محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803845559
یادداشت/مصطفی‌پور احتیاط؛ مسیر مین‌گذاری شده است!
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/مصطفی‌پور
احتیاط؛ مسیر مین‌گذاری شده است!
با آغاز اجرای توافق ژنو، ایران به مسیر مین‌گذاری شده‌ای ورود پیدا کرده است که زیاده خواهی غربی‌ها هر لحظه می‌تواند مسیر مذاکرات را منحرف کند و نه تنها برای ما برد محسوب نشود بلکه باختی از جنس از دست دادن داشته‌های قبلی‌مان باشد.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، سجاد مصطفی‌پور،دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل دانشگاه تربیت مدرس و عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی این دانشگاه در یادداشتی پیرامون آغاز روند اجرایی توافق ژنو از 30 دی 92 اظهار داشت: به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران وارد مسیر مین‌گذاری شده است که زیاده خواهی غربی‌ها هر آن می‌تواند مسیر مذاکرات را با پیش شرط های مختلف برای ادامه مسیر توافق انجام شده، منحرف کند و نه تنها برای ما برد محسوب نشود بلکه باختی از جنس از دست دادن داشته‌های قبلی مان -افکار عمومی، ظرفیت‌های داخلی ایجاد شده، مزیت هایی چون تاسیسات فردو- باشد. متن کامل یادداشت در ادامه آمده است: *لزوم تبیین محتوای مذاکرات ژنو از سوی تیم مذاکره کننده امضای توافق نامه 6 ماهه و قابل تمدید در مورد برنامه هسته‌ای ایران میان جمهوری اسلامی و 1+5 در 3 آذر 1392 در ژنو، با هدف تضمین صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران در شرایطی در 30 دی 1392 با اقدامات داوطلبانه در گام ابتدایی طرفین آغاز شد که هنوز ابهاماتی در مورد محتوای مذاکرات برای ملت ایران وجود دارد و به نوعی قدم اول به دلیل اینکه، آنچه دادیم با آنچه گرفتیم بسیار ناچیز است، شایسته است از سوی دیپلمات‌های مسئول مذاکرات به خوبی تبیین شود. *بحرانی کردن فعالیت هسته‌ای جمهوری اسلامی، هدف آمریکا است اگر به 11 سال مذاکرات هسته‌ای نگاهی گذرا بیفکنیم، مشاهده می‌کنیم که بارها تلاش دیپلمات‌های ایرانی با برداشتن گام‌های اعتمادساز برای نشان دادن حقانیت جمهوری اسلامی در برنامه هسته‌ای با اقدامات نامناسب غربی‌ها به شکست انجامیده است که بارزترین آن تعلیق برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران -به نوعی می‌توان گفت به شکل فعلی- به صورت داوطلبانه و مرحله‌ای در بیانیه سعدآباد (29 مهر1382)، توافق‌نامه بروکسل (4 اسفند 1382) و توافق‌نامه پاریس (24 آبان 1383) بود که پاسخ مناسبی به اعتماد هأیت دیپلماتیک ایرانی داده نشد و علی رغم اینکه، ایران با ارائه بسته های پیشنهادی مختلف در تلاش برای یک راه حل مناسب و منطقی بود به این دلیل که، آمریکا به دنبال یک بحران هسته ای بود تا جستجوی یک راه حل برای رسیدن به توافق، به شکست انجامید و فقط آنچه از این اعتماد عاید ما شد تعلیق برنامه هسته‌ای برای مدت حدود دو سال بود و هزینه‌های گزافی که برای فعال کردن سانتریفیوژهای که نمی‌چرخید باید پرداخت می‌شد! از سال 84 تا 92، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با گفتمان مقاومت و دفاع از حقوق حقه ملت ایران بویژه در پرونده هسته‌ای پیگیری شد و توانست در عرصه فناوری هسته‌ای با اتکا به توانمندی‌های داخلی و تلاش‌های بی‌وقفه دانشمندان ایرانی تا غنی سازی 20درصد به سرانجام برسد و همچنین جمهوری اسلامی ایران توانست سایت هسته ای خود در فردو را با ظرفیت داخلی و ویژگی های منحصر به فرد افتتاح کند تا جواب پوزخند کسانی را که به صراحت می گفتند ایران ناتوان از دستیابی به دانش هسته‌ای است را بدهد. *ترور دانشمندان هسته‌ای ایران، مخالفت آشکار آمریکا با پیشرفت هسته‌ای جمهوری اسلامی اگر چه در این مسیر، ترور دانشمندان هسته ای آشکارا مخالفت غرب به سرکردگی آمریکا را با پیشرفت دانش هسته ای بومی شده جمهوری اسلامی ایران نشان داد ولی مقاومت و ایستادگی ملت ایران که نمونه شایسته و عالی آن در اراده پولادین خانواده شهدای هسته ای برای ادامه مسیر عزیزانی که از دست داده بودند، باعث شد که غرب در قالب گروه1+5 بارها برای دست یافتن به توافق در پرونده هسته ای ایران پای میز مذاکره بنشیند ولی همواره با طرح پیش شرط های غیرمعقول، مانع از دست یافتن به توافقی جامع و قابل قبول با ایران شدند. با انتخاب حسن روحانی در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، از جک استراو (رئیس هیأت اروپایی در سعدآباد) گرفته تا رسانه‌های خارجی، سخن از فرصت مناسب برای رسیدن به توافق در برنامه هسته ای با ایران کردند و در قالب 1+5 مذاکراتی با عنوان ژنو1 و ژنو2 انجام دادند و در مدت 6 ماه به توافقی رسیدند که در حدود 11 سال پیش و طی مذاکرات متعدد به آن نرسیده بودند! *مسیر مین‌گذاری شده در توافق هسته‌ای ژنو حال، با آغاز روند اجرایی توافق ژنو از 30 دی 92، به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران وارد مسیر مین‌گذاری شده است که زیاده خواهی غربی‌ها هر آن می‌تواند مسیر مذاکرات را با پیش شرط های مختلف برای ادامه مسیر توافق انجام شده، منحرف کند و نه تنها برای ما برد محسوب نشود بلکه باختی از جنس از دست دادن داشته‌های قبلی مان -افکار عمومی، ظرفیت‌های داخلی ایجاد شده، مزیت هایی چون تاسیسات فردو- باشد. به نظر نمی رسد در مقابل گام های اعتمادسازی که ایران برداشته است غربی ها گام های درخور شایسته بردارند، ولی آنچه مهم است و بایستی مورد نظر دیپلمات های ایرانی باشد احتیاط در مسیر مذاکرات است چرا که ما به یک مسیر مین گذاری شده وارد شده‌ایم. *داده‌ها و ستانده‌های توافق ژنو اگر مقایسه‌ای بکنیم مابین، آنچه دادیم یعنی حضور بازرسان آژانس انرژی اتمی و سایه سنگین آنان بر تاسیسات هسته ای اراک، نطنز و فردو -که ساخت و تکمیل آنها مرهون تلاش‌های شبانه روزی دانشمندان جوان ایرانی بودند- و تعلیق فعالیت های صلح آمیزمان که جز حقوق مسلم ما محسوب می شود و آنچه گرفتیم یعنی آزادسازی 2/4 میلیارد دلار در 8 قسط، همچنین تعلیق تحریم‌های ظالمانه در برخی حوزه‌ها چون؛ واردات و خرید یا حمل و نقل محصولات پتروشیمی ایران و خدمات، تجارت طلا و دیگر فلزات گرانبها با دولت ایران و بانک مرکزی و دیگر محافل عمومی، بیمه و حمل و نقل مربوط به انتقال فروش نفت ایران به مشتریان فعلی، افزایش 10 برابری آستانه دسترسی به انتقال و تراکنشهای مالی به ایران و از داخل ایران که همگی به ناحق بر جمهوری اسلامی ایران تحمیل شده بود. با این وضعیت می‌بینیم ما با دستی کاملا باز و هرآنچه داشتیم پا به عرصه مذاکره و توافق گذاشتیم. ولی حریف با مشتی بسته، تنها قطره قطره حقوق تضییع شده خودمان را می چکانند، این امر مسئله‌ای است که می‌تواند در ادامه فضای موجود را برای ما دشوار کند و حریفی را که در مقابل گام‌های اعتمادساز ایران، جواب های غیرمنطقی می دهد بی‌پرواتر کند که نمونه بارز آن فشارهای آمریکا به دبیرکل سازمان ملل برای لغو دعوت از ایران برای نشست ژنو2 در باره سوریه بود. انتهای پیام/
92/11/01 - 10:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها