محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842058729
۵ اشتباه والدين كه نوجوانان را پنهان‌كار مي‌كند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: ۵ اشتباه والدين كه نوجوانان را پنهان‌كار مي‌كند
وقتي ارتباط بين والدين و فرزندان قطع شود، فرزند اگر فعاليت يا رفتارهاي اشتباهي داشته باشد، آنها را زيرزميني مي‌كند.
به گزارش سرويس فضاي مجازي خبرگزاري فارس، روزنامه خراسان امروز سه شنبه 26/09/92 نوشت: نه مي توانيد دست هايش را ببنديد و نه مي توانيد پاهايش را به زنجير بكشيد. همه وجودش را شوق پرواز فرا گرفته است. مي خواهد بپرد. اتاق برايش كوچك است، خانه شان كوچك تر، شهرش كوچك تر، اصلا دنيا برايش كوچك است. به هيچ وجه، زير بار محدوديت و كنترل نمي رود. «نوجوان ها»را مي گويم. معمولا بسياري از نوجوان ها با خانواده هايشان سر سازش ندارند و برخي از والدين هم نمي دانند صحيح ترين واكنش در برابر تغييرات روحيات و اخلاق نوجوانان شان چيست و بايد چه كار كنند؟ براي آشنايي با اين دوره زندگي، به سراغ «عبدالحسين ترابيان» كارشناس و مشاور خانواده رفتيم تا با رايج ترين اشتباهات والدين در رفتار با نوجوانانشان بيشتر آشنا شويم. او درباره اين موضوع معتقد است نوجواني تولدي دوباره است و همه آسيب ها هم در تولدهاست. اگر در زمان تولد اول، مادر كوتاهي كند، فرزند در آينده با يك سري مشكلات جدي و شايد رفع نشدني مواجه مي شود. در اين تولد دوم هم فرزند از كودكي جدا مي شود تا به نوجواني برسد، اگر والدين نوجوان در اين دوره كوتاهي كنند، شايد هيچ گاه نتوانند آن را برطرف كنند.
خصوصيات دوره نوجواني را نمي شناسيد، تهمت نزنيد
نداشتن شناخت كافي از خصوصيات دوره نوجواني:دليل بيش تر مشكلات خانواده ها در رفتار با فرزندان نوجوان شان، اين است كه با خصوصيات و ويژگي هاي دوره نوجواني آشنا نيستند. همين آشنا نبودن، منجر مي شود تا باور نكنند كه فرزندشان با ورود به دوره نوجواني احساس مي كند، بزرگ شده است و مي تواند براي خودش تصميم بگيرد. اگر والدين بپذيرند كه يك سري از رفتارهاي جديد نوجوان شان، اقتضاي سن آن هاست، واكنش هايشان به اين رفتارهاي جديد، واكنش منطقي و صميمانه خواهد بود. مثلا اگر والديني ببينند كه نوجوان شان چرت مي زند و به اين درك برسند كه او به جز كم خوابي هيچ مشكلي ندارد براي اين موضوع با او به جر و بحث نمي پردازند كه آرامش خود و نوجوان شان را به هم بزنند. اما معمولا بسياري از والدين در اين دوران با فرزندان شان بسيار سخت گيرانه برخورد مي كنند كه همين رفتار باعث مي شود ارتباط بين والدين با فرزند قطع شود. پيامبر اكرم (ص) هم اين دوره زندگي را دوره وزارت و مشاورت مي نامند كه جمله بسيار دقيقي است و نشان از اهميت حفظ عزت نفس نوجوانان دارد.
ارتباط قطع شود، پنهان كاري شروع مي شود
نبود ارتباط صميمانه بين والدين و نوجوان: اگر والدين مي خواهند نوجوان شان را هدايت كنند، اولين قدم اين است كه بدانند به هيچ وجه نبايد ارتباط آن ها با فرزندشان قطع شود. اگر والدين بتوانند يك رابطه همدلانه و صميمانه با فرزندان شان برقرار كنند نه تنها به شخصيت فرزندان شان بر نمي خورد بلكه آن ها احساس ارزشمندي هم مي كنند. اگر نوجوان احساس كند شما به او اهميت مي دهيد، در همه مشكلاتش با شما مشورت مي كند و شما به راحتي مي توانيد بر رفتارهاي او كنترل بيش تري داشته باشيد. زماني كه يك نوجوان مي گويد پدر و مادرم مرا درك نمي كنند، يعني رابطه بين والدين و نوجوان قطع شده است. وقتي ارتباط بين والدين و فرزندان قطع شود، فرزند اگر فعاليت يا رفتارهاي اشتباهي داشته باشد، آن ها را زيرزميني خواهد كرد. اين زيرزميني شدن فعاليت هاي فرزند باعث مي شود تا رفتارهاي پر خطر او براي والدين آشكار نشود.
پاسخ منفي نوجوانان به نظارت مستقيم
اعمال نظارت هاي مستقيم: در دوره نوجواني نظارت مستقيم جواب نمي دهد. نظارت مستقيم براي 2 دوره 6 ساله اول زندگي كودك، نه تنها بسيار خوب است بلكه لازم هم هست. در اين 2 دوره فرزندان هم به نظارت مستقيم والدين هيچ واكنشي نشان نمي دهند. اما زماني كه فرزندان وارد دوره نوجواني (بين 12 تا 20 سال) مي شوند اگر نظارت والدين مستقيم باشد، معمولا فرزند آن را تحمل نمي كند و ممكن است در برابر آن واكنش هاي بسيار تندي هم داشته باشد. اين كه فرزندان نتوانند در دوره نوجواني نظارت مستقيم را تحمل كنند، ايراد از والدين آن هاست كه او را مورد نظارت مستقيم قرار مي دهند. نوجوان وقتي خودش را تحت نظارت مستقيم والدين مي بيند احساس مي كند به حريم شخصي اش تجاوز شده است، بنابراين بسيار طبيعي است كه واكنش منفي نشان دهد.
به روز بودن اطلاعات نوجوانان در مقايسه با والدين شان
نداشتن اطلاعات از فناوري هاي روز: بعضي خانواده ها پيشرفته ترين فناوري هاي روز را براي نوجوانان شان تهيه مي كنند در حالي كه كمترين اطلاعاتي از امكانات و آسيب هايي كه ممكن است اين فناوري براي نوجوان شان ايجاد كند، ندارند. براي نمونه برخي از والدين پيشرفته ترين تلفن همراه را براي فرزندان شان تهيه مي كنند اما نمي دانند كه در تلفن همراه نوجوان شان چه مي گذرد. يعني والدين با دست خودشان دارند يك آسيب جدي و جديدي براي نوجوان شان ايجاد مي كنند. اين پدر و مادرها بايد براي فرزندان شان تلفن همراهي تهيه كنند كه حداقل نحوه استفاده از آن را بدانند. اين والدين معمولا پس از مدتي مجبور مي شوند نوجوان شان را در استفاده از تلفن همراه محروم كنند كه همين موضوع، تنش جديدي ايجاد مي كند و اشتباه بعدي والدين است.
«خود راي» شدن جوانان نتيجه رفتارهاي متضاد والدين
هماهنگ نبودن والدين در نحوه رفتار با نوجوان: در بعضي خانواده ها، والدين در تربيت نوجوان شان يك صدا نيستند. يعني رفتار پدر و مادر با نوجوان شان شبيه هم نيست. در اين خانواده ها نوجوان راه خودش را مي رود و پدر و مادر هم به فكر مشكلات خودشان هستند.
در اين حالت والدين و فرزندان فقط يك «هم خانه بودن» را در كنار يكديگر تجربه مي كنند. در اين خانواده ها به جاي اين كه والدين در رفتار با نوجوان شان وحدت رويه داشته باشند، خود نوجوان موضوع اختلاف مي شود. مثلا مادر مي گويد فرزندش اصلا اين كار را انجام ندهد و پدر اصرار مي كند كه نوجوان حتما بايد اين كار را انجام دهد و نوجوان هم كاري را كه دوست دارد، انجام مي دهد. اين موارد دست به دست هم مي دهد تا نوجوان احساس آرامش نكند و به دوستان نامناسب پناه ببرد. اگر در يك خانواده بين اعضاي خانواده، احترام متقابل برقرار باشد، نوجوان كمترين خطر را احساس مي كند و در نتيجه رفتارهاي پر خطر او هم به كمترين ميزان ممكن كاهش مي يابد.
بازگشت به صفحه نخست گروه فضاي مجازي
انتهاي پيام/
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها