واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: مدعيان حقوق بشر چگونه با انسان ها برخورد مي كنند؟
از اين پس در مجله شبانه باشگاه خبرنگاران به پرونده هايي مي پردازيم كه نشان دهنده نقض حقوق بشر در كشورهاي مدعي غربي است. اين كشورها كه خود دم از حقوق بشر مي زنند در موارد بسياري آن را زير پاگذاشته و خلافش رفتار كرده اند. برخي از اين پرونده ها را براي شما هرشب بازنشر مي كنيم.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، تاريخ آمريكا و انگليس كه در حال حاضر مدعيان اصلي تمدن، حقوق بشر، آزادي و احترام به حقوق انسان ها محسوب مي شوند و با همين حربه در عرصه جهاني ساير كشورها و ملل را تحت فشار قرار داده و منافع نامشروع خود را پيش مي برند مملو از جنايت هاي بيشماري است كه عليه بشريت انجام داده اند.
جناياتي كه عليه سرخپوستان، سياهان و ساير رنگين پوستان آمريكا و آفريقا انجام شده است، جنايتهاي هولناكي كه در جنگ جهاني دوم متفقين انجام دادند كه تنها يك نمونه كوچك آن حمله اتمي به هيروشيما و ناكازاكي بود، جناياتي كه در جنگ كره و جنگ ويتنام توسط آمريكا انجام شد و استفاده از دهها تن مواد شيميايي عليه مردم ويتنام، در دوره جديد حمله به عراق و افغانستان و كشتار هزاران عراقي و افغاني بيگناه، جنايت در گوانتانامو و ابوغريب، حملات روزمره هواپيماهاي بدون سرنشين به مناطق قبيله نشين افغانستان و پاكستان و جنايات بيشماري كه عليه ملت و نظام اسلامي توسط اين دولت هاي مدعي انجام شده است تنها و تنها گوشه اي از اين تاريخ ننگين به شمار مي رود.
رهبر معظم انقلاب در تبيين شاخص هاي استعمار و استكبار در اجتماع 50 هزار نفري بسيجيان در مصلاي تهران به طور ويژه و خاص بر اين جنايت ها و پارادوكسي كه در اين زمينه وجود دارد تاكيد كردند. ايشان در اين زمينه فرمودند:
«يكى از شاخصهاى استعمار و استكبار اين است كه جنايت را نسبت به ملّتها و نسبت به آحاد بشر مجاز ميشمرند و اهمّيّت نميدهند. اين يكى از بلاياى بزرگ استكبار در دوران جديد است؛ دوران جديد يعنى دوران پيشرفت علم، پديد آمدن سلاحهاى خطرناك، كه اين سلاحها هم از وقتى به دست مستكبرين رسيد، بلاى جان ملّتهاى عالم شد؛ براى جان انسانها - هر انسانى كه با آنها همراه نباشد، تسليم آنها نباشد، تابع آنها نباشد - هيچ ارزشى قائل نيستند.»
ايشان در تببن اين ويژگي استكبار بر جنايات هولناكي كه استعمارگران در آمريكا بر ضد بوميان و بويژه سرخپوستان ساكن سرزمين هاي اين قاره روا داشتند و با كشتارهاي وسيع و هولناك كه هرگز تاريخ بشر نمونه آن را به خود در گذشته نديده است تعداد سرخپوستان را از ده ها ميليون به چندصدهزار تقليل دادند اشاره كردند. ايشان در اين زمينه فرمودند:
«يك مثال، برخورد مستكبرين با بوميان آمريكا است؛ همين كشورى كه امروز منابع مالى آن، امكانات آن، موقعيّت جغرافيايى آن، همهچيز آن در اختيار غيربوميان آن منطقه است. خب اينجا مردم بومىاى وجود داشتند؛ برخورد با آنها به قدرى خشن، به قدرى مشمئزكننده است كه يكى از نقاط تاريك تاريخ آمريكاى جديد است؛ خودشان دربارهى آن، چيزها نوشتهاند؛ كشتارهايى كه كردند، فشارهايى كه آوردند. عين همين قضيّه بهوسيلهى انگليسىها در استراليا اتّفاق افتاد. انگليسىها در استراليا مردم بومى را مثل حيوانات، مثل كانگورو بهعنوان تفريح شكار ميكردند؛ آنها براى جان انسانها هيچ ارزشى قائل نبودند. اين يك نمونه است.»
ايشان با اشاره به مثال هايي از تاريخ سرارسر جنايت آمريكايي ها فرمودند:
«يك نمونهى ديگر بمباران سال ۱۹۴۵ ميلادى - يعنى سال ۱۳۲۴ شمسى - است كه دو شهر ژاپن را آمريكايىها با بمب اتمى نابود كردند؛ صدها هزار آدم كشته شدند، چندين برابر اين ها در طول زمان تا امروز بر اثر اشعهى اتمىاى كه وجود داشته، معيوب و ناقصالخلقه و دچار بيماريهاى گوناگون شدند كه تا امروز مشكلات آن باقى است؛ هيچ استدلال درستى هم براى اين كار نداشتند، كه من حالا بعد اشاره خواهم كرد؛ راحت بمب اتم انداختند. در دنيا تا حالا دوبار بمب اتم استعمال شده است،
هر دوبار هم بهوسيلهى آمريكايىها كه امروز خودشان را متولّى مسئلهى اتمى در دنيا ميدانند! دلشان هم ميخواهد كه اين قضيّه فراموش بشود [امّا] فراموششدنى نيست. اينهمه جان انسانها از بين رفت، برايشان ارزشى نداشت. جان انسانها بىارزش ميشود؛ جنايت براى دستگاههاى استكبارى آسان ميشود. در ويتنام، آدم كشى كردند؛ در عراق دستگاههاى امنيّتى و شركتهاى مزدور امنيّتى آنها مثل بلك واتر - كه من آن سال جنايت كردند؛ در پاكستان با هواپيماهاى بدون سرنشين هنوز دارند جنايت ميكنند؛ در افغانستان بمباران ميكنند و جنايت ميكنند؛ هر جايى كه دستشان برسد و منافعشان اقتضا كند، ايجاب كند، از جنايت اِبا ندارند؛ جنايت با قتل، جنايت با شكنجه؛ زندان گوانتانامو كه مال آمريكايىها است، هنوز زندانى دارد.
الان ده يازده سال است در اين زندان يك عدّهاى را كه به اتّهام از جاهاى مختلف دنيا گرفتند و بردند آنجا، بدون محاكمه و با شرايط بسيار سخت و همراه با شكنجه نگه داشتند! در عراق، زندان ابوغُريب يكى از زندانهاى آمريكايىها بود، سگ به جان زندانى مىانداختند و او را شكنجه ميكردند. غارت منابع حياتى ملّتها برايشان آسان است.
ربودن و اسير كردن سياهان، يكى از ماجراهاى گريهآور تاريخ استكه نظام سلطهى آمريكا و امثال آن دوست ندارند اين داستان احيا بشود، كه يك نمونهاش همين مسئلهى غلام و كنيز گرفتن مردم آفريقا است؛ كشتىها را از اقيانوس اطلس مىآوردند، در سواحل كشورهاى غرب آفريقا مثل گامبيا و امثال اينها نگه ميداشتند،
بعد ميرفتند با تفنگ و سلاحهايى كه دست مردمِ آن روز از اين سلاحها خالى بود، صدها و هزارها پير و جوان و مرد و زن را ميگرفتند، با شرايط بسيار سختى با اين كشتىها براى بردگى به آمريكا ميبردند. انسان آزاد را كه در خانهى خودش زندگى ميكرد، در شهر خودش زندگى ميكرد، به اسارت ميگرفتند؛ الان سياهانى كه در آمريكا هستند، از نسل آنهايند. چند قرن آمريكايىها اين فشار عجيب را آوردند.»
بر اساس آنچه كه رهبر معظم انقلاب در سخنراني خود در اجتماع 50هزاري نفري بسيجيان در مورد اين ويژگي استكبار تبيين فرمودند جاي اين سئوال بزرگ و حياتي است كه دولتي هايي كه چنين گذشته و صد البته حال ننگيني دارند چطور خود را محق مي دانند كه در مورد حتي ابتدائي ترين حقوق انسان ها كه به هيچ وجه خودشان به آن مقيد نبوده و نيستند اظهار نظر مي كنند؟
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]