محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829939727
لايك مي‌زنند كه لايك بگيرند، مثل ديد و بازديد عيد!
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: لايك مي‌زنند كه لايك بگيرند، مثل ديد و بازديد عيد!
رضا حيراني معتقد است، فيس‌بوك مي‌توانست امكاني براي عبور از سانسور در ادبيات باشد، اما اين امر اتفاق نيفتاده است. او همچنين مي‌گويد، فضاي فيس‌بوك فضايي جدي نيست و تلاش براي جدي كردن آن اشتباه است.
اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار ادبيات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره فعاليت ادبي در فيس‌بوك گفت: شبكه‌هاي اجتماعي را جاي مناسبي براي انتشار آثار ادبي نمي‌دانم. به اعتقاد من فضاي اين شبكه‌ها جاي استانداردي براي انتشار آثار ادبي نيست. من معمولا يكي-دو سطر از شعرهايم را در اين فضا منتشر مي‌كنم و اثري را به طور كامل در فيس‌بوك نمي‌گذارم. يكي-دو بار شعر كامل منتشر كردم و پشيمان شدم.
او در ادامه اظهار كرد: يكي از آسيب‌ها اين است كه بعضي از دوستان با چند لايك فكر مي‌كنند كل دنياي ادبيات آن‌ها را پذيرفته است و دچار توهم مي‌شوند. براي يك شاعر توهمِ پذيرفته شدن بسيار خطرناك است. بدتر از آن اين است كه ديگر چيزي به نام فرديت شاعرانه نداريم و احساس مي‌كنيم همه اين شعرها را يك نفر نوشته است. من فكر مي‌كنم در فيس‌بوك 90 درصد نوشته‌ها بداهه‌اند و افراد براي خالي نبودن عريضه و براي اينكه كم‌تر از ديگران لايك نداشته باشند، چيزي مي‌نويسند. من اوايل فكر مي‌كردم اين مسائل در فيس‌بوك قابل اصلاح است، اما بعدا فهميدم وقتي فضا جدي نيست تلاش براي جدي كردن آن اشتباه است.
حيراني اضافه كرد: فضاي فيس‌بوك فضاي تفريح و سرگرمي است و چون ادبيات جدي است نمي‌توان در اين فضا به آن پرداخت. خود من 90 درصد مطالبي را كه در فيس‌بوك مي‌بينم نمي‌خوانم. 99 درصد لايك‌هايي هم كه مي‌زنم به خاطر دوستانم است. ديگران هم مطالب فيس‌بوك را نمي‌خوانند. گاهي پيش آمده كه مي‌خواسته‌ام چيزي بنويسم و حواسم نبوده، كي‌بوردم انگليسي بوده و چند حرف بي‌ربط پشت سر هم تايپ شده‌اند، اما در عرض چند ثانيه 10 لايك گرفته است. نبايد انتظار داشته باشيد من چنين فضايي را جدي بگيرم. در فيس‌بوك لايك يعني ديدمت! در اين فضا لايك مي‌زنند كه لايك بگيرند؛ مثل ديد و بازديد عيد است.
او در ادامه گفت: نكته ديگر اينكه چند روز پيش دو نفر از دوستانم از يكي ديگر از دوستان گله داشتند و هر دو معتقد بودند كه آن دوست شعرشان را برداشته و در واقع دزديده است. به نظر من دليل اين موضوع اين است كه فيس‌بوك جاي مطالعه جدي نيست و شما نمي‌توانيد چيزي را با تمركز بخوانيد؛ بنابراين با سرعت و گذرا شعري را مي‌بينيد و بعد موقع نوشتن شعر از ايده‌هاي همان شعرهايي كه چند ثانيه ديده‌ايد استفاده مي‌كنيد. تأثيرپذيري آني و ناخودآگاه است. بسياري از افراد نمي‌خواهند شعر ديگران را بردارند.
اين شاعر درباره امكان سرقت ادبي در فيس‌بوك بيان كرد: اين امكان در فيس‌بوك بيش‌تر از ساير فضاهاست. سايت‌ها حداقل اين امكان را دارند كه تاريخ و ساعت انتشار آثار در آن‌ها مشخص است، اما در فيس‌بوك كسي اصلا حوصله نمي‌كند كه بگردد و ساعت و تاريخ انتشار كاري را پيدا كند. هفته‌اي سه نفر از دوستانم به من پيام مي‌دهند كه با استفاده از عكس و اسم‌شان براي‌شان در فيس‌بوك صفحه ساخته‌اند. آدمي كه به اسم يك نفر صفحه مي‌سازد توقع داريد از شعر كسي بگذرد. شعرها لخت و عور آن وسط هستند و فيس‌بوك امكان سرقت را داده است. البته اتفاقي كه براي صفحه مسي افتاد نشان مي‌دهد كه فرهنگي در ما بوده و فيس‌بوك امكان نشان دادن آن را به ما داده است. نكته ديگر اينكه ما در ايران با بحران حريم خصوصي مواجه بوديم. فيس‌بوك هم به كلي اين حريم را نابود كرده است و همه اطلاعات شخصي افراد در آن ديده مي‌شود.
حيراني درباره تأثير فيس‌بوك بر جريان ادبيات اظهار كرد: من فكر نمي‌كنم فيس‌بوك امكاني براي ادبيات باشد. مردم ياد گرفته‌اند كه از هر تكنولوژي جديدي كه وارد مي‌شود به بدترين شكل ممكن استفاده كنند. فيس‌بوك مي‌توانست امكاني براي عبور از برخي محدوديت‌ها و كج‌سليقگي‌ها و جايي براي عبور از سانسور در ادبيات باشد، اما در حال حاضر افراد خودسانسورچي يكديگر شده‌اند. از اين گذشته فيس‌بوك همه را سرسري‌خوان و مؤلف را هم سرسري‌نويس كرده است. قبل از فيس‌بوك هم 360 ياهو و اوركات را داشتيم، اما كدام يك توانستند تجربه موفقي در ادبيات باشند؟ سايتي بود كه افراد بايد در بخشي از آن جلد كتاب‌هايي را كه خوانده‌اند مي‌گذاشتند. من به ياد دارم كتاب مهمي بود كه من آن را نخوانده بودم، اما فكر مي‌كردم اينكه من اين كتاب را نخوانده‌ام بي‌كلاس است و بايد حتما عكس جلد آن را هم بگذارم.
او در ادامه گفت: در فيس‌بوك همه كساني كه مي‌بينيد يا دكتر، يا مهندس و يا مدير شركت‌اند. يك نفر را نمي‌بينيد كه نوشته باشد كارگر ساده است. مگر چنين چيزي ممكن است؟ ما از فريب لذت مي‌بريم و بعد از مدتي خود هم فريب مي‌خوريم؛ كسي كه نوشته دكتر است، چند روز بعد دارو هم تجويز مي‌كند! به نظرم اين فضاها شوخي‌اند و نه تنها از آن‌ها براي ادبيات استفاده نمي‌شود به ادبيات آسيب هم زده‌اند. امروز با سبك شعري به نام سبك فيس‌بوكي برخورد كرده‌ايم كه در آن تعداد كلمات بايد به اندازه‌اي باشند كه در سطرهاي يك استاتوس بگنجند. كيارستمي گفته بود شعر را بايد بتوان پيامك كرد. حالا هم در فيس‌بوك شعري را مي‌نويسند كه بتوانند استاتوسش كنند. وقتي كيارستمي چنين حرف وحشتناكي مي‌زند، عده‌اي چون كيارستمي است برايش كف مي‌زنند. فيس‌بوك هم همين‌طور است و همه به همين شكل لايك مي‌زنند. من تعجب مي‌كنم از اينكه بعضي از شاعران براي اينكه شعرشان لايك بخورد عكس آتليه‌يي كنار شعرشان مي‌گذارند. اين‌ها نشان مي‌دهد كه نبايد از فيس‌بوك توقعي مانند يك رسانه داشت و آن را رسانه‌اي كارآمد براي ادبيات دانست.
رضا حيراني در پاسخ به اين سؤال كه با توجه به محدوديت نشريات در انتشار شعر آيا فيس‌بوك مي‌تواند جبراني براي اين محدوديت باشد، گفت: سايت‌هاي ادبي و نشريات مجازي اين كار را مي‌كردند، اما در فيس‌بوك اين اتفاق نمي‌افتد. من از دبيران سايت ادبي «والس» بودم. ما در والس مي‌توانستيم ادعا كنيم كه صداي فراگيرتري در ادبيات هستيم، اما آيا صفحه فيس‌بوكي والس توانست اين كار را بكند؟ تجربه نشان داده كه اين‌طور نيست. با اينكه گردانندگان صفحه والس در فيس‌بوك همان دبيران سايت والس هستند و دنبال‌كنندگان صفحه همان كساني هستند كه در سايت مشاركت مي‌كردند، اما كيفيت صفحه والس كم‌تر شده است. شايد يكي از دلايل اين موضوع اين باشد كه چون فيس‌بوك فيلتر است، نمي‌توان زياد در فضاي آن ماند. به هر حال ما به اين نتيجه رسيديم كه فضاي فيس‌بوك اصلا مشابه فضاي سايت نيست. فضاي فيس‌بوك فضاي سطحي‌تري است و مخاطبش عمومي‌تر است. حتا مخاطب جدي هم در اين فضا به دنبال وقت‌گذراني است. مطالب طنز و شوخي جذابيت بيشتري دارند. فضاي فيس‌بوك فضاي شوخي است و شوخي را مي‌طلبد.
او همچنين اضافه كرد: اينكه شاعر معروفي روزي 30 شعر در فيس‌بوك مي‌گذارد، نشان مي‌دهد كه آن شاعر كار و زندگي‌اش را رها كرده و پاي فيس‌بوك نشسته است. شعرهاي كتاب‌هاي همان شاعر بسيار بهتر بوده‌اند. شعرشان در فيس‌بوك خوانده هم نمي‌شود. در فيس‌بوك بدون مطالعه مي‌نويسيم و منتشر مي‌كنيم.
حيراني در ادامه درباره تأثير فيس‌بوك بر مخاطبان ادبيات عنوان كرد: مخاطب جدي هيچ‌وقت كتاب را رها نمي‌كند تا به فيس‌بوك بيايد. البته شايد فيس‌بوك اين خوبي را داشته باشد كه مخاطباني را كه ادبيات را شوخي مي‌دانند به خود جذب كند. شايد بعضي از گردانندگان سايت‌ها فكر كنند فيس‌بوك رسانه‌اي رايگان است و به سمت سايت نروند، اما ما همين امروز تمايل داريم سايت‌مان را دوباره راه بيندازيم. ادبيات براي ما جدي است و نگاه‌مان جدي است. ترجيح مي‌دهيم اگر امكانش فراهم شود، همان سايت والس را داشته باشيم، هرچند با مخاطباني بسيار كم‌تر از مخاطبان فيس‌بوك.
انتهاي پيام
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها