واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: كودكآزاري به بهانه ادب كردن، ممنوع
يك روانشناس گفت: در بسياري از موارد، كودكآزاري بدون آگاهي و با هدف تاديب كودكان صورت ميگيرد.
"محمدكاظم سلامت" در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، منطقه زنجان، اظهار كرد: كودكآزاري طبق تعريف سازمان بهداشت جهاني به معناي آسيب يا تهديد سلامت جسم و روان و يا سعادت و رفاه كودك به دست والدين يا افرادي كه نسبت به او مسوول هستند، است.
وي افزود: در اصطلاح متخصصان، هرگونه آسيب جسمي يا رواني و سوء استفاده جنسي يا بهرهكشي و رسيدگي نكردن به نيازهاي اساسي افراد زير ۱۸ سال توسط افراد ديگر، كودكآزاري تلقي ميشود. اگر چه در اين تعريف تلاش شده تا همه وجوه و ابعاد آزار كودكان توضيح داده شود، اما در هر حال، بسياري از مفاهيم مندرج در آن، ممكن است در بين صاحبنظران اختلاف برانگيز باشد.
اين روانشناس تاكيد كرد: در واقع، تعاريف متعددي از آزار و خشونت با توجه به اهداف و كاربردهاي متنوع آن ارايه شده است، چنانچه انجمن روانپزشكي آمريكا در چهارمين دفترچه راهنماي تشخيص و آماري اختلالات رواني، در فصلي تحت عنوان "ساير شرايطي كه ممكن است مورد توجه باليني قرار گيرد"، كودكآزاري را مشتمل بر آزار جسمي و جنسي و بيتوجهي به كودك و آزار عاطفي ميداند.
سلامت، خاطرنشان كرد: در هر حال، كودكآزاري طيف وسيعي از رفتارهاي آسيبرسان، از قبيل برآورده نشدن نيازهاي اوليه كودك، غفلت از مراقبتهاي بهداشتي، فقدان رشد كافي، تنبيه و بدرفتاري فيزيكي و سوء استفاده جنسي و سوء رفتار هيجاني و آزار روانيرا شامل ميشود.
اين روانشناس درباره علل ارتكاب به كودكآزاري، گفت: كودكآزاري، يك مسئله فرهنگي، اجتماعي و پزشكي است كه معمولاً چندين عامل به طور مشترك در بروز آن نقش دارد. از جمله آن ميتوان به علل رواني، خانوادگي و همچنين علل فرهنگي اشاره كرد.
اين مدرس دانشگاه با بيان اينكه علل رواني خود شامل سه دسته ميشوند، ادامه داد: كودكاني كه به دليل مشكلات آشكار جسمي و رواني، از بدو تولد به مراقبتهاي ويژه از سوي ديگران نياز دارند به دليل نارساييهاي گوناگون، نسبت به كودكان معمولي بيشتر در معرض آزار قرار ميگيرند. از جمله اين نارساييها، وزن پايين هنگام تولد، ناهنجاريهاي مادرزادي، نقايص هيجاني و عاطفي، اختلال در تكلم، تأخير در رشد و تكامل، نقايص بينايي و شنوايي، عقبماندگي ذهني، فلج مغزي و بيماريهاي مزمن است.
سلامت درباره گروهي ديگر از كودكان كه ممكن است در معرض كودكآزاري قرار گيرند، گفت: كودكان دشوار، گروهي از كودكان هستند كه از نظر جسمي سالم هستند، اما در بعضي شرايط دشواريهاي خاصي دارند يا والدينشان، آنان را غيرطبيعي ميدانند كه از آن جمله ميتوان به بدخلقي، بيشفعالي، بياختياري ادرار يا مدفوع، عادات غذايي نامناسب، ابتلا به بيماريهاي مكرر، تحريكپذيري، سازشناپذيري و در بعضي از موارد ظاهر فيزيكي بد اشاره كرد.
اين روانشناس خاطرنشان كرد: حتي تصور والدين در مورد كودكان بيشفعال اين است كه براي كنترل رفتارهاي غيرعادي آنان نياز است كه تأديب شوند، به همين دليل در بسياري موارد كودكآزاري بدون آگاهي و با هدف تاديب كودكان صورت ميگيرد.
اين مدرس دانشگاه تصريح كرد: كودكان طرد شده دسته سوم از كودكاني هستند كه به احتمال زياد در معرض كودكآزاري هستند و اين دسته از جمله كودكاني هستند كه حاصل حاملگيهاي ناخواسته، نامشروع يا پيشبيني نشده والدين است و همچنين فرزند خواندهها در زمره كودكان طرد شده قرار دارند.
وي افزود: حتي گاهي اوقات، كودكان با انتظارات و آرزوهاي والدين هماهنگ نيستند. به طور مثال، والديني كه آرزوي تولد پسري را داشتند با نوزاد دختري روبهرو ميشوند در اين هنگام، آنان روياهاي خود را بر باد رفته ميبينند و لذا ارتباط مناسبي بين آنها شكل نميگيرد و همين امر، موجبات كودكآزاري را فراهم ميآورد.
سلامت با تاكيد بر اينكه خانواده داراي نقش اساسي در بروز كودكآزاري است، خاطرنشان كرد: اكثر آزارها در خانواده از سوي والدين اعمال ميشود، بنابراين بررسي عوامل خانوادگي در سببشناسي آزار، اهميت ويژهاي دارد.
وي درباره مهمترين اين عوامل، تصريح كرد: فقدان مهارتهاي كافي به عنوان والدين، شغل و تحصيلات والدين، سابقه محكوميت يا سوء پيشينه در خانواده، تكوالدي بودن خانواده، وجود تعارض و ارتباطات مختل در خانواده، سابقه اعتياد در خانواده، سابقه بيماري جسمي يا رواني در خانواده، سابقه طلاق و جدايي در خانواده و انزواي اجتماعي خانواده از جمله اين عوامل ميتواند باشد.
اين مدرس دانشگاه تاكيد كرد: علل فرهنگي و محيط مساعد، يكي از عوامل مهم براي وقوع پديده كودكآزاري است، لذا عوامل فردي و خانوادگي كودكآزاري تنها زماني فعال ميشود كه شرايط محيطي لازم فراهم شود.
سلامت تصريح كرد: والديني كه با كودك خود بدرفتاري ميكنند مربوط به طبقه، نژاد يا مكان خاص جغرافيايي نيستند و هر يك از آنان وابسته به مذهب، تحصيلات، شغل و وضعيت اجتماعي خاصي هستند. كودكآزاريدر تمامي گروههاي اجتماعي قابل رؤيت است، اما بيشتر از نظر اجتماعي اقتصادي، در طبقات متوسط و پايين جامعه ديده ميشود.
اين روانشناس درباره نحوه پيشگيري از كودكآزاري، خاطرنشان كرد: دقت در ازدواج و تشكيل خانواده، خودداري از ازدواجهاي تحميلي، ناشناخته، شتابزده و ازدواج در سنين پايين، توجه به سلامت جسمي و رواني خود و كاهش فشارهاي عصبي و مشكلات رفتاري كه سبب كودكآزاري ميشود و همچنين توجه به تنظيم خانواده و شمار مناسب فرزندان و آشنايي با حقوق و نيازهاي اساسي كودكان، از جمله مواردي است كه ميتواند در زمينه پيشگيري از كودكآزاري نقش موثري داشته باشد.
انتهاي پيام
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]