محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802202880
ضرورت وحدت مسلمين و زمينه‌هاي اتحاد اسلامي(3)
واضح آرشیو وب فارسی:جمهوري اسلامي: ضرورت وحدت مسلمين و زمينه‌هاي اتحاد اسلامي(3)
* كامل خيرخواه
ضرورت زمان
ترديدي نيست كليت استكبار (كه مجموعه دشمنان قسم خورده و مشترك مسلمان را شامل است) در طول تاريخ به ويژه از حدود دو سده پيش در كنار تاراج ثروتهاي سرشار و ذخاير بسيار كشورهاي اسلامي به تحقير و توهين ملل مسلمان نيز همت گماشت و همزمان با غارت‌گري منابع مالي مسلمانان بر تخريب شخصيت و كرامت انساني و محو هويت فرهنگي و ملي آنان نيز اصرار داشت. چرا كه تا ملتي از درون خود نپوسد و سايه سياه نوميدي، گرد مرگ تدريجي بر سر و روي او نپاشد، تن به ذلت و خواري نداده و در مقابل دشمن تجاوزكار و خيانت‌هاي بي‌شمار او صبر و سكوت را شعار خود قرار نخواهد داد.
از بزرگ‌ترين عوامل ذلت‌‌پذيري و عدم احساس مسئوليت در بسياري از جوامع اسلامي ناآگاهي مسلمانان از عمق جنايات دشمنان چه در يغماگري ثروتهاي طبيعي و خدادادي ايشان و چه در ابعاد تهاجم فرهنگي و تحميل روحيات حقارت پذيري و عدم اعتقاد به شايستگي و توانمندي آنان در اداره امورشان مي‌باشد.
قرنها است كه اروپاي غربي و سپس با ورود آمريكا در صحنه سياستهاي بين‌المللي، غرب به طور كلي درصدد برآمد تا اسلام و مسلمانان را (كه بزرگ‌ترين مانع بر سر راه ستمگري، چپاول ثروتهاي ملي و ديكتاتوري آنان درجهان است) از پيش پاي خويش بردارد. استكبار با بررسيهاي گسترده در كشورهاي اسلامي و روانشناسي ديني و انساني از ملل مسلمان به اين نتيجه رسيد كه اولا بايد در پيروان مذاهب اسلامي تفرقه انداخت وبا ايجاد اختلاف، در توسعه و ريشه‌دار ساختن آن، تلاش مستمر و كوششي خستگي‌ناپذير انجام داد.
بايد اعتراف نمود كه غرب در مبارزه با اسلام و دشمني با مسلمانان از ابزارهاي بسيار بهره برد و متاسفانه تاكنون در ميدان اين مبارزه، پيروزي‌هاي چشم‌گيري نيز بدست آورد. آيا تجزيه دولتهاي بزرگ در سرزمينهاي اسلامي مانند كشورهاي پهناور در قلمرو دولت عثماني به قطعات بسيار كوچك و سپس پاشيدن تخم تفرقه توسط مستكبران در ميان ملل مسلمان براي استكبار تجاوزكار، يك موفقيت نبوده و نيست؟
آيا هنوز آمريكا، انگليس و ديگر دولتهاي مخالف وحدت مسلمين و اتحاد اسلامي بر طبل تفرقه نمي‌كوبند و آيا تبليغات و تحريكات مزورانه آنان با اهداف اختلاف‌افكني در بين مذاهب اسلامي، تاثيرات عميقي بر جاي ننهاده و آيا توطئه‌هاي گسترده و اثرگذار آنان پيوسته ادامه ندارد و پيروان مذاهب اسلامي را از هم دور و نسبت به يكديگر بدبين نساخته است؟
آيا راستي پيروان مذاهب اسلامي مخصوصا رهبران ديني آنان هنوز در شك و ترديد هستند كه آتش اين اختلاف، ريشه در تحركات تفرقه‌افكنانه دشمن دارد و ريشه‌هاي درخت تنومند و پربار اسلام و قرآن را خواهد سوخت و منازعات بي‌اساس مذهبي، حيات سياسي اجتماعي امت اسلام را در مخاطره جدي و بزرگي خواهد انداخت؟
آيا هنوز مقتضاي ضرورت زمان مبني بر وجوب تفاهم مبتني بر تعقل و تعاليم مكتب حيات بخش قرآن و اسلام و لزوم تقريب عملي مذاهب اسلامي و عيني شدن اين آرزوي ديرينه مسلمانان بر رهبران ديني و روحاني جوامع اسلامي قابل درك و روشن نيست؟
امت اسلام بايد بداند بسياري از زمامداران كشورهاي اسلامي در نتيجه نفاق‌افكني استكبار جهاني در ميان مسلمانان از يك سو و ايجاد بدبيني بين حكومت‌گران و ملتهاي مسلمان اين كشورها اكنون گردن زمامداران آنها در زير زنجير بردگي و غل ذلت، در حال شكستن است. اكنون اكثريت سريرنشينان "صاحب سلطنت" در جهان اسلام و همچنين روساي جماهير در كشورهاي اسلامي يا از حقارت تحميل شده بر خود به شدت احساس ذلت مي‌كنند و يا اصولا از آبشخور استكبار سيراب مي‌شوند و ادامه حيات ننگين سياسي و مادي خود را در پرتو تداوم حكومت سياه و ستمگرانه آنان مي‌دانند.
قطعا عزت جهان اسلام و تدبير امور سياسي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي مسلمانان در چنين شرايط بسيار دشوار، به دست انديشمندان مسلمان قرار دارد و اين خود مسئوليت عظيم علماي اسلام را چند برابر مي‌نمايد. عمق فاجعه و صعوبت تحمل اين مصايب در جهان اسلام آنگاه روشن‌تر مي‌شود كه مسلمانان جهان مي‌بينند اكثريت رهبران ديني در دنياي عرب و اسلام نيز در ارشاد و هدايت‌گري امت اسلامي چندان حساسيتي از خود نشان نمي‌دهند و از كنار آن همه تحقير و تجاسر دشمن نسبت به اسلام و مسلمانان، چپاول ثروتهاي ملي جهان اسلام و تهاجم به فرهنگ ديني مسلمانان، بي‌تفاوت عبور مي‌كنند و لذا بايد گفت:
رهبران ديني در جهان اسلام دو دسته‌اند؟!
هزاران افسوس كه پيشوايان ديني و زمامداران سياسي در بيشتر جوامع عربي اسلامي يا به عمق عداوت‌ها و توطئه‌هاي خائنانه دشمنان اسلام و مسلمانان به درستي مي‌انديشند و از برنامه‌هاي ويرانگر و شيطنت‌آميز آنان چنانكه بايد آگاهي ندارند و يا در برابر رفتار استكبار و تحركات ضداسلامي ايشان مهر سكوت بر لب زده وظايف خود را با توجه به ضرورت زمان و رسالت رهبري ديني به انجام نمي‌رسانند.
بدين جهت در روايتي كه شيعه و سني آن را نقل كرده‌اند، پيامبر بزرگوار اسلام(ص) دانشمندان مسلمان و علماي اسلام را به دو دسته تقسيم نموده‌اند:
1 - دانشمنداني كه از علم و آگاهي خود در تقويت ايمان و تحقق عمل صالح خويش بهره‌مند مي‌شوند و دانش خويش را بدون چشم داشت (به اهداف مادي) و عاري از هرگونه آزمندي و سودجويي در اختيار ديگران قرار مي‌دهند. براي چنين دانشمندان، همه جانداران جهان اعم از آبزيان درياها و جانوران خاك‌زي و پرندگان هوا از خداوند متعال،رحمت و آمرزش را درخواست مي‌كنند. در قيامت آنان با جلال و شكوه ويژه در پيشگاه خداوند حضور مي‌يابند، در حالي كه سيادت و سروري و كرامت و بزرگي در سراسر سيماي آنان به چشم مي‌خورد محشور مي‌شوند و در پيشگاه خداوند متعال حضور مي‌يابند و با پيامبران خداوند همراه و همنشين هستند.
2 - دانشمنداني كه خداوند آنان را از علم و معرفت برخوردار ساخته است ولي از تعليم و ارشاد ديگران دريغ مي‌ورزند و به شرط (منافع مادي) علم و آگاهي خود را در اختيار مردم قرار مي‌دهند تا عوض و منفعت مادي از اين رهگذر عايد ايشان گردد و بالاخره با چشم‌داشت به منافع و "حطام دنيا" و با آزمندي و طلب طعمه، حاضرند ديگران را تحت تعليم و تربيت خويش قرار دهند. چنين دانشمنداني با لگام و دهان بند آتشين (در روز قيامت) ميان مردم آشكار مي‌شوند و منادي بانگ برمي‌آورد و به مردم مي‌گويد:
اين گروه از كساني بودند كه در دنيا جز با هدف انتفاع مادي،سودجويي و آزمندي از تعليم ديگران دريغ مي‌ورزيدند. اين گونه دانشمندان بدينسان در روز قيامت تا آنگاه كه (مردم يا خود آنها) از محاسبه و بازپرسي در دادگاه الهي خلاص شوند شكنجه خواهند شد.(1)
* پاورقي:
1 - منيه المريد ص 29 - بحارالانوار،ج 2، ص 54
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جمهوري اسلامي]
[مشاهده در: www.jomhourieslami.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها