بیشتری دارد. البته این را مطمئن باشید که من به همراه دوستانم در شورای برنامه‌ریزی و طراحی برنامه «هفت»، هر هفته، از کوچک‌ترین انتقادات یک روزنامه درجه دو تا پیامک‌های مردمی و نوشته‌های سایت‌ها را بررسی می‌کنیم. به عنوان کسی که سال‌ها در عرصه نقد مکتوب فرهنگی و سینمایی فعالیت کرده‌ام، بعد از سال‌ها روزنامه‌نگاری، خوب می‌دانم از کدام انتقاد باید برای بهبود کیفیت برنامه «هفت» استقبال کنم و از کدام نه. این نکته را هم بگویم که در حال حاضر علاوه بر سردبیر، تهیه‌کننده برنامه هم هستم و بر همه بخش‌های تولیدی و کنداکتور برنامه نظارت دارم. یک نقد خوب به روایت محمود گبرلو؟ نقد خوب، نقدی است که عالمانه و منصفانه و بدون حب و بغض باشد. نقد امروز باید دانش و آگاهی بیننده را افزایش دهد، نه آنکه فکر کنیم چون نام خود را منتقد گذاشته‌ایم می‌توانیم فیلمسازی را گوشه رینگ بگذاریم و نابودش کنیم. برای ما روزنامه‌نگاران کار دشواری نیست اما متأسفانه این‌گونه نقدهای غیرعلمی، غیرکارشناسانه و البته مغرضانه، افکار عمومی را هدف گرفته‌اند و وقتی این نگاه‌ها، در رسانه‌های مختلف تکثیر می‌شوند و برخی دوستان، بدون استقلال رأی از روی دست هم می‌نویسند، قطعاً برای جامعه خطرناک خواهد بود. نویسنده یک نقد حق ندارد به بهانه آسیب‌شناسی، چشم خود را بر نقاط قوت یک اثر ببندد و همه کارهای خوب و بد را با یک چوب بزند. متأسفانه این مشکل سال‌هاست که در برخی از منتقدان وجود دارد. نمونه شاخص این نگاه آنجا خود را نشان می‌دهد که عکس این قضیه اتفاق بیفتد؛ یعنی مثلاً روزنامه یا مجله‌ای که رابطه خوبی با فلان مدیر دارد یا در بخش بازرگانی به انتفاعی رسیده، در برابر نقاط ضعف یا منفعل می‌شود و سکوت می‌کند و یا به طرز شگفت‌آوری قلم را به سمت مدح و ستایش می‌برد منبع: هفته نامه سروش
2 بهمن 1392 ساعت 10:28 | شماره خبر: 1354796916290517980
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها