محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829137353
برخورد كوتاه لطفاً لبخند بزنيد
واضح آرشیو وب فارسی:ايران: برخورد كوتاه لطفاً لبخند بزنيد
يزدان سلحشور
كسي نمي‌دانست قاتل چه كسي‌ست. حتي كسي نمي‌دانست مقتول چه كسي‌ست! آن‌ها به اندازه يك آينه كوچك ديواري، خون انسان پيدا كرده بودند كه مواج به نظر مي‌رسيد و هنوز تازه. دكتر كشيك گفت: «شايد از دست يكي از پرستارها، پلاستيك خون افتاده باشد زمين و پاره شده باشد.» اما روي زمين، اثري از پخش شدن قطرات خون ديده نمي شد انگار خون به آرامي جاري و در گودي كف آسانسور جمع شده بود. سرپرستار گفت: «صدبار گفتم كه اين اتاقك را عوض كنند. به خرج هيچ كس نرفت. گفتند هيأت مديره بودجه ندارد. اين هم نتيجه‌اش!» به هر حال موضوع غوغا برانگيزي بود كه بايد سر و ته‌اش، هم مي‌آمد وگرنه اين بيمارستان كوچك- كه قبلاً هم شكايت كوچكي از آن شده بود- ممكن بود براي رسيدگي بيشتر... سرپرستار جلوي دهنش را گرفت كه جيغ نكشد، گفت: «من هنوز ماهي ۳۰۰هزار تا قسط مي‌دهم.» دكتر كشيك اما حرفي نزد. عايدي‌اش از كار شبانه آنجا، آنقدر‌ها نبود كه نگران بسته شدنش باشد اما به هر حال اگر قتلي اتفاق افتاده بود ترجيح مي‌داد كه مورد پرس و جوي كلانتري محل قرار نگيرد. به عنوان دانشجوي «برد تخصصي» حق كاركردن نداشت و تعهد مكتوب داده بود. اگر خبر به دانشگاه مي‌رسيد... ساعت، 3 بعد از نيمه شب بود با اين حال، خون همچنان مواج و زنده به نظر مي‌رسيد. آن‌ها بايد تصميم‌شان را مي‌گرفتند. دو انتخاب داشتند: يا قتلي اتفاق افتاده بود يا پلاستيك خون از دست پرستاري بي‌احتياط افتاده بود زمين و اين افتضاح درست شده بود. دكتر گفت: «به نظر شما، خون در يك بيمارستان، چيزي غيرعادي‌ست؟ » معلوم بود كه نه! همه مي‌دانستند كه بيمارستان و خون، با هم در حشر و نشر دائم‌اند. دكتر پيشنهاد كرد كه نظافتچي كف آسانسور را تميز كند. سرپرستار گفت: «بله! جوابش همين است! چرا ما فكرمان را در مسير غلطي انداختيم! از اول هم معلوم بود كه چيز عجيبي نيست.» آن‌ها از آسانسور خارج شدند و درهايش بسته شد. انگار كه پرده‌هاي صحنه تئاتر به هم بيايند. در واقع نمايش تمام شده بود و آن‌ها ساده‌ترين راه را انتخاب كردند اما شما چطور؟در موارد مشابه مطمئنيد كه همين راه را انتخاب نمي‌كنيد؟نيستيد؟اين يك قصه پليسي نيست فقط يك تست روانكاوانه است! شما جلوي دوربين مخفي ما ايستاده‌ايد! لطفاً لبخند بزنيد!
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران]
[مشاهده در: www.iran-newspaper.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
گوناگون
پربازدیدترینها