تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804258397
برخورد كوتاه پيش از كريستف كلمب49
واضح آرشیو وب فارسی:ايران: برخورد كوتاه پيش از كريستف كلمب49
يزدان سلحشور
پيش از آن‌كه كلمب، امريكا را كشف كند، به روايت «كثيربن‌احسان» در «تاريخ الخير»، «احمدبن‌سبحان» در سال سيصد و پنجاه و پنج هجري توانست با گذر از «درياي بزرگ»، به «هندوستان» برسد. كثير مي‌نويسد: «او زبان هندوان نيك دانستي اما تكلم آن مردم، گونه‌اي ديگر بود.
زر، بسيار داشتند و البته، ادويه در آن ملك اندك بود كه احمد را عجب آمد چراكه مي‌پنداشت كه ادويه از هند به خوارزم آورد و از مال بي‌نياز شود اما در آن ملك، زر از خاك بي‌مقدارتر بود و چون اطلس يمني به شاه عرضه داشت فرمود كه هموزن كشتي‌اش، او را زر دهند اما آن زر، كشتي را در آب فرو برد و ناچار، دو سال در آن خاك متوقف ماند تا كشتي، نو كند.» در بازگشت، «درياي بزرگ» توفاني شد و كشتي وي، ويران؛ با اين همه، ويراني را به پايمردي تاب آورد و خود را به اندلس رساند و از اندلس، به كشتي ديگر، نشست و به بغداد رفت تا خليفه عباسي را از اين كشف شادمان كند.
به روايت كثير «چون احمد از عجم بود، خليفه او را گفت: «گمان بردي كه عجم را مقام به آن حد رسيده كه آل عباس را بفريبد. بدان كه دانيم رافضي باشي و خواهي كه ما را ريشخند جهاني كني.» احمد را دل به درد آمد اما روزگار چنين بود. خواست كه از دارالخلافه بيرون شود، اشارت آمد كه او را دربند كنند. در بند بمرد. پنج سال در سياهچال بود و خليفه را از او خبر نبود تا خزانه تهي ماند و او را چاره نماند مگر اتصال به حكايت احمد؛ حاجبان به زندان شدند اما او، ساعتي پيش مرده بود.» «كثيربن‌احسان» البته در پيش مورخان متقدم، به «فسانه‌گويي» متهم شده و «صالح‌بن‌حارث» صاحب «تاريخ اولا» او را به «كذب» و «خيال» متهم كرده است؛ تا پيش از كشف كلمب، البته روايت‌اش به فسانه شبيه بود اما اكنون... او در روايت مرگ احمد - به نقل از زندانبان وي - نوشته است: «به تب افتاد و هذيان. سخن از ميوه‌هاي بهشتي راند و طوطياني به رنگ ارغوان.
مورچگاني كه به ساعتي، پيلي را خوردند و تنها استخواني بر جاي گذاشتند و اژدهايي كه پهلواني را بلعيد. مرا رحم آمد. او را آب نوشاندم. چشم گشود. گفت: «همان بود كه گفتم.
خواه خليفه را خوش آيد يا نه!» چون حاجبان آمدند مرد، مرده بود اما در نظرم چون «خوابيده‌مردي» آمد كه خواب خوش مي‌بيند و البته... بيدار‌نمي شود.»
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران]
[مشاهده در: www.iran-newspaper.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها