تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805326817
«تهران» شهر شب نيستبخش داخلي الف، 28 آذر 92
واضح آرشیو وب فارسی:الف: «تهران» شهر شب نيستبخش داخلي الف، 28 آذر 92
بيشتر پايتخت‌هاي كشورهاي جهان چه آنهايي كه پيشرفت‌هايشان بيشتر از تهران بوده و چه آنهايي كه كمتر، شب‌هايي بسيار پركارتر، شلوغ‌تر، جذاب‌تر و زنده‌تر دارند ولي تهران در ميان اين شهرهاي بزرگ از ساعتي به بعد تقريبا به خواب مي‌رود و به جز افرادي كه شيفت‌هاي شب را اجبارا پذيرفته‌اند و يا كارشان با خلوتي خيابان‌ها گره خورده، بخش چندين ميليوني ديگر مردم، تهران را در شب نمي‌بينند.
تهراني‌ها از شب‌هاي تهران سهمي ندارند و ترجيح مي‌دهند در نبود فضاهاي مناسب گردشي و تفريحي ، نبود حملونقل مطمئن و شبانه‌روزي و البته نبود امنيت، به چهارديواري خودشان پناه ببرند.
«تهران شهر شب نيست» عنوان ميزگردي است كه ايسنا با حضور جمال كامياب - مديرعامل سازمان زيباسازي ، شاپور ديوسالار - معاون سازمان زيباسازي و ناصر فكوهي - مردم‌شناس و استاد دانشگاه تهران برگزار كرد و عليرغم بدقولي دو تن از اعضاي شوراي شهر تهران و بدون حضورشان، حيات شبانه تهران بررسي شد.
اعضاي حاضر در اين ميزگرد از اين منظر كه تهران شهر شب نيست و بايد به اين سمت بروند تقريبا ديدگاه‌هايي يكسان داشتند، اما در برخي موارد تفاوت‌هايي را در روش‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي مورد نياز اين مهم مطرح كردند كه جزئيات اين نشست در ادامه مي‌آيد.
شب تهران متعلق به اقشار مرفه و بالاي شهر شده است
استاد انسان شناسي دانشگاه تهران با تاكيد بر لزوم ايجاد زندگي شب در شهر تهران، گفت: در حال حاضر شب تهران دموكراتيزه نيست، شبي است كه بيشتر متعلق به اقشار بالاي جامعه است. شهري موفق است كه شب را دموكراتيزه كند و امكاني فراهم گردد كه طبقات متوسط بتوانند از شب شهر استفاده كنند.
ناصر فكوهي در خصوص بايدها و نبايدهاي شهر شب و لزوم داشتن شهر شب در تهران، گفت: روشنايي، حملونقل و امنيت پايه‌هايي است كه تا نباشند انتظار استفاده از شب، انتظار خيالي است. وي گفت: در اين موضوع به صورت مطلق نمي‌توانيم صحبت كنيم و پيش از بررسي اين الزامات بايد خود شهر تهران را مورد بررسي قرار دهيم. براي مثال در كشورهاي اروپايي مولفه‌هاي زيادي وجود دارد كه شب در يك شهر ممكن مي‌شود، معمولا در شهرهاي كوچك يا حتي متوسط يا زندگي شبانه به شكل واقعي وجود ندارد و يا محدود است و اين محدود بودن، بنا بر فرهنگ متفاوت زيادي را ايجاد مي‌كند.
فكوهي تاكيد كرد: در كشورهاي لاتين مديترانه‌اي اروپا با اقليم گرم ، شهر شب وجود دارد و شهر تا پاسي از شب تداوم دارد، در حالي كه اگر همان اروپا را بالا بياييم و اروپاي پرتستان را بررسي كنيم، مشاهده مي‌كنيم شهر شب به آن معنايي كه در اروپاي جنوبي هست وجود ندارد و اگر هم باشد تنها در محيط‌هاي بسته است، يعني خيابان‌ها شلوغ نيست ولي افراد در رستوران‌ها تجمع مي‌كنند. بنابراين وقتي مي‌خواهيم از شهر شب صحبت كنيم بايد مشخص كنيم كه ازچه شهري صحبت مي‌كنيم.
پايتخت هرگز نمي‌تواند خواب داشته باشد
وي با بيان اينكه قانوني وجود ندارد كه حتما بايد شهر شب داشته باشيم، افزود: تهران چند خصوصيت اساسي دارد كه حتما بايد در اين بحث لحاظ شود؛ تهران پايتخت است و بنابراين گروهي از كاركردها و موقعيت‌ها را دارد كه شهرهاي ديگر ندارند. امروز به معنايي در سيستم جهاني پايتخت هرگز نمي‌تواند خواب داشته باشد، چون بايد به اين سيستم جهاني وصل باشد.
فكوهي ادامه داد: تهران يك پايتخت بزرگ است. در همه كشورها پايتخت كلان شهر نيست حتي در كشورهاي توسعه يافته داريم كه پايتخت‌هاي كوچك دارند اين كلان شهر بودن به عنوان يك ويژگي ديگر تهران به همره جمعيت چندين ميليوني آن باعث مي شود كه حتما زندگي شبانه در اين شهر وجود داشته باشد. يك كلان شهر هيچگاه نمي‌تواند متوقف شود.
وي با ابراز اميدواري نسبت به اينكه در سالهاي آينده تهران به يك جهان شهر تبديل شود، گفت: اصطلاح جهان شهر متفاوت از كلان شهر است، جهان شهر يعني در حال بزرگ بودن فرهنگ‌هاي مختلفي را در خود جاي دهد و در مرحله بعد ارتباطات بسيار زيادي داشته باشد و از نقاط مختلف دنيا فرهنگ‌هاي مختلف از آن وارد و خارج شوند. بر اين اساس پايتخت بودن، كلان شهر بودن و جهان شهر بودن به عنوان اولين مولفه‌ها هنوز براي تهران تحقق پيدا كرده است، براي مثال در تهران توريسم چنداني نداريم در حالي كه با وجود حدود ۳۰ موزه پتانسيل توريستي بسيار بالايي در آن وجود دارد.
نمي‌توانيم يك شهر چند ميليون نفري داشته باشيم كه روشنايي گسترده نداشته باشد، نمي‌توانيم شهري با بيش از ده ميليون جمعيت داشته باشيم ولي بعضي نقاط آن به صورت ۲۴ ساعته زندگي وجود نداشته باشد
اين استاد انسان‌شناسي تاكيد كرد: در سيستم‌هايي كه جمعيت آن بالا مي‌رود، چه پايتخت باشند و چه كلان شهر باشند و چه نباشند به دليل اين كه نيازهاي هويتي در آنها افزايش پيدا مي‌كند، بايد زندگي شبانه هم داشته باشند. هميشه چهار حوزه مسكن، كار، اوقات فراغت و حمل و نقل مورد توجه هستند و وقتي جمعيت شهر از يك جمعيتي بالاتر مي‌رود، بايد زندگي شبانه در آن ايجاد شود. نمي‌توانيم يك شهر چند ميليون نفري داشته باشيم كه روشنايي گسترده نداشته باشد، نمي‌توانيم شهري با بيش از ده ميليون جمعيت داشته باشيم ولي بعضي نقاط آن به صورت ۲۴ ساعته زندگي وجود نداشته باشد.
وي با بيان اينكه نمي‌توان ۸ الي ۱۲ ساعت از زمان شبانه‌روز را به دليل نبود روشنايي و يا نبود نيروي كاري كه بخواهد در شب كار كند از دست داد، افزود: اين كار به دليل افزايش فشار روي سيستم اجتماعي و ضرر اقتصادي توجيح پذير نيست. اقليم شهر تهران اقليم چهار فصل است و در حال حاضر به سمت گرم شدن پيش مي‌رود، بنابراين هرچه رو به گرم شدن برويم زندگي شبانه گسترش پيدا مي‌كند و در نتيجه از هر جهت كه نگاه مي‌كنيم چشم‌انداز به سمت گسترش زندگي شبانه است و تنها بايد يك آسيب شناسي شود كه چرا گسترش پيدا نكرده است ؟
در حوزه امنيت تهران به عنوان پايتخت و تبديل به شهر شب ، ضعف داريم
فكوهي با تاكيد بر اينكه در حوزه امنيت تهران به عنوان پايتخت و تبديل به شهر شب ، ضعف داريم، گفت: مشكل امنيت به خصوص براي خانم‌ها به طور جدي وجود دارد و آنها به هيچ عنوان به مسئله امنيت اطمينان ندارند و احساس خطر مي‌كنند و اين مشكلي است كه بايد حل شود.
وي با بيان اينكه در مسئله‌ي حمل و نقل عمومي مشكل تهران نسبت به مشكلات ديگر عقب افتاده‌تر و آخر خط هستيم، گفت: بايد يك سيستم با كيفيت و ايمن حمل و نقل عمومي داشته باشيم. يكي از كارهايي كه تمام شهرهاي بزرگ كرده‌اند اين است كه هيچ ساعتي از شبانه روز وجود ندارد كه وسيله حمل و نقل عمومي نباشد و در اين خصوص پاريس از تمام شهرهاي اروپايي پيشرفته‌تر است.
مشكل امنيت به خصوص براي خانم‌ها به طور جدي وجود دارد و آنها به هيچ عنوان به مسئله امنيت اطمينان ندارند و احساس خطر مي‌كنند
وي ادامه داد: در شهرهايي مانند پاريس سيستم دوچرخه وجود دارد كه در تهران قابل پياده‌سازي نيست ولي مي‌توان از سيستم ماشين‌ها و حمل و نقل اتوبوسي و مترو استفاده كرد. در پاريس سيستم حملونقل در طول شبانه روز ۲۰ ساعت فعال است و تنها چهار ساعت متوقف مي شود. ضمن اينكه اگر مترو شهرهاي مختلف اروپا را مقايسه كنيم مترو شهرهاي ديگر با پاريس قابل مقايسه نيست، مترو پاريس دارن به موزه تبديل مي‌كنند به طوري كه به هيچ عنوان در اين مترو حوصله كسي سر نمي‌رود.
وي در خصوص سيستم حمل و نقل عمومي در شهرهاي بزرگ و تعميم آن به شب گفت: بايد مانند بسياري شهرهاي دنيا سيستم حمل و نقل را زير پوشش ويديويي قرار دهيم. اين روند به افراد يك نوعي از امنيت مي‌دهدو به نظر من بايد اين پايه‌هاي اصلي وجود داشته باشد و بعد انتظار ايجاد زندگي شبانه را داشته باشيم. جامعه‌ي ما يك جامعه‌ي كشاورزي بوده است كه در آن نور فوق‌العاده اهميت داشته است ولي به نظر من از اين مسئله استفاده نشده است.
وي ادامه داد: در سيستم ايراني نور تقدسي دارد كه خيلي خوب مي‌شود از آن براي زيباسازي و استفاده‌هاي كاربردي استفاده كرد ولي متاسفانه به اين موضوع توجه نشده است. يك سيستم كشاورزي بوده كه خيلي سريع به سيستم شهري تبديل شده است. خيلي مواقع روستا را مشاهده مي‌كنيم كه با آمدن به شهر خود را بازسازي كرده است. بدون اينكه شهر واقعي ايجاد كند و آزادي شهري ايجاد كنيم بايد به نوعي اين مشكل حل كنيم.
اين مردم شناس با اشاره به زنانه شدن جامعه‌ي ايراني گفت: يكي از اتفاقات مهمي كه بعد از انقلاب افتاده اين است كه جامعه‌ي ايراني به شدت زنانه شده، يعني زنان به شكل گسترده وارد سيستم اجتماعي شده‌اند و اين اتفاقي است كه در كشورهاي عربي منطقه و حتي تركيه رخ نداده است. جامعه‌اي كه زنان در آن حضور دارند بايد از لحاظ فضايي، زماني و تمامي ملاحظات جنسيت مورد توجه قرار گيرد.
وي گفت: شايد در سطح اشتغال زنان برابر نباشند ولي در سطح اجتماع حضور برابر دارند و هيچ حوزه‌اي در ايران نيست كه زنان در آن حضور نداشته باشند، در حوزه‌هاي نظامي، امنيتي و هنري امروز شاهد حضور زنان هستيم. چنين شهري بايد شهري باشد كه هر دو جنسيت در آن احساس آزادي و امنيت كنند. جنسيت بايد به شكل گسترده‌اي در برنامه‌ريزي شهري در نظر گرفته شود كه همه بتوانند از شهر استفاده كنند.
شب تهران بيشتر متعلق به اقشار بالاي جامعه است
فكوهي با تاكيد بر قرار گرفتن تكثر فرهنگي، سني، جنسي و اجتماعي در برنامه‌ريزي‌ها، افزود: تصور اينكه بتوانيم در يك شهر ميليوني تمام جمعيت شهر به يك شكل برنامه ريزي كنيم كاملا غلط است. در حال حاضر شب تهران دموكراتيزه نيست شبي است كه بيشتر متعلق به اقشار بالاي جامعه است. موفقيت در سيستم‌هاي شهري اين است كه شب را دموكراتيزه كنند، يعني امكاني فراهم كرده‌اند كه طبقات متوسط بتوانند از شب شهر استفاده كنند.
وي افزود: اگر در اين خصوص به عنوان مثال به بحث حمل و نقل عمومي توجه شود و در شهر اتوبوس مطمئن و تميز باشد طبقات متوسط مي‌توانند در شهر تردد كنند و بدون نگراني از جا‌به‌جايي از شب تهران استفاده كنند. هزاران شكل برنامه‌ريزي فرهنگي مي‌توان داشت تا از شب شهر كه نياز است استفاده كنيم.
وي با بيان اينكه در حال حاضر در دنيا دو تيپ رويكرد اقتصادي بازار محور وجود دارد، افزود: به نظر من يا بايد سرمايه داري اجتماعي انتخاب كنيم يا سرمايه داري مالي؛ سرمايه داري اجتماعي هدف خود را گسترش طبقه متوسط قرار مي‌دهد و شهر را در درجه اول در خدمت طبقه متوسط قرار مي‌دهد طبقه‌اي كه مي‌خواهد استفاده متعارف از شهر بكند.
وي تاكيد كرد: اقداماتي كه در ۲۰ سال گذشته در تهران انجام شده به شدت تهران را به سمت موتوريزه كردن پيش برده است و اين موتوريزه كردن چيزي است كه حداقل از ۳۰ سال پيش به عنوان نقد اساسي در طراحي شهري مطرح شده است. موتوريزه كردن مطلق شهر دقيقا يك الگوي آمريكايي است. در امريكا جز در شهرهاي كوچك زندگي در شهرهاي بزرگ و متوسط بدون اتومبيل غيرممكن شده است، اين در حالي است كه در اروپا تمام تلاش اين است كه شهر تبديل شود به شهر پياده و ما در كشورمان دائما شهر را براي اتومبيل راحت‌تر مي‌كنيم. از يك طرف تسهيلات براي خريد اتومبيل مي‌دهيم و از طرف ديگر شهر را براي اتومبيل‌ها راحت‌تر مي‌كنيم.
پياده حركت كردن در تهران تقريبا به يك امر غيرممكن تبديل شده است
فكوهي با بيان اينكه پياده حركت كردن در تهران تقريبا به يك امر غيرممكن تبديل شده است، گفت: هر اتوباني كه ساخته مي‌شود شهر را قطع مي‌كند و امكان راه رفتن در آن را از بين مي‌برد. هرچقدر هم كه شهر سبز شود ، وقتي به دليل شدت آلودگي هوا امكان رفتن به پارك نباشد چه فايده‌اي دارد.
اين استاد دانشگاه با اشاره به موتوريزه شدن شهر تهران گفت: شهري كه موتومريزه مي‌شود ديگر نمي‌تواند محله محور شود. اين دو در تضاد با يكديگر هستند. اگر قصدمان زنده كردن محله است بايد امكانات پياده را در شهر زياد كنيم.
وي در خصوص امنيت به عنوان يكي ديگر از الزامات زندگي شب در شهر گفت: بحث امنيت بحث خوبي است اما لزوما نبايد از طريق پليس تامين شود، وقتي مي‌گوييم امنيت تصور اين است كه سر هر چهارراهي يك پليس قرار گيرد تا امنيت تامين شود ولي خود حضور مردم امنيت است، خلوت نبودن امنيت است و خطرناك‌ترين حالت ممكن براي يك شهروند خيابان خالي و خلوت است و خطرناكتر از آن خيابان‌ها تاريك است كه مردم مجبور به عبور از آنها هستند.
وي افزود: شب به خودي خود خطرناك نيست، دليل ترس ذاتي انسان از شب به يكي از مهم‌ترين حس‌هاي ما يعني بينايي برمي‌گردد كه در تاريكي از كار مي‌افتد. اما اين حس زماني معنا دارد كه كسي باشد كه ببيند، وقتي كسي وجود ندارد، روشني فايده‌اي ندارد. در سيستم‌هاي شهري پيشرفته مانع شكل‌گيري اين فضاهاي نگران كننده مي‌شوند. چرا كه اين فضاها با وجود نور به خودي خود آسيب‌زا هستند و افراد را به سمت خلاف مي‌كشاند.
شهر زنده خطرش كمتر از شهري است كه افراد به هر دليلي نخواهند در آن بمانند
وي با بيان اينكه فضاهاي نگران كننده شهر بايد غيرممكن و حذف شود، گفت: در بسياري شهرها مانند سئول (كره جنوبي) در پاساژهاي زيرگذر فروشگاه‌هاي كوچك ايجاد كرده‌اند كه هميشه فعال هستند و ايرادي هم براي باز بودن آنها گرفته نمي‌شود و درواقع تيپ زندگي مديترانه‌اي است. شهر زنده خطرش كمتر از شهري است كه افراد به هر دليلي نخواهند در آن بمانند. بايد در مورد اين مسائل در سيستم سياسي تصميم‌گيري شود.
برنامه‌ريزي كشور بايد در خدمت بزرگ شدن طبقه متوسط باشد
وي با بيان اينكه برنامه‌ريزي كشور بايد در خدمت بزرگ شدن طبقه متوسط باشد، گفت: پول بايد در بخش حمل و نقل عمومي تزريق شود نه اين كه براي اتومبيل‌هاي گران قيمت باشد و بعد سعي كنند در برنامه نورليبرالي از طريق قيمت بنزين اتومبيل‌ها را كنترل كنند. كسي كه خودرو ميلياردي دارد نگران پنج هزار تومان افزايش قيمت بنزين نيست. در حال حاضر در شهري مانند پاريس استفاده از ماشين تقريبا غيرممكن شده و فقط در ساعات خاص، مثلا در شب براي مهماني رفتن از خودرو استفاده مي‌كنند چرا كه استفاه از خودرو به صورت مداوم عقلاني نيست.
فكوهي در خصوص مشكل طراحي شهري، گفت: وقتي در طراحي شهري كاري انجام شد برگشت آن به سادگي نيست؛ وقتي اتوبان صدر ساخته شد نمي‌توان گفت كه دوباره برچيده شود، يعني ضايعه‌اي كه وارد مي‌شود غيرقابل جبران است. بنابراين هرچه مطالعه صورت گيرد ، كار بهتر انجام مي‌شود و بايد در سياست‌گذاري كلان توجه شود كه كدام طبقه اجتماعي را مي‌خواهيم تقويت كنيم.
وي معتقد است كه طبقات متوسط و رو به پايين بايد استفاده بيشتري از شهر داشته باشند، و گفت: مخالف حضور يك گروه فاخر و اشرافي در شهر نيستم، اما آزادي و حق شهر بايد متعلق به طبقه متوسط باشد. اين طبقه هم اگر امكان پياده‌روي و حملونقل خوب باشد از اتومبيل استفاده نمي‌كند.
تصور موتوريزه كردن شهر به منزله پيشرفت آن، تصور اشتباهي است
اين استاد دانشگاه با تاكيد بر اينكه تصور موتوريزه كردن شهر به منزله پيشرفت آن، تصور اشتباهي است، گفت: رويكرد در تمام دنيا تغيير كرده است، ولي ما هنوز به فكر ساخت پل‌ها و اتوبان‌هاي عظيم هستيم و بايد اين رويكرد را تغيير بدهيم چرا كه اتومبيل براي شهر يك سم كشنده است.
بايد پرسه‌زني در شهر را از طريق به وجود آوردن خيابان‌هاي جذاب تشويق كنيم
وي يادآور شد كه شهر هم در شب و هم روز بايد جذاب باشد، اظهار كرد: مثلا بايد پرسه زني در شهر را از طريق به وجود آوردن خيابان‌هاي جذاب تشويق كنيم. در حال حاضر تنها مجتمع‌هاي غول آسا به وجود آورده‌ايم كه به موتوريزه كردن شهر كمك مي‌كند. اگر به جاي اين خياباني داشته باشيم كه ويترين‌هاي تماشايي داشته باشد، پرسه زني گسترش پيدا مي‌كند. چرا كه پرسه زني يكي از كم هزينه‌ترين اشكال پر كردن اوقات فراغت به شكل پياده و انساني است.
در حال حاضر تنها مجتمع‌هاي غول آسا به وجود آورده‌ايم كه به موتوريزه كردن شهر كمك مي‌كند، اگر به جاي اين خياباني داشته باشيم كه ويترين‌هاي تماشايي داشته باشد، پرسه‌زني گسترش پيدا مي‌كند، چرا كه پرسه‌زني يكي از كم هزينه‌ترين مدل‌ها براي پركردن اوقات فراغت به شكل پياده و انساني است
فكوهي تهران را فاقد هويت شهري دانست و افزود: هويت شهري در تهران تقريبا از بين رفته است، محله‌ها كم و بيش هستند اما هويت قبلي را ندارد، يعني نمي‌توان محله‌ها را از هم تشخيص داد. در حقيقت هويت در سطح كل شهرهاي ايران از بين رفته است. همه جا ساختمان‌ها يك شكل است. يكي از اشكالات كشور اين است كه روستاها به سرعت در حال تبديل شدن به شهر هستند. در تهران شكلي از نما ساخته مي‌شود و بلافاصله الگوي آن در بندرعباس ساخته مي‌شود و دليل آن اين است كه هويت‌هاي محلي را در سطح ايران از دست داده‌ايم و به جز بعضي شهرها كه خودشان احساس تعلق هويتي مي‌كردند در ساير شهرها از بين رفته است.
وي در خصوص تفكيك شبانه روز به هشت ساعت براي استراحت، هشت ساعت تفريح و هشت ساعت كار و نيز انتقال بخشي از اين تقسيم‌بندي به شب گفت: من اصلا با اين تيپ سياست‌هاي تصدي‌گري موافق نيستم. شهرداري و دولت مسئول تصدي‌گري نيستند. دولت بايد براي زندگي مردم امكانات لازم را فراهم كند، مردم تصميم مي‌گيرند كه چگونه زندگي كنند.
بيشتر اختلاف و نگراني پدر و مادرها براي حضور فرزندان تا دير وقت در شهر، به دليل نبود امنيت است
فكوهي ادامه داد: امروز علت اين كه پدر و مادر مخالف حضور فرزندان تا دير وقت در شهر هستند نگراني است كه نسبت به امنيت دارند. بايد شهر را به عنوان يك تماميت ۲۴ ساعته معرفي كرد؛ منتهي بايد به صورت انعطاف آميز برخورد شود. شهرداري اين قدرت را دارد كه فضاهاي شهري را مديريت انعطاف‌آميز كند و فضا را براي بزرگترين گروه آماده‌سازي كند و بعد ببينيم خود سيستم چگونه پيش مي‌رود. به عنوان مثال در پاريس براي استفاده از اتوبوس از كارت‌هاي سالانه استفاده مي‌شود و شهروندان مجبور هستند كارت بزنند و اگر نزنند توسط پليس جريمه مي‌شوند.
وي علت استفاده از اين كارت‌ها را آناليز ساعت به ساعت خطوط اتوبوسراني دانست و افزود: بر اساس اطلاعات بدست آمده از اين آناليزها در سيستم شهري تعداد اتوبوس‌ها را در خطوط مختلف تغيير مي‌دهند.
واگذاري تصدي‌گري حملونقل به بخش خصوصي اشتباه است
فكوهي با اشاره به خصوصي سازي حمل و نقل عمومي در ايران، گفت: خصوصي‌سازي در حملونقل يكي از بزرگترين خطراتي است كه شهرها را تهديد مي‌كند. حمل و نقل، بهداشت، آموزش و امنيت نبايد به بخش خصوصي داده شود چرا كه اين موارد چيزي نيست كه كسي بخواهد از آن پول در بياورد. تصدي‌گري نبايد باشد و دولت بايد كار ستادي انجام دهد و مردم خودشان مي‌توانند در مورد سبك زندگي خود تصميم بگيرند.
وي در خصوص برنامه‌ريزي براي شب شهر، گفت: برنامه‌ريزي‌هاي فرهنگي براي زنده كردن شب انواع مختلفي دارد و يكي از اين موارد ساعت كار مكان‌ها و فضاهاي فرهنگي است كه نبايد در ساعات اداري باشد و اين يكي از موضوعاتي است كه هنوز حل نشده است. مثلا ساعت كار كتابخانه نبايد با ساعت كار اداري يكي بوده و مثلا ۱۲ ظهر تا ۱۰ شب فعال باشد و اين همان روندي است كه همه جاي دنيا رواج دارد. راه ديگر ايجاد ساعات كار خاص است تا براي بعضي مناطق استفاده مجزايي را اختصاص دهند و شبيه برنامه "شب‌هاي سفيد" در پاريس فضاهايي نظير موزه‌ها را براي گروه و يا جمعي از مردم آزاد گذاشت.
فكوهي با اشاره به اينكه امنيت صرفا با حضور پليس تامين نمي‌شود، گفت: گاهي پليس مي‌تواند اثر معكوس داشته باشد و ايجاد واهمه كند يعني مثلا حضور تعداد زيادي پليس در خيابان ايجاد وحشت مي‌كند بنابراين كار بايد با دقت انجام شود.
وي با تاكيد بر افزايش گفت‌وگوي ميان دانشگاهيان و افراد اجرايي كشور گفت: اين آمادگي از جانب دانشگاهيان كشور وجود دارد. زماني كه حدود ۲۰ سال پيش به ايران آمدم تنها يك سالن اجتماعات در ايران بود اما در حال حاضر تنها در دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران پنج سالن وجود دارد و تعداد بي‌شماري سالن در شهر خالي مانده است چرا كه سياست نورليبرالي گفته است بايد از اين سالن‌ها پول در بياد.
شهر كه زنده شود و كيفيت يابد، خود به خود پول هم مي‌آيد
وي افزود: اگر شهر مي‌خواهد زنده شود بايد به كساني كه در آن حاضر هستند بها و امكانات داده شود و امكانات در اختيارشان قرار گيرد و مداوم بحث پول در نظر قرار نگيرد؛ شهري كه زنده شود خود به خود پول هم مي‌آيد. شهر وقتي كيفيت پيدا كند خود به خود درآمد هم پيدا خواهد كرد. امروز تهران پر شده از فضاهاي خالي كه هيچ استفاده‌اي از آن نمي‌شود. سالن‌هاي نمايش بسياري وجود دارد كه استفاده‌اي از آن نمي‌شود چون منطق پول حاكم است. براي برگزاري يك كنسرت در يك سالن بايد ميليون‌ها تومان پرداخت شود و افراد و گروه‌هاي عادي چنين هزينه‌اي را ندارند و در نتيجه سالن خالي مي‌ماند و بعد شهر خالي مي‌ماند و در نهايت زندگي كه مي‌خواهيم به شهر بياوريم به شهر وارد نمي‌شود.
نور در خدمت بزك دوزك شهر تهران درآمده است
معاون فني و طرح‌هاي شهري سازمان زيباسازي شهر تهران، برنامه‌ريزي و طراحي شهري را به عنوان دو بال شهرسازي معرفي كرد و گفت: در شهرسازي تنها طرح تفصيلي پيگيري مي‌شود كه در سراسر آن به موضوعات كميتي پرداخته مي‌شود در حالي كه دغدغه‌ي امروز شهر در حوزه كيفيت است، امروز نيازمند تجديدنظر در نگاه شهرسازي و تقويت حوزه طراحي شهري هستيم.
شهر در روز كيفيت ندارد
در روز كه شهر روشن است شهر گريزي داريم، چه برسد به شب
ديوسالار با اشاره به اين كه نور به تنهايي نمي‌تواند شب را زنده كند، گفت: شهر در روز هم كيفيت ندارد، در روز كه روشن است؛ شهر گريزي داريم، شهرمان شهر مكث نيست، شهر پياده نيست و به سرعت از كنار آن عبور مي‌كنيم در نتيجه چطور مي‌توانيم اين شهر كه در روز كيفيت ندارد تبديل كنيم به شهر شب؛ در بسياري نقاط روشنايي داريم ولي فعاليت وجود ندارد.
وي افزود: در اين سالهايي كه در شهرسازي كار مي‌كنيم فقط يك طرح پيگيري مي‌شود و آن طرح تفصيلي است؛ طرحي كه در سراسر آن به موضوعات كميتي پرداخته شده اما آنچه كه امروز دغدغه آن را داريم در حوزه كيفيت است. برنامه‌ريزي شهري در قالب طرح تفصيلي بايدهايي را مطرح مي‌كند و راه حل آن را در عدد و رقم جستجو مي‌كند. مثلا در خصوص عرض خيابان يا فعاليت‌هاي آن و تراكم ساختمان به سراسر تهران به يك نگاه پرداخته شده ، يعني همان نگاهي كه براي برنامه‌ريزي ميدان توحيد وجود دارد متاسفانه در تجريش هم همان نگاه را شاهد هستيم. همان ضوابطي كه براي كوچه و خيابان طراحي شده براي ميادين هم هست.
وي با بيان اينكه اين شرايط شهر را نيازمند تجديدنظر در نگاه شهرسازي موجود كرده است، گفت: شهردار تهران در دوره جديد مديريت اين خلاء را دريافت؛ پيش از اين قرار بود اين موضوع را با طرح‌هاي موضعي و موضوعي حل كنند در صورتي كه فلسفه چنين طرح‌هايي وجود نارسايي در حوزه برنامه‌ريزي شهري بوده است كه باعث اين مي‌شود نتوان به تمام مسائل كيفيت روز شهر پرداخته شود.
عبور از بافت مركزي شهر براي ايجاد راه در دنيا منسوخ شده است
ديوسالار با اشاره به طراحي شهري به عنوان خاستگاه جامعه، گفت: طراحي شهري از كيفيت سخن مي‌گويد و مدير را مجاب مي‌كند به كيفيت توجه كند؛ در سالهاي اخير شهرداري تمام توان خود را براي ايجاد كردن راه و شبكه گذاشته است و علت آن حجم عظيمي از ماشين است كه هر روز وارد شهر تهران مي‌شود. ورود روزانه ۱۲۰۰ خودرو در تهران و پلاك آنها نياز به زيرساخت دارد و اتفاقا چون در ايجاد اين شبكه‌ها و راه‌ها طراحي شهري حضور نداشته از بافت‌هايي كه زندگي در آن بوده است عبور كرده؛ و اين نوع ايجاد رسوخ در بافت مركزي شهر همان كاري است كه در دنيا منسوخ شده است.
وي با اشاره به نور به عنوان يك عمل پسين، گفت: اگر بپذيريم شهر يك موجود زنده است و فرم، عملكرد و معنا موجوديت آن را مي سازد، نور مي‌تواند هويت بخش اين فضا باشد. شهر موجودي است كه نيازمند جلوه‌گري در روز و شب است. بايد به موضوع جلوه‌گري شهر به عنوان يك موجود زنده در روز و شب توجه ويژه داشته باشيم.
ديوسالار با تاكيد بر اينكه نور به تنهايي فرم نمي‌سازد و تنها تقويت‌كننده فرم است، گفت: فرم شب بايد به عنوان عنصر شهري جلوه‌گري كند و نور مقوم عملكرد اين عنصر در شب باشد؛ نور مي‌تواند به عنوان يك عامل مقوم و پسين عمل كند و عناصر را در شب تقويت كند تا بيننده و ناظر از اين فضا لذت ببرد.
توان به كارگيري نور در كيفيت‌بخشي به شهر را نداريم
وي با اشاره به آغاز ساماندهي ۳۰ ميدان از سال ۹۰ تاكنون، گفت: در اين حوزه به دليل نداشتن آموزش ، خلاءهاي جدي وجود دارد، به طوري كه توان به كارگيري نور در كيفيت‌بخشي به شهر را نداريم و حتي اين توان در مهندسين مشاور هم ايجاد نشده است كه بتوانند طراحي شهري انجام دهند.
وي با تاكيد بر اينكه قبل از نور الزامات ديگري نظير امنيت وجود دارد كه اگر برقرار شوند زندگي در شب هم در دل اين الزامات همراه خواهد بود، گفت: امروز با قاطعيت به عنوان يك مدير شهري اعلام مي‌كنم كه تهران فاقد فضاي شهري در روز است؛ فضاي شهري بايد مقصد شود تا در شب تداوم پيدا كند. تهران استعدادهاي بسياري براي زندگي در روز و شب دارد و تمام الزامات در فضا موجود است اما به دليل عدم برنامه‌ريزي شهري حيات شبانه شكل نگرفته است.
اساسا امنيت را در طراحي شهري زير سوال برده‌ايم
ديوسالار با اشاره به ساخت ۷۶۳ پل هوايي در سطح شهر تهران گفت: با شروع طرح برخي مباحث نظير نورپردازي به ناچار با يكسري عناصر روبرو هستيم و فكر مي‌كنيم بايد به اين فضاها نور بدهيم تا در شب اين عناصر را پيدا كنند. براي مثال در زمان ساخت پل جواديه اصلا به اين فكر نشده كه چطور نور در خدمت اين پل قرار گيرد، بنابراين پس از چهار سال الان بايد فكر كنيم كه چطور به اين فضاي شهري نور بدهيم.
به جاي جبران "طراحي شهري" مجبور به "بزك و دوزك" شهر شده‌ايم
وي افزود: در فلسفه وجودي شهر هدف اين است كه انسان پياده در آن زندگي كند اما امنيت اين انسان پياده را در روز به مخاطره مي‌اندازيم؛ زن، كودك، پير و جوان را مجاب مي‌كنيم با وجود مشكل قلبي پنج متر از پل هوايي بالا برود و پائين بيايد و در قدم بعد مي‌خواهيم امنيت اين فضا را در شب هم حفظ كنيم و اين برنامه‌ريزي براي تردد در شهر همان برداشت نادرست از طراحي شهري است. البته در بسياري از اين موارد كارهايي به ناچار انجام شده و يا مجبور بوده‌ايم كه برخي فضاهاي شهري را بزك دوزك كنيم. امروز هم نور در خدمت بزك دوزك قرار گرفته است نه طراحي شهري و يا چون از تلاقي سواره و پياده در سطح مي‌هراسيم و نمي توانيم آن را درست حل كنيم راحتترين راه را انتخاب مي‌كنيم و به عنوان نمونه در چهارراه وليعصر(عج) افراد را به زير سطح مي‌بريم.
عامل موتوريزگي در شهر، شهرداري نيست
ديوسالار با اشاره به تحميل بعضي نيازهاي كاذب شهري به شهرداري تهران، گفت: امروز تسهيلات بانكي، ليزينگ و پلاك كردن روزانه ۱۲۰۰ خودرو در تهران را نهادهاي ديگري انجام مي‌دهند و شهرداري با نيازهاي كاذب شهري مواجه مي‌شود كه مدام بايد براي پاركينگ و بزرگراه چاره انديشي كند.
اين مقام مسئول اضافه كرد: شهرداري با وضعيتي در شهر روبروست كه به ناچار بايد با اقداماتي شهر را سر و سامان دهد و نمود آن را در نورپردازي پل‌ها مي‌توان ديد كه مشكلات زيادي دارد، مثلا تامين برق براي نورپردازي از بزرگترين مشكلاتي است كه شهرداري دارد. در صورتي كه طبق قانون وظيفه شهرداري نيست ولي در بسياري خيابان‌ها كه دولت و اداره برق امكان روشن كردن نداشته، شهرداري به كمك رفته و اين كار را انجام داده است. امروز بسياري از زير ساخت‌هاي روشنايي شهر فرسوده است و شهرداري با صبر در برنامه توسعه شهري خودش به اين موارد توجه كرده و در حال رفع مشكل است. نمود اين تلاش شهرداري تهران را در پل صدر مي‌توان به خوبي ديد ؛ يكي از نعمت‌هايي كه پل طبقاتي صدر براي شهر تهران داشته است ايجاد تونل مشترك تاسيسات بود كه باعث شد كابل‌هاي برق پرفشار كه به لحاظ امنيت و مسائل درماني به شهروندان آسيب مي‌زد به زير زمين برود.
وي در خصوص اقدامات انجام شده در زمينه نور و روشنايي، گفت: روشنايي ۲۱۳ پل غيرهمسطح توسط شهرداري و بر اساس استانداردهاي جهاني اصلاح شد و در اين خصوص از كارشناسان آلماني كمك گرفتيم. البته اگر در جايي، پل خاموشي مي‌بينيد مسائل ديگري از جمله تامين برق و سرقت كابل‌ها باعث آن بوده كه قطعا تامين اين موارد در حيطه كار شهرداري نيست.
ديو سالار با بيان اينكه در حوزه روشنايي عملكرد خوبي داشته‌ايم، اظهار كرد: در خيابان وليعصر (عج) طي يك دوره سه ساله تمام تيربرق‌ها و عناصر روشنايي را اصلاح كرديم و اين خيابان و خيابان انقلاب به عنوان محوري‌ترين خيابان‌هاي تهران و اسكلت اصلي شهر مورد توجه ويژه بوده است و بيشترين بودجه متمركز اين دو خيابان و ميادين شهر بوده است و روشنايي ميادين تا حدود ۸۰ درصد اصلاح شده است.
وي با اشاره به مناسبت‌هاي متعدد در كشور، گفت: بخشي از نورپردازي به سمت اين مناسبت‌ها و جشنها سوگيري دارد كه در چند سال اخير به خصوص سه سال اخير قابل مقايسه با گذشته نيست و شهرداري سعي كرده فارغ از نقص‌هايي كه در طراحي وجود دارد ، اين نورپردازي ها را پوشش بدهد. البته براي ايجاد فضايي كه بتواند مردم را جذب كند نورپردازي دائم است.
وي با بيان اينكه در بخش نورپردازي دائم نيز ابعاد مختلفي وجود دارد، گفت: در شهر عناصر مختلفي مانند مجسمه‌ها، المان‌ها و نشانه‌هاي قوي شهر نظير برج ميلاد و برج آزادي وجود دارد كه از قبل شكل گرفته و بايد نورپردازي شود. بودجه اين بخش ها را مصوب كرديم و طرح‌ها هم آماده است، اقداماتي در حال انجام است كه در شب هم اين عناصر به خوبي ديده شوند.
معاون فني سازمان زيباسازي شهر تهران ادامه داد: در نورپردازي دائم يك شاخه به فضاهاي شهري و يك شاخه به بناهاي شهري رجوع مي‌كند. در خصوص فضاهاي شهري شهرداري ساماندهي ميادين را در دستور كار دارد و ميدان امام حسين(ع) نمونه اول آن بود كه اجرا شد.
ميدان‌هاي تجريش، انقلاب، امام خميني(ره)، بهارستان، وليعصر(عج) و نبوت نيز بايد ابتدا ساماندهي شوند و بعد نورپردازي شوند. ضمن اينكه همه بناهاي ذي قيمت به ويژه در محور وليعصر(عج) و انقلاب شناسايي شدند و طرح‌هاي آنها براي نورپردازي آماده شده است. بناهايي مانند امامزاده صالح(ع) كه به عنوان يك كانون عمل مي‌كند و يا تئاتر شهر، بلوار كشاورز و ساختمان راه آهن كه فضاي معماري خاص دارد متناسب با بودجه و توان ساليانه در دستور كار قرار گرفته‌اند.
وي اولويت اول را روشنايي و نورپردازي خيابان وليعصر (عج) و عناصر و احجام داراي ارزش اين خيابان مانند درختان وليعصر(عج) دانست و گفت: نورپردازي درختان وليعصر به صورت پايلوت از پارك وي تا تجريش كارش انجام شده است و كار را به شكلي انجام داديم كه به لحاظ زيست محيطي به اين درختان آسيب وارد نشود. همچنين سعي كرديم در اين منطقه اغتشاش نوري هم نداشته باشيم. در تمام اين زمينه‌ها اول دانش لازم را خلق كرديم و بعد كار انجام شده است.
وي با تاكيد بر اينكه امروز به دستاوردهاي قابل اتكا در اين زمينه رسيده‌ايم، گفت: در زمينه نورپردازي نمي‌توانيم بگوييم كارنامه ۱۰۰ درصدي ارائه كرديم اما شهرداري تهران در دوره جديد به طور جدي به كيفيت توجه كرده است.
رويكرد جديد شهرداري تعريف شهر در مقياس انساني و كيفيت‌خواه است
وي با بيان اينكه شهرداري به اجبار در يك دوره‌هايي بايد به عملكردها و نيازهاي شهري هر چند غلظ پاسخ مي‌داد، گفت: شايد گفته شود صدر پاسخ غلطي به نياز ترافيك شهري است، ولي شهرداري از روي ناچاري بايد اين پاسخ را مي‌داد و يا در خصوص حجم عظيم پل‌هاي عابر پياده نيز به همين صورت است ، ولي رويكرد جديد شهرداري تعريف شهر در مقياس انساني و كيفيت‌خواه است. در اين كيفيت خواهي توجه به نور يكي از اصولي است كه شهرداري به دقت به دنبال آن است و تامين بودجه مناسبي شده است.
ديوسالار در ادامه منطقه ۱۲ را به دليل وجود ابنيه‌هاي تاريخي و واجد ارزش جزو اولويت‌هاي زيباسازي معرفي كرد و گفت: در اين منطقه به طور جدي به ميدان مشق فكر كرده‌ايم و در حال مرمت ساختمان بلديه كه تخريب شده ، هستيم و بخش عمده كار استفاده از نور براي اين ساختمان انجام شده است.
طرح جامع نورپردازي در دستوركار سازمان زيباسازي
معاون فني سازمان زيباسازي شهر تهران با تاكيد بر اينكه نور بايد در خدمت طراحي شهري باشد، گفت: طرح جامع نورپردازي در دستور كار سازمان قرار گرفته است و اميدواريم تدوين شود و بر اساس آن فضاها با توجه به وزني كه دارند اولويت‌بندي مي‌شوند. قطعا بافت‌هاي تاريخي و محورهاي اصلي مورد تاكيد و توجه سازمان زيباسازي هستند.
آسيب آلودگي نوري و اغتشاش بصري به حيات شبانه تهران
مديرعامل سازمان زيباسازي شهر تهران درخصوص وجود نور و روشنايي به عنوان يكي از ضرورت‌هاي ايجاد زندگي شب در تهران، گفت: مشكل تهران منحصرا نبود نور و روشنايي نيست، مسئله عدم استفاده درست و اتخاد راهكارهاي صحيح در رابطه با بهره‌برداري از نور است.
جمال كامياب با اشاره به وجود آلودگي نوري در بعضي نقاط تهران گفت: امروز در تهران در بعضي نقاط با اغتشاش بصري به جهت آلودگي نوري روبرو هستيم به طوري كه ديگر آسمان شهر را به شكل واقعي همراه با ستاره‌ها نمي‌توان ديد و انواع فروشگاه‌ها بزرگ و كوچك نظير مغازه‌هاي ميوه فروشي ده‌ها برابر مقدار لازم از انواع لامپ‌ها و انرژي استفاده مي‌كنند.
وي با بيان اينكه در حال حاضر با عدم وجود يك مديريت واحد در بحث‌هاي شهري روبرو هستيم، گفت: به طور قطع مديريت واحد در شهر مي‌تواند برخي از معضلات را كم كند. در موقعيتي قرار داريم كه در دانشگاه‌هاي كشور رشته‌اي به نام نورپردازي نداريم، آثار انتشار يافته در اين حوزه بسيار محدود است و حتي با معضل نبود استاد كافي در اين بخش روبرو هستيم.
هنرهاي شهري مي‌تواند در حيات شبانه نقش اساسي داشته باشد
مديرعامل سازمان زيباسازي شهر تهران بحث هنرهاي شهري را از موضوعاتي دانست كه مي‌تواند در حيات شبانه و جذب مردم نقش اساسي داشته باشد.
وي افزود: هنرهاي شهري از قبيل يك مجسمه و يا يك نقاشي بدون نور در شب نمي‌تواند جاذبه‌اي داشته باشد. بحث انطباق و استمرار منظر شهري در روز و شب بسيار مهم و جدي است. بايد تدوين هويت ويژه بصري شهر را با نورپردازي پيگيري كرد و اين موضوع مي‌تواند يك هويت متفاوت براي شهر ايجاد كند. تمام اين موارد نشانگر نياز به راهبرد درست و طرح مشخصي براي اين معضل است.
رويكردهاي نور در تهران ذوقي و سليقه‌اي است
مديرعامل سازمان زيباسازي شهر تهران با اشاره به اقدامات انجام شده در حوزه نورپردازي شهر تهران، گفت: در حوزه مطالعاتي كاري از سال ۱۳۸۸ با عنوان طرح جامع نورپردازي شروع شده است كه نتيجه آن در ۱۳ جلد طي دو سال زواياي مختلف بحث نور و نورپردازي در شهر تهران را مورد بررسي قرار داده است. اعتقاد داريم ورود به مرحله اجرا نياز به دانش پيشيني دارد تا روش اتخاذ شده روش نادرست و غلظ نباشد و اين طرح امروز به ضوابط و مقررات تبديل شده است.
نورپردازي ساختمان‌هاي بلند مورد توجه است
وي گام ديگر در خصوص نورپردازي شهر تهران را لايحه‌ي روشنايي و نورپردازي فضاهاي شهر تهران دانست و گفت: اميدواريم اين لايحه از طريق شوراي اسلامي شهر تهران پيش برود، زيرا كه در اين موضوع مسائل حقوقي و قانوني نيز مطرح است. در حال حاضر ساختمان‌هايي با هزينه‌هاي خصوصي ساخته مي‌شود كه اين ساختمان‌ها بايد طراحي نورپردازي داشته باشند يعني بخشي از نما و سيماي شهر هستند و مي‌توانند محمل‌هاي خوبي براي نورپردازي باشند.
وي تاكيد كرد: بايد سازنده بنا را با راهكاري درست متقاعد كرد در كنار طراحي‌هاي مختلف نور پردازي بنا را نيز لحاظ كند كه نيازمند ضوابط حقوقي و قانوني است كه در كنار پروژه‌هاي عملياتي به دنبال اين قضيه نيز هستيم.
كامياب با بيان اينكه بايد هر فضايي را با شرايط خاصي كه دارد مدنظر قرار داد و بررسي كرد، گفت: وقتي صحبت از حيات شبانه مي‌شود منظور تمام خيابان‌هاي شهر نيست. به عنوان مثال شهري مانند پاريس كه در طراحي‌هاي شهري خيلي مسائل زندگي در شهر را پيش‌بيني كرده است، الزاما تمام خيابان‌هايش حيات شبانه ندارند. به هر ترتيب، در مورد تهران با شرايط ويژه آن از باب فرهنگي، سياسي، اجتماعي، اقتصادي و جغرافيايي سخن مي‌گوييم اميدواريم راهكارها، آسيب شناسي‌ها و برنامه‌ها متناسب با شرايط اين محيط باشد.
دوشنبه 2 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها