واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: روابط مريد و مرادي در فيسبوك
فرزانه قوامي با انتقاد از فضاي ادبي فيسبوك ميگويد: گاهي در فيسبوك هم مانند دنياي بيرون روابط مريد و مرادي شكل ميگيرد و فضاي آن شبيه فضاي بيرون ميشود.
اين شاعر در گفتوگو با خبرنگار ادبيات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره فعاليت ادبياش در فيسبوك گفت: من شعرهايم را در اين فضا منتشر ميكنم. فيسبوك ابعاد مختلفي دارد. بعضي براي تفريح و سرگرمي از آن استفاده ميكنند و بعضي هم آن را رسانهاي ميدانند كه ميتوانند در آن راحت حرفشان را بزنند.
او در ادامه اظهار كرد: من فكر ميكنم فيسبوك رسانه خوبي است و جنبههاي مثبت آن بيشتر از جنبههاي منفي است. بعضي كه شاعران مطرحي نيستند و هنوز كتابي از آنها چاپ نشده، شعرهاي خوبي در فيسبوك منتشر ميكنند و ما در اين فضا از آنها شعر ميخوانيم. همين افراد بعدا براي چاپ كتابشان اقدام ميكنند. البته بايد ديد در دنياي واقعي هم از آثار اين افراد همينقدر استقبال ميشود يا نه. متأسفانه ديدهايم كه گاهي اين اتفاق نيفتاده است. شايد فضاي مجازي با تشويقهايي كه در آن ديده ميشود به افراد اعتماد به نفس كاذب ميدهد و باعث ميشود افراد فكر كنند نيازي نيست بيشتر كار كنند، اما بعد از چاپ كتاب ميبينند دنياي بيرون خيلي با فيسبوك فرق ميكند و دچار سرخوردگي ميشوند. بايد به فيسبوك در حد فيسبوك نگاه كرد و مجموعه شعر را در حد مجموعه شعر ديد. البته همه اينها به خود افراد بستگي دارد كه دچار توهم نشوند. اگر نگاه آنها به فيسبوك درست باشد ميتواند كمكمان كند و استعدادهاي شاعران را تقويت كند.
قوامي درباره احتمال سرقت ادبي در فيسبوك عنوان كرد: هر كسي به شكلي ميتواند از فيسبوك استفاده كند و صفحهاش را به شكلي كه ميخواهد اداره كند. به هر حال فضاي فيسبوك فضاي چندان امني براي انتشار شعر نيست. اين ناامني را هم خود كاربران ايجاد كردهاند و به فرهنگ ما برميگردد. اگر روي فرهنگمان كار كنيم اين مسائل حل ميشود. گاهي ديدهايم بعضي شعري را از صفحهاي برميدارند و با تغييراتي كه شعر را بسيار ضعيفتر ميكند در صفحه خود منتشر ميكنند. اين موارد براي خود من هم پيش آمده، اما واكنش شديدي نشان ندادهام، چون اهل واكنش نشان دادن نيستم. به طور كلي فكر ميكنم تا زماني كه فرهنگ ذكر منبع جا بيفتد طول ميكشد.
او همچنين درباره امكان انتشار شعر در فيسبوك براي كساني كه به ناشران و نشريات ادبي دسترسي ندارند، گفت: بعضي كار ميكنند، شعرهايشان هم خوب است، اما آنقدر ارتباط خاصي ندارند كه كتاب چاپ كنند و يا خود را مطرح كنند. فيسبوك فضايي است كه اين دسته افراد ميتوانند راحت در آن آثارشان را منتشر كنند. با اين حال همين ارتباطهاي بيرون در فيسبوك هم برقرار ميشود. گاهي نوعي رابطه مريد و مرادي در اين فضا شكل ميگيرد و فضاي فيسبوك هم شبيه فضاي بيرون ميشود. وقتي فيسبوك نبود كساني كه ميخواستند شعرشان چاپ شود بايد مرتب به دفتر ناشران يا مجلات سر ميزدند. حالا با فيسبوك انتشار شعر به زمان كمتري نياز دارد و شاعران ميتوانند با صرف زمان كمتر افراد بيشتري را جذب كنند.
قوامي سپس اظهار كرد: بسياري از شعرهايي كه در فيسبوك منتشر ميشوند ادبيات ناب نيستند. بعضي مواقع هيچ مطلب جذابي در فيسبوك نميبينم و فكر ميكنم وقتم در اين فضا تلف ميشود. ميتوان گفت فيسبوك همانقدر كه خوب است بد هم هست. البته منظورم از جنبه ادبي است نه از نظر ارتباط برقرار كردن. مشكلاتي كه در فيسبوك با آنها مواجهايم مشكل ماست نه فيسبوك. ما بايد روي فرهنگمان كار كنيم.
اين شاعر افزود: آنچه مرا آزار ميدهد اين است كه بسياري از چيزهايي كه به نام شعر در فيسبوك منتشر ميشود شعر نيست و شبيه دلنوشته است. اصطلاح شعر فيسبوكي در حال رواج است و اين خيلي بد است. هر نوع ادبياتي كاركردي دارد، اما فيسبوك باعث شده آنچه در حد دلنوشته است شعر به حساب بيايد. به هر حال بودن فيسبوك خيلي بهتر از نبودن آن است و براي حل مشكلات بايد روي خودمان كار كنيم، اگر فيسبوك نبود دنياي امروز ما چيزي كم داشت.
انتهاي پيام
جمعه 29 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]