تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847918890
كارگردان بهترين فيلم بلند سينماحقيقت:نبوغ مستندساز ايلامي با دست خالي/ ماجراي ۴۰۰ روز فيلمبرداري از سنجاب‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: كارگردان بهترين فيلم بلند سينماحقيقت:نبوغ مستندساز ايلامي با دست خالي/ ماجراي ۴۰۰ روز فيلمبرداري از سنجاب‌ها
مستند «در پناه بلوط» فيلمي زيبا و موفق درباره سنجاب‌هاي ايراني است، فيلمي كه عرصه‌هاي جديدي در فيلمسازي حيات وحش ايران گشوده است.
به گزارش سرويس فضاي مجازي خبرگزاري فارس به نقل از سايت مشرق، مستند «در پناه بلوط» فيلمي زيبا و موفق درباره سنجاب‌هاي ايراني است، فيلمي كه عرصه‌هاي جديدي در فيلمسازي حيات وحش ايران گشوده است. اين مستند به بخش مسابقۀ هفتمين جشنواره سينماحقيقت راه يافت و بجز در بخش پژوهش، نامزد دريافت پنج جايزۀ ديگري شد كه مي‌توانست در آنها برگزيده شود؛ بهترين كارگرداني فيلم بلند، بهترين كارگرداني بخش علمي ـ زيست‌محيطي، بهترين تصويربرداري، بهترين تدوين و بهترين دستاورد فني.
«در پناه بلوط» در مراسم اختتاميه جشنواره كه شامگاه سه‌شنبه 26 آذر در تالار وحدت برگزار شد، در نهايت دو جايزه دريافت كرد: بهترين كارگرداني فيلم بلند (مهدي نورمحمدي) و بهترين تدوينگر (صادق رضانيا). گفتگوي مشرق را با مهدي نورمحمدي كارگردان ساكن ايلام، كه در حاشيه همين جشنواره صورت گرفته است در ادامه مي‌خوانيد.
* طرح مستند «در پناه بلوط» از كجا آمد؟
ـ طرح از خودم بود. از سال‌ها قبل دلم مي‌خواست در مورد نابودي جنگل‌هاي بلوط ايلام فيلم بسازم. يك روز به طور اتفاقي در جنگل به يك سنجاب برخوردم. همان موقع ايده‌اي در ذهنم شكل گرفت كه مي‌شود درد اين جنگل‌ها را از زبان سنجاب روايت كنم. در ابتدا قرار بود اين مستند را به شيوۀ آنيميسم [روح‌باوري يا جان‌گرايي Animism] از زبان سنجاب روايت كنم كه به خاطر بروز برخي مشكلات و سختي‌هاي زياد، اين امكان ميسّر نشد. بنابراين روش ساده‌تري انتخاب كردم.
در خلال فيلمبرداري متوجه شدم كه زندگي سنجاب‌ها در جنگل‌هاي بلوط با چالش‌هايي مواجه است. كمي بعد خبر يافتم كه نام اين حيوان در ليست قرمز سازمان جهاني حفاظت از محيط زيست قرار دارد و لذا زندگي و بقاي آنها در خطر است. از اينجا بود كه تمام تمركزم را بر روي سنجاب گذاشتم.
* كار را از كجا شروع كرديد؟
ـ در ابتدا، بايد تحقيق مي‌كرديم. اما هيچ نوشته و منبعي در مورد سنجاب‌ها موجود نبود. اگر به تمام چيزي كه در ابتدا يافته بوديم قناعت مي‌كرديم مستندي ده دقيقه‌اي از آب درمي‌آمد كه يك گفتار متن داشت كه سنجاب را معرفي مي‌كرد كه مثلاً از چه خانواده از حيوانات است و كجا زندگي مي‌كند و كذا. در حالي كه اكنون فيلم مستند ما 63 دقيقه شده است، فيلمي كه فقط و فقط سنجاب ايراني و زيستگاهش را تصوير كرده است. شما در ايران و حتي جهان كمتر مي‌بينيد فيلمي را كه بيش از يك ساعت فقط در مورد يك گونه خاص از حيوانات تمركز كرده باشد.
* آيا كتاب‌هايي به فارسي در اين موضوع وجود داشت؟
ـ ما براي ساخت اين مستند در منابع فارسي به مشكل برخورديم و به‌ناچار به سراغ منابع خارجي رفتيم. سه كتاب جامع و مشهور به زبان‌هاي انگليسي و فرانسوي يافتيم و آنها را به فارسي ترجمه كرديم. زندگي انواع سنجاب در امريكا، اروپا و ژاپن را با رنگشان كه قرمز يا خاكستري است مطالعه كرديم. رفتارهاي آنها با سنجاب‌هاي ايراني بررسي شد تا ببينم تا چه حد شبيه به هم رفتار مي‌كنند. متوجه شديم كه سنجاب ايراني رفتار متفاوتي نسبت به همنوعان خود در كشورهاي ديگر دارد، رفتارهايي كه در هيچ كجا ثبت نشده است. اينها كمك عظيمي بود براي ساخت يك فيلم بديع.
* اينطور كه معلوم است زمان زيادي را براي پژوهش و شناخت سنجاب‌ها صرف كرديد.
بله. و جالب اينكه تحقيقات ما در اين مستند چندان به چشم نيامده است. در حالي كه ما براي لحظه به لحظه اين مستند، مطالعه و تحقيق كرديم. بعد از حدود يك سال جمع‌آوري اطلاعات بود كه طرح اوليۀ فيلممان آماده شد. سپس شروع به تصويربرداري كرديم. حالا ديگر مي‌دانستيم كه براي هر موضوع دقيقاً چه زماني از روز يا ماه يا سال بايد در جنگل حاضر باشيم. با اين اوصاف، چهارصد روز فقط براي تصويربرداري صرف شد كه شايد در تاريخ مستندسازي ايران بي‌سابقه باشد. در اين عدد كه ذكر شد، مدت روزهاي پيش‌توليد و مراحل پس از توليد لحاظ نشده است.
* چطور توانستيد از سنجاب‌ها و حيوانات تصوير بگيريد بدون آنكه متوجه حضور شما شوند؟
ـ از شيوه‌هاي مختلف فيلمبرداريِ حيات وحش استفاده كرديم. البته بيشتر آنها ابتكار خودمان بود. شيوه‌هايي نظير كومه زدن، استتار در محيط، دوربين تَله‌اي و روش‌هاي ديگر.
* از لانه سنجاب چطور فيلمبرداري كرديد؟
ـ براي فيلمبرداري مخفيانه از لانه اين موجودات بايد ميكرو دوربين‌هاي بسيار گران قيمتي مي‌خريديم كه متأسفانه استطاعت آن را نداشتيم. بنابراين از نبوغ خودمان استفاده كرديم و با استفاده از فناوري مادون قرمز يك دوربين معمولي تصوير گرفتيم. ابزار كوچكي را به دوربين وصل كرديم كه به ما اجازه مي‌داد شبيه همان ميكرو دوربين‌ها تصوير بگيريم.
* آيا صحنه‌هاي غير مستند هم داشتيد، يعني چيزهايي كه خودتان كارگرداني كرده باشيد؟ چون در مستندهاي بي.بي.سي اين جعليات خيلي صورت مي‌گيرد و مخاطب هم چندان نمي‌فهمد.
ـ تا جايي كه امكان داشت خير. بيشتر تصاويري كه مي‌بينيد، همگي مستند و واقعي هستند.
* در مورد نماهاي زيباي تغيير فصل توضيح بدهيد. مثلاً تبديل زمستان جنگل به بهار را چطور تصوير گرفتيد؟
ـ ما سراغ اين فكر رفتيم چون مي‌خواستيم طول تصاوير را كم كنيم؛ يعني بتوانيم با يك يا دو نما، مفهوم را بيان كنيم. بايد بگويم تصاويري كه از تغيير فصل‌ها [يعني جلوۀ ويژۀ مورف شدن morph] در مستند مشاهده مي‌كنيد قاعدتاً بايد با ابزار مخصوصي به نام camera slider تصويربرداري مي‌كرديم كه هزينۀ فيلم ما به خريد آن نمي‌رسيد. لذا با طراحي و به كمك ابزار جوشكاري، پايه‌هاي مورد نياز براي فيلمبرداري‌هاي طولاني مدت را ساختيم، طول و عرض جغرافيايي را محاسبه كرديم و فهميديم كه چه وقت بايد بياييم و اين تصاوير را بگيريم. اين كار براي ما كمتر از يكصد هزار تومان هزينه در بر داشت.
* فيلمبرداري بسيار چشم‌نوازي در مستند شما ديده مي‌شود.
ـ من چون قبلاً تصويربردار صداوسيما بودم و به طور حرفه‌اي عكاسي هم مي‌كردم خيلي به بحث فني مخصوصاً در حوزه تصوير اهميت مي‌دهم. متأسفانه امروز در سينما و تلويزيون اغلب فيلم‌ها كلام‌محور شده و عملاً تلويزيون جاي راديو را گرفته است. در مستند‌ها نيز همينطور است. يكي نفر جلوي دوربين مي‌نشيند و فقط حرف مي‌زند. و ما تصويري را نمي‌بينيم كه دانش تازه‌اي به مخاطب بدهد. اين هميشه دغدغۀ من بود و باعث شد اين مستند نيز تماماً بر پايه تصوير باشد.
* احتمالاً به همين دليل بود كه از صداي راوي استفاده نكرديد.
ـ در ابندا اين قصد را نداشتيم. ولي بعداً با توجه به نظرات مخاطبان به اين نتيجه رسيديم كه اين مستند بدون كلام هم مي‌تواند جذاب باشد. در بخش‌هايي كه ارائه توضيحات ضروري بود آنها را با زيرنويس بيان كرديم. البته مستندمان تمام نشده و ما هنوز هم سعي داريم نقطه نظرات مخاطبان را جمع‌آوري كنيم تا قبل از پخش سراسري آن در تلويزيون ايرادهاي آن را رفع كنيم.
* دو ايراد كار شما آن است كه اولاً زيرنويس‌ها گاهي طولاني هستند و مي‌توانند ساده‌تر و روان‌تر شوند. ثانياً شما گونه‌هاي مختلف حيوانات جنگل را در همان ابتداي فيلم، پشت سر هم با زيرنويس معرفي مي‌كنيد و ذهن مخاطب تا حدّي مغشوش مي‌شود.
ـ بله درست است. افراد ديگري هم اين ايراد را مطرح كرده‌اند و قرار است معرفي حيوانات را در طول فيلم پخش كنيم. به هر حال، ما از نظرات دوستان براي بهبود كارمان استقبال مي‌كنيم.
* درباره دشمنان سنجاب نيز تصاوير خوبي وجود دارد؛ عقاب، روباه و جغد.
ـ بله. ولي البته جغد را براي تعليق در فيلم آورديم و سعي كرديم نشان دهيم كه سنجاب از صداي جغد مي‌ترسد. در رژيم غذايي جغدها كه اصولاً كوچك هستند سنجاب‌ها نمي‌گنجند. جغدها حشره‌خوارند. سنجاب البته دشمنان بيشتري دارد و ما فقط بر روي دو جانور تمركز كرديم. يعني روباه را از ميان پستانداران، و عقاب دوبرادر را از ميان پرندگان انتخاب كرديم، كه هر دو در همان حوالي زيست مي‌كنند.
* الآن كه فكر مي‌كنم مي‌بينم حق با شما است و جغد نمي‌تواند سنجاب بخورد. يك دليل اشتباه بنده مي‌تواند اين باشد كه اندازه واقعيِ يك سنجاب يا جغد، در دستم نيست. اگر ممكن است در فيلمتان به نحوي از طول قامت سنجاب مقياسي به دست بدهيد. آيا يك سنجاب بالغ چند سانتي‌متر است؟ 20، 40 يا 60 سانتي‌متر؟
ـ بايد به پژوهش‌هايم رجوع كنم.
* اين مستند چقدر هزينه داشت و براي كجا ساخته شد؟
ـ اين كار، براي سيماي استان‌ها ساخته شد. هزينه‌هاي بسياري داشت و بودجه‌هاي تلويزيون طبيعتاً براي ساخت اين فيلم‌ها محدود است. چهل ميليون تومان برآورد شده بود كه در نهايت دو برابر و نيم صرف اين مستند شد و ما مجبور شديم از خودمان مايه بگذاريم. از كارهاي ديگرم پس‌انداز كردم تا بتوانم اين مستند را با عشق و علاقه بسازم. البته از كمك رايگان خيلي از دوستانم بهره گرفتم كه لازم است از همه‌شان تشكر كنم.
* زمان فيلمبرداري شما چطور مي‌گذشت؟
ـ زماني مي‌شد كه من سه روز پشت هم نخوابيدم تا بتوانم تصاوير مورد نظرم را بگيرم. بعضي از مواقع ساعت دو بعد از نيمه‌شب دست از كار مي كشيديم و دوباره چهار صبح بيدار مي‌شديم. در طول اين چهار سال سختي‌هاي زيادي كشيديم كه فقط چهارصد روز فيلمبرداري داشتيم، چهارصد بار همسر من صبح زود برايمان صبحانه آماده كرد تا در زيستگاه سنجاب مجبور به روشن كردن آتش نشويم. اين را مي‌گويم كه بدانيد اگر اين مستند توانست تا اينجا بيايد به خاطر همكاري‌هاي بي‌دريغ همسرم بود؛ خانم صديقه خدايي كه در اين اثر همچنين به عنوان مجري طرح، پژوهشگر و يكي از مترجمان در كنار گروه ما زحمت كشيدند. مترجم ديگرمان آقاي قاسم رستمي بود، يكي از اهالي خوب ايلام.
* فهرست تيتراژ شما خيلي بلند بالا است.
ـ واقعاً همينطور بود. اين فيلم با همكاري و همراهي آدم‌هاي مختلفي ساخته شد. يعني خيلي‌ها از خودشان مايه گذاشتند و به ما كمك كردند.
* اسم آقاي رضا برجي را هم ديدم. آيا همان مستندساز جنگي است؟
ـ ايشان البته محيط‌بان بودند و تشابه اسمي پيش آمده. همينجا لازم است از دكتر ضابطي جهرمي، محمدرضا اصلاني و ساير اساتيد مستندمان تشكر كنم. آقاي اصلاني از ابتداي شروع كار، به ما مشاوره مي‌دادند و حتي براي اين پروژه به ايلام سفر كردند و ما ساعت‌ها در خدمتشان بوديم.
* آيا از زندگي و تحصيلتان مي‌توانم بپرسم؟
ـ در سال 1358 در ايلام متولد شدم و همانجا ساكن هستم. فيلم مستند «در پناه بلوط» را نيز در ايلام فيلمبرداري كردم. مدرك كارداني امور فرهنگي ـ هنري را سال 1381 از دانشگاه علمي كاربردي (فرهنگ و هنر شماره يك تهران) گرفتم. براي كارشناسي نيز در سال‌هاي 88 و 89 در دانشكده صداوسيماي تهران به طور ضمن خدمت تحصيل كردم. در شبكه تلويزيوني ايلام مشغول مستندسازي هستم و از كارمندان رسمي تلويزيون به شمار مي‌آيم.
* لطفاً از سوابق كاري‌تان بگوييد
ـ فعاليتم را از سال 1374 در انجمن سينماي جوان با ساخت فيلم‌هاي كوتاه و تجربي شروع كردم. بعد از گذراندن دوره كارداني همكاري‌ام با صداوسيماي ايلام آغاز شد. اوايل شغلم در تلويزيون ايلام تصويربرداري بود. بعد از آن در بخش خبر مركز ايلام مشغول شدم و سپس شروع به توليد مستندهاي اجتماعي، تاريخي كردم. فعاليت‌هاي مختلفي داشتم؛ از بازيگري تا تصويربرداري و تدوين و كارگرداني. گاهي حتي تهيه‌كننده فيلم داستاني هم بوده‌ام، در توليد سريال نيز همكاري داشته‌ام. ولي در پنج سال اخير به ساخت مستندهاي حيات وحش تمركز مي‌كنم.
* تا به حال چه فيلم‌هايي ساخته‌ايد؟
ـ جدي‌ترين كارم تاكنون، همين مستند «در پناه بلوط» بوده است. در ژانرهاي ديگر «در امتداد كبيركوه» را ساختم كه مورد استقبال قرار گرفت. بعد از آن، مجموعه مستند «كبيركوه» را ساختم: كبيركوه سرچشمه زندگي، كبيركوه از گذشته تا امروز، و دريچه‌اي به قلب كبيركوه كه به سفارس سيماي استان‌ها بود. مستندهايي مانند مرز پرگهر، چند قدم تا چراغ قرمز، عبور از سرزمين آلامتو، امامزاده سيد ابراهيم و مستندهاي ديگر.
در حوزه آثار داستاني تهيه كنندۀ فيلم كوتاه «دكتر مهر» بودم كه براي مركز ايلام ساخته شد. چند كار داستاني هم در حوزه سينماي جوان داشتم كه كوتاه و تجربي بودند. اولين كارم در سينماي تجربي يك فيلم كوتاه داستاني به نام رينگ بود.
قبل از ساخت «در پناه بلوط» با گروه‌هاي مستندسازي حيات وحش از جمله آقاي فتح‌الله اميري همكاري داشتم. ايشان سازنده مستند پلنگ ايراني هستند كه در جشنواره دو سال قبل جايزه گرفت. اين اواخر در كنار ساخت مستند خودم، مدير تصويربرداري فيلمي درباره خزندگان ايلام بودم كه «حيات در رگ‌هاي سرد» نام دارد. اين كار را به كمك آقاي محمود منصوري كه اينجا تشريف دارند، فيلمبرداري مي‌كنيم.
* از طرح‌هاي آينده‌تان بگوييد.
ـ پروژۀ بعدي ما به احتمال قوي، پرندگان ايران خواهد بود. در حال حاضر، مقداري از يك مستند درباره گونه‌هاي مختلف پرندگان ايلام را نيز پيش برده‌ام. البته اين را هم بگويم كه من به دنبال ساختار متفاوتي براي اين كار مي‌گردم. نمي‌خواهم فيلم با ساختارهاي كليشه‌اي روايت شود لذا در پي ساختاري هستم كه در مخاطب تأثير بيشتري بگذارد.
* اگر سخن ناگفته‌اي باقي مانده است بفرماييد.
ـ به اميد روزي كه بتوانيم زيبايي‌هاي سرزمين زيباي خودمان ايران را به همۀ جهان بشناسانيم و براي رفع چالش‌هاي موجود در كشور عزيزمان كاري كنيم.
بازگشت به صفحه نخست گروه فضاي مجازي
انتهاي پيام/
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]
-
گوناگون
پربازدیدترینها